Ως γνωστόν, κατά καιρούς, η ελληνική Πολιτεία, με επίσημη δικαιολογία, την αποσυμφόρηση των ποινικών Δικαστηρίων, βγάζει Νόμους, με τους οποίους, παραγράφονται ποινικά αδικήματα ή ποινές και παύουν ποινικές διώξεις, που εκκρεμούν.
Έτσι και με τον πλέον πρόσφατο Νόμο, που ισχύει από 3.8.2016, ορίζεται ότι παύει η ποινική δίωξη, λόγω εξάλειψης του αξιοποίνου, όλων των εγκλημάτων, που έχουν τελεσθεί μέχρι (και) 31.3.2016, εφόσον συνιστούν πταίσμα ή πλημμέλημα, το οποίο απειλείται με ποινή φυλάκισης έως δύο έτη !
Οι δικογραφίες, που αφορούν τις εν λόγω αξιόποινες πράξεις, τίθενται στο Αρχείο, με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα ή δημόσιου κατήγορου.
Έτσι, αν κάποιος δικάζεται (σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό) για πράξη, που εμπίπτει στις δύο, ως άνω, κατηγορίες, δεν χρειάζεται καν να εμφανιστεί στην σχετική Δίκη.
Καλό και φρόνιμο, βέβαια, είναι, να έχει ελέγξει ο ίδιος ή ο δικηγόρος του, το έκθεμα της συγκεκριμένης δικασίμου, για να βεβαιωθεί ότι η υπόθεσή του, έχει μπει στο Αρχείο, από τις προηγούμενες ημέρες.
Και αυτό, γιατί ο ίδιος ο Νόμος, προβλέπει και πολλές εξαιρέσεις, αδικήματα δηλαδή, είτε του Ποινικού Κώδικα, είτε ειδικών ποινικών Νόμων, για τα οποία δεν έχει εφαρμογή η παραγραφή και η θέση στο Αρχείο, όπως π.χ για την "απλή" υπεξαίρεση και τη μη καταβολή δεδουλευμένων.
Το ανέλπιστο αυτό δώρο, μπορεί να πάει στράφι, αν ο ευεργετηθείς υπαίτιος-κατηγορούμενος, εντός διετίας, από τις 3.8.2106, υποπέσει σε νέο αδίκημα, με δόλο και καταδικαστεί (αμετάκλητα) σε ποινή ανώτερη των έξι μηνών φυλάκισης, οπότε, σε αυτή την περίπτωση, βγαίνει από το Αρχείο, η παλιά υπόθεση και δικάζεται και για αυτήν !
Ρητά ορίζεται το σχεδόν αυτονόητο, ότι οι αστικές αξιώσεις για αποζημίωση κλπ του θύματος, δεν επηρεάζονται, ούτε θίγονται καθώς και ότι τυχόν διοικητικές κυρώσεις, επίσης ισχύουν κανονικά.
Παράλληλα, παραγράφονται και οι τυχόν ποινές, έως έξι μήνες, που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις μη αμετάκλητες και οι οποίες δεν έχουν εκτιθεί, έως τη δημοσίευση του Νόμου !
Και εδώ υπάρχει ο όρος της μη νέας καταδίκης, εντός διετίας, σε ποινή ανώτερη των έξι μηνών, ειδάλλως η νέα ποινή, εκτίεται αθροιστικά, με την παλιότερη.
Επίσης, υπάρχουν και εδώ κάποια αδικήματα (λιγότερα από τα προηγούμενα), όπου δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, η ευνοϊκή αυτή παραγραφή των ποινών, όπως π.χ στις καταδίκες για απιστία ή για παραβίαση υποχρέωσης διατροφής.
Οι ποινές μπαίνουν στο Αρχείο, επίσης με ευθύνη και πρωτοβουλία των διωκτικών Αρχών (...για να μην ξεχνιόμαστε, το λέω) !
Έτσι και με τον πλέον πρόσφατο Νόμο, που ισχύει από 3.8.2016, ορίζεται ότι παύει η ποινική δίωξη, λόγω εξάλειψης του αξιοποίνου, όλων των εγκλημάτων, που έχουν τελεσθεί μέχρι (και) 31.3.2016, εφόσον συνιστούν πταίσμα ή πλημμέλημα, το οποίο απειλείται με ποινή φυλάκισης έως δύο έτη !
Οι δικογραφίες, που αφορούν τις εν λόγω αξιόποινες πράξεις, τίθενται στο Αρχείο, με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα ή δημόσιου κατήγορου.
Έτσι, αν κάποιος δικάζεται (σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό) για πράξη, που εμπίπτει στις δύο, ως άνω, κατηγορίες, δεν χρειάζεται καν να εμφανιστεί στην σχετική Δίκη.
Καλό και φρόνιμο, βέβαια, είναι, να έχει ελέγξει ο ίδιος ή ο δικηγόρος του, το έκθεμα της συγκεκριμένης δικασίμου, για να βεβαιωθεί ότι η υπόθεσή του, έχει μπει στο Αρχείο, από τις προηγούμενες ημέρες.
Και αυτό, γιατί ο ίδιος ο Νόμος, προβλέπει και πολλές εξαιρέσεις, αδικήματα δηλαδή, είτε του Ποινικού Κώδικα, είτε ειδικών ποινικών Νόμων, για τα οποία δεν έχει εφαρμογή η παραγραφή και η θέση στο Αρχείο, όπως π.χ για την "απλή" υπεξαίρεση και τη μη καταβολή δεδουλευμένων.
Το ανέλπιστο αυτό δώρο, μπορεί να πάει στράφι, αν ο ευεργετηθείς υπαίτιος-κατηγορούμενος, εντός διετίας, από τις 3.8.2106, υποπέσει σε νέο αδίκημα, με δόλο και καταδικαστεί (αμετάκλητα) σε ποινή ανώτερη των έξι μηνών φυλάκισης, οπότε, σε αυτή την περίπτωση, βγαίνει από το Αρχείο, η παλιά υπόθεση και δικάζεται και για αυτήν !
Ρητά ορίζεται το σχεδόν αυτονόητο, ότι οι αστικές αξιώσεις για αποζημίωση κλπ του θύματος, δεν επηρεάζονται, ούτε θίγονται καθώς και ότι τυχόν διοικητικές κυρώσεις, επίσης ισχύουν κανονικά.
Παράλληλα, παραγράφονται και οι τυχόν ποινές, έως έξι μήνες, που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις μη αμετάκλητες και οι οποίες δεν έχουν εκτιθεί, έως τη δημοσίευση του Νόμου !
Και εδώ υπάρχει ο όρος της μη νέας καταδίκης, εντός διετίας, σε ποινή ανώτερη των έξι μηνών, ειδάλλως η νέα ποινή, εκτίεται αθροιστικά, με την παλιότερη.
Επίσης, υπάρχουν και εδώ κάποια αδικήματα (λιγότερα από τα προηγούμενα), όπου δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, η ευνοϊκή αυτή παραγραφή των ποινών, όπως π.χ στις καταδίκες για απιστία ή για παραβίαση υποχρέωσης διατροφής.
Οι ποινές μπαίνουν στο Αρχείο, επίσης με ευθύνη και πρωτοβουλία των διωκτικών Αρχών (...για να μην ξεχνιόμαστε, το λέω) !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.