σε ποιον ανήκουν τα Ίμια ;

    Μετά από 22 χρόνια, από τα θλιβερά γεγονότα του 1996, το ερώτημα αυτό, παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, όπως και το γιατί, για ΠΟΊΟ λόγο, θυσιάστηκαν τότε οι 3 αξιωματικοί, μετά τις χθεσινές εικόνες, που είδαμε ΌΛΟΙ !

   Ο Καμμένος να ρίχνει ένα στεφάνι, στην θάλασσα, από μακριά και ανάμεσα σε αυτόν και τα Ίμια, να υπάρχουν τούρκικα πλοία και ελικόπτερα...

   Η "μονταζιέρα" του Μαξίμου και οι γκαιμπελικού τύπου προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της Κουμουνδούρου, έπιασαν πάλι "δουλειά" και με μια σχετική καθυστέρηση, έβγαλαν ανακοινώσεις οι ...υφιστάμενοι του Καμμένου, για να υποβαθμίσουν το γεγονός και να μας βγάλουν ΞΑΝΆ, όλους τρελούς !

   Δεν πρέπει να έχει ξανά γίνει αυτό, ένα τσούρμο ακροαριστερών και ακροδεξιών, να πιστεύει ότι θα παραμείνει στην εξουσία, διαστρέφοντας-διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται σε βίντεο και φωτογραφίες και γίνεται αντιληπτή, από τις ανθρώπινες αισθήσεις, όπως η όραση.

   Ενώ ο ψεύτης, κανονικά, χαίρεται μόνον τον πρώτο χρόνο, αυτοί έχουν σπάσει ήδη ρεκόρ και πάνε για τριετία (το πρώτο και μεγάλο ψέμα, πάντως, ότι θα σκίσουν το μνημόνιο κράτησε μόλις επτά μήνες...), αλλά είναι νομοτελειακά βέβαιο, ότι το ψέμα, κάποια στιγμή, τελειώνει, δεν αρκεί (λολ) να σε κρατήσει στην εξουσία !

  Με τις χθεσινές, ντροπιαστικές ΕΙΚΌΝΕΣ και παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις, ουσιαστικά επιβεβαιώθηκε ξανά, αυτό, που όλοι υποψιαζόμασταν, μετά τα ρεπορτάζ των καναλιών και τα επεισόδια, που είχαν προηγηθεί, ότι δηλαδή τα Ίμια, ελέγχονται πλήρως, από τους Τούρκους, ότι έχουν πάψει να αποτελούν "γκρίζα ζώνη" και φαίνεται πως έχουν γίνει κόκκινα...

   Από άποψη στρατηγική ή οικονομική, η ζημιά δεν είναι μεγάλη, μιλάμε για δύο μικρές βραχονησίδες, που μπορούν να φιλοξενήσουν μόνον κατσίκες, προφανώς το ζήτημα είναι ζήτημα ηθικής και νομικής τάξεως, όπως όταν ο γείτονας καταπατεί ένα μέρος από το χωράφι σου και δεν αντιδράς.

    Όπως σε αυτή την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης προσφεύγει στο Δικαστήριο, για να αποβληθεί ο καταπατητής και να αναγνωριστεί η δική του κυριότητα, στο επίδικο, έτσι και εδώ, η χώρα μας, οφείλει, σε πρώτη φάση, να προσφύγει σε νομικούς (Δικαστήριο ή Διεθνή Διαιτησία) και διπλωματικούς χειρισμούς, ώστε να αναγνωριστεί η κυριότητα της Ελλάδας, στα Ίμια, εφόσον αυτό αποδεικνύεται από Συνθήκες, Χάρτες και/ή μάρτυρες (ψαράδες, βοσκούς κλπ).

   Το ίδιο φυσικά και κάθε φορά, που προσβάλλονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, όπως μετά τις σημερινές αποκαλύψεις για "ναυμαχίες" Ελλήνων και Τούρκων ψαράδων, στο Βόρειο Αιγαίο (αν οι Τούρκοι μπαίνουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα κλπ).

     Προφανώς, η επί μακρόν ανοχή και η μη έγκαιρη, ορθή και ενδεδειγμένη, απόκρουση των προσβολών των δικαιωμάτων μας, με νομικά-ένδικα μέσα (και όχι με απλές δηλώσεις ή διαβήματα διαμαρτυρίας), αφενός δημιουργεί δυσάρεστα "τετελεσμένα" και αφετέρου στέλνει μήνυμα ενδοτικότητας και ανοίγει τις ορέξεις του πονηρού καταπατητή...