το χρήμα και η διαχείρισή του !

   Το σημερινό ζήτημα, δεν είναι φυσικά νομικό, είναι σχετικά ...άσχετο, με το κατεξοχήν περιεχόμενο του μπλογκ, ωστόσο ήθελα από καιρό να γράψω 2 πράγματα, διότι τελευταία το χρήμα είναι σχεδόν αποκλειστική είδηση στα δελτία, όλοι μιλάνε για το ότι δεν έχουν λεφτά (που είναι εν πολλοίς αλήθεια, αν και όχι πάντα) και επειδή δεν υπάρχει το ανάλογο feedback (όπως λένε και οι νεοέλληνες), από τους αναγνώστες, για νομικά ζητήματα, που πιθανόν να τους απασχολούν !
    Καταρχάς, είναι προφανές ότι δεν είμαι ο κατεξοχήν αρμόδιος, να μιλήσω για διαχείριση χρήματος, μάλλον το αντίθετο, αφού τα έχω κάνει θάλασσα, επενδύοντας τα χρήματά μου, σε επενδύσεις υψηλού ρίσκου και αμφίβολης ανταπόδοσης...
    Πάντως, είναι προφανές ότι στην Ελλάδα και όχι μόνον, υπάρχει σοβαρότατο έλλειμμα ενημέρωσης των νέων, για το χρήμα και τη λειτουργία του και θα έπρεπε κανονικά, αυτά τα πράγματα, να διδάσκονται στα σχολεία, διότι η σημερινή Κρίση, οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό και σε αυτό : στην αλόγιστη σπατάλη, σε καταστροφικά δάνεια κ.ο.κ.
     Η έλλειψη παιδείας, σε αυτά τα ζητήματα, φαίνεται εύκολα, κοιτώντας, που ξοδεύουν τα χρήματά τους, πολλοί εργαζόμενοι : πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς, το γεγονός ότι κάποιοι δίνουν έναν ή το μισό μισθό τους, για να αγοράσουν ένα ..παντελόνι, από ιταλούς ή καναδούς gay μόδιστρους, που κονομάνε χοντρά από τα κορόϊδα και ελέγχονται και για φοροδιαφυγή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ !
     Σε αυτό βέβαια, δε συντελεί μόνον το έλλειμμα χρηματοοικονομικής παιδείας, αλλά και ο μύθος του lifestyle, οι τάσεις επίδειξης, ο κακός νοούμενος "ανταγωνισμός" με άλλους, το οποίο δεν ισχύει φυσικά μόνον για τα ρούχα, αλλά και για ένα σωρό άλλα πράγματα-αντικείμενα.
     Η αλόγιστη σπατάλη των τελευταίων χρόνων, με την ψεύτικη ευδαιμονία των δανεικών και της πεποίθησης ότι οι μισθοί πάνε μόνον ..προς τα πάνω, έχει -εκ των πραγμάτων και αναγκαστικά- περιοριστεί, αλλά δεν έχει εκλείψει.
      Είναι πάντως γεγονός ότι όσο ευκολότερα, βγάζει κανείς τα χρήματα, τόσο ευκολότερα τα ξοδεύει κιόλας ή καλύτερα, τα σκορπίζει (βλέπε λουλουδοπόλεμους, στα μπουζούκια).
     Οι έννοιες της αποταμίευσης και της επένδυσης, είναι σχεδόν άγνωστες στην Ελλάδα, όλοι κοιτάνε το τώρα, το σήμερα και κανείς δε φαίνεται να νοιάζεται για το μέλλον, θεωρώντας ίσως ότι θα τον ταΐζει εσαεί το κράτος, θα του δώσει μισθό, σύνταξη, επιδόματα και γενικά κάποιος άλλος, θα τον εξασφαλίζει οικονομικά εσαεί.
      Είναι ανάγκη λοιπόν, να ενημερωθεί ο κόσμος, ήδη από τα σχολικά έτη, για βασικές χρηματοοικονομικές έννοιες, ποιες είναι επωφελείς και ποιες επιζήμιες δαπάνες, ποια είναι τα καλά και ποια τα κακά δάνεια, πως μπορεί να εξασφαλίσει ένα έξτρα -παθητικό- εισόδημα, εκτός δηλαδή της προσωπικής εργασίας και γενικά πως μπορεί να κερδίσει κάποιος μία σχετική οικονομική ασφάλεια και ανεξαρτησία και να μην τα περιμένει όλα από το κράτος ή τον εργοδότη, επενδύοντας σε κάτι, που αποκτά και δεν χάνει αξία, με το πέρασμα του χρόνου, που δεν ζητάει συνέχεια χρήματα (π.χ ιχ αυτοκίνητο), αλλά αποδίδει οφέλη (μερίσματα, τόκοι, ενοίκια κλπ).
      Όλα τελικά αποδεικνύεται, ότι ΕΙΝΑΙ ζητήματα παιδείας και αγωγής, δεν φταίει ο κόσμος, όταν τσιμπάει από τη διαφήμιση της τράπεζας, που λέει ότι όσο περισσότερο ψωνίζεις με την πιστωτική σου κάρτα ...κερδίζεις (κάτι ψιλά), ενώ η τράπεζα ..χάνει (χαχα) ! Απλά δεν έχει διδαχτεί και δεν καταλαβαίνει, πως λειτουργεί το "σύστημα", πως μία στιγμιαία ικανοποίηση, μπορεί να αποδειχτεί βραχνάς μίας ζωής ολόκληρης, μέσα στα χρέη...
      Το οικονομικό πρόβλημα μίας χώρας, σε τελική ανάλυση, δεν προέρχεται μόνον, από το τι κάνει ή τι δεν κάνει η κυβέρνηση, αλλά και από το τι κάνει ή δεν κάνει ο καθένας από τους πολίτες, η ευθύνη είναι συλλογική, αλλά και ατομική.