ο τζάμπας ζει ;;

  Μιας και δεν υπάρχει σοβαρή νομική επικαιρότητα, άξια σχολιασμού, θα ασχοληθώ με ένα πιο "ανάλαφρο", γενικότερο-φιλοσοφικό ζήτημα !
   Η γνωστή διαφήμιση των γερμανών της media markt (η ειρωνεία είναι ότι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ..αυτοκτόνησε πρόσφατα !), η χάρη της οποίας έφτασε μέχρι τη Βουλή, επειδή η κομμουνίστρια της Εκάλης, ένιωσε θιγμένη, μπορεί να έχει 2 αναγνώσεις :
   Αν ως "τζάμπα", εννοούμε τον τζαμπατζή, αυτόν που θέλει να απολαμβάνει προϊόντα και υπηρεσίες, χωρίς αντάλλαγμα, τότε ναι, ζει και βασιλεύει ! Αρκεί να δει κανείς τι ουρές σχηματίζονται, όταν μοιράζονται δωρεάν πράγματα, είτε για διαφημιστικούς λόγους, είτε για άλλους. Κανείς δεν πιστεύει σοβαρά ότι αυτοί, που συνωστίζονται, για να πάρουν πατάτες και άλλα προϊόντα δωρεάν, από αγρότες, που τα μοιράζουν κατά καιρούς, ότι είναι τόσο φτωχοί, που δεν έχουν να αγοράσουν ! Ακόμα και όταν μοιράζονται νέα προϊόντα, για λόγους προώθησης, ο κόσμος συρρέει, από περιέργεια, αλλά και επειδή ..είναι τζάμπα, χωρίς να εξετάζει αν του χρειάζεται το προϊόν ή όχι, τις περισσότερες φορές...
    Τώρα, αν ως "τζάμπα", εννοούμε ότι υπάρχουν προϊόντα και υπηρεσίες, που είναι δωρεάν, χωρίς κάποιο αντίτιμο (φανερό ή ..κρυφό), τότε φοβάμαι ότι ο τζάμπας όχι μόνον έχει πεθάνει, αλλά -για την ακρίβεια- ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ποτέ, είναι απλά ένας (διαφημιστικός) μύθος, ένα παραμύθι-θρύλος και μόνον.
     Ένας βασικός Νόμος της Ζωής, είναι πως όλα, το καθετί, έχουν κάποιο αντίτιμο (αν θες ασφάλεια π.χ χάνεις ελευθερία) και κυρίως, πως για να λάβεις, πρέπει ΠΡΩΤΑ να δώσεις (αρχή της επένδυσης), όσο πιο άνετα και ελεύθερα μάλιστα δίνεις, τόσο πιο απλόχερα, σου επιστρέφονται αυτά που έδωσες και παραπάνω.
     Ο τύπος τους τζαμπατζή είναι ιδιαίτερα απαντώμενος, στις δικηγορικές υπηρεσίες (φαντάζομαι και αλλού, σχετικά πρόσφατα άκουσα ότι υπάρχουν ακόμα και εκείνοι, που εξαπατούν ταξιτζήδες, για να μην πληρώσουν ένα κόμιστρο 4 ή 5 ευρώ !), ίσως επειδή δεν είναι κάτι τόσο χειροπιαστό για τον πολύ κόσμο και δεν καταλαβαίνει καλά την αξία τους.
    Από προσωπική εμπειρία, πάντως μπορώ να πω τα εξής : πρώτον, αν προσπαθήσεις με λαμογιά και απάτη, να "ρίξεις" το δικηγόρο ή τον οποιοδήποτε επαγγελματία, σε θέμα χρημάτων, για να γλιτώσεις κάτι ψιλά, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα σου συμβεί κάποια έκτακτη "αναποδιά" (π.χ ασθένεια) και θα αναγκαστείς να δώσεις ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ αλλού...
   Δεύτερον, σε όσες υποθέσεις ο πελάτης δεν ήταν εντάξει στις πληρωμές του, με ένα "μαγικό" τρόπο (χαχα), οι υποθέσεις αυτές "στράβωσαν", δεν πήγαν καλά : φαντάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει και με την απροθυμία του δικηγόρου να πάρει σοβαρά την υπόθεση ενός τζαμπατζή ή λαμογιού και να "σκιστεί", για χάρη του.
    Αλλιώς, με άλλη φροντίδα, προσεγγίζεις την υπόθεση κάποιου, που πληρώνει σωστά και στην ώρα του και αλλιώς, κάποιου, που -για δικούς τους λόγους, δεν μπορείς να είσαι στο σκοτεινό μυαλό του καθενός- του αρέσει το τζάμπα ή του αρέσει απλά να μην πληρώνει, γιατί έχει μάθει μόνον να παίρνει. Λογικό και ανθρώπινο είναι.
    Τέλοσπάντων, δεν θα ασχοληθώ με τα ψυχολογικά προβλήματα του καθενός, η πονηριά πάντως -το λέει και η λέξη- είναι ιδιότητα του Σατανά και επομένως όποιος έχει πονηριά, έχει και δαιμονικές επιρροές και οφείλει να το κοιτάξει, όσο είναι νωρίς, πριν διαβρωθεί τελείως.
    Άλλωστε, αυτό λέμε και επαναλαμβάνουμε, στο τέλος της προσευχής μας : "αλλά ρύσαι ημάς από του Πονηρού", ήτοι απάλλαξέ μας από τον Πονηρό (το διάβολο) και τους "πονηρούς" εκπροσώπους του στη γη, με μορφή ανθρώπου !