ένα ακόμα αντι-μνημονιακό παραμύθι

   Τα αντιμνημονιακά χάπατα, στην χώρα μας, ανέρχονται πλέον σε ένα 10% του πληθυσμού (όπως εκτιμώ) και εντάσσονται σε κόμματα, σχηματισμούς και "οργανώσεις", οι οποίες, πολιτικά, κινούνται, είτε στην ακροδεξιά, είτε στην άκρα αριστερά (τυχαίο ;) και στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας (ή και πέραν αυτών).
 Για την δραστική μείωσή τους, οφείλουμε ένα "ευχαριστώ" στον συριζα, που μαζί με τις δικές του αυταπάτες, γκρέμισε και τις δικές τους, καθώς οι σφαλιαρίτσες, από την ψήφο στον Τζέφρι και στα "Ζάππεια" του Σαμαρά, δεν είχαν την ίδια δυναμική...
 Μιλάμε λοιπόν για τον έναν στους δέκα, που πίστευε και πιστεύει, ότι "λεφτά υπάρχουν", ότι η χώρα δεν χρεοκόπησε το 2010, ότι τα Μνημόνια είναι η αιτία και όχι η κατάληξη-συνέπεια της χρεοκοπίας, ότι ο απόφοιτος Δημοτικού στο Δημόσιο, θα μπορούσε να παίρνει εσαεί 2,5 χιλιάρικα, όπως επί "κουρασμένου", ο συνταξιούχος του Δημοσίου, μετά από 15 έτη "υπηρεσίας", σύνταξη 3 χιλιάρικα εσαεί και ένα σωρό άλλα (παραμύθια με δράκο)!
  Ανάμεσα σε αυτά και άλλα, ξεχωρίζει και ένα άλλο παραμυθάκι, που διακινείται και συντηρείται και από "δημοσιογράφους", είτε λόγω ευήθειας και των ίδιων, είτε για άλλους (πολύ πιο σκοτεινούς) λόγους.
  Πρόκειται για την "θεωρία", ότι η Ελλάδα, δεν χρωστάει, ότι ...δεν υπάρχει το δημόσιο χρέος (των 330 δις ευρώ και μάλιστα μετά από γενναίο "κούρεμα"), παρά μόνον ιδιωτικό χρέος και δη τραπεζικό !
   Είναι αλήθεια ότι οι τράπεζες, εν μέρει ιδιωτικές και ...κυρίως κρατικές, έχουν πτωχεύσει αλλεπάλληλα, από το 2009 έως σήμερα και πως οι "τρύπες" τους καλύφθηκαν, από τον κοσμάκη-φορολογούμενο, με τις περιβόητες ανακεφαλαιοποιήσεις (που όμως, υπήρξαν πολιτικές αποφάσεις, μην ξεχνιόμαστε).
  Λέγοντας, ότι στην χώρα μας, χρεοκόπησαν οι τράπεζες και όχι το Δημόσιο, ξανά πηγαίνουμε στο πιο θεμελιώδες ερώτημα, για το αν δηλαδή η κότα γέννησε το αβγό ή αντίστροφα, αφού οι τράπεζες αρχικά και κυρίως, φαλήρισαν, επειδή κατείχαν κρατικό-δημόσιο χρέος, μέσω ομολόγων, τα οποία, ...μοιραία, από "εγγυημένα" κατέληξαν στην κατηγορία "σκουπίδια" (στην κατάσταση δηλαδή εκείνη, όπου δεν σε δανείζει ...ούτε τοκογλύφος).
  Επειδή δεν λειτουργούσαν με καθαρά ιδιωτικά κριτήρια, βέβαια, οι τράπεζες υπέστησαν μεγάλη ζημιά και από τα θαλασσοδάνεια στους κομματικούς φίλους ή και στα ίδια τα κόμματα, σε κάθε περίπτωση όμως, η ζημία από τις τράπεζες, δεν φτάνει τα 330 δις, είναι σημαντικά μικρότερη και θα ήταν ακόμα πιο περιορισμένη, αν οι ανθέλληνες, με πρώτους και χειρότερους τους πολιτικούς, δεν έβγαζαν τα λεφτά "τους", από αυτές, όταν τα είχαν ανάγκη, περισσότερο από ποτέ !
   Για να μην πολυλογούμε, το ρεζουμέ είναι πως ΚΑΝΈΝΑΣ ΙΔΙΏΤΗΣ (ή και περισσότεροι) δεν μπορεί να χρεοκοπήσει ένα κράτος, μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι κάθε ιδιωτική δραστηριότητα τελεί, υπό δημόσιο-κρατικό έλεγχο, όπως και οι τράπεζες (βλέπε ΤτΕ), οπότε οι ευθύνες, καταλήγουν ξανά, στο Κράτος...
   Το τεράστιο δημόσιο χρέος και τα ασύλληπτα ελλείμματα, δημιουργήθηκαν από τον υπερδανεισμό, για την πληρωμή υπέρογκων αμοιβών και συντάξεων, κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στο δημόσιο τομέα και δευτερευόντως, από τις υπερκοστολογήσεις αγαθών και υπηρεσιών.
   Εδώ θα μπορούσε να πεις κάποιος, "ΝΑ οι ευθύνες των ιδιωτών", όμως υπάρχει εύ-λογος αντί-λογος, ότι τις τιμές δεν τις καθορίζουν μόνοι τους οι προμηθευτές του Δημοσίου και ότι κάποιος δημόσιος υπάλληλος-λειτουργός, τις εγκρίνει και τις δέχεται.
  Μετά το σκάνδαλο με τα εξοπλιστικά, τώρα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι στην Υγεία και εκεί όμως, ακούμε να είναι μπλεγμένοι πρώην Υπουργοί (η ειρωνεία είναι πως οι πολιτικοί μας, υποτίθεται ότι πρέπει να παίρνουν μεγάλες αμοιβές, για να μην "σκανδαλίζονται" από μίζες και δωροδοκίες, αλλά αποδεικνύεται η παροιμία πως "τρώγοντας, έρχεται η όρεξη για περισσότερο").
   Το κακό όμως, είναι ότι, ακόμα και μετά από επτά χρόνια χρεοκοπίας και Μνημονίων, η κατάσταση δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά : ο "κακός" ιδιωτικός υπάλληλος, με έξι μέρες εργασία, από 10 ώρες, ημερησίως, αμείβεται με 700 ευρώ και οι "καλοί" Δ.Υ, π.χ οι μετακλητοί που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, παίρνουν πάνω από 2 χιλιάρικα, συν "πλασματικές" υπερωρίες, ενώ συνεχίζεται και το πάρτι των προμηθειών σε δημόσιους φορείς, με την ανοχή (το λιγότερο) των "υπευθύνων" τους, που σκορπούν το κρατικό χρήμα, λες και είναι δικό τους !