Το έγκλημα στην πράξη δεν τελείται πάντοτε από έναν δράστη, αλλά συμμετέχουν συχνά σε αυτό περισσότεροι (δρώντας είτε ταυτόχρονα είτε διαδοχικά), οπότε ας δούμε ποιες βασικές μορφές συμμετοχής στο έγκλημα προβλέπονται και πως τιμωρούνται :
1. Η συναυτουργία.
Υπάρχει όταν δύο ή περισσότεροι τέλεσαν το έγκλημα από κοινού. π.χ δύο άτομα εισέρχονται σε τράπεζα, ο ένας κρατά το όπλο και απειλεί και ο άλλος αφαιρεί τα χρήματα : εδώ έχουμε ληστεία από κοινού ή ο ένας κρατά μία γυναίκα και ο άλλος τη βιάζει : εδώ θα τιμωρηθούν και οι δύο για βιασμό κατά συναυτουργία.
2. Η ηθική αυτουργία.
Ηθικός αυτουργός είναι εκείνος ο οποίος με πρόθεση προκαλεί σε άλλον την απόφαση να τελέσει το έγκλημα : π.χ ο Α πληρώνει τον Β να σκοτώσει το Γ ή κάποιος παρακινεί άλλον να καταθέσει ψέμματα σε Δικαστήριο, προκειμένου να κερδίσει την υπόθεση : ηθική αυτουργία σε ψευδορκία μάρτυρα. Ο ηθικός αυτουργός αντιμετωπίζεται όπως και ο αυτουργός, με την ίδια δηλ. ποινή. Ο τρόπος πρόκλησης της απόφασης στο φυσικό αυτουργό μπορεί να είναι η υπόσχεση αμοιβής ή η φορτικότητα και οι πιέσεις π.χ στο όνομα της ..φιλίας ή το γνωστό "αν δεν το κάνεις, θα είσαι κότα" κλπ.
3. Η άμεση συνέργεια.
Με την ίδια ποινή του (φυσικού) αυτουργού, τιμωρείται και όποιος παρέχει στο δράστη άμεση συνδρομή κατά τη διάρκεια της πράξης και στην εκτέλεσή της : π.χ εκείνος που περιμένει με αναμμένη τη μηχανή τους ληστές έξω από την τράπεζα ή εκείνος που ανοίγει με κλειδί (που κατέχει) ξένο διαμέρισμα, προκειμένου να μπουν μέσα οι κλέφτες και να το αδειάσουν και
4. Η απλή συνέργεια.
Ο απλός συνεργός τιμωρείται με ποινή μειωμένη (σύμφωνα με αυτά που είδαμε στην ανάρτηση για τα ελαφρυντικά) και είναι εκείνος που παρέχει στο δράστη άλλου είδους βοήθεια (όχι άμεση δηλαδή) πριν ή κατά τη διάρκεια της τέλεσης του εγκλήματος : το κλασικό παράδειγμα απλής συνέργειας είναι ο γνωστός "τσιλιαδόρος", επίσης εκείνος που δίνει τα διαρρηκτικά εργαλεία στους κλέφτες κλπ. Να σημειωθεί ότι η απλή συνέργεια μπορεί να είναι και ψυχική-ψυχολογική, όταν κανείς έχει ενδοιασμούς στο να τελέσει το έγκλημα και ένας άλλος τον εμψυχώνει και τον παροτρύνει.
Σε κάθε περίπτωση, τα θέματα συμμετοχής στο έγκλημα εγείρουν πολλά και σοβαρά νομικά ζητήματα, τα οποία δεν μπορούν να αναλυθούν σε λίγο χώρο και χρόνο, ωστόσο σε γενικές γραμμές αυτές είναι οι 4 μορφές συμμετοχής.
1. Η συναυτουργία.
Υπάρχει όταν δύο ή περισσότεροι τέλεσαν το έγκλημα από κοινού. π.χ δύο άτομα εισέρχονται σε τράπεζα, ο ένας κρατά το όπλο και απειλεί και ο άλλος αφαιρεί τα χρήματα : εδώ έχουμε ληστεία από κοινού ή ο ένας κρατά μία γυναίκα και ο άλλος τη βιάζει : εδώ θα τιμωρηθούν και οι δύο για βιασμό κατά συναυτουργία.
2. Η ηθική αυτουργία.
Ηθικός αυτουργός είναι εκείνος ο οποίος με πρόθεση προκαλεί σε άλλον την απόφαση να τελέσει το έγκλημα : π.χ ο Α πληρώνει τον Β να σκοτώσει το Γ ή κάποιος παρακινεί άλλον να καταθέσει ψέμματα σε Δικαστήριο, προκειμένου να κερδίσει την υπόθεση : ηθική αυτουργία σε ψευδορκία μάρτυρα. Ο ηθικός αυτουργός αντιμετωπίζεται όπως και ο αυτουργός, με την ίδια δηλ. ποινή. Ο τρόπος πρόκλησης της απόφασης στο φυσικό αυτουργό μπορεί να είναι η υπόσχεση αμοιβής ή η φορτικότητα και οι πιέσεις π.χ στο όνομα της ..φιλίας ή το γνωστό "αν δεν το κάνεις, θα είσαι κότα" κλπ.
3. Η άμεση συνέργεια.
Με την ίδια ποινή του (φυσικού) αυτουργού, τιμωρείται και όποιος παρέχει στο δράστη άμεση συνδρομή κατά τη διάρκεια της πράξης και στην εκτέλεσή της : π.χ εκείνος που περιμένει με αναμμένη τη μηχανή τους ληστές έξω από την τράπεζα ή εκείνος που ανοίγει με κλειδί (που κατέχει) ξένο διαμέρισμα, προκειμένου να μπουν μέσα οι κλέφτες και να το αδειάσουν και
4. Η απλή συνέργεια.
Ο απλός συνεργός τιμωρείται με ποινή μειωμένη (σύμφωνα με αυτά που είδαμε στην ανάρτηση για τα ελαφρυντικά) και είναι εκείνος που παρέχει στο δράστη άλλου είδους βοήθεια (όχι άμεση δηλαδή) πριν ή κατά τη διάρκεια της τέλεσης του εγκλήματος : το κλασικό παράδειγμα απλής συνέργειας είναι ο γνωστός "τσιλιαδόρος", επίσης εκείνος που δίνει τα διαρρηκτικά εργαλεία στους κλέφτες κλπ. Να σημειωθεί ότι η απλή συνέργεια μπορεί να είναι και ψυχική-ψυχολογική, όταν κανείς έχει ενδοιασμούς στο να τελέσει το έγκλημα και ένας άλλος τον εμψυχώνει και τον παροτρύνει.
Σε κάθε περίπτωση, τα θέματα συμμετοχής στο έγκλημα εγείρουν πολλά και σοβαρά νομικά ζητήματα, τα οποία δεν μπορούν να αναλυθούν σε λίγο χώρο και χρόνο, ωστόσο σε γενικές γραμμές αυτές είναι οι 4 μορφές συμμετοχής.
πιθανόν να διαβάσατε και εσείς την είδηση που κάνει το γύρο του κόσμου τις τελευταίες ώρες : ένας πληρωμένος δολοφόνος στην Τουρκία διεκδικεί δικαστικά την ..αμοιβή του από τον ΗΘΙΚΟ ΑΥΤΟΥΡΓΟ της (αποτυχημένης) δολοφονίας επιχειρηματία !
ΑπάντησηΔιαγραφήγια γέλια ή για κλάματα ;