Χθες έγινε γνωστό, ότι η αγωγή, που είχε ασκήσει η Δούρου, εναντίον του Ντινόπουλου (τα "κύριος" και "κυρία", τα αποφεύγω, για λόγους ευκολίας και συντομίας, όχι από έλλειψη σεβασμού), ζητώντας αποζημίωση, λόγω ηθικής βλάβης, ύψους 100 χιλιάδων ευρώ (κατ' άλλους 260 χιλιάδες, μικρή σημασία έχει), έγινε, εν μέρει δεκτή, για το ποσόν των 60 χιλιάδων ευρώ !
Η αγωγή βασίστηκε σε δημόσιες, τηλεοπτικές, δηλώσεις του Ντινόπουλου, λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, ότι η Δούρου, υπήρξε σύμβουλος του Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν εκείνος ήταν Υπουργός Άμυνας, γεγονός, που η Δούρου, θεώρησε συκοφαντικό και ήγειρε την αγωγή (δεν ξέρω αν έκανε και μήνυση), διότι, φαίνεται, το να σχετίζεσαι, με οιονδήποτε τρόπο, με κάποιον, ο οποίος, στη συνέχεια, μπήκε στη φυλακή, θεωρείται βδέλυγμα..
Από την απόφαση, που "διέρρευσε" σχεδόν αυτούσια σε site (!), προκύπτει το γνωστό "παιχνίδι με τις λέξεις", δηλαδή το "δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης" (ή Γιάνης, για να γελάσουμε) : η Δούρου, λέει η απόφαση, ΔΕΝ υπήρξε ποτέ σύμβουλος του Άκη, απλά "εργάστηκε" και μάλιστα με μπλοκάκι, σε ένα ..Ινστιτούτο, που βρίσκεται (δεν γνωρίζω αν υφίσταται ακόμα), υπό την εποπτεία του Υπουργείου Άμυνας και ..τον συμβουλεύει !
Και το, εύλογο, νομίζω, ερώτημα, που θέτω, είναι το εξής : το Ινστιτούτο αυτό (που ανάλογο, δεν πρέπει να υπήρξε ούτε επί ΕΣΣΔ, απλά έγινε, για να προστεθεί άλλη μία κρατική αργομισθία, στις χιλιάδες άλλες), ΠΟΙΟΝ συμβούλευε ; Ο ρόλος του, ήταν συμβουλευτικός, προφανώς και εκεί την περίοδο, που συνεργάστηκε με αυτό, η Δούρου, Υπουργός Άμυνας, ήταν ο Τσοχατζόπουλος ! Άρα, που ήταν το ψευδές και συκοφαντικό, στα λεγόμενα του Ντινόπουλου ;;
Το να συνεργάστηκες, εν ευρεία έννοια, με κάποιον, ο οποίος έπαιρνε μίζες και ξέπλενε ίσως χρήμα, δεν σημαίνει ότι υιοθετείς τις ενέργειές του ή ότι υπήρξες συνεργός του, αφενός και αφετέρου, είναι ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός, το πως ορίζει ο καθένας την έννοια "σύμβουλος", είναι όμως, όπως φαίνεται, άκρως ..υποκειμενικό !
Στο πολιτικό σκέλος της υπόθεσης, τώρα, η ίδια η Δούρου, προσπαθεί να μας πείσει ότι διορίστηκε σε μία κρατική αργομισθία, με συνέντευξη κλπ, ωστόσο, επειδή όλοι στην Ελλάδα ζούμε, δυσκολευόμαστε να το δεχτούμε..
Έχει βασικό πτυχίο ..Παιδαγωγικού, με μεταπτυχιακές πάντως σπουδές, συναφείς με το αντικείμενο, του εν λόγω ..Ινστιτούτου, βρίσκεται στο συριζα, εδώ και 20 χρόνια και λογικά, πρέπει να διατηρούσε καλές σχέσεις, με το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον για τον εξεταζόμενο εδώ λόγο, αλλά επειδή το ίδιο ισχύει, για τα περισσότερα στελέχη του συριζα, που προσπαθεί να μας πείσει, ότι είναι κάτι ..καινούργιο και φρέσκο !
Θέμα προέκυψε και με κάποια κυρία, που φέρεται να βαράει παλαμάκια, όταν ο Άκης, χόρευε ζεϊμπέκικο στο γάμο του, με την Β. Σταμάτη, στο ..Παρίσι και η οποία μοιάζει πολύ στη Δούρου (η ίδια το αρνείται, πάντως).
Επιστρέφοντας, στο νομικό κομμάτι της υπόθεσης, που κυρίως σχολιάζουμε, όπως είχε γίνει γνωστό, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, πριν την εκδίκαση, κάλεσε τα μέρη να συμβιβαστούν (αυτό, κατά κανόνα, σημαίνει, ότι έχει σχηματίσει άποψη, υπέρ του ενάγοντος, όχι πάντα βέβαια) και ο Ντινόπουλος, με μία απλή καταχώρηση "συγγνώμης" στα πρακτικά, θα μπορούσε να περισώσει χρήμα και ταλαιπωρία...
Το ότι δεν το έκανε, από μία πλευρά, φαίνεται ανόητο, από την άλλη όμως, αποτελεί αντρίκεια στάση, όταν πιστεύεις σε κάτι, οφείλεις να το πας μέχρι τέλους και σε αυτή τη γραμμή, πλέον και μη έχοντας άλλη επιλογή, θεωρώ, ότι στο Εφετείο, τα πράγματα μπορεί να αντιστραφούν και η αγωγή να απορριφθεί !
