Συζητάμε τα τελευταία 2 και πλέον χρόνια, αν και πως θα γίνουν απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ποιοι πρέπει να φύγουν και ποιοι όχι, αν είναι καλύτερη η μετακίνηση ή η διαθεσιμότητα κ.ο.κ, χωρίς η κουβέντα να καταλήγει κάπου, λες και είναι αδιανόητο να απολυθεί κάποιος Δ.Υ, σε μια -χρεοκοπημένη- χώρα με ανεργία κοντά στο 30 %.
Ίσως τα ερωτήματα, θα έπρεπε να τεθούν διαφορετικά : Τι χρειάζονται 3.500 κηπουροί στο Δήμο Αθηναίων ? 20 φύλακες σε ένα ...δημοτικό βρεφοκομείο και πάει λέγοντας...
Στη ζούγκλα του Αμαζονίου να βρισκόμασταν, με λιγότερους κηπουρούς, θα γινόταν η δουλειά, άσε που για να περάσεις τα πεζοδρόμια, πρέπει να σκύβεις, για να αποφύγεις τα κλαδιά των δέντρων, δηλαδή ακόμα και αυτοί, που πληρώνονται, δεν παράγουν ουσιαστικό έργο.
Υπάρχει κανείς, που να διαφωνεί, ότι οι δημόσιες υπηρεσίες, Δήμοι, ΔΕΚΟ κλπ απασχολούν (πολύ) περισσότερους υπαλλήλους και εργάτες, από όσους χρειάζονται, για να λειτουργήσουν ? Επομένως, η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, δεν μπορεί παρά να είναι θετική, διότι υπάρχουν υπεράριθμοι, άτομα χωρίς ουσιαστικά αντικείμενο και αυτοί θα έπρεπε κανονικά να φύγουν πρώτοι και όχι οι επίορκοι, οι ανεπαρκείς, οι διεφθαρμένοι, αυτοί που δεν πατάνε καν κλπ (ΚΑΙ αυτοί φυσικά).
Στην κατάντια αυτή, συνέβαλαν ασφαλώς οι βο(υ)λευτές και άλλοι πολιτικάντηδες, που εξαγόραζαν ψήφους, όλα αυτά τα χρόνια και διόριζαν αβέρτα, λες και οι μισθοί ήταν εξασφαλισμένοι, από μία αστείρευτη πηγή...!
Όσο παίρναμε δανεικά από τους ξένους, με καλά επιτόκια, φαινομενικά δεν υπήρχε πρόβλημα, οι μισθοί πληρώνονταν και ζούσαμε εμείς καλά και αυτοί ..καλύτερα. Τώρα όμως ?
Τώρα, που για να πληρωθούν οι υπεράριθμοι και οι αργόσχολοι, κόβονται μισθοί, φορολογούνται κοτέτσια, τα παιδιά δεν έχουν βιβλία, οι καρκινοπαθείς πεθαίνουν μέσα σε φρικτούς πόνους, χωρίς φάρμακα, μήπως είναι ώρα για αναθεώρηση ; Μήπως πρέπει να καταργηθούν οργανικές θέσεις, ώστε το αδηφάγο τέρας, που λέγεται ελληνικό Δημόσιο, να μικρύνει, να εκλογικευτεί, να γίνει πιο παραγωγικό και ευέλικτο ; Τα ερωτήματα είναι φυσικά ρητορικά και ..ελληνικά !
Να τονίσουμε εδώ και τις μεγάλες ευθύνες των Δικαστών, οι οποίοι με προσωρινές διαταγές και δικαστικές αποφάσεις, συντήρησαν και συντηρούν το μύθο, ότι όλοι αυτοί καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες" (ναι, αλλά τις δικές τους και μόνον).
Σίγουρα, εφόσον επιχειρηθεί ένα γενναίο ξεκαθάρισμα (δε λέω ξεσκαρτάρισμα, για να μην υποτιμήσω τους ανθρώπους αυτούς, δε συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι αυτοί δεν κάνουν για τίποτε άλλο) στο Δημόσιο (κάτι νούμερα, που ακούγονται π.χ 25.000 είναι αστεία, χρειάζεται κάτι πιο δραστικό), θα πρέπει να υπάρξουν και κάποια κριτήρια, κοινωνικά και όχι μόνον, για το ποιοι θα φύγουν.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να παραμείνουν όσοι έχουν παιδιά, δάνεια, ενοίκια και γενικά όσοι έχουν κάποιες οικονομικές υποχρεώσεις, που ΠΡΕΠΕΙ να καλυφθούν.
Επίσης, θα μπορούσε να γίνει και μετακίνηση ορισμένων υπεράριθμων υπαλλήλων, από μία υπηρεσία σε κάποια άλλη, που έχει κενά (διότι προφανώς εκεί, έχει ..δουλειά).
Η οικονομία και η κοινωνία, δεν αντέχουν πλέον να πληρώνουν φόρους και χαράτσια, για να συντηρείται αυτή η στρεβλή κατάσταση, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, οι πρώτοι που θα έπρεπε να φύγουν από τη μισθοδοσία του κρατικού προϋπολογισμού, είναι οι συγγενείς, οι "κολλητοί" και οι "φίλοι" κομματικών μηχανισμών και πολιτικών.
Με διαθεσιμότητες και άλλα τέτοια ημίμετρα, δεν αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις, έκτακτης οικονομικής ανάγκης και χρεοκοπίας.
Ίσως τα ερωτήματα, θα έπρεπε να τεθούν διαφορετικά : Τι χρειάζονται 3.500 κηπουροί στο Δήμο Αθηναίων ? 20 φύλακες σε ένα ...δημοτικό βρεφοκομείο και πάει λέγοντας...
