ζητήματα άμυνας (ξανά)

    Ο θάνατος επίδοξου ...κλεφτοκοτά, από τα πυρά ιδιοκτήτη αγροικίας, στο Σολωμό Κορινθίας, αναδεικνύει εμφατικά, για ακόμα μία φορά, τα ζητήματα της νόμιμης άμυνας και των ορίων της, για τα οποία έχει γίνει λόγος και αλλού.

   Η απόφαση περί μη προσωρινής κράτησης του δράστη, σίγουρα σηκώνει πολλή συζήτηση και σίγουρα δεν ήταν εύκολη, γι' αυτό και δεν θέλω να σταθώ σε αυτήν, ακόμα και αν ήταν λανθασμένη, διότι μόνον ...αν ξανά σκοτώσει, μέχρι να δικαστεί ο συγκεκριμένος, θα αποδειχτεί πως ...ήταν λανθασμένη !

  Σημασία έχει να δούμε, πως θα αξιολογήσει τελικά το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο την υπόθεση, όταν φτάσει στο ακροατήριο, χωρίς φυσικά να θέλω να προδικάσω την κρίση του, από την στιγμή που δεν έχουμε γνώση της δικογραφίας.

  Διότι, αν βασιστεί κανείς σε όσα μεταδίδουν στα "ρεπορτάζ" τους, οι δημοσιοκάφροι μας, κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα...(π.χ ειπώθηκε ότι οι "εισβολείς" ήταν 5, ενώ μάλλον δεν ήταν περισσότεροι από 2) !

 Θέλω να σταθώ και στις δηλώσεις των δικηγόρων του κατηγορουμένου, με τις οποίες διαφωνώ και οι οποίες μάλλον ...επιβαρύνουν την θέση του, παρά την ελαφρύνουν.

  Πρώτον, διαφωνώ ότι υπάρχει "κενό" στο νομικό πλαίσιο της άμυνας (δεν θα κουραστώ να λέω πόσο καλός είναι ο ποινικός μας Κώδικας, τον οποίο θέλουν, τόσο διακαώς, να αλλάξουν ...οι αριστεροί) και δεύτερον, ΔΕΝ μπορεί να είναι "επιχείρημα" υπέρ του δράστη, η αυξημένη εγκληματικότητα ή η ανυπαρξία της Αστυνομίας, σε μια περιοχή !

  Σε αυτή τη "λούμπα" φοβάμαι ότι έπεσαν Ανακριτής και Εισαγγελέας και εξέδωσαν μία απόφαση μάλλον σκοπιμότητας, παρά νομιμότητας...

     Όσον αφορά τώρα, τις διατάξεις περί άμυνας, είναι σαφείς : αν δέχεσαι άδικη και παρούσα (σε ενεστώτα χρόνο) επίθεση, μπορείς να αμυνθείς, αλλά πάντα ανάλογα-σε αντιστοιχία με το είδος της επίθεσης.

   Αν υπερβείς το θεμιτό όριο της άμυνας, τότε, αν μεν αυτό έγινε με πρόθεση, τιμωρείσαι με ποινή ελαττωμένη ("σπάνε" τα ισόβια), αν δε, έγινε από αμέλεια, τιμωρείσαι για ανθρωποκτονία, από αμέλεια (πλημμέλημα, δηλαδή, ως 5 έτη φυλάκισης), ενώ αν η υπέρβαση έγινε από δικαιολογημένο φόβο ή ταραχή, μπορεί να μείνεις και ατιμώρητος !

  Αν δούμε-συγκρίνουμε το είδος της επίθεσης (κλοπή, όχι ληστεία) και τα απειλούμενα έννομα αγαθά (κότες-ανθρώπινη ζωή), από άοπλους (μάλλον) κλεφοτοκοτάδες, με έναν πυροβολισμό στο ψαχνό, θα συμφωνήσουμε όλοι, νομίζω, ότι εδώ ΥΠΆΡΧΕΙ υπέρβαση των ορίων της ενδεδειγμένης άμυνας...

