Μία, χαρακτηριστική ίσως, όψη της ελληνικής πραγματικότητας, των δύο όψεων καλύτερα του ίδιου (ελληνικού) νομίσματος, είναι και αυτή : Την περασμένη Παρασκευή, 29.8, όταν η Εκκλησία μας, εορτάζει την αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου και Τιμίου και Ενδόξου Προφήτη, Προδρόμου και Βαφτιστή Ιωάννη, εκκλησιάστηκα, στον ομώνυμο Ναό, στη Ν.Φιλαδέλφεια.
Της Θ. Λειτουργίας, χοροστάτησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, κ.κ. Κωνσταντίνος, ηλικίας σήμερα 80 ετών, με σοβαρά κλονισμένη υγεία, αφού βαδίζει με εξαιρετική δυσκολία και μόνον υποβασταζόμενος-βοηθούμενος...
Παρόλα τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ κινητικά του προβλήματα, κατόρθωσε να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του, ενώ χειροτόνησε στο τέλος και έναν νέο Αρχιμανδρίτη, της εκεί Μητροπόλεως (ως γνωστόν, το σημαντικότερο έργο, που μπορεί να επιτελέσει ο άνθρωπος, στη Γη, είναι η Θ. Λειτουργία) !
Αυτό, που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι, κατά την Απόλυση (στο "δι' ευχών"), ο Μητροπολίτης "λύγισε", η φωνή του "έσπασε"-έτρεμε και σχεδόν δάκρυσε, από συγκίνηση...
Πριν λίγες ώρες, διάβασα την είδηση, ότι ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, θα αντικατασταθεί, με (εύλογη) απόφαση της Ι. Συνόδου, λόγω των προβλημάτων υγείας του και έτσι κατόρθωσα, σήμερα, να εξηγήσω και τα δάκρυά του !
Είμαι σίγουρος, ότι έκλαψε, γιατί κατάλαβε, ότι πλησιάζει το τέλος του, όχι το βιολογικό, αλλά το λειτουργικό, ότι θα πάψει να ποιμαίνει, μετά από πολλά χρόνια, τη Μητρόπολή του και φυσικά παραιτήθηκε, διευκόλυνε, τις διαδικασίες διαδοχής του, δεν γαντζώθηκε στην καρέκλα, όπως ορισμένοι...
Ένας άνθρωπος λοιπόν, που εξετέλεσε άψογα και άμεμπτα τα ιερατικά του καθήκοντα, που υπηρέτησε το Χριστό και την Εκκλησία Του, δηλαδή το ποίμνιο, με τον καλύτερο τρόπο, ως "καλός ποιμήν", λύγισε-δάκρυσε, γιατί δεν θα μπορεί πλέον να το κάνει !
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη : Λίγο πριν το τέλος της Θ. Λειτουργίας, παρατήρησα την παρουσία, στον Ιερό Ναό, του κ.κ Τομπούλογλου (στεκόταν πίσω πίσω, κάτι είναι και αυτό)...
Υπενθυμίζω απλά, ότι ο "πολύς" και μη εξαιρετέος Τομπούλογλου, είναι κομματικό στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης και είναι υπόδικος, για κακουργηματική εκβίαση, ως διοικητής δημόσιου Νοσοκομείου, ενώ κυκλοφορεί ελεύθερος, έχοντας πληρώσει σημαντική εγγύηση !
Αυτός λοιπόν, την ίδια στιγμή, που ο ΑΞΙΟΣ αυτός Μητροπολίτης δάκρυζε, μοίραζε δεξιά και αριστερά, χαμόγελα, χαιρετούρες και χειραψίες, με ανθρώπους, που έχουν προφανώς μνήμη χρυσόψαρου (σαν αυτούς, που χθες αποθέωναν τον Τζέφρι)...
Αυτές είναι οι δύο όψεις της Ελλάδας του 2014, που αλλάζει με εξαιρετικά αργό ρυθμό, όπως φαίνεται και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σίγουρα, δε λέω κάτι νέο : το Καλό και το Κακό συνυπάρχουν πάντα, στην Ιστορία, αλλά το παρήγορο είναι, πως το κακό μπορεί να νικάει προσωρινά, όμως στο τέλος, πάντα θριαμβεύει το καλό !