Στη ζούγκλα του Αμαζονίου να βρισκόμασταν, με λιγότερους κηπουρούς, θα γινόταν η δουλειά, άσε που για να περάσεις τα πεζοδρόμια, πρέπει να σκύβεις, για να αποφύγεις τα κλαδιά των δέντρων, δηλαδή ακόμα και αυτοί, που πληρώνονται, δεν παράγουν ουσιαστικό έργο.
Υπάρχει κανείς, που να διαφωνεί, ότι οι δημόσιες υπηρεσίες, Δήμοι, ΔΕΚΟ κλπ απασχολούν (πολύ) περισσότερους υπαλλήλους και εργάτες, από όσους χρειάζονται, για να λειτουργήσουν ? Επομένως, η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, δεν μπορεί παρά να είναι θετική, διότι υπάρχουν υπεράριθμοι, άτομα χωρίς ουσιαστικά αντικείμενο και αυτοί θα έπρεπε κανονικά να φύγουν πρώτοι και όχι οι επίορκοι, οι ανεπαρκείς, οι διεφθαρμένοι, αυτοί που δεν πατάνε καν κλπ (ΚΑΙ αυτοί φυσικά).
Στην κατάντια αυτή, συνέβαλαν ασφαλώς οι βο(υ)λευτές και άλλοι πολιτικάντηδες, που εξαγόραζαν ψήφους, όλα αυτά τα χρόνια και διόριζαν αβέρτα, λες και οι μισθοί ήταν εξασφαλισμένοι, από μία αστείρευτη πηγή...!
Όσο παίρναμε δανεικά από τους ξένους, με καλά επιτόκια, φαινομενικά δεν υπήρχε πρόβλημα, οι μισθοί πληρώνονταν και ζούσαμε εμείς καλά και αυτοί ..καλύτερα. Τώρα όμως ?
Τώρα, που για να πληρωθούν οι υπεράριθμοι και οι αργόσχολοι, κόβονται μισθοί, φορολογούνται κοτέτσια, τα παιδιά δεν έχουν βιβλία, οι καρκινοπαθείς πεθαίνουν μέσα σε φρικτούς πόνους, χωρίς φάρμακα, μήπως είναι ώρα για αναθεώρηση ; Μήπως πρέπει να καταργηθούν οργανικές θέσεις, ώστε το αδηφάγο τέρας, που λέγεται ελληνικό Δημόσιο, να μικρύνει, να εκλογικευτεί, να γίνει πιο παραγωγικό και ευέλικτο ; Τα ερωτήματα είναι φυσικά ρητορικά και ..ελληνικά !
Να τονίσουμε εδώ και τις μεγάλες ευθύνες των Δικαστών, οι οποίοι με προσωρινές διαταγές και δικαστικές αποφάσεις, συντήρησαν και συντηρούν το μύθο, ότι όλοι αυτοί καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες" (ναι, αλλά τις δικές τους και μόνον).
Σίγουρα, εφόσον επιχειρηθεί ένα γενναίο ξεκαθάρισμα (δε λέω ξεσκαρτάρισμα, για να μην υποτιμήσω τους ανθρώπους αυτούς, δε συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι αυτοί δεν κάνουν για τίποτε άλλο) στο Δημόσιο (κάτι νούμερα, που ακούγονται π.χ 25.000 είναι αστεία, χρειάζεται κάτι πιο δραστικό), θα πρέπει να υπάρξουν και κάποια κριτήρια, κοινωνικά και όχι μόνον, για το ποιοι θα φύγουν.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να παραμείνουν όσοι έχουν παιδιά, δάνεια, ενοίκια και γενικά όσοι έχουν κάποιες οικονομικές υποχρεώσεις, που ΠΡΕΠΕΙ να καλυφθούν.
Επίσης, θα μπορούσε να γίνει και μετακίνηση ορισμένων υπεράριθμων υπαλλήλων, από μία υπηρεσία σε κάποια άλλη, που έχει κενά (διότι προφανώς εκεί, έχει ..δουλειά).
Η οικονομία και η κοινωνία, δεν αντέχουν πλέον να πληρώνουν φόρους και χαράτσια, για να συντηρείται αυτή η στρεβλή κατάσταση, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, οι πρώτοι που θα έπρεπε να φύγουν από τη μισθοδοσία του κρατικού προϋπολογισμού, είναι οι συγγενείς, οι "κολλητοί" και οι "φίλοι" κομματικών μηχανισμών και πολιτικών.
Με διαθεσιμότητες και άλλα τέτοια ημίμετρα, δεν αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις, έκτακτης οικονομικής ανάγκης και χρεοκοπίας.
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ που πρέπει να απολυθούν, είναι εκείνοι, που ενώ λαμβάνουν μισθό ή σύνταξη από το Δημόσιο ή ΔΕΚΟ, θέλουν να το παίξουν παράλληλα και επιχειρηματίες (..με τη σιγουριά του μισθού, της σύνταξης ή του εφάπαξ) και κάνουν συνήθως τους ασφαλιστές, εμπόριο αυτοκινήτων και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς ! Αυτούς δεν τους έχουν πάρει χαμπάρι κανείς ? δεν χρειάζεται να γίνει το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης ντεντέκτιβ, αφού έχουν το θράσος και ασκούν τη δραστηριότητα επ' ονόματί τους, έχουν μεγάλες ταμπέλες σε κεντρικές αρτηρίες κ.ο.κ. Αυτούς γιατί να τους πληρώνουμε ? επαγγελματίες ή επιχειρηματίες του κώλου, με τα έξοδά τους πληρωμένα από το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή τους φορολογούμενους
ΑπάντησηΔιαγραφή