   Άρα, αυτό, που μένει να διερευνήσει το δικαστήριο, είναι σε ποια από τις 3 περιπτώσεις, θα αποδοθεί η υπέρβαση : δόλο, αμέλεια ή από φόβο-ταραχή ;

   Βέβαια, το σημαντικότερο, για μένα, στοιχείο που αναδείχθηκε από τα όσα διέρρευσαν και το οποίο χρησιμοποιείται ως υπερασπιστικός ισχυρισμός, αλλά μπορεί ...να γυρίσει ως μπούμερανγκ, είναι το εξής : ότι το θύμα βλήθηκε σε απόσταση 40 και κάτι μέτρων, από την αγροικία !

   Αυτό λέχθηκε υπερασπιστικά, για να δικαιολογηθεί ότι σε μια τόσο μεγάλη απόσταση, τα σκάγια έχουν "ανοίξει" πολύ, με συνέπεια μόνον 2 από τα 39, να βρουν το θύμα και μόνον το ένα να είναι το μοιραίο, που έκοψε την αρτηρία, στο λαιμό...

  Σίγουρα, πάντως, δεν μπορεί να ισχύει το λεχθέν, ότι "πυροβόλησε στον αέρα", για εκφοβισμό, ενώ η τόσο μεγάλη απόσταση βολής, εγείρει ερωτηματικά ακόμα και για το αν η επίθεση ήταν ακόμα παρούσα, όταν έγινε ο πυροβολισμός !!

    Διότι, αν αποδειχθεί, στο Δικαστήριο ότι η επίθεση δεν ήταν πλέον παρούσα, ότι δηλαδή οι επίδοξοι κλεφτοκοτάδες, έφευγαν τρέχοντας και ...χωρίς κότες στα χέρια, μιλάμε πλέον για καθαρή ανθρωποκτονία από πρόθεση και για ισόβια...

      Στην αμέσως ευνοϊκότερη, για τον κατηγορούμενο, εκδοχή, ότι δηλαδή υπάρχει ενεργής άμυνα, αλλά υπέρβαση των ορίων της, οπωσδήποτε η κρίση-ζυγαριά κλίνει προς την άποψη, της ΕΚ ΠΡΟΘΈΣΕΩΣ παραβίασης των ορίων της, που σημαίνει ποινές της τάξης των 15-20 ετών κάθειρξης !

   Η εκδοχή αυτή, ίσως επιβεβαιώνεται και από την προσπάθεια απόκρυψης του πτώματος, που μάλλον δεν αξιολογήθηκε ορθά...

    Φόβος ή ταραχή, που να οδηγεί σε απαλλαγή, δεν φαίνεται να στοιχειοθετείται, εφόσον οι δράστες δεν ήταν τόσο πολλοί, όσο ειπώθηκε αρχικά, η ώρα δεν ήταν τόσο περασμένη, όσο ειπώθηκε, ενώ δεν φαίνεται και να έγινε προσπάθεια διάρρηξης στην οικία ή έστω προσέγγισης σε αυτήν (μόνο "ελαφρυντικό" ότι το σπίτι είναι αρκετά απομονωμένο).

     Αυτό όμως που αγγίζει τα όρια του ανεκδότου, είναι να λέμε ότι "επηρεάστηκα από αυτά που ακούω ή βλέπω στην τηλεόραση, να γίνονται, σε ...άλλες περιπτώσεις" !

οι Άθλιοι

   Ο Γιάννης Αγιάννης έμεινε 19 χρόνια στην φυλακή, επειδή πεινούσε και ...έκλεψε ψωμί για να φάει, η Ζουζάνα Ηλιάδου, στα 90 της, είναι πλέον "σεσημασμένη" ως εγκληματίας, επειδή πουλούσε τερλίκια, χωρίς άδεια.

 Παράλληλα, της επεβλήθη και 200 ευρώ πρόστιμο, που μετά τις αντιδράσεις, μας είπαν ότι "πάγωσε", αλλά μετά το ξανά σκέφτηκαν και είπαν ότι ...δεν μπορεί να "παγώσει", οπότε βρήκαν σαν λύση, να το πληρώσει το Δημόσιο ...στο Δημόσιο (γιατί, ως γνωστόν, εκεί που τελειώνει η Λογική, αρχίζει το ελληνικό Δημόσιο).

