Τα τροχαία ατυχήματα και ιδίως όσα περιλαμβάνουν και σωματικές βλάβες, εγείρουν πολλά και σημαντικά νομικά ζητήματα, εδώ θα αναφερθούμε, σε ένα ζήτημα, που προέκυψε σε υπόθεση, που χειρίστηκα πρόσφατα (ως ενάγων).
Συγκεκριμένα, το ποιος δικαιούται χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, όταν υπάρξει τραυματισμός, σε τροχαίο !
Ο Νόμος λέει ότι αποζημίωση δικαιούται ο αμέσως παθών, ο άμεσα ζημιωθείς, δηλαδή το πρόσωπο, που υπέστη τον τραυματισμό και όχι π.χ η οικογένειά του, ωστόσο ο κανόνας αυτός κάμπτεται, όταν ο τραυματισμός συμβαίνει ΕΝΩΠΙΟΝ, μπροστά σε συγγενικά του πρόσωπα, τα οποία ήταν παρόντα, στο τροχαίο ατύχημα.
Στην ιδιάζουσα υπόθεση, που ανέφερα στην αρχή, για να μη μιλάμε θεωρητικά, συνέβη το εξής : οι εντολείς μου, ανδρόγυνο και κόρη, φόρτωναν το παρκαρισμένο ι.χ τους, προκειμένου να φύγουν για το Πάσχα, στο τέλος δρόμου, που καταλήγει σε αδιέξοδο (σιδεριά).
Τότε, ήρθε ένας "παππούς" (άνω των 80), ο οποίος, αντί να στρίψει στο στενό, που έπρεπε, συνέχισε ..ευθεία (είπε σ' αυτούς ότι ..μπέρδεψε το γκάζι με το φρένο) και επέπεσε, με αρκετή σφοδρότητα, στο παρκαρισμένο ι.χ των εντολέων μου !
Τη στιγμή της σύγκρουσης, ο άνδρας και η κόρη, βρίσκονταν στο πλάϊ του ι.χ και δεν έπαθαν τίποτα, η γυναίκα όμως, ήταν σκυμμένη μέσα στο πορτ-μπαγκαζ και τακτοποιούσε τα τελευταία πράγματα, με συνέπεια να την παρασύρει, προς τα πίσω το όχημα, που μετακινήθηκε σχεδόν 2 μέτρα, από τη σύγκρουση.
Έπεσε πάνω στα σιδερένια κάγκελα, τα οποία ήταν πίσω της και τα οποία ευτυχώς έσπασαν, υποχώρησαν και έτσι είναι σήμερα ζωντανή (σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης το ότι ήταν σκυμμένη και όχι όρθια, διότι αλλιώς θα μπορούσε να αποκεφαλιστεί) και γενικά τη γλίτωσε με μερικά ράμματα στο πόδι, πόνο στο στήθος κλπ
Στην αγωγή μας, ζητούσαμε χρηματική ικανοποίηση, όχι μόνον για την παθούσα γυναίκα, αλλά και για την κόρη και τον σύζυγο, οι οποίοι ήταν παρόντες, τη στιγμή του ατυχήματος και εφόσον η όλη σκηνή εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους, είναι λογικό να υπέστησαν ένα ψυχικό σοκ και μία ταλαιπωρία, αφού τα πρώτα λεπτά, δεν μπορούσαν να ξέρουν αν ο άνθρωπός τους, ζει ή όχι και πόσο σοβαρά έχει τραυματιστεί.
Το Δικαστήριο μας δικαίωσε, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς της ασφαλιστικής εταιρίας και του δικηγόρου της και επιπλέον επιδίκασε και ένα ποσόν ηθικής βλάβης στον άνδρα, ως ιδιοκτήτη του οχήματος, γαι τις ζημιές που έπαθε (πέραν δηλαδή του ποσού, που απαιτήθηκε για την επισκευή).
Ως προς τα ποσά της αποζημίωσης, που επιδικάστηκαν στον καθένα, μπορώ να πω ότι είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόσφατα επιδικάστηκαν μόλις 30 χιλιάρικα σε ασθενή, που έχασε το ένα μάτι !
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ποσόν είναι συνάρτηση και της οικονομικής επιφάνειας του εναγομένου, επομένως θεωρώ ότι όταν ενάγεται ασφαλιστική εταιρία, τα ποσά οφείλουν να είναι πιο γενναιόδωρα, απ΄ότι όταν ενάγεται ιδιώτης, διότι στο κάτω κάτω, οι εταιρίες αυτές ασφαλίζουν "χάρους", όπως ο παππούς, στην προκειμένη υπόθεση και πρέπει να υφίστανται και τις συνέπειες της ανάληψης ενός (μεγαλύτερου) ασφαλιστικού κινδύνου... .
Συγκεκριμένα, το ποιος δικαιούται χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, όταν υπάρξει τραυματισμός, σε τροχαίο !
