Για τις νομικές προεκτάσεις του συγκεκριμένου τροχαίου δυστυχήματος, κυρίως, για τα ζητήματα των αποζημιώσεων, που ανακύπτουν σε ανάλογες περιπτώσεις, έχει γίνει αρκετός λόγος και σε γενικές γραμμές, έχουν αναλυθεί και εξηγηθεί, δημόσια, από συναδέλφους, στα ΜΜΕ.
Μέχρι τώρα, δεν είχα τοποθετηθεί, επ' αυτών, ωστόσο θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις, διότι : αφενός, ορισμένοι, στην Ελλάδα, δείχνουν να πιστεύουν ότι η αποζημίωση είναι μέσο πλουτισμού και όχι επανόρθωσης της όποιας ζημίας και αφετέρου, ξεχνούν, ότι σε αστικές Δίκες, όπως αυτή, υπάρχει το καθήκον της Αληθείας των διαδίκων (το λέω, διότι φοβάμαι ότι βγαίνει, προς τα έξω, μάλλον ψέμα και υποκρισία).
Χθες, για παράδειγμα, για να ξεκινήσουμε ανάποδα, διέρρευσε ένα κομμάτι της κατάθεσης της κοπέλας, που τραυματίστηκε πιο σοβαρά και η οποία δόθηκε, μετά από 2,5 ολόκληρους μήνες (έχει και αυτό την σημασία του) και υποστήριξε, σύμφωνα με τα γραφόμενα, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι δεν γνώριζε, την κατάσταση μέθης του οδηγού, επειδή ...ήταν σε άλλο δωμάτιο !
Σύμφωνα με τους γιατρούς, κάποιος με τόσο αλκοόλ στο αίμα, όπως ο αποβιώσας, βρίσκεται σε ημι-λιπόθυμη κατάσταση (το οινόπνευμα, σε συνδυασμό με την αϋπνία και την κούραση από τις πρόβες, δημιούργησαν ένα "θανατηφόρο κοκτέιλ") και προφανώς, είναι εμφανές, σε όλους τους γύρω του, ότι έχει πιει, από αρκετές ενδείξεις (βάδισμα, ομιλία, συμπεριφορά).
Είναι σαφές, ότι η κατάθεση αυτή, έγινε, επειδή είχε διαρρεύσει, πως αν ξέρεις ότι ο οδηγός είναι μεθυσμένος και μπαίνεις στο αυτοκίνητο, έχεις συνυπαιτιότητα και μπορεί να μειωθεί η όποια αποζημίωση.
Όλοι συμπάσχουμε με το δράμα της κοπέλας και τα προβλήματα της υγείας της και αλίμονο, δεν λέμε να μην αποζημιωθεί, ωστόσο δεν πρέπει να προσβάλλει και τη νοημοσύνη μας, με καταθέσεις, που φλερτάρουν τα όρια της ψευδορκίας...
Ως προς το πολύ κρίσιμο τώρα γεγονός, του ποιος οδηγούσε, τα πορίσματα φαίνεται να καταλήγουν, στο συμπέρασμα ότι οδηγούσε ο μακαρίτης και μάλλον εκεί θα παραμείνει, χωρίς ωστόσο να έχουν διαλυθεί τελείως οι σκιές.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι αν ήταν άλλος ο οδηγός, αφενός η οικογένεια του Παντελίδη, θα μπορούσε να διεκδικήσει τεράστιες αποζημιώσεις και αφετέρου η οδηγός, δεν θα αποζημιωνόταν, εκτός αν υπήρχε κάποιος όρος στο ασφαλιστήριο.
Μία σημαντική πτυχή της υπόθεσης, που δεν αναδείχθηκε αρκετά, είναι το πόρισμα των πραγματογνωμόνων για την άθλια κατάσταση και τις κακοτεχνίες του δρόμου, στο συγκεκριμένο σημείο, όπου τα σίδερα, που εξείχαν, μετατράπηκαν σε μαχαίρια, έκοψαν το τζιπ, κυριολεκτικά, σε φέτες και θέρισαν τους επιβάτες.