  Οι περισσότεροι οργίστηκαν με τους αστυνομικούς, ξεχνώντας ότι εκτελούν εντολές, ότι είναι οι τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας, ότι ο μπάτσος ονομάζεται και "όργανον", επειδή δεν πληρώνεται ...για να σκέφτεται, αλλά για να εκτελεί διαταγές και (τυποποιημένες) διαδικασίες !

 Οι ευθύνες τους, εξαντλούνται στο γεγονός ότι, αν και δεν υπάρχει ισότητα στην παρανομία, θα μπορούσαν να κάνουν τα στραβά μάτια στην γριά και να πιάσουν κάποιους άλλους, που να κάνουν σοβαρό εμπόριο, ως επάγγελμα και όχι τερλίκια, για να συμπληρώσουν το πενιχρό τους εισόδημα...

  Πάνω από τους αστυνομικούς, είναι οι δικαστές, πειθήνια όργανα και αυτά του συστήματος, που, αν η υπόθεση πήγαινε σε Δίκη, θα καταδίκαζαν τη γριούλα, επικαλούμενοι ότι η Δικαιοσύνη είναι "τυφλή" και πως δήθεν εφαρμόζουν το Νόμο.

 Ωστόσο, οι ίδιοι οι Νόμοι αφήνουν "παράθυρα" να μην καταδικάζεται, ούτε αυτός που κλέβει ψωμί, επειδή δεν έχει να φάει, ούτε η 90χρονη γριά που πουλάει τα πλεκτά της, μην έχοντας άλλους πόρους, με άρρωστο σύζυγο κλπ.

  Πέραν από τις καταστάσεις ανάγκης αυτές, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα ή έστω τον καταλογισμό, βάσει ...Νόμου, δεν μπορείς να απαιτήσεις από μία γρια, να μπει στην γραφειοκρατική διαδικασία έκδοσης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, διότι είναι μάλλον βέβαιον, ότι δεν θα άντεχε την ταλαιπωρία, θα πέθαινε, πριν τελειώσει...!

 Άρα, τι μας λένε, οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΊ άθλιοι, δηλαδή οι κυβερνώντες την ψωροκώσταινα, από το 1830 τόσο μέχρι σήμερα ; Αυτοί που θεσπίζουν-ψηφίζουν και τους σχετικούς Νόμους ;

   Ότι η γιαγιά Ζουζάνα, που έβγαζε 20 ευρώ τη βδομάδα, έπρεπε να κάνει έναρξη επαγγέλματος, για ποιο λόγο ; Για να πληρώνει 650 ευρώ τέλος επιτηδεύματος το χρόνο και 200 ευρώ το μήνα ΕΦΚΑ ; Από που και γιατί ; 

   Να πλέκει δηλαδή, όλη μέρα και όλη νύχτα, για ποιο λόγο ; Για να έχει συνεταίρο τα δημόσια Ταμεία και τα χρήματα της, να πηγαίνουν ...σε αργομισθίες, σε μίζες και σε τραπεζώματα στο μπαλκόνι του Μαξίμου ;

 Η αθλιότητα των κυβερνώντων και νομοθετούντων στην ψωροκώσταινα, δεν είναι φυσικά σημερινή, είναι μια κατάσταση, που υπάρχει από καταβολής του μορφώματος, που ονομάζουμε "ελληνικό Κράτος", όπως φτιάχτηκε μετά την Επανάσταση.

  Μιας και προχθές γιορτάσαμε το Γεγονός αυτό, θυμίζω τι απέγιναν οι πρωτεργάτες της Επανάστασης, αυτοί που έχυσαν το αίμα τους στα πεδία των μαχών και ουσιαστικά απελευθέρωσαν το Γένος...

  Άλλοι φυλακίστηκαν και άλλοι πέθαναν, ως ...ζητιάνοι, άρρωστοι και πάμφτωχοι, εφόσον την εξουσία κατέλαβαν εκείνοι, που στην διάρκεια των μαχών, ήσαν κρυμμένοι και ήρθαν να θερίσουν αυτό που έσπειραν κάποιοι άλλοι !

