ο επόμενος Άγιος της Εκκλησίας μας

    Είναι θαυμαστό το γεγονός, ότι το γένος μας, εξακολουθεί να "παράγει" Αγίους, παρά τη γενικευμένη σήψη και παρακμή, ακόμα και σήμερα, μιλάμε για Αγίους, που αναδεικνύουν φυσικά οι πιστοί και έρχεται απλά η επίσημη Εκκλησία, να επικυρώσει την Άγιο-κατάταξή Τους !
  Μιλάω για τον Γέροντα Ιάκωβο (Τσαλίκη), ο οποίος σύντομα θα συμπεριληφθεί στην επίσημη χορεία των Αγίων της Εκκλησίας μας, είναι ο τρίτος της "σειράς", μετά τους Αγίους, Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη και Παΐσιο τον Αγιορείτη, που ανακηρύχθηκαν και επίσημα Άγιοι, πρόσφατα.
  Οι τρεις αυτοί Άγιοι, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, υπήρξαν και οι τρεις Μοναχοί, κοιμήθηκαν όλοι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και προέρχονταν από προσφυγικές οικογένειες (αυτό αποκτάει μεγαλύτερη αξία, σήμερα, όπου το προσφυγικό είναι το σημαντικότερο ίσως θέμα).
   Μπορεί να μην έζησαν τα μετέπειτα χρόνια της μεγάλης ηθικής παρακμής, του δανεικού και εύκολου χρήματος, που οδήγησε στην χρεοκοπία μας, το 2010, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει, ότι και σήμερα, δεν υπάρχουν, εν ζωή, σύγχρονοί μας, Άγιοι (κυρίως στο Άγιον Όρος, όπως ο γέρων Αγάθων ο Κωνσταμονίτης, αλλά και αλλού, όπως ο γέρων Εφραίμ της Αριζόνα, στις ΗΠΑ).
   Η βιοτή του, περί ου ο λόγος, γέροντος Ιακώβου, αποδεικνύει ότι κάποιος μπορεί να Αγιάσει, ακόμα και μέσα σε αυτόν τον κόσμο, δεν χρειάζεται να αποσυρθεί και να γίνει Μοναχός/η : αν και υπήρξε Μοναχός και μετέπειτα Ηγούμενος, της Μονής του Οσίου Δαυίδ, στις Ροβιές Ευβοίας, για σαράντα συναπτά έτη, εντούτοις η Αγιότητά Του, αναγνωριζόταν, όταν ήταν ακόμα στον κόσμο αυτό.
    Με την προσφυγική και ευσεβή, από τη Μ. Ασία, οικογένειά Του, εγκαταστάθηκαν τελικά στο μικρό χωριό Φαράκλα, της Βόρειας Εύβοιας (το φτωχικό σπιτάκι της οικογένειας, σώζεται έως σήμερα) και ο μικρός Ιάκωβος, έδειξε από την αρχή, τη λεγόμενη "κλίση" (αλλά και κλήση) Του, προς τα Θεία.
    Ενώ δεν απέκτησε μόρφωση και όντας ακόμα μικρό παιδάκι, οι άνθρωποι, Τον καλούσαν, όταν αρρώσταιναν οι ίδιοι ή τα ζώα τους και τους διάβαζε Ευχές και γίνονταν καλά !
    Μάλιστα, ο μικρός Ιάκωβος, επειδή μετά το σχολείο, που λειτουργούσε εντός του μικρού Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής, πήγαινε και καθάριζε κλπ το χώρο και γενικά διακονούσε την Αγία, Εκείνη εμφανίστηκε και συνομίλησε με τον Ιάκωβο και Του αποκάλυψε, ουσιαστικά, ποια πορεία θα έχει στη Ζωή Του.
    Κάποιος, ο οποίος, αξιώνεται να συνομιλεί με Αγίους (την Αγία Παρασκευή, στο χωριό του, όπως είπαμε και μετά, με τους Αγίους Δαυίδ και Ιωάννη το Ρώσσο, τους δύο πιο γνωστούς Αγίους της Εύβοιας) δεν μπορεί παρά να έχει φτάσει και ο ίδιος σε επίπεδα Αγιότητας μεγάλα, μέσω της προσευχής, της νηστείας, της άσκησης και κυρίως μέσω της απλής, αγνής και άδολης καρδιάς Του !
    Για τη Ζωή, το Έργο και τα Θαύματα, του Γέροντα Ιακώβου (Τσαλίκη), επειδή είναι σχετικά σύγχρονος Άγιος, υπάρχουν, χάρη στην τεχνολογία και το διαδίκτυο, πλέον, μαρτυρίες και ντοκουμέντα στο Ίντερνετ, ακόμα και βίντεο στο youtube, στα οποία εμφανίζεται ο Ίδιος, έτι ζων, να μιλάει κλπ, στα οποία και παραπέμπω, γιατί εδώ δεν μπορώ, εννοείται, να τα περιλάβω όλα.
    Το σίγουρο είναι, ότι έκανε και κάνει πολλά θαύματα και έχει εμφανιστεί σε πολλούς Πιστούς, μετά την Κοίμησή Του, ασφαλείς ενδείξεις ότι πρόκειται για Άγιο, κάτι που αναγνωρίζεται, όχι μόνον στη Μονή του Οσίου Δαυίδ, όπου έζησε και υπηρέτησε τους ανθρώπους και στην πατρίδα του, την Εύβοια, αλλά παντού και στην αδελφή Κύπρο (λόγω της πνευματικής σχέσης Του, με τον Μητροπολίτη Μόρφου, Νεόφυτο).
    Η επικείμενη Άγιο-κατάταξη του γέροντα Ιακώβου (Τσαλίκη) θα γίνει, επίσης, σε ταραγμένες και δύσκολες εποχές, θα είναι ένα ακόμα Δώρο του Θεού, προς ημάς, ότι είναι Παρών και με τους Αγίους Του, μας προστατεύει, όταν Τον επικαλούμαστε, με Πίστη και Ελπίδα !