Όταν ο εναγόμενος-ηττημένος διάδικος δε συμμορφώνεται με το διατακτικό της απόφασης, που τον υποχρεώνει να καταβάλει ένα χρηματικό ποσόν στο ενάγοντα, τότε η "μόνη οδός" είναι η αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος του (με κατασχέσεις κλπ).
Αναγκαστική εκτέλεση μπορεί να γίνει μόνον βάσει νόμιμου και έγκυρου τίτλου : οι σημαντικότεροι εκτελεστοί "τίτλοι" είναι οι τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, οι διαταγές πληρωμής και οι διαταγές απόδοσης μισθίου (έξωση).
Μιλώντας για τελεσίδικες αποφάσεις, εννοούμε είτε πρωτόδικες αποφάσεις, εναντίον των οποίων δεν ασκήθηκε έφεση (η προθεσμία είναι 30 ημέρες από την επίδοση ή ..3 χρόνια, αν δεν έγινε επίδοση), είτε αποφάσεις Εφετείων, που εκδίδονται σε β' βαθμό.
Υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα στο Δικαστήριο να χορηγήσει σε μη τελεσίδικη απόφαση, προσωρινή εκτελεστότητα, είτε ολικά είτε μερικά, που σημαίνει ότι τα χρήματα πρέπει να δοθούν άμεσα και άσχετα από την άσκηση ή μη έφεσης.
Η (δυνητική) προσωρινή εκτελεστότητα συνηθίζεται ιδίως σε υποθέσεις διατροφής, εργατικών διαφορών, αποζημίωσης από αδικοπραξία, αλλά και σε εμπορικές διαφορές.
Υποχρεωτική είναι η κήρυξη εκτελεστότητας σε μισθωτικές διαφορές (για έξωση και μισθώματα) και σε απαιτήσεις από γραμμάτια και επιταγές.
Ο διάδικος που νικήθηκε (και μπορεί να δικάστηκε και ερήμην) και άσκησε ένδικο μέσο κατά της προσωρινά εκτελεστής απόφασης κλπ., μπορεί να ζητήσει με αίτηση αναστολής, να μην πληρώσει έως ότου εκδοθεί η τελεσίδικη απόφαση σε β' βαθμό, με ή χωρίς εγγύηση, ανάλογα με το κατά πόσον κρίνεται ότι έχει δίκιο ή όχι (αν το ένδικο μέσο δηλ. είναι βάσιμο ή όχι).
Με βάση τον εκτελεστό τίτλο εναντίον ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας, μπορεί να γίνει εκτέλεση και εναντίον των ομορρύθμων εταίρων, εις βάρος δηλαδή της προσωπικής τους περιουσίας.
Η εκτέλεση εναντίον προσώπου, που αποβιώνει, συνεχίζεται εναντίον των κληρονόμων του, εφόσον φυσικά οι τελευταίοι έχουν αποδεχτεί την κληρονομιά ή περάσει άπρακτη η προθεσμία αποποίησής της.
Αντίστοιχα εκτέλεση εις βάρος προσώπου, που έχει να λαμβάνει από κληρονομιά, δεν μπορεί να γίνει επ' αυτής (δηλ. της κληρονομιάς), προτού ο κληρονόμος την αποδεχτεί ή περάσει η προθεσμία αποποίησης : η προθεσμία αυτή είναι 4 μήνες, από τότε που ο κληρονόμος έμαθε για την κληρονομιά ή 1 έτος, αν ο μακαρίτης ή ο κληρονόμος (όταν έμαθε) ζούσε στο εξωτερικό. Σε περίπτωση που υπάρχει διαθήκη, ο Νόμος ορίζει ότι η προθεσμία δεν ξεκινά, αν δε γίνει πρώτα η δημοσίευση της διαθήκης.
Η αναγκαστική εκτέλεση ξεκινά με την επίδοση του λεγόμενου απογράφου (αντίγραφο του τίτλου, στο οποίο υπάρχει η επισήμανση "ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ"), μαζί με την επιταγή προς (εκτέλεση) πληρωμή, όπου αναφέρονται αναλυτικά τα διάφορα κονδύλια (κεφάλαιο, τόκοι, έξοδα κλπ) και στο τέλος το σύνολο της οφειλής.
Ο καθ' ού έχει ουσιαστικά 3 μέρες, είτε να πληρώσει, είτε να ασκήσει αίτηση ανακοπή και αίτηση αναστολής, προκειμένου να αποφύγει την εκτέλεση.
Αν η εκτέλεση δε λάβει χώρα εντός έτους από την κοινοποίηση της επιταγής προς πληρωμή, χάνει την ισχύ της και πρέπει να γίνει νέα επίδοση !
Η εντολή προς εκτέλεση δίνεται πάντα σε δικαστικό επιμελητή, ενώ τα έξοδα της εκτέλεσης βαρύνουν εκείνον εναντίον του οποίου στρέφεται, αλλά προκαταβάλλονται από τον επισπεύδοντα.