Ο Νόμος λέει ότι αποζημίωση δικαιούται ο αμέσως παθών, ο άμεσα ζημιωθείς, δηλαδή το πρόσωπο, που υπέστη τον τραυματισμό και όχι π.χ η οικογένειά του, ωστόσο ο κανόνας αυτός κάμπτεται, όταν ο τραυματισμός συμβαίνει ΕΝΩΠΙΟΝ, μπροστά σε συγγενικά του πρόσωπα, τα οποία ήταν παρόντα, στο τροχαίο ατύχημα.
Στην ιδιάζουσα υπόθεση, που ανέφερα στην αρχή, για να μη μιλάμε θεωρητικά, συνέβη το εξής : οι εντολείς μου, ανδρόγυνο και κόρη, φόρτωναν το παρκαρισμένο ι.χ τους, προκειμένου να φύγουν για το Πάσχα, στο τέλος δρόμου, που καταλήγει σε αδιέξοδο (σιδεριά).
Τότε, ήρθε ένας "παππούς" (άνω των 80), ο οποίος, αντί να στρίψει στο στενό, που έπρεπε, συνέχισε ..ευθεία (είπε σ' αυτούς ότι ..μπέρδεψε το γκάζι με το φρένο) και επέπεσε, με αρκετή σφοδρότητα, στο παρκαρισμένο ι.χ των εντολέων μου !
Τη στιγμή της σύγκρουσης, ο άνδρας και η κόρη, βρίσκονταν στο πλάϊ του ι.χ και δεν έπαθαν τίποτα, η γυναίκα όμως, ήταν σκυμμένη μέσα στο πορτ-μπαγκαζ και τακτοποιούσε τα τελευταία πράγματα, με συνέπεια να την παρασύρει, προς τα πίσω το όχημα, που μετακινήθηκε σχεδόν 2 μέτρα, από τη σύγκρουση.
Έπεσε πάνω στα σιδερένια κάγκελα, τα οποία ήταν πίσω της και τα οποία ευτυχώς έσπασαν, υποχώρησαν και έτσι είναι σήμερα ζωντανή (σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης το ότι ήταν σκυμμένη και όχι όρθια, διότι αλλιώς θα μπορούσε να αποκεφαλιστεί) και γενικά τη γλίτωσε με μερικά ράμματα στο πόδι, πόνο στο στήθος κλπ
Στην αγωγή μας, ζητούσαμε χρηματική ικανοποίηση, όχι μόνον για την παθούσα γυναίκα, αλλά και για την κόρη και τον σύζυγο, οι οποίοι ήταν παρόντες, τη στιγμή του ατυχήματος και εφόσον η όλη σκηνή εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους, είναι λογικό να υπέστησαν ένα ψυχικό σοκ και μία ταλαιπωρία, αφού τα πρώτα λεπτά, δεν μπορούσαν να ξέρουν αν ο άνθρωπός τους, ζει ή όχι και πόσο σοβαρά έχει τραυματιστεί.
Το Δικαστήριο μας δικαίωσε, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς της ασφαλιστικής εταιρίας και του δικηγόρου της και επιπλέον επιδίκασε και ένα ποσόν ηθικής βλάβης στον άνδρα, ως ιδιοκτήτη του οχήματος, γαι τις ζημιές που έπαθε (πέραν δηλαδή του ποσού, που απαιτήθηκε για την επισκευή).
Ως προς τα ποσά της αποζημίωσης, που επιδικάστηκαν στον καθένα, μπορώ να πω ότι είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόσφατα επιδικάστηκαν μόλις 30 χιλιάρικα σε ασθενή, που έχασε το ένα μάτι !
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ποσόν είναι συνάρτηση και της οικονομικής επιφάνειας του εναγομένου, επομένως θεωρώ ότι όταν ενάγεται ασφαλιστική εταιρία, τα ποσά οφείλουν να είναι πιο γενναιόδωρα, απ΄ότι όταν ενάγεται ιδιώτης, διότι στο κάτω κάτω, οι εταιρίες αυτές ασφαλίζουν "χάρους", όπως ο παππούς, στην προκειμένη υπόθεση και πρέπει να υφίστανται και τις συνέπειες της ανάληψης ενός (μεγαλύτερου) ασφαλιστικού κινδύνου... .
Ενημερωτικά, αναφέρω, ότι το Εφετείο έκρινε αλλιώς, ότι δηλαδή οι παρόντες συγγενείς, που δεν τραυματίστηκαν, ΔΕΝ δικαιούνται αποζημίωση ηθικής βλάβης, για να επιβεβαιωθεί έτσι, ότι οι δικαστικές αποφάσεις είναι και λίγο ..τζόκερ ! Θυμάμαι παλιότερα, διάβαζα άρθρα σε εφημερίδες, του αείμνηστου καθηγητή και ποινικολόγου Κατσαντώνη, που εξήραν τη σημασία της ΣΥΝΘΕΣΗΣ ενός δικαστηρίου και απορούσα με αυτό, όμως να που ήρθε η ώρα να το καταλάβω...Αν βάλεις 10 δικαστές να εκδόσουν απόφαση, σε μία ίδια υπόθεση, θα βγουν 10 διαφορετικές αποφάσεις και αυτό είναι ανθρώπινο, έως ένα βαθμό, αλλά αυτό δεν είναι καλό για την αναγκαία ασφάλεια του Δικαίου !
ΑπάντησηΔιαγραφή