μια ..."ισορροπημένη εξισορρόπηση"

   Το απίστευτο αυτό " γλωσσικό μαργαριτάρι", πέταξε προχθές στο δελτίο του Σκάι, ο Υπουργός Σταθάκης, για να επιβεβαιωθεί, ότι το ρεζουμέ της πολιτικής, είναι να μιλάς πολύ, ...χωρίς να λες τίποτα, ουσιαστικά.
 Ως κλασικός πασόκος-αριστερός, με ΠΟΛΛΆ λεφτά στην τράπεζα, ο Σταθάκης, επιβεβαιώνει αυτή την παροιμία, που ισχύει για όλους τους ομοίους : "πολύ μέλι (ή λάδι) και από τηγανίτα τίποτα", ήτοι πολλά και μεγάλα λόγια και από έργα μηδέν !
 Αυτό επαληθεύεται και από τις μέχρι τώρα θητείες του, στα Υπουργεία, όπου, στο προηγούμενο, παρά ...τα μεγάλα σχέδια του, τα παράτησε όλα στη μέση και μετά μετακινήθηκε στο τωρινό.
  Όπως όλοι πλούσιοι αριστεροί, έτσι και αυτός, έχει την πολυτέλεια, να μιλάει ακατάπαυστα, χωρίς νόημα και χωρίς σκοπό και κυρίως ...να απλώνει τον τραχανά, για να περνάει η ώρα, ΚΑΜΊΑ αίσθηση επείγοντος ή πίεσης, αφού αυτοί, είπαμε, τα έχουν όλα έτοιμα και λυμένα.
  Το ίδιο συμπέρασμα, φοβάμαι, όμως ότι συνάγεται και από την προχθεσινή απόφαση του Eurogroup, για το ελληνικό δράμα, για άλλη μια φορά, σπρώχνουν το πρόβλημα στο μέλλον, λες και δεν θα το βρουν μπροστά τους, στην πορεία...
   Εννοώ, ότι παρά το θετικό γεγονός, ότι υπήρξε μια συμφωνία και δεν θα ξαναζήσουμε το αίσχος του 2015, με την δήθεν διαπραγμάτευση ...των έξι μηνών και των δεκαεπτά ωρών, ΑΔΥΝΑΤΏ να αντιληφθώ, γιατί τα νέα μέτρα, πρέπει να εφαρμοστούν το 2019 και όχι ...χθες, ήτοι από 1.1.2017 !
   Όλο αυτό το παράλογο, που ζούμε και παρακολουθούμε, μπορεί να παρομοιαστεί μόνον, με το εξής σκηνικό : ο σοβαρά ασθενής (Ελλάδα), λέει στον ιατρό-χειρούργο (δανειστές), ότι δεν θέλω να κάνω τώρα την εγχείριση (για τους δικούς του λόγους, επειδή φοβάται κλπ), αλλά μετά από δύο χρόνια και ο γιατρός, ενώ ξέρει την σοβαρότητα και το επείγον της κατάστασης, υποχωρεί και συμφωνεί...
   Έτσι και εδώ, αφήνουν π.χ την μείωση του αφορολόγητου και των φοροαπαλλαγών, για αργότερα, ώστε να συνεχίσουν να πληρώνουν μόνον οι ίδιοι (ένα 45% περίπου), να μην πληρώσουν όσοι πέρασαν τα μνημόνια, από δίπλα τους και δεν τους άγγιξαν και παράλληλα ...να μην γίνουν φοροελαφρύνσεις, σε επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, που είναι και οι μόνοι, που θα μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος της ανάκαμψης, να κάνουν επενδύσεις, προσλήψεις κλπ.
   Και όλα αυτά, ενώ τα μαγαζιά συνεχίζουν να βάζουν λουκέτα, διαρκώς και το ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων, κάθε μήνα, από τον περασμένο Οκτώβριο, είναι μονίμως αρνητικό (περισσότερες απολύσεις) και χειροτερεύει διαρκώς (με αρνητικό ρεκόρ μάλιστα τον Ιανουάριο, που είχε να συμβεί, από το 2001) !
   Με άλλα λόγια, αν συνεχίσουν έτσι, στο τέλος, θα μείνουν στην χώρα, μόνον συνταξιούχοι, Δ.Υ και όσοι λαμβάνουν "επιδόματα Φωτίου", από το ΓΛΚ.
   Μιλώντας πάντως, για τις συντάξεις, θεωρώ, πως πλέον τα περιθώρια περικοπών, είναι πολύ περιορισμένα και μπορεί να αφορούν, μόνον ποσά άνω των 1500 ευρώ, αν γίνουν.
   Είναι καιρός να μπουν στο στόχαστρο, άλλες πληγές κρατικής σπατάλης, όπως οι μισθοί των Δ.Υ (εν γένει, συμπεριλαμβανομένων και των ΝΠΙΔ) και ειδικά στα ρετιρέ, οι πάσης φύσεως προμήθειες του Δημοσίου, σε προϊόντα και υπηρεσίες και να μικρύνει το κράτος, σε μέγεθος και κόστος λειτουργίας, με νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων.
   Συνεπώς, το συμπέρασμα, είναι : ΝΑΙ στα νέα μέτρα, αλλά ΤΏΡΑ, άμεσα, όχι στο μέλλον, διότι χρόνος ΔΕΝ υπάρχει, η πολυτέλεια να περιμένει η Οικονομία π.χ το 2019, κοστίζει πολύ !
   Και φυσικά, όπως πάντα, δεν θα υπήρχε ανάγκη ίσως νέων μέτρων ή θα υπήρχε μικρότερη, αν είχαν εφαρμοστεί έγκαιρα ...τα προηγούμενα, αν οι αριστεροί, όλων των κομμάτων της Βουλής, με τις γεμάτες τσέπες, δεν άπλωναν τον τραχανά, επί τόσους πολλούς μήνες, μέσα στη "μακαρία" αδράνειά τους, αν αποκτούσαν επιτέλους μια αίσθηση επείγοντος, ότι ο ασθενής, για να σωθεί, πρέπει να χειρουργηθεί τώρα και όχι αργότερα, όταν ίσως θα είναι αργά (και αυτός φυσικά, είναι και ο λόγος, που διανύουμε το έβδομο έτος Μνημονίων και πάμε και για άλλα).