άλλο η Εταιρία, άλλο οι μέτοχοι !

    Στην προσπάθειά τους, να δικαιολογήσουν-αιτιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, πολλές φορές, οι δικαστές μας, αρνούνται την ίδια την πραγματικότητα και τη Λογική και καταλήγουν σε επιπόλαιες αποφάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες νομολογίες, αν υπάρξει μιμητισμός !
  Αφορμή, για τα παρόντα, αποτέλεσε σχετικά πρόσφατη απόφαση Εφετείου των Αθηνών, σε υπόθεση, στην οποία είχα ενεργό συμμετοχή και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι οι μέτοχοι μιας εταιρίας, ουσιαστικά ταυτίζονται με εκείνη και στις σχετικές Δίκες, ουσιαστικά εκπροσωπούνται, από το Δ.Σ αυτής (μιλάμε πάντα για την Ανώνυμη Εταιρία).
  Αυτό μπορεί να ισχύει, ορισμένες φορές, όπου τα συμφέροντα εταιρία και μετόχων, ταυτίζονται απόλυτα, όπως π.χ όταν η εταιρία, αποφασίζει να διεκδικήσει δικαστικά, χρήματα, που της οφείλονται, κανένας μέτοχος, δε νομίζω, να έχει αντίρρηση...
  Ωστόσο, η σχολιαζόμενη απόφαση, παραβλέπει θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου, γενικά, αλλά και του Δικαίου (αλλά και της φύσης) της ανώνυμης εταιρίας, που μαθαίνονται στα πρώτα έτη της Νομικής Σχολής, όπως ότι μία εταιρία είναι νομικό πρόσωπο, έχει άλλη, διαφορετική νομική προσωπικότητα, από τα φυσικά πρόσωπα-μετόχους της και ότι μέσα στην Α.Ε, υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, μειοψηφίες, πλειοψηφίες κλπ !
  Ουσιαστικά, σε μία Α.Ε, κουμάντο κάνει ο (οι) βασικός μέτοχος, εκείνος, που έχει την πλειοψηφία στη Γ.Σ και ο οποίος διορίζει τα μέλη της Διοίκησης, αυτό δε σημαίνει όμως ότι εκφράζει πάντα, τα συμφέροντα ΟΛΩΝ των μετόχων, δηλαδή και των υπολοίπων, της μειοψηφίας και συμβαίνει, πολλές φορές, να λαμβάνονται αποφάσεις, που είναι επιζήμιες, για την ίδια την Α.Ε.
  Αν δεχόμασταν την ακραία δικαστική άποψη, που σχολιάζεται, θα καταλήγαμε σε άτοπα, άδικα και ανεπιεική αποτελέσματα, που καμία σχέση, δεν έχουν με την απονομή Δικαίου : στο να μην μπορεί να αντιδράσει, δηλαδή, ένας μεμονωμένος μέτοχος, σε ενέργειες, παραλείψεις και αποφάσεις του Δ.Σ, οι οποίες στρέφονται εναντίον της Α.Ε, είτε, από αμέλεια-αδιαφορία, είτε, ακόμα χειρότερα, με δόλο !
   Έτσι π.χ αν ασκηθεί από τρίτο, αίτηση πτώχευσης, κατά της Α.Ε και για τον Χ, Ψ λόγο, το Δ.Σ, αποφασίζει να ..μην παραβρεθεί κατά τη συζήτηση, ώστε να την αντικρούσει, τι θα πούμε ; ότι ένας μέτοχος, δεν έχει δικαίωμα, μεμονωμένα, να εμφανιστεί και να την αντικρούσει, επειδή όφειλε να το είχε κάνει το Δ.Σ, που δήθεν ..τον εκπροσωπεί ; Τι είναι αυτά ; Σε ποια νομικά βιβλία αναφέρονται ; Ή μήπως, δεν είναι αυτονόητο-αυταπόδεικτο, το έννομο συμφέρον, ενός εκάστου μετόχου, να προστατεύσει την επένδυση-περιουσία του, όταν το Δ.Σ κωλοβαράει ή έχει δόλο ;
   Αντίστοιχα και όταν π.χ κάνει η ίδια η εταιρία, αίτηση πτώχευσης, για τους δικούς της λόγους, που κάθε άλλο, παρά αθώοι, μπορεί να είναι, τι θα πούμε ; Ότι ο μέτοχος, που διαφωνεί εύλογα, δεν μπορεί να εμφανιστεί, στο Δικαστήριο και να αντικρούσει την αίτηση, επειδή έχει ήδη εκπροσωπηθεί, από ένα ανάξιο ή διεφθαρμένο Δ.Σ ; (!!)
   Καλό είναι οι δικαστές, όταν έχουν αποφασίσει, για κάποιους λόγους, με συγκεκριμένο τρόπο, να μην παραβιάζουν την κοινή Λογική και το Δίκαιο, αν μη τι άλλο, γιατί δημιουργείται το λεγόμενο "κακό προηγούμενο", που αύριο, πιθανόν, να το βρουν μπροστά τους !
    Δεν ξέρω αν οι δικαστικές αποφάσεις, ελέγχονται, από κάποιον, εννοώ, χωρίς άσκηση ενδίκου μέσου, αλλά καλό θα ήταν, προκειμένου να μην υπάρχουν αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές αποφάσεις, που κλονίζουν την ασφάλεια του Δικαίου και το κύρος των Δικαστών..