δικαίωση μετά από 5,5 χρόνια

     Με αφορμή την προχθεσινή αθώωση (ή πιο ορθά "απαλλαγή") της καθαρίστριας, από τον Άρειο Πάγο, έψαξα και είδα ότι για το ζήτημα των διορισμών στο Δημόσιο, με πλαστογραφημένα δικαιολογητικά, είχα γράψει από τις αρχές Αυγούστου του 2013, αναφέροντας τα νομικά και ...λογικά επιχειρήματα, για τα οποία ήταν λάθος η αντιμετώπιση του, από τα Δικαστήρια μας !

  Μετά από 5,5 χρόνια, λοιπόν και επειδή scripta manent, η εισαγγελική πρόταση, στον Άρειο Πάγο, που σηματοδοτεί επιτέλους και την μεταστροφή της σχετικής Νομολογίας (φαντάζομαι, γιατί στην Ελλάδα ποτέ δεν μπορεί να είσαι σίγουρος και για τίποτα), υιοθετεί, σχεδόν κατά γράμμα, όλα τα επιχειρήματα, που είχα παραθέσει τότε...

 Δεν αισθάνομαι κάποια προσωπική ικανοποίηση για αυτό, άλλωστε δεν υποστήριζα δικά μου συμφέροντα, αλλά εκατοντάδες ανθρώπους, που διασύρονταν άδικα και φυλακίζονταν άδικα, μαζί με φονιάδες, εμπόρους ναρκωτικών, ληστές και άλλους κακούργους !

 Είναι μάλλον λυπηρό και στενάχωρο, ότι για να επιστρέψει η Νομολογία στη λογική και ...στη νομιμότητα, έπρεπε να περάσουν τόσα πολλά χρόνια, να βγει το θέμα "στα μανταλάκια", δηλαδή στα ΜΜΕ, με αφορμή μια "καραμπινάτη" περίπτωση, δηλαδή εκείνη της καθαρίστριας, που φυλακίστηκε, επειδή ...ξεσκάτωνε, έχοντας ...τελειώσει την Ε' Δημοτικού και όχι την ΣΤ' και να στραφεί εύλογα η κοινή γνώμη ενάντια σε αυτή τη "δικαιοσύνη".

   Οι δικαστές, που μάλλον αγνοούσαν επιδεικτικά αυτά, που έλεγα και στα οποία ήρθαν να συμφωνήσουν με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, σαν βρεγμένα γατάκια, με τις ουρές στα σκέλια, έπρεπε να γίνουν "ρόμπες" και να φάνε "κράξιμο", αναρωτιέμαι, για να έρθουν στα συγκαλά τους ;

  Δεν μπορώ λοιπόν να χαίρομαι, επειδή οι δικαστές σύρθηκαν αναγκαστικά να συμφωνήσουν με τη νομική μου άποψη, αφενός επειδή το θέμα ήταν, για μένα τουλάχιστον, προφανές και ΑΠΛΌ και αφετέρου, επειδή η μεταστροφή της Νομολογίας, έγινε όπως έγινε (με έξωθεν πιέσεις).

  Βλέποντας μάλιστα ότι τα γατάκια, οι (κομπλεξικοί) δικαστές, που θέλουν να πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα καλύτερα από τους δικηγόρους, όχι μόνον δεν έρχονταν πιο κοντά, στην άποψη μου, αλλά μάλλον ...απομακρύνονταν, σκληραίνοντας έτι περαιτέρω την θέση τους (λες και ήταν προσωπικό το θέμα), είχα ζητήσει, ΉΔΗ από το 2014, πολιτική λύση στο θέμα.

   Διότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου η δικαιοσύνη "τυφλώνεται" και/ή "μουλαρώνει", οφείλουν να παρεμβαίνουν, οι άλλες δύο εξουσίες, που είναι και ανώτερες, η εκτελεστική και η νομοθετική και να δίνουν λύσεις, εφόσον δουλειά των δικαστών, είναι απλά να εφαρμόζουν τους Νόμους, που ψηφίζουν οι άλλες δύο εξουσίες...

    Ωστόσο, είδαμε ότι τα ντουγάνια οι πολιτικοί μας, ασχολούνταν με άλλα ζητήματα (συνήθως με τη διατήρηση της καρέκλας) και μόνον όταν "έσκασε" το θέμα με την καθαρίστρια, όταν έφτασε "στο αμήν", έβγαλαν απλά ...δηλώσεις συμπαράστασης, για να μαζέψουν κανένα ψηφαλάκι !

   Θέλω να ελπίζω ότι δεν υπάρχουν ακόμα κρατούμενοι, στις ελληνικές φυλακές, για πλαστά πτυχία, ότι δηλαδή εστιάσαμε στην καθαρίστρια και ξεχάσαμε τις άλλες περιπτώσεις, διότι θα μιλάμε για σκάνδαλο...

     Πέρα από το ποινικό σκέλος, βέβαια, υπάρχει και το διοικητικό, δηλαδή τα ζητήματα των ενσήμων και της επιστροφής των μισθών, που φαίνεται πως και αυτά μπαίνουν ...στον ίσιο δρόμο, πάλι με αφορμή την περίπτωση της κακόμοιρης καθαρίστριας.

   Κανονικά, όσοι διώχθηκαν ή/και φυλακίστηκαν, τα προηγούμενα χρόνια, για το ζήτημα αυτό, θα πρέπει να στραφούν, κατά του ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημιώσεις, τόσο για την άδικη φυλάκιση, όσο και για τα δικαστικά τους έξοδα, αλλά και την ψυχική τους ταλαιπωρία (ηθική βλάβη, δηλαδή) !

  Παράλληλα με αυτούς, βέβαια, θα μπορούσαν να αξιώσουν αποζημιώσεις και αυτοί, που έχασαν τις θέσεις, επειδή άλλοι διορίστηκαν με πλαστά, αφού το μόρφωμα, που θέλει να λέγεται "κράτος" της βενεζουέλας των βαλκανίων, αποφάσισε να ελέγξει τη γνησιότητα των δικαιολογητικών, μετά από 5, 10 ή και 20 χρόνια και όχι την εποχή του εκάστοτε διορισμού.