  Όσες Σουζάνες και αν συλλάβετε, όσο υπάρχει αδικία, υπερφορολόγηση και μη ανταποδοτικότητα των φόρων, θα υπάρχουν και η φοροδιαφυγή, το παρεμπόριο κλπ, είναι μια φυσιολογική, ανθρώπινη, αντίδραση, που υπαγορεύεται από το ένστικο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης...

ήμουν νιος και γέρασα

     Αναρωτιέμαι πόσα χρόνια, ακούμε ή διαβάζουμε ότι "έρχονται οι 120 δόσεις για χρέη προς το Δημόσιο", πόσες κυβερνήσεις και πόσοι υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι έχουν αλλάξει από τότε, μέχρι σήμερα !

  Η περίπτωση αυτή, είναι ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές, που δείχνουν πόσο ΆΧΡΗΣΤΟ και κατεστραμμένο, είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας και η δημόσια Διοίκηση, εν γένει.

  Σήμερα διαβάζουμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία, θέλουν άλλους δύο μήνες, τουλάχιστον, για να είναι "τεχνικά έτοιμα" για τις 120 δόσεις, λες και το θέμα προέκυψε χθες, δεν συζητείται εδώ και ...πολλά χρόνια!

   Η αχρηστία βέβαια, θα "λάμψει" ξανά και δυνατά, αν και εφόσον ψηφιστεί η νέα αυτή ρύθμιση, διότι, με βάση την έως τώρα εμπειρία, θα έχει τόσους όρους και προϋποθέσεις, αλλά και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, που θα αφήνει τους περισσότερους εκτός...

   Τα (απλά) ερωτήματα, τόσο προς τους δικούς μας πολιτικούς, όσο και προς τους υπαλλήλους των δανειστών, είναι : ποιον εξυπηρετεί αυτή η ρύθμιση ; και γιατί να χρειάζεται έγκριση, από τους δανειστές, ώστε να μπουν λεφτά στα (τρύπια) κρατικά ταμεία ; και σε τελική ανάλυση, θέλετε να πληρωθούν τα ληξιπρόθεσμα ή όχι ;

   Μιλώντας βέβαια, για "ληξιπρόθεσμα" χρέη προς το Δημόσιο (εν γένει), τα οποία φυσικά δεν είναι όλα επιδεκτικά είσπραξης (για πολλούς λόγους) ανακύπτουν ένα σωρό ζητήματα νομικής φύσεως.

 Καταρχήν, το ζήτημα της παραγραφής τους, το οποίο επιδεινώνεται με την καθυστέρηση της ψήφισης της ρύθμισης, δηλαδή μέχρι να θεσμοθετηθούν οι 120 δόσεις (με τρόπο, που να μπορούν ΌΛΟΙ να ενταχθούν σε αυτές), τα μισά χρέη, θα έχουν παραγραφεί !

  Δεύτερον, το ζήτημα των υπέρογκων τόκων, προστίμων και προσαυξήσεων, με τις οποίες επιβαρύνεται μια οφειλή προς το Δημόσιο, ενώ αντίστοιχα, αν με πληρώσει το Δημόσιο, με καθυστέρηση ετών, δεν θα πάρω ούτε ένα σεντ παραπάνω (ή μπορεί να πάρω και πολύ λιγότερα, αν αποφασίσει ο απατεώνας το δημόσιο, να "κουρέψει" τις δικές του οφειλές, μονομερώς...).

   Για να μιλάμε συγκεκριμένα και επί πραγματικών υποθέσεων, οφειλή προς ασφαλιστικό ταμείο, που στα τέλη του 2011 υπολογίστηκε σε ποσόν 96 χιλιάδων ευρώ, στις αρχές του 2019 (και αφού στο μεταξύ είχε πάει στο ΚΕΑΟ), σε λιγότερο από 8 χρόνια δηλαδή, ανέρχεται ήδη ...στις 218 χιλιάδες, μιλάμε για αύξηση περίπου 220% !

   Ούτε οι ...τοκογλύφοι δεν τα κάνουν αυτά, αλλά τα κάνει ο μεγαλύτερος μπαταχτσής και απατεώνας, που υπάρχει, το ελληνικό Δημόσιο....