Αναγκαστική εκτέλεση μπορεί να γίνει μόνον βάσει νόμιμου και έγκυρου τίτλου : οι σημαντικότεροι εκτελεστοί "τίτλοι" είναι οι τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, οι διαταγές πληρωμής και οι διαταγές απόδοσης μισθίου (έξωση).
Μιλώντας για τελεσίδικες αποφάσεις, εννοούμε είτε πρωτόδικες αποφάσεις, εναντίον των οποίων δεν ασκήθηκε έφεση (η προθεσμία είναι 30 ημέρες από την επίδοση ή ..3 χρόνια, αν δεν έγινε επίδοση), είτε αποφάσεις Εφετείων, που εκδίδονται σε β' βαθμό.
Υπάρχει ωστόσο η δυνατότητα στο Δικαστήριο να χορηγήσει σε μη τελεσίδικη απόφαση, προσωρινή εκτελεστότητα, είτε ολικά είτε μερικά, που σημαίνει ότι τα χρήματα πρέπει να δοθούν άμεσα και άσχετα από την άσκηση ή μη έφεσης.
Η (δυνητική) προσωρινή εκτελεστότητα συνηθίζεται ιδίως σε υποθέσεις διατροφής, εργατικών διαφορών, αποζημίωσης από αδικοπραξία, αλλά και σε εμπορικές διαφορές.
Υποχρεωτική είναι η κήρυξη εκτελεστότητας σε μισθωτικές διαφορές (για έξωση και μισθώματα) και σε απαιτήσεις από γραμμάτια και επιταγές.
Ο διάδικος που νικήθηκε (και μπορεί να δικάστηκε και ερήμην) και άσκησε ένδικο μέσο κατά της προσωρινά εκτελεστής απόφασης κλπ., μπορεί να ζητήσει με αίτηση αναστολής, να μην πληρώσει έως ότου εκδοθεί η τελεσίδικη απόφαση σε β' βαθμό, με ή χωρίς εγγύηση, ανάλογα με το κατά πόσον κρίνεται ότι έχει δίκιο ή όχι (αν το ένδικο μέσο δηλ. είναι βάσιμο ή όχι).
Με βάση τον εκτελεστό τίτλο εναντίον ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας, μπορεί να γίνει εκτέλεση και εναντίον των ομορρύθμων εταίρων, εις βάρος δηλαδή της προσωπικής τους περιουσίας.
Η εκτέλεση εναντίον προσώπου, που αποβιώνει, συνεχίζεται εναντίον των κληρονόμων του, εφόσον φυσικά οι τελευταίοι έχουν αποδεχτεί την κληρονομιά ή περάσει άπρακτη η προθεσμία αποποίησής της.
Αντίστοιχα εκτέλεση εις βάρος προσώπου, που έχει να λαμβάνει από κληρονομιά, δεν μπορεί να γίνει επ' αυτής (δηλ. της κληρονομιάς), προτού ο κληρονόμος την αποδεχτεί ή περάσει η προθεσμία αποποίησης : η προθεσμία αυτή είναι 4 μήνες, από τότε που ο κληρονόμος έμαθε για την κληρονομιά ή 1 έτος, αν ο μακαρίτης ή ο κληρονόμος (όταν έμαθε) ζούσε στο εξωτερικό. Σε περίπτωση που υπάρχει διαθήκη, ο Νόμος ορίζει ότι η προθεσμία δεν ξεκινά, αν δε γίνει πρώτα η δημοσίευση της διαθήκης.
Η αναγκαστική εκτέλεση ξεκινά με την επίδοση του λεγόμενου απογράφου (αντίγραφο του τίτλου, στο οποίο υπάρχει η επισήμανση "ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ"), μαζί με την επιταγή προς (εκτέλεση) πληρωμή, όπου αναφέρονται αναλυτικά τα διάφορα κονδύλια (κεφάλαιο, τόκοι, έξοδα κλπ) και στο τέλος το σύνολο της οφειλής.
Ο καθ' ού έχει ουσιαστικά 3 μέρες, είτε να πληρώσει, είτε να ασκήσει αίτηση ανακοπή και αίτηση αναστολής, προκειμένου να αποφύγει την εκτέλεση.
Αν η εκτέλεση δε λάβει χώρα εντός έτους από την κοινοποίηση της επιταγής προς πληρωμή, χάνει την ισχύ της και πρέπει να γίνει νέα επίδοση !
Η εντολή προς εκτέλεση δίνεται πάντα σε δικαστικό επιμελητή, ενώ τα έξοδα της εκτέλεσης βαρύνουν εκείνον εναντίον του οποίου στρέφεται, αλλά προκαταβάλλονται από τον επισπεύδοντα.
Στο χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου, απαγορεύεται κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως επίσης δεν επιτρέπεται ούτε καν η επίδοση επιταγής προς εκτέλεση !
ΑπάντησηΔιαγραφή