Υ.Γ Βιογραφικά στοιχεία του απερχόμενου Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ.κ Κωνσταντίνου (με καταγωγή, από Κεφαλονιά), μπορεί να βρει κάποιος, στη Βικιπαιδεία και αλλού
Της Θ. Λειτουργίας, χοροστάτησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, κ.κ. Κωνσταντίνος, ηλικίας σήμερα 80 ετών, με σοβαρά κλονισμένη υγεία, αφού βαδίζει με εξαιρετική δυσκολία και μόνον υποβασταζόμενος-βοηθούμενος...
Παρόλα τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ κινητικά του προβλήματα, κατόρθωσε να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του, ενώ χειροτόνησε στο τέλος και έναν νέο Αρχιμανδρίτη, της εκεί Μητροπόλεως (ως γνωστόν, το σημαντικότερο έργο, που μπορεί να επιτελέσει ο άνθρωπος, στη Γη, είναι η Θ. Λειτουργία) !
Αυτό, που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι, κατά την Απόλυση (στο "δι' ευχών"), ο Μητροπολίτης "λύγισε", η φωνή του "έσπασε"-έτρεμε και σχεδόν δάκρυσε, από συγκίνηση...
Πριν λίγες ώρες, διάβασα την είδηση, ότι ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, θα αντικατασταθεί, με (εύλογη) απόφαση της Ι. Συνόδου, λόγω των προβλημάτων υγείας του και έτσι κατόρθωσα, σήμερα, να εξηγήσω και τα δάκρυά του !
Είμαι σίγουρος, ότι έκλαψε, γιατί κατάλαβε, ότι πλησιάζει το τέλος του, όχι το βιολογικό, αλλά το λειτουργικό, ότι θα πάψει να ποιμαίνει, μετά από πολλά χρόνια, τη Μητρόπολή του και φυσικά παραιτήθηκε, διευκόλυνε, τις διαδικασίες διαδοχής του, δεν γαντζώθηκε στην καρέκλα, όπως ορισμένοι...
Ένας άνθρωπος λοιπόν, που εξετέλεσε άψογα και άμεμπτα τα ιερατικά του καθήκοντα, που υπηρέτησε το Χριστό και την Εκκλησία Του, δηλαδή το ποίμνιο, με τον καλύτερο τρόπο, ως "καλός ποιμήν", λύγισε-δάκρυσε, γιατί δεν θα μπορεί πλέον να το κάνει !
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη : Λίγο πριν το τέλος της Θ. Λειτουργίας, παρατήρησα την παρουσία, στον Ιερό Ναό, του κ.κ Τομπούλογλου (στεκόταν πίσω πίσω, κάτι είναι και αυτό)...
Υπενθυμίζω απλά, ότι ο "πολύς" και μη εξαιρετέος Τομπούλογλου, είναι κομματικό στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης και είναι υπόδικος, για κακουργηματική εκβίαση, ως διοικητής δημόσιου Νοσοκομείου, ενώ κυκλοφορεί ελεύθερος, έχοντας πληρώσει σημαντική εγγύηση !
Αυτός λοιπόν, την ίδια στιγμή, που ο ΑΞΙΟΣ αυτός Μητροπολίτης δάκρυζε, μοίραζε δεξιά και αριστερά, χαμόγελα, χαιρετούρες και χειραψίες, με ανθρώπους, που έχουν προφανώς μνήμη χρυσόψαρου (σαν αυτούς, που χθες αποθέωναν τον Τζέφρι)...
Αυτές είναι οι δύο όψεις της Ελλάδας του 2014, που αλλάζει με εξαιρετικά αργό ρυθμό, όπως φαίνεται και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σίγουρα, δε λέω κάτι νέο : το Καλό και το Κακό συνυπάρχουν πάντα, στην Ιστορία, αλλά το παρήγορο είναι, πως το κακό μπορεί να νικάει προσωρινά, όμως στο τέλος, πάντα θριαμβεύει το καλό !
Υ.Γ Βιογραφικά στοιχεία του απερχόμενου Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ.κ Κωνσταντίνου (με καταγωγή, από Κεφαλονιά), μπορεί να βρει κάποιος, στη Βικιπαιδεία και αλλού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.