     Συνεπώς, η όποια καθυστέρηση στην ψήφιση της ρύθμισης των 120 δόσεων (ή των 500 δόσεων, ο αριθμός δεν έχει σημασία), ουσιαστικά στρέφεται εναντίον αυτών που καθυστερούν, εφόσον επέρχονται παραγραφές, αλλά αυξάνεται και η πιθανότητα, αντί να πληρώσει κάποιος, να επιδιώξει (και μάλλον να πετύχει) δικαστικά, τη μείωση του οφειλόμενου ποσού !

    Δίνοντας την ευχέρεια στον οφειλέτη να πληρώσει το ποσόν σε μικρότερες δόσεις, ώστε να μπορεί να τις καταβάλει, ουσιαστικά κερδισμένος είναι ο πιστωτής (το Δημόσιο, εν προκειμένω), διότι ακόμα και το λίγο, είναι προτιμότερο από το καθόλου...

     Ωστόσο, αντί να ασχολούνται με αυτό, με την ρύθμιση των ήδη οφειλόμενων, οι εκάστοτε κυβερνήσεις προτιμούν ...να επιβάλλουν νέους φόρους κλπ, δημιουργώντας έτσι ...νέα ληξιπρόθεσμα, μιλάμε δηλαδή για φαύλο κύκλο !

    Θα περίμενε κανείς, από μία ...αριστερή κυβέρνηση, το νομοσχέδιο για την πληρωμή των οφειλών σε ΠΟΛΛΈΣ δόσεις και ΆΝΕΥ όρων, να είναι από τα πρώτα, ωστόσο στα 4 χρόνια τους, είναι ζήτημα αν έχουν κυβερνήσει έξι μήνες, τον υπόλοιπο καιρό ασχολούνται με το κόμμα, με τις εκλογές και με αριστερές ιδεοληψίες, που απασχολούν το 3% του πληθυσμού.

ποινικέ Κώδικα, εσύ σούπερ σταρ

    Ενόψει τροποποιήσεων του ποινικού μας Κώδικα, έχουν βγει σχετικοί και άσχετοι και λένε ή γράφουν το μακρύ και το κοντό τους, όπως και ...συνάδελφοι δημοσιοσχετίστες κλπ.

 Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου, αλλά δεν κουράζομαι ποτέ να επαναλαμβάνω το εξής : ο ποινικός μας Κώδικας, αν και χρονολογείται από το 1950, είναι ένα άρτιο, ένα θαυμάσιο νομοθέτημα, το οποίο, μετά από 70 χρόνια, επιτελεί άριστα το ρόλο του, ακριβώς επειδή οι ΣΟΦΟΊ νόμοι είναι διαχρονικοί !

 Μετά από 70 χρόνια, οι ...άνθρωποι δεν έχουν αλλάξει και ο ποινικός μας Κώδικας ρυθμίζει και τιμωρεί ανθρώπινες συμπεριφορές, με σοφό τρόπο, αυτό που έχει αλλάξει είναι το περιβάλλον, τα τεχνικά μέσα κλπ, που έχουν οδηγήσει ίσως σε νέες μορφές ή νέα μέσα εγκλήματος, που δεν υπήρχαν τότε.

 Η επανεξέταση ή η αναπροσαρμογή, ακόμα και άρτιων νομοθετημάτων, όπως ο ισχύων ποινικός Κώδικας, είναι, καταρχήν, καλοδεχούμενη, εφόσον σχετίζεται με αυτές τις νέες συνθήκες ζωής, την επιστημονική και τεχνική πρόοδο κλπ.

  Διότι, εδώ, μεταξύ πολλών άλλων, έχουμε να κάνουμε με δύο καραμπινάτα "ρουσφέτια" : το πρώτο, προς τον Πολάκη, ώστε η ηχογράφηση της συνομιλίας του, να γίνει πλημμέλημα και το δεύτερο, προς τους αργόμισθους, που ευθύνονται για την εκατόμβη νεκρών, σε Μάνδρα και Μάτι !