Κατόπιν αυτού, θεωρώ επιβεβλημένο, οι καλούμενοι προς αποζημίωση (κυρίως ασφαλιστική εταιρία), να στραφούν, με αγωγή, κατά του δημόσιου φορέα, που διαχειρίζεται το συγκεκριμένο δρόμο και να ζητήσουν να πληρώσει το αναλογούν ποσοστό ευθύνης.
Τέλος, επειδή ιδιοκτήτης του μοιραίου τζιπ, όπως ακούστηκε, δεν ήταν (ακόμα) ο μακαρίτης, αλλά ο Ρέμος και επειδή εναγόμενος (ή υπόχρεος σε αποζημίωση), σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί (δυνητικά) να είναι και ο ιδιοκτήτης, πρέπει να επισημάνουμε έναν κίνδυνο : σύμφωνα, με όσα γράφτηκαν, το τζιπ, δεν ήταν στο όνομα του τραγουδιστή, αλλά στο όνομα κάποιας εταιρίας.
Συνεπώς, αν η εταιρία αυτή, δεν είναι προσωπική (ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη), τότε πιθανόν να μην έχει άλλα περιουσιακά στοιχεία, στην κατοχή της και γενικά να μην είναι φερέγγυα και να δημιουργηθεί πρόβλημα !
Οι πλούσιοι, παντού στον κόσμο, αυτό κάνουν, δεν έχουν τίποτα στο όνομά τους, τα έχουν όλα "υπό την σκέπη" κάποιας (ψυχρής και απόμακρης) εταιρίας, για να αποφύγουν και τις προσωπικές ευθύνες.
Μέχρι τώρα, δεν είχα τοποθετηθεί, επ' αυτών, ωστόσο θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις, διότι : αφενός, ορισμένοι, στην Ελλάδα, δείχνουν να πιστεύουν ότι η αποζημίωση είναι μέσο πλουτισμού και όχι επανόρθωσης της όποιας ζημίας και αφετέρου, ξεχνούν, ότι σε αστικές Δίκες, όπως αυτή, υπάρχει το καθήκον της Αληθείας των διαδίκων (το λέω, διότι φοβάμαι ότι βγαίνει, προς τα έξω, μάλλον ψέμα και υποκρισία).
Χθες, για παράδειγμα, για να ξεκινήσουμε ανάποδα, διέρρευσε ένα κομμάτι της κατάθεσης της κοπέλας, που τραυματίστηκε πιο σοβαρά και η οποία δόθηκε, μετά από 2,5 ολόκληρους μήνες (έχει και αυτό την σημασία του) και υποστήριξε, σύμφωνα με τα γραφόμενα, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι δεν γνώριζε, την κατάσταση μέθης του οδηγού, επειδή ...ήταν σε άλλο δωμάτιο !
Σύμφωνα με τους γιατρούς, κάποιος με τόσο αλκοόλ στο αίμα, όπως ο αποβιώσας, βρίσκεται σε ημι-λιπόθυμη κατάσταση (το οινόπνευμα, σε συνδυασμό με την αϋπνία και την κούραση από τις πρόβες, δημιούργησαν ένα "θανατηφόρο κοκτέιλ") και προφανώς, είναι εμφανές, σε όλους τους γύρω του, ότι έχει πιει, από αρκετές ενδείξεις (βάδισμα, ομιλία, συμπεριφορά).
Είναι σαφές, ότι η κατάθεση αυτή, έγινε, επειδή είχε διαρρεύσει, πως αν ξέρεις ότι ο οδηγός είναι μεθυσμένος και μπαίνεις στο αυτοκίνητο, έχεις συνυπαιτιότητα και μπορεί να μειωθεί η όποια αποζημίωση.
Όλοι συμπάσχουμε με το δράμα της κοπέλας και τα προβλήματα της υγείας της και αλίμονο, δεν λέμε να μην αποζημιωθεί, ωστόσο δεν πρέπει να προσβάλλει και τη νοημοσύνη μας, με καταθέσεις, που φλερτάρουν τα όρια της ψευδορκίας...
