απόρρητα, όχι όμως άρρητα !

   Η ελληνική γλώσσα, είναι από τις πιο πλούσιες και ορισμένες φορές, είναι δύσκολο να καταλάβεις τις λεπτές διαφορές, ανάμεσα σε ορισμένες λέξεις, με παραπλήσια έννοια, όπως συμβαίνει με τις λέξεις "απόρρητο" και "άρρητο", που χοντρικά και οι δύο σημαίνουν κάτι, το οποίο δεν μπορεί να λεχθεί-αποκαλυφθεί !
 Χωρίς να είμαι ειδικός-γλωσσολόγος, θεωρώ ότι η διαφορά έγκειται στο εξής : το απόρρητο, είναι κάτι, που δεν επιτρέπεται να αποκαλυφθεί-λεχθεί, επειδή αυτό απαγορεύεται, από διάταξη Νόμου, συνήθως, ενώ το άρρητο, δεν μπορεί να λεχθεί, επειδή ο ανθρώπινος νους, αδυνατεί να το συλλάβει και να το εκφράσει.
  Η συζήτηση δεν είναι θεωρητική-φιλοσοφική, αλλά έχει να κάνει με όσα τραγικά ζούμε, καθημερινά, σε ένα Κράτος, που δηλώνει, με επίσημο τρόπο, ότι τα στοιχεία με όσους, έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό (μιλάμε για ΠΟΛΛΑ δισ. ευρώ συνολικά) και συμπεριλαμβάνονται στις διάφορες "λίστες" (μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες), είναι απόρρητα, δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά, ούτε καν η Βουλή !
  Το τραπεζικό απόρρητο, υποχωρεί, για πολύ πιο "ταπεινούς" λόγους, όπως όταν κάποιος χρωστάει και το Δημόσιο ή ιδιώτης, κατάσχει τον τραπεζικό του λογαριασμό και δεν υποχωρεί, όταν υπάρχουν υποψίες, για τέλεση κακουργηματικών πράξεων ;
   Το ελληνικό κράτος, εξαντλεί την αυστηρότητά του και ξεσκίζει κάποιον, που τόλμησε να ..πουλήσει κουλούρια, χωρίς άδεια, για το μεροκάματο και σφυρίζει αδιάφορα, σε αυτούς, που λεηλάτησαν ξένο-δημόσιο χρήμα, οδήγησαν τη χώρα, στη φτώχια και την χρεοκοπία, μαζί με όλα τα δεινά, που έφερε αυτή (μνημόνια, περικοπές, υπέρ-φορολόγηση κλπ), επικαλούμενο το δήθεν απόρρητο...
    Με τον τρόπο αυτό, αφενός παραμένει η ρετσινιά του "μαζί τα φάγαμε", στο σύνολο του πληθυσμού, πράγμα άδικο και ανακριβές και αφετέρου, όχι μόνον καλύπτονται τα λαμόγια και οι εγκληματίες-καταχραστές του δημόσιου χρήματος, αλλά πιθανόν συκοφαντούνται και όσοι, μπορούν να δικαιολογήσουν τα χρήματα !
    Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι ένα 20% περίπου των χρημάτων αυτών, είναι νόμιμο, φορολογημένο κλπ, όπως είναι σχεδόν βέβαιο και ότι τα υπόλοιπα, είναι από "γκρίζα" (π.χ "φακελάκια" γιατρών) έως κατάμαυρα, ο καθένας μπορεί να φανταστεί, γιατί συγκαλύπτονται, από το μανδύα του "απορρήτου", όλοι αυτοί οι απατεώνες (ανάμεσα στους οποίους, είναι και πολλά πολιτικά πρόσωπα, εξ' ού και η συγκάλυψη).
     Γι' αυτό λέμε, ότι αν και (υποτίθεται) απόρρητα, τα στοιχεία αυτά, ο καθένας μπορεί να φανταστεί-συλλάβει, γιατί δεν αποκαλύπτονται, δεν είναι δηλαδή άρρητα..
     Τι μέλλον, μπορεί να έχει ένα κράτος, οι επίσημες Αρχές του οποίου, ζητούν στοιχεία, για πιθανές εγκληματικές πράξεις και κάποιες άλλες Αρχές, δεν τα δίνουν, απαντώντας σχεδόν μονολεκτικά, ότι είναι απόρρητα ;
      Εκτός, από το τραπεζικό, έχουν θεσμοθετηθεί και άλλα είδη απορρήτων, ως γνωστόν, όπως το ιατρικό και το δικηγορικό : έτσι, αν αύριο, μου πει κάποιος, ότι έχει κάνει τρεις φόνους και θέλει να σκοτώσει άλλα δέκα άτομα, τι πρέπει να κάνω ; να τηρήσω το δικηγορικό απόρρητο, ώστε να συνεχίσει τη "δράση" του ; Αυτό, νομίζω, είναι άρρητο !