    Η εξέλιξη αυτή, δικαιώνει την πάγια θέση μου, ότι "δικαστική εξουσία" απλά ΔΕΝ υφίσταται, οι δικαστές είναι υπάλληλοι, που απλά εφαρμόζουν τους Νόμους, που επιλέγει η κυρίαρχη εξουσία, η εκτελεστική (ακόμα και η νομοθετική "εξουσία" είναι πολύ περιορισμένη, εφόσον οι βουλετές ψηφίζουν ως πρόβατα ό,τι φέρνει η κυβέρνηση και ποτέ ή εξαιρετικά σπάνια "κατά συνείδηση").

   Όσον αφορά την "διαβούλευση" για τις αλλαγές στον ποινικό Κώδικα, έχω να παρατηρήσω ότι, με τον τρόπο που γίνεται (ίσως και επίτηδες), δεν μπορείς να την παρακολουθήσεις !

    Αντί να λένε π.χ ότι αυτές οι διατάξεις καταργούνται, αυτές οι διατάξεις προστίθενται και αυτές οι διατάξεις τροποποιούνται με αντιπαραβολή της παλιάς και της νέας διάταξης, έχουν βάλει το κείμενο του νέου Κώδικα και πρέπει ...εσύ, να ανοίξεις τον ισχύοντα για να δεις τι αλλάζει (διαδικασία σίγουρα χρονοβόρα και βαρετή)...

    Προσωπικά, έχω προτείνει αρκετές αλλαγές του Κώδικα, κατά καιρούς και σε διάσπαρτες αναρτήσεις μου, με βάση την καθημερινή δικαστηριακή μου εμπειρία.

 Επειδή κάποιοι είπαν ότι "θα γίνουμε Ευρώπη" με τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, προφανώς αυτό δεν θα συμβεί μόνον με την μείωση της ποινής σε ορισμένα αδικήματα (ακόμα και ...στην ανθρωποκτονία) !

     Επίσης, είναι τουλάχιστον ΓΕΛΟΊΟ το επιχείρημα, όπως έχω ξαναπεί, ότι έπρεπε να αλλάξει ο Νόμος περί καταχραστών, λόγω της ...καθαρίστριας : αυτό που έπρεπε να αλλάξει, είναι μάλλον ...οι (πως να τους χαρακτηρίσεις ;) δικαστές μας, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ποιος είναι "καταχραστής" και ποιος όχι, πότε υπάρχει ζημιά του Δημοσίου και πότε όχι...

    Άλλωστε, στην πράξη, η κατάργηση των απειλούμενων ισοβίων καθείρξεων για τους καταχραστές, είναι μάλλον περιττή, εφόσον οι δικ(χ)αστές μας, σχεδόν ΠΟΤΈ δεν επέβαλλαν ισόβια σε πολιτικά στελέχη και άλλα τρωκτικά, παρά μόνον ίσως σε κανέναν φουκαριάρη τραπεζικό υπάλληλο, εθισμένο στον τζόγο !

  Δεν θα αναφερθώ, φυσικά και αναλυτικά, σε όλες τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, εφόσον, όπως είπα, είναι και δύσκολο να τις παρακολουθήσεις, απλά θα περιμένω να δω ποιες τελικά θα περάσουν και σε ποια μορφή (εξάλλου, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι η επόμενη κυβέρνηση, θα τις ξανά αλλάξει χαχα).

     Από τα όσα είδα και άκουσα, έχω να πω μόνον τα εξής :

-Η διάκριση μεταξύ κατοχής και χρήσης μολότωφ είναι καλοδεχούμενη, παρά τις αντιδράσεις.

-Η μείωση της ποινής, για ένταξη και ...διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, δε μου φαίνεται, ούτε λογική, ούτε σκόπιμη.

-Καλοδεχούμενος είναι και ο περιορισμός της έννοιας "δημόσιος τομέας" και "υπάλληλος".

-Όσοι μιλάνε για μη δυνατότητα αναστολής των ποινών, καλύτερα να ...πάνε σε ψυχίατρο και ευτυχώς που κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται !

-Καλοδεχούμενη είναι επίσης και η πρόβλεψη ότι σε περίπτωση συρροής ελαφρυντικών, η ποινή θα μειώνεται περισσότερο, από όσο σήμερα καθώς και ότι το ελαφρυντικό της καλής διαγωγής, μετά την πράξη, θα δίνεται ΚΑΙ σε κρατούμενους (διαγωγή, υπό καθεστώς κράτησης δηλαδή).

