Απόλυση εγκύου εργαζόμενης

    Από χθες κάνει το γύρο του διαδικτύου, μία είδηση-καταγγελία, για εργοδότη στην Κρήτη, ο οποίος, μόλις έμαθε για την εγκυμοσύνη μιας υπαλλήλου του, της έθεσε το ..ευγενικό δίλημμα : ή να παραιτηθεί ή να ρίξει το παιδί (!), με συνέπεια να γίνουν αναφορές στην Επιθεώρηση Εργασίας κλπ.
  Αυτή είναι μια καλή αφορμή, για να δούμε κάποια σημαντικά νομικά θέματα, αναφορικά με το εργασιακό καθεστώς μίας εγκύου γυναίκας, γιατί υποψιάζομαι, ότι και εδώ, η ημιμάθεια, οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα...
  Καταρχήν, όλοι λίγο-πολύ, έχουν ακούσει και ξέρουν, ότι η απόλυση εγκύου, είναι άκυρη-παράνομη, αλλά ίσως δεν ξέρουν, ότι ο κανόνας αυτός ΔΕΝ είναι, όπως όλοι, χωρίς εξαιρέσεις, ενώ στην περίπτωση της Κρήτης, φοβάμαι πως υπάρχει κάποια παρεξήγηση !
  Εννοώ ότι, από όσα έγιναν γνωστά, η συγκεκριμένη υπάλληλος, αν δεν κάνω λάθος πάντα, είχε σύμβαση ορισμένου χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι, αν λήξει η διάρκειά της, αποχωρείς, είσαι, δεν είσαι έγκυος...
  Η προστασία της εγκύου ισχύει, για όσο χρόνο, είναι σε ισχύ μία σύμβαση αορίστου ή ορισμένου χρόνου, δεν αποτελεί λόγο παραμονής στην θέση, όταν λήξει η σύμβαση, η ...εγκυμοσύνη !
  Η διάρκεια της προστασίας, ορίζεται από την σύλληψη, έως και 18 μήνες μετά τον τοκετό (έως το 2011, ήταν 12 μήνες), εκτός αν υπάρχουν προβλήματα υγείας, από αυτόν, οπότε δύναται να παραταθεί και έχει εφαρμογή σε όλες τις εγκύους εργαζόμενες, είτε είναι έγκυρη, είτε και άκυρη η σύμβαση εργασίας τους, για τον οιονδήποτε λόγο (ρητά η προστασία εφαρμόζεται και σε ειδικά καθεστώτα εργασίας, όπως εκείνο της λεγόμενης "έμμισθης εντολής", κυρίως των δικηγόρων).
  Το επίσης σημαντικό είναι ότι η προστασία παρέχεται, άσχετα αν ο εργοδότης ή και ..η ίδια η εργαζόμενη, γνώριζαν την εγκυμοσύνη (υπάρχει μάλιστα απόφαση του Αρείου Πάγου, που λέει ότι οι διατάξεις εφαρμόζονται, ακόμα και αν το έμβρυο γεννηθεί νεκρό) !
   Η προστασία ΔΕΝ είναι απόλυτη, με την έννοια, ότι και η έγκυος, μπορεί να απολυθεί, έγκυρα, όταν υπάρχει σπουδαίος λόγος, εντός των ως άνω απαγορευτικών χρονικών ορίων : όπως έχουμε ξαναπεί, σπουδαίος λόγος, είναι κάθε αντικειμενικό γεγονός, που καθιστά μη ανεκτή τη συνέχιση της εργασιακής σχέσης (π.χ δεν μπορεί να παραμένει στη θέση της ταμίας, που "βάζει χέρι" στο ταμείο, επειδή ..είναι έγκυος)
  Αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος και ως τέτοιος, ρητά αναφέρεται, ότι δεν είναι η τυχόν μειωμένη απόδοση, λόγω της εγκυμοσύνης, η τυχόν απόλυση, που γίνεται εντός των ως άνω χρονικών ορίων, είναι παράνομη και η εργαζόμενη, μπορεί να ζητήσει την επαναπρόσληψή της καθώς και μισθούς υπερημερίας (εδώ προσοχή, γιατί οι σχετικές αξιώσεις, πρέπει να ασκηθούν σχετικά σύντομα, ήτοι εντός 3 μηνών, από την παράνομη καταγγελία της σύμβασης) !
  Να προσθέσουμε ότι τα Δικαστήρια, εδώ, συνήθως επιδικάζουν και αποζημίωση ηθικής βλάβης, πράγμα που είναι διστακτικά να κάνουν, σε άλλες περιπτώσεις παράνομης απόλυσης...
  Επίσης, είναι σημαντικό να πούμε, ότι ο Νόμος, σε συμμόρφωση, με κοινοτική οδηγία, προβλέπει και άλλα μέτρα προστασίας της εγκύου εργαζόμενης, όπως είναι η απαγόρευση της νυκτερινής εργασίας και η απαλλαγή από την εργασία, χωρίς περικοπή αποδοχών, για τη διενέργεια απαραίτητων εξετάσεων, εφόσον αυτές πρέπει να γίνουν, σε εργάσιμες μέρες και ώρες !
  Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στο φλέγον ζήτημα της (αμειβόμενης) άδειας μητρότητας, που, σύμφωνα με το Νόμο, δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 16 εβδομάδων (8 μήνες υποχρεωτικά πριν και 8 μετά, εκτός αν γεννήσει πρόωρα, οπότε "το μετά", μπορεί να είναι ανώτερο των 8 μηνών).
   Όλα τα παραπάνω βέβαια, ισχύουν, κατά βάση, στον ιδιωτικό τομέα, γιατί στο Δημόσιο, όπως έχει αποκαλυφθεί, μπορείς να λείπεις και ..8 χρόνια, χωρίς να ασχολείται κανείς !