πότε απολύεται ένας -δημόσιος- υπάλληλος !

   Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης και επειδή τελευταία έχει ενταθεί η συζήτηση, για την απομάκρυνση από το δημόσιο επίορκων, κοπανατζήδων, εγκληματιών κλπ, ας δούμε -εν συντομία- τι προβλέπει σχετικά ο ισχύων Υπαλληλικός Κώδικας.
    Όσο ισχύει λοιπόν ο εν λόγω Νόμος-Κώδικας, όλα τα άλλα σενάρια, μόνον θεωρητική αξία μπορεί να έχουν και για να ξεκαθαρίσει κάπως το θολό τοπίο, ας πούμε τα εξής.
     Πρέπει καταρχάς, να διακρίνουμε 2 βασικές κατηγορίες-περιπτώσεις :
-Στην πρώτη ανήκουν όσοι, διορίστηκαν παράνομα ! Επ' αυτού λοιπόν, ορίζεται ότι όσοι δε διορίστηκαν νόμιμα, θα πρέπει να ανακληθεί ο διορισμός τους, αλλά εντός 2 ετών. Στην περίπτωση αυτή, ανήκουν (φαντάζομαι) κυρίως όσοι διορίστηκαν παράνομα-παράτυπα, "από το παράθυρο", με συνεντεύξεις "τύπου Παυλόπουλου" και γενικά όσοι δεν ευθύνονται για τον παράτυπο διορισμό τους, αλλά ευθύνεται το φαύλο πολιτικό προσωπικό της χώρας.
   Η διετία ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ όμως, για όσους προκάλεσαν δολίως ή υποβοήθησαν την παρανομία (π.χ με πλαστά δικαιολογητικά) ή δεν είναι έλληνες πολίτες ή έχουν καταδικαστεί ή παραπεμφθεί αμετάκλητα για συγκεκριμένα πλημμελήματα ή κακουργήματα (βλέπε σχόλιο) ή είχαν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα, λόγω ποινικής καταδίκης.
    Επομένως, η ανάκληση του διορισμού των ανωτέρω, μπορεί να γίνει οποτεδήποτε, ωστόσο και αυτό σχετικό είναι, γιατί κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και δεν μπορεί εδώ να αναλυθεί αυτό περισσότερο, λόγω στενότητας χώρου και χρόνου (ίσως στο μέλλον).
-Στη δεύτερη κατηγορία, ανήκουν όσοι απολύονται-παύονται, λόγω σοβαρού πειθαρχικού παραπτώματος, αυτοί δηλαδή που τους επιβάλλεται η ποινή της οριστικής παύσης !
   Οριστική παύση-απόλυση, επιβάλλεται ΜΟΝΟΝ για τα εξής παραπτώματα :
-πράξεις του υπαλλήλου, που εκδηλώνουν άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην πατρίδα και τη δημοκρατία (έτσι γενικά) ! Σύμφωνα με αυτό, οι περισσότεροι πολιτικοί μας θα έπρεπε να είχαν ..απολυθεί προ πολλού !!!
-παράβαση καθήκοντος, κατά το ΠΚ ή άλλους Νόμους
-αποδοχή ανταλλάγματος ή άλλης εύνοιας από υπάλληλο, για το χειρισμό υπόθεσης, στα πλαίσια των καθηκόντων του
-χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπής ή ανάξια συμπεριφορά, εντός ή και εκτός υπηρεσίας, από υπάλληλο
-παραβίαση απορρήτων της υπηρεσίας
-εξαιρετικώς σοβαρή απείθεια
-εμμονή σε άρνηση προσέλευσης σε υγιειονομική επιτροπή
-συμμετοχή άμεσα ή έμμεσα σε δημοπρασία από αρχή ή επιτροπή, στην οποία μετέχει και ο ίδιος ο υπάλληλος και
-αδικαιολόγητη απουσία από την υπηρεσία, για πάνω από 22 ημέρες συνεχώς ή πάνω από 30 μέρες, σε διάστημα ενός έτους !
     Αυτά λοιπόν είναι τα σοβαρά παραπτώματα, για τα οποία προβλέπεται απευθείας παύση-απόλυση, ωστόσο μπορεί κάποιος να απομακρυνθεί και αν είναι υπότροπος, σε λιγότερο σοβαρά και συγκεκριμένα : αν είχε ξανατιμωρηθεί για το ίδιο αδίκημα, σε στέρηση αποδοχών 1 μήνα, τουλάχιστον ή του είχαν επιβληθεί τουλάχιστον 3 ποινές στέρησης μισθού ενός μήνα, το λιγότερο, για άλλα αδικήματα.
     Όλα τα παραπάνω βέβαια, έχουν θεωρητική αξία, από τη στιγμή, που επικρατεί και στο Δημόσιο το γενικευμένο κλίμα και καθεστώς ατιμωρησίας και επειδή τα πειθαρχικά συμβούλια συνεδριάζουν και αποφασίζουν με τους ..γνωστούς ρυθμούς του ελληνικού δημοσίου, μετά από πολλά χρόνια !
     Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η μονιμότητα και η "σιγουριά" στο Δημόσιο υπάρχει, όσο καιρό υφίσταται η αντίστοιχη οργανική θέση, αν καταργηθεί η θέση του υπαλλήλου, τίθεται αυτός σε διαθεσιμότητα, για διάστημα ενός έτους, οπότε και λαμβάνει τα 3/4 του μισθού του και εν συνεχεία απολύεται, αν στο μεταξύ δεν έχει μεταταγεί σε άλλη κενή οργανική θέση.
      Πρόκειται ουσιαστικά, για μία ρύθμιση αντίστοιχη με το επίδομα του ΟΑΕΔ, σε ανέργους του ιδιωτικού τομέα, με τη διαφορά ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ..παίρνουν περισσότερα.
      Επομένως, είναι (;) προφανές ότι όσα λέγονται και ακούγονται, για κινητικότητα, διαθεσιμότητα κλπ. στο Δημόσιο, δεν είναι καινά δαιμόνια, όπως τα πλασάρουν τα ΜΜΕ, αλλά προβλέπονται και ρυθμίζονται από τον ισχύοντα Υπαλληλικό Κώδικα...