-Από τα λιγοστά, όπως είπα, που είδα, κακή εντύπωση, μου έκανε ότι, αντί να διευρύνεται, συρρικνώνεται το περιθώριο αποζημίωσης των θυμάτων, σε οικονομικά εγκλήματα, για την ευνοϊκή αντιμετώπιση του δράστη : σήμερα, η ικανοποίηση μπορεί να γίνει μέχρι την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας, σε πρώτο βαθμό και αυτό καταργείται ! Αντίθετα, είχα προτείνει, να διευρυνθεί και να περιλαμβάνει ΚΑΙ τον δεύτερο βαθμό, ειδικά όταν σε πρώτο βαθμό, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε ερήμην...

   Γενικά μιλώντας, δεν θα γίνουμε ...Ευρώπη, ούτε με τιμωρητικές και εκδικητικές λογικές, ούτε φυσικά με ...εισπρακτικές, αλλά με έναν Κώδικα, που θα δίνει δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες και θα οδηγεί σε σωφρονισμό, αλλά και θα επιβραβεύει τις έμπρακτες και ειλικρινείς μετάνοιες !

τι πολίτευμα έχουμε ;

     Αν μπει ένα ...γκαζάκι, σε κάποιο κρατικό φορέα ή σε εφημερίδα, ΌΛΑ τα κόμματα (μέχρι και η Χ.Α) μιλούν για "τρομοκρατία", που θέλει να πλήξει τη "δημοκρατία" (τους) και αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι τελικά, τι είναι το ένα και τι το άλλο και ποιο από τα δύο τελικά κυβερνά ! 

   Εφόσον το δει κάποιος ψύχραιμα και καθαρά, θα καταλάβει ότι η μόνη τρομοκρατία, είναι αυτή ...που κυβερνά, αυτό δηλαδή που ονομάζουμε "δημοκρατία".

  Δημοκρατία ονομάζονταν κάποτε το πολίτευμα, όπου ΌΛΟΙ οι κάτοικοι (έστω οι άρρενες), συμμετείχαν άμεσα και προσωπικά, σε αυτό που αποκαλούμε "κοινά" και στη λήψη των αποφάσεων, έχοντας ...αφήσει τους δούλους να εργάζονται, για λογαριασμό τους...

  Σήμερα, όπου το πολίτευμα αυτό δεν είναι εφικτό πρακτικά και επειδή ...οι πολίτες πρέπει να εργαστούν για να ζήσουν, υπάρχει, υποτίθεται, μια "δημοκρατία", που είναι έμμεση, αντιπροσωπευτική, κοινοβουλευτική, δηλαδή ψηφίζουν κάποιους άλλους, που δεν εργάζονται, αλλά είναι "επαγγελματίες πολιτικοί" (μόνιμα ή πρόσκαιρα), για να ασχολούνται με τις "κοινές υποθέσεις" !

  Υποτίθεται λοιπόν, ότι σήμερα, δεν κυβερνούν όλοι, αλλά μια, υποτίθεται πάλι, αντιπροσωπευτική πλειοψηφία...

  Λέω "υποτίθεται", διότι αν δούμε και τις τελευταίες εκλογές, ούτε ο συριζα μόνος του, ούτε μαζί με τους ανελ, είχαν πάνω από 50%, σε ένα σύστημα απλής αναλογικής και χωρίς τα ...μπόνους του πρώτου κόμματος (που μπορεί να είναι πρώτο και με 25%, που λέει ο λόγος), δεν θα μπορούσαν να κάνουν κυβέρνηση !

 Άρα, για να μιλήσουμε για το τώρα, δεν κυβερνά καν η πλειοψηφία, ενώ αν συνυπολογίσουμε και την τεράστια αποχή, αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι κυβερνά μια μειοψηφία τελικά και ουσιαστικά...

  Δεν υπάρχει επομένως μεγαλύτερη τρομοκρατία, από το να είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι μια μειοψηφική κυβέρνηση, από ένα κόμμα του 3%, το οποίο, ελέω εκλογικού Νόμου και συγκυριών, κατέλαβε την εξουσία και εφαρμόζει τις αριστερές ιδεοληψίες του, σε βