Που πέφτει η ..Σουαζιλάνδη ;

   Σύμφωνα με μία παγκόσμια έρευνα, που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα και κατατάσσει τις χώρες, ανάλογα με το βαθμό διαφθοράς, η δικιά μας, ισοβαθμεί, μεταξύ άλλων, με τη Σουαζιλάνδη (έχοντας μάλιστα κερδίσει αρκετές θέσεις, σε σχέση με το παρελθόν).
  Ψάχνοντας στοιχεία κανείς, για αυτή τη χώρα, ανακαλύπτει ότι πρόκειται για ένα πολύ μικρό κράτος, της Νοτίου Αφρικής, με 1 εκατομμύριο περίπου κατοίκους, όπου το μεγάλο πρόβλημα, είναι τα πολύ υψηλά μόλυνσης, με τον ιό HIV.
   Δεν ξέρω πως ορίζεται η έννοια της "διαφθοράς" στη σχετική μέτρηση, με ποια κριτήρια δηλαδή γίνεται η κατάταξη και θεωρώ ότι λίγα κοινά, μπορεί να έχει η Ελλάδα, με τη Σουαζιλάνδη : η μεγαλύτερη ομοιότητα, έχει να κάνει με την κρατική σπατάλη και την προκλητική αδικία, υπέρ της άρχουσας τάξης και σε βάρος του λαού.
    Όπως εκεί, ο Βασιλιάς ζει μέσα στη χλιδή και σπαταλά το κρατικό χρήμα, με τις δεκάδες συζύγους του, το ακριβώς αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ, όπου τα χρήματα των φορολογουμένων (Ελλήνων και Ευρωπαίων), καταλήγουν στις τσέπες λίγων, όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας και των συγγενών, "φίλων", ερωμένων, πελατών-ψηφοφόρων, αυλοκολάκων και λοιπών τρωκτικών.
    Για τα επίπεδα διαφθοράς, στη χώρα μας, δεν πιστεύω να τρέφει πλέον κανένας αυταπάτες, αφού καθημερινά, τα σχετικά κρούσματα, συνιστούν ύλη των δελτίων ειδήσεων : διοικητές οργανισμών, που έπαιξαν τους μισθούς των εργαζομένων, στο ..καζίνο, δημοτικοί υπάλληλοι, που εκμεταλλεύονται και εξαπατούν ανέργους, στρατιωτικοί, που κλέβουν καύσιμα, από τις μονάδες τους και γενικά κρατικοί υπάλληλοι, που νομίζουν, ότι θα γίνουν ..πλούσιοι, με κλεψιές, απάτες, εκβιασμούς και κατάχρηση της όποιας εξουσίας, τους έχει δοθεί.
     Κοινή συνισταμένη όλων αυτών, είναι φυσικά ο τρόπος επιλογής τους, το γεγονός ότι κανένας δεν καταγγέλει τα φαινόμενα διαφθοράς, το γεγονός, ότι δεν τιμωρούνται ποτέ και σε τελική ανάλυση, οι "γνωριμίες", οι "πλάτες" και τα μέσα, "χάρη" στα οποία η διαφθορά διαιωνίζεται.
     Νομίζω όμως, ότι στην Ελλάδα, το πρόβλημα, δεν είναι η εκτεταμένη παρανομία και ασυδοσία ορισμένων, είναι η "διαφθορά", που έχει την επικάλυψη της νομιμότητας, αυτή είναι η σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη μορφή της : το να βγαίνεις π.χ σε σύνταξη με δέκα χρόνια "εργασίας" σε ΔΕΚΟ, είναι μεν νόμιμο, αφού υπάρχει σχετική νομοθετική πρόβλεψη προφανώς, ωστόσο είναι ακραίο δείγμα πολιτικής και δικαστικής διαπλοκής και διαφθοράς.
     Μπορεί οι αριθμοί να είναι παραπλανητικοί, ορισμένες φορές και να μη λένε πάντα την αλήθεια, στην περίπτωση της χώρας μας, ωστόσο κάποια νούμερα, είναι αμείλικτα : 3 στους 10, είναι συνταξιούχοι, 1 στους 20 έκανε αίτηση για ..πιστοποίηση αναπηρίας, 1 σχεδόν στους 10 μισθοδοτείται από το δημόσιο κ.ο.κ
     Αυτά και άλλα παρόμοια νούμερα, φανερώνουν μία κοινωνία, όχι απλά διεφθαρμένη, αλλά βαθιά άρρωστη, γηρασμένη, χωρίς κανένα μέλλον και προοπτική, μία κοινωνία, που επιβραβεύει τα τρωκτικά και τους συνταξιούχους κάθε ηλικίας, σε βάρος των παιδιών της, μία κοινωνία, που τρώει τις σάρκες της και οδηγείται σε αφανισμό.
      Αν κοιτάξεις απλά γύρω σου, θα δεις την πραγματικότητα, δες ποιοι είναι στις καφετέριες, στους δρόμους, στις ουρές των τρπαεζών και των ΑΤΜ, στα μαγαζιά, αυτό και μόνον φτάνει, τα ζευγαράκια των 50 και 60 χρόνων, οι γέροι και οι γριές, συνταξιούχοι κάθε ηλικίας, με βαμμένα μαλλιά, ηλεκτρονικά gadgets, πλαστικές επεμβάσεις παντού, ό,τι αθλιότητα μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, αλλά και ακόμα χειρότερα...
      Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ υπηρεσία, που μπορεί να προσφέρει κανείς στην πατρίδα, σήμερα, είναι ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ : τις προάλλες, ρώτησε ένας βενζινάς, μια πελάτισσα, γιατί δεν κάνει δεύτερο παιδί, "δεν σαφήνει ο Σαμαράς ;" τη ρώτησε και εκείνη απάντησε "όχι, δεν αντέχω", "είμαι κουρασμένη" ή κάτι τέτοιο, όταν όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, έκαναν, μέσο όρο, 5 παιδιά, σε ΠΟΛΥ πιο δύσκολες συνθήκες, από τις σημερινές !
      Βέβαια, η απόκτηση πολλών τέκνων, προϋποθέτει ισχυρές και σταθερές οικογένειες, το οποίο επίσης αποτελεί παρελθόν, αφού τα διαζύγια, τείνουν να γίνουν ο κανόνας, επομένως είναι ΠΟΛΛΑ αυτά που πρέπει να αλλάξουν, για να αρχίσει η ελληνική κοινωνία, να γίνεται ξανά υγιής και φυσιολογική.