Η χθεσινή -αθωωτική- απόφαση, για τον "κομιστή" και τους λοιπούς κατηγορουμένους, στην υπόθεση παραβίασης προσωπικών δεδομένων και εκβιασμού του πρώην Γ.Γ υπουργείου, θέτει πολλά και ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα !
Με βάση τα όσα -λιγοστά- διέρρευσαν στον τύπο, τόσο από τη δικογραφία, όσο και από τη διαδικασία στο Δικαστήριο, μπορεί να πει κανείς τα εξής, επιγραμματικά :
-Είναι από τις περιπτώσεις, όπου ο κόσμος, η κοινή γνώμη θεωρεί μία απόφαση άδικη, η απόφαση δηλαδή σίγουρα, κατά τη γνώμη μου πάντα, ΔΕΝ ανταποκρίνεται στο λεγόμενο "κοινό περί δικαίου αίσθημα", στη συνείδηση των περισσοτέρων, θεωρώ, ότι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι, σύμφωνα και με την παροιμία "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά" !
-Στην αθωωτική απόφαση φτάσαμε, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, με "νομικά τερτίπια", παίζοντας με τις λέξεις ουσιαστικά, αφού θεωρήθηκε-κρίθηκε ότι το περιβόητο DVD, δεν συνιστούσε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (!!). Στο σημείο αυτό, αναδεικνύεται η σημασία του να έχεις καλό δικηγόρο και οφείλω να βγάλω το καπέλο στο διακεκριμένο συνάδελφο και έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποινικολόγους, Μιχάλη Δημητρακόπουλο, διότι η αθώωση αποτελεί προσωπική του νίκη και επίτευγμα !
-Η υπεράσπιση μάλιστα, για να στηρίξει τους ισχυρισμούς της, επικαλέστηκε απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία και έγινε δεκτή από το δικάσαν Εφετείο, με την οποία είχε γίνει αποδεκτό κάτι ανάλογο (δεδικασμένο). Επί τούτου, μπορούν να γίνουν 2 επισημάνσεις : πρώτον, απορώ ειλικρινά πως γίνεται ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό μέσο αποθήκευσης προσωπικών δεδομένων, όπως το DVD, να ΜΗΝ εμπίπτει στο Νόμο περί προστασίας τους και θα ήθελα πραγματικά να διαβάσω το σκεπτικό των 2 αυτών αποφάσεων (σχολιαζόμενης και αρεοπαγίτικης). Δεύτερον, είναι σαφές και το έχουμε ξαναπεί, ότι η Ελλάδα δεν είναι Αμερική ή Αγγλία, όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων και δη των Ανώτατων (νομολογία) είναι δεσμευτικές και θα μπορούσε το Εφετείο να κρίνει αλλιώς, μη αποδεχόμενο το σκεπτικό του Αρείου Πάγου ! Αν η αθώωση στηρίχθηκε αποκλειστικά στην προγενέστερη απόφαση, φοβάμαι ότι η αιτιολογία της δεν θα είναι και τόσο στέρεη...
-Πέρα από την κατηγορία της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων, που ήταν σοβαρή φυσικά, υπήρχε και κατηγορία εκβίασης, η οποία επίσης ..ξεπεράστηκε με ευκολία, πάλι με νομικές κατασκευές !
-Δεν θέλω να πω βέβαια, ότι η απόφαση είναι ύποπτη ή ότι υποκρύπτεται κάτι άλλο, αυτά συμβαίνουν συχνά, να πείθεται το δικαστήριο από τυπικούς-νομικούς ισχυρισμούς και να μην μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, δημιουργώντας έτσι αυτό το κενό-διάσταση μεταξύ απόφασης και αισθήματος δικαιοσύνης...
-Το ρεζουμέ της υπόθεσης, είναι αυτό, που έχουμε ξαναπεί : ακόμα και υποθέσεις, που θεωρούνται εκ των προτέρων χαμένες και η καταδίκη σίγουρη, παλεύονται, αν έχεις έναν καλό (προφανώς) δικηγόρο, που μπορεί με νομικές ή και νομικίστικες κατασκευές, να αποδομήσει την κατηγορία, σε νομικό επίπεδο και όχι στο ..πραγματικό, εκεί όπου η μάχη είναι εκ των προτέρων χαμένη, η επιλογή του πεδίου της μάχης είναι πολλές φορές καθοριστική για την έκβαση της μάχης !!
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που ο κόσμος αντιπαθεί ή και μισεί τους δικηγόρους, επειδή κάνουν (φαινομενικά) το άσπρο μαύρο, τρόπον τινά, για κάποιον, που δεν είναι νομικός τουλάχιστον, φαίνονται ακαταλαβίστικα ή και παράλογα, όσα λένε.