Ως προς το πολύ κρίσιμο τώρα γεγονός, του ποιος οδηγούσε, τα πορίσματα φαίνεται να καταλήγουν, στο συμπέρασμα ότι οδηγούσε ο μακαρίτης και μάλλον εκεί θα παραμείνει, χωρίς ωστόσο να έχουν διαλυθεί τελείως οι σκιές.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι αν ήταν άλλος ο οδηγός, αφενός η οικογένεια του Παντελίδη, θα μπορούσε να διεκδικήσει τεράστιες αποζημιώσεις και αφετέρου η οδηγός, δεν θα αποζημιωνόταν, εκτός αν υπήρχε κάποιος όρος στο ασφαλιστήριο.
Μία σημαντική πτυχή της υπόθεσης, που δεν αναδείχθηκε αρκετά, είναι το πόρισμα των πραγματογνωμόνων για την άθλια κατάσταση και τις κακοτεχνίες του δρόμου, στο συγκεκριμένο σημείο, όπου τα σίδερα, που εξείχαν, μετατράπηκαν σε μαχαίρια, έκοψαν το τζιπ, κυριολεκτικά, σε φέτες και θέρισαν τους επιβάτες.
Κατόπιν αυτού, θεωρώ επιβεβλημένο, οι καλούμενοι προς αποζημίωση (κυρίως ασφαλιστική εταιρία), να στραφούν, με αγωγή, κατά του δημόσιου φορέα, που διαχειρίζεται το συγκεκριμένο δρόμο και να ζητήσουν να πληρώσει το αναλογούν ποσοστό ευθύνης.
Τέλος, επειδή ιδιοκτήτης του μοιραίου τζιπ, όπως ακούστηκε, δεν ήταν (ακόμα) ο μακαρίτης, αλλά ο Ρέμος και επειδή εναγόμενος (ή υπόχρεος σε αποζημίωση), σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί (δυνητικά) να είναι και ο ιδιοκτήτης, πρέπει να επισημάνουμε έναν κίνδυνο : σύμφωνα, με όσα γράφτηκαν, το τζιπ, δεν ήταν στο όνομα του τραγουδιστή, αλλά στο όνομα κάποιας εταιρίας.
Συνεπώς, αν η εταιρία αυτή, δεν είναι προσωπική (ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη), τότε πιθανόν να μην έχει άλλα περιουσιακά στοιχεία, στην κατοχή της και γενικά να μην είναι φερέγγυα και να δημιουργηθεί πρόβλημα !
Οι πλούσιοι, παντού στον κόσμο, αυτό κάνουν, δεν έχουν τίποτα στο όνομά τους, τα έχουν όλα "υπό την σκέπη" κάποιας (ψυχρής και απόμακρης) εταιρίας, για να αποφύγουν και τις προσωπικές ευθύνες.
Τις αποζημιώσεις, θα κληθεί να καταβάλει, όπως είναι γνωστό και φυσιολογικό, κύρια και πρωταρχικά, η ασφαλιστική εταιρία, που ασφάλιζε το τζιπ. Από εκεί και μετά, ευθύνες έχει και εντεύθεν αποζημίωση (σε τι ύψος, μένει να αποδειχθεί) θα κληθεί να πληρώσει (με σχετική βεβαιότητα) και ο δημόσιος φορέας διαχείρισης της συγκεκριμένης οδού. Ο Ρέμος (..η εταιρία του, δηλαδή) που είχε στην ιδιοκτησία του, το τζιπ, θα πληρώσει μόνον, εφόσον : α) υπήρχε όρος, που κάλυπτε μόνον τον ίδιο, ως οδηγό (μάλλον χλωμό, ως ενδεχόμενο) ή β) θεωρηθεί ότι γνώριζε και αυτός, την κατάσταση του Παντελή και επομένως ΔΕΝ έπρεπε να του δώσει το αυτοκίνητο (αυτό το σημείο, παρουσιάζει ίσως και το μεγαλύτερο νομικό ενδιαφέρον, να δούμε, αν μπορεί να γίνει δεκτό κάτι τέτοιο και να δημιουργήσει και ένα προηγούμενο, για αντίστοιχες περιπτώσεις). Τέλος, λόγω της μέθης του οδηγού, μέλλει να αποδειχθεί, αν η ασφαλιστική θα θελήσει να στραφεί, εκ των υστέρων, εναντίον των κληρονόμων του μακαρίτη...
ΑπάντησηΔιαγραφή