Η αγωγή βασίστηκε σε δημόσιες, τηλεοπτικές, δηλώσεις του Ντινόπουλου, λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, ότι η Δούρου, υπήρξε σύμβουλος του Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν εκείνος ήταν Υπουργός Άμυνας, γεγονός, που η Δούρου, θεώρησε συκοφαντικό και ήγειρε την αγωγή (δεν ξέρω αν έκανε και μήνυση), διότι, φαίνεται, το να σχετίζεσαι, με οιονδήποτε τρόπο, με κάποιον, ο οποίος, στη συνέχεια, μπήκε στη φυλακή, θεωρείται βδέλυγμα..
Από την απόφαση, που "διέρρευσε" σχεδόν αυτούσια σε site (!), προκύπτει το γνωστό "παιχνίδι με τις λέξεις", δηλαδή το "δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης" (ή Γιάνης, για να γελάσουμε) : η Δούρου, λέει η απόφαση, ΔΕΝ υπήρξε ποτέ σύμβουλος του Άκη, απλά "εργάστηκε" και μάλιστα με μπλοκάκι, σε ένα ..Ινστιτούτο, που βρίσκεται (δεν γνωρίζω αν υφίσταται ακόμα), υπό την εποπτεία του Υπουργείου Άμυνας και ..τον συμβουλεύει !
Και το, εύλογο, νομίζω, ερώτημα, που θέτω, είναι το εξής : το Ινστιτούτο αυτό (που ανάλογο, δεν πρέπει να υπήρξε ούτε επί ΕΣΣΔ, απλά έγινε, για να προστεθεί άλλη μία κρατική αργομισθία, στις χιλιάδες άλλες), ΠΟΙΟΝ συμβούλευε ; Ο ρόλος του, ήταν συμβουλευτικός, προφανώς και εκεί την περίοδο, που συνεργάστηκε με αυτό, η Δούρου, Υπουργός Άμυνας, ήταν ο Τσοχατζόπουλος ! Άρα, που ήταν το ψευδές και συκοφαντικό, στα λεγόμενα του Ντινόπουλου ;;
Το να συνεργάστηκες, εν ευρεία έννοια, με κάποιον, ο οποίος έπαιρνε μίζες και ξέπλενε ίσως χρήμα, δεν σημαίνει ότι υιοθετείς τις ενέργειές του ή ότι υπήρξες συνεργός του, αφενός και αφετέρου, είναι ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός, το πως ορίζει ο καθένας την έννοια "σύμβουλος", είναι όμως, όπως φαίνεται, άκρως ..υποκειμενικό !
Στο πολιτικό σκέλος της υπόθεσης, τώρα, η ίδια η Δούρου, προσπαθεί να μας πείσει ότι διορίστηκε σε μία κρατική αργομισθία, με συνέντευξη κλπ, ωστόσο, επειδή όλοι στην Ελλάδα ζούμε, δυσκολευόμαστε να το δεχτούμε..
Έχει βασικό πτυχίο ..Παιδαγωγικού, με μεταπτυχιακές πάντως σπουδές, συναφείς με το αντικείμενο, του εν λόγω ..Ινστιτούτου, βρίσκεται στο συριζα, εδώ και 20 χρόνια και λογικά, πρέπει να διατηρούσε καλές σχέσεις, με το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον για τον εξεταζόμενο εδώ λόγο, αλλά επειδή το ίδιο ισχύει, για τα περισσότερα στελέχη του συριζα, που προσπαθεί να μας πείσει, ότι είναι κάτι ..καινούργιο και φρέσκο !
Θέμα προέκυψε και με κάποια κυρία, που φέρεται να βαράει παλαμάκια, όταν ο Άκης, χόρευε ζεϊμπέκικο στο γάμο του, με την Β. Σταμάτη, στο ..Παρίσι και η οποία μοιάζει πολύ στη Δούρου (η ίδια το αρνείται, πάντως).
Επιστρέφοντας, στο νομικό κομμάτι της υπόθεσης, που κυρίως σχολιάζουμε, όπως είχε γίνει γνωστό, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, πριν την εκδίκαση, κάλεσε τα μέρη να συμβιβαστούν (αυτό, κατά κανόνα, σημαίνει, ότι έχει σχηματίσει άποψη, υπέρ του ενάγοντος, όχι πάντα βέβαια) και ο Ντινόπουλος, με μία απλή καταχώρηση "συγγνώμης" στα πρακτικά, θα μπορούσε να περισώσει χρήμα και ταλαιπωρία...
Το ότι δεν το έκανε, από μία πλευρά, φαίνεται ανόητο, από την άλλη όμως, αποτελεί αντρίκεια στάση, όταν πιστεύεις σε κάτι, οφείλεις να το πας μέχρι τέλους και σε αυτή τη γραμμή, πλέον και μη έχοντας άλλη επιλογή, θεωρώ, ότι στο Εφετείο, τα πράγματα μπορεί να αντιστραφούν και η αγωγή να απορριφθεί !
Κάτι άλλο, που προκύπτει από την απόφαση, έχει νομικό ενδιαφέρον και αξίζει σχολιασμού, είναι και το εξής : ο Ντινόπουλος, στο Δικαστήριο, δήλωσε "άνεργος", χωρίς ωστόσο ..να καταθέσει φορολογικά στοιχεία, που να δείχνουν την περιουσιακή και εισοδηματική του κατάσταση ! Επειδή το ύψος της αποζημίωσης, συναρτάται ΚΑΙ με την περιουσιακή κατάσταση του εναγομένου (πόσα μπορεί να δώσει, χωρίς να καταλήξει στα συσσίτια), ΠΡΕΠΕΙ ο τελευταίος, να καταθέτει στοιχεία, που την αποδεικνύουν..
ΑπάντησηΔιαγραφή