Αν βέβαια, είσαι εσύ ο κατηγορούμενος, τότε δεν τους μισείς, αλλά τους αγαπάς (ρωτήστε και τον "κομιστή", χαχα) !
Με βάση τα όσα -λιγοστά- διέρρευσαν στον τύπο, τόσο από τη δικογραφία, όσο και από τη διαδικασία στο Δικαστήριο, μπορεί να πει κανείς τα εξής, επιγραμματικά :
-Είναι από τις περιπτώσεις, όπου ο κόσμος, η κοινή γνώμη θεωρεί μία απόφαση άδικη, η απόφαση δηλαδή σίγουρα, κατά τη γνώμη μου πάντα, ΔΕΝ ανταποκρίνεται στο λεγόμενο "κοινό περί δικαίου αίσθημα", στη συνείδηση των περισσοτέρων, θεωρώ, ότι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι, σύμφωνα και με την παροιμία "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά" !
-Στην αθωωτική απόφαση φτάσαμε, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, με "νομικά τερτίπια", παίζοντας με τις λέξεις ουσιαστικά, αφού θεωρήθηκε-κρίθηκε ότι το περιβόητο DVD, δεν συνιστούσε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (!!). Στο σημείο αυτό, αναδεικνύεται η σημασία του να έχεις καλό δικηγόρο και οφείλω να βγάλω το καπέλο στο διακεκριμένο συνάδελφο και έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποινικολόγους, Μιχάλη Δημητρακόπουλο, διότι η αθώωση αποτελεί προσωπική του νίκη και επίτευγμα !
-Η υπεράσπιση μάλιστα, για να στηρίξει τους ισχυρισμούς της, επικαλέστηκε απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία και έγινε δεκτή από το δικάσαν Εφετείο, με την οποία είχε γίνει αποδεκτό κάτι ανάλογο (δεδικασμένο). Επί τούτου, μπορούν να γίνουν 2 επισημάνσεις : πρώτον, απορώ ειλικρινά πως γίνεται ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό μέσο αποθήκευσης προσωπικών δεδομένων, όπως το DVD, να ΜΗΝ εμπίπτει στο Νόμο περί προστασίας τους και θα ήθελα πραγματικά να διαβάσω το σκεπτικό των 2 αυτών αποφάσεων (σχολιαζόμενης και αρεοπαγίτικης). Δεύτερον, είναι σαφές και το έχουμε ξαναπεί, ότι η Ελλάδα δεν είναι Αμερική ή Αγγλία, όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων και δη των Ανώτατων (νομολογία) είναι δεσμευτικές και θα μπορούσε το Εφετείο να κρίνει αλλιώς, μη αποδεχόμενο το σκεπτικό του Αρείου Πάγου ! Αν η αθώωση στηρίχθηκε αποκλειστικά στην προγενέστερη απόφαση, φοβάμαι ότι η αιτιολογία της δεν θα είναι και τόσο στέρεη...
-Πέρα από την κατηγορία της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων, που ήταν σοβαρή φυσικά, υπήρχε και κατηγορία εκβίασης, η οποία επίσης ..ξεπεράστηκε με ευκολία, πάλι με νομικές κατασκευές !
-Δεν θέλω να πω βέβαια, ότι η απόφαση είναι ύποπτη ή ότι υποκρύπτεται κάτι άλλο, αυτά συμβαίνουν συχνά, να πείθεται το δικαστήριο από τυπικούς-νομικούς ισχυρισμούς και να μην μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, δημιουργώντας έτσι αυτό το κενό-διάσταση μεταξύ απόφασης και αισθήματος δικαιοσύνης...
-Το ρεζουμέ της υπόθεσης, είναι αυτό, που έχουμε ξαναπεί : ακόμα και υποθέσεις, που θεωρούνται εκ των προτέρων χαμένες και η καταδίκη σίγουρη, παλεύονται, αν έχεις έναν καλό (προφανώς) δικηγόρο, που μπορεί με νομικές ή και νομικίστικες κατασκευές, να αποδομήσει την κατηγορία, σε νομικό επίπεδο και όχι στο ..πραγματικό, εκεί όπου η μάχη είναι εκ των προτέρων χαμένη, η επιλογή του πεδίου της μάχης είναι πολλές φορές καθοριστική για την έκβαση της μάχης !!
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που ο κόσμος αντιπαθεί ή και μισεί τους δικηγόρους, επειδή κάνουν (φαινομενικά) το άσπρο μαύρο, τρόπον τινά, για κάποιον, που δεν είναι νομικός τουλάχιστον, φαίνονται ακαταλαβίστικα ή και παράλογα, όσα λένε.
Αν βέβαια, είσαι εσύ ο κατηγορούμενος, τότε δεν τους μισείς, αλλά τους αγαπάς (ρωτήστε και τον "κομιστή", χαχα) !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.