συζήτηση περί νομοθετικών αλλαγών...

  Διαβάζω τελευταία στο διαδίκτυο, ότι υπάρχει σκέψη για κατάργηση του "Νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (χρήματος)", ο οποίος επιβάλλει αυστηρές-επαυξημένες ποινές σε οικονομικά εγκλήματα, όταν αυτά τα διαπράττει "υπάλληλος" και σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, εν γένει.

 Τα επιχειρήματα αυτών, που ζητούν την κατάργηση, είναι αφενός ότι αποτελεί αναχρονιστικό νομοθέτημα (του 1950), που ψηφίστηκε υπό τις τότε ιδιαίτερες συνθήκες (μετά τον Πόλεμο) και αφετέρου, ότι κάποιοι επενδυτές ...φοβούνται να επενδύσουν στην χώρα μας (κυρίως σε ΔΕΚΟ, προφανώς), για να μην πιαστούν στα δίχτυα του εν λόγω Νόμου.

 Εδώ υπάρχει φυσικά ο αντίλογος, πως, άσχετα από τις συνθήκες υπό τις οποίες ψηφίστηκε, όλοι θα έπρεπε να συμφωνούμε, ότι η δημόσια περιουσία, εν γένει, χρήζει αυξημένης προστασίας πάντοτε, ότι τα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, είναι πρόβλημα διαρκώς υπαρκτό και επίκαιρο και ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός τέτοιου Νόμου, ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά, ως φόβητρο.

 Αν με την ύπαρξη του Νόμου αυτού, υπάρχουν τόσο πολλά και τόσο σπουδαία κρούσματα διασπάθισης και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, δεν θέλει να φαντάζεται κανείς, τι θα γίνει, αν καταργηθεί.

 Εξάλλου, είναι γνωστό πως, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, πέρα από τους Νόμους, που μπορεί, από μόνοι τους, να είναι παράλογοι, τραγικοί κλπ, μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα της εφαρμογής ή ...μη εφαρμογής των Νόμων !

  Έτσι, η δικαστική πραγματικότητα δείχνει πως, κατά κανόνα, οι καταχραστές αυτοί, πέφτουν στα μαλακά, ακόμα και όταν έχουν ζημιώσει το Κράτος με εκατομμύρια ευρώ, η ποινή της ισόβιας κάθειρξης (που προβλέπεται για ποσά άνω των 150 χιλιάδων), πολύ σπάνια επιβάλλεται.

  Από εκεί και μετά, αυτό δεν σημαίνει πως ο Νόμος δεν χρειάζεται επανεξέταση ή "λίφτινγκ" σε κάποια σημεία, όπως π.χ να περιοριστεί το εύρος της εφαρμογής του, που έχει "ξεχειλώσει" υπερβολικά !

   Έτσι π.χ δε νοείται να εφαρμόζεται ο συγκεκριμένος Νόμος, στον ταμία της τράπεζας, που καταχράται καταθέσεις πελατών, δηλαδή ιδιωτικό και όχι δημόσιο χρήμα, επειδή στην ψωροκώσταινα, το Κράτος ...συνεχώς χρηματοδοτεί, τις ...συνεχώς χρεοκοπημένες τράπεζες ή συμμετέχει στο μετοχικό τους κεφάλαιο.

 Επίσης δε νοείται να εφαρμόζεται σε ΔΕΚΟ, οι οποίες είναι κερδοφόρες και δεν έχουν ανάγκη, ούτε λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, έστω και αν η Διοίκηση τους π.χ διορίζεται από το Κράτος.

 Μην ξεχνάμε ότι η χρεοκοπία του 2010 είναι αποτέλεσμα κατάχρησης και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, υπερβολικού δανεισμού και άλλων εγκληματικών πρακτικών, από αυτούς, που δεν τιμωρούνται ποτέ, δηλαδή πρώην και νυν βουλευτές και υπουργούς και άλλους "αιρετούς" ή διορισμένους "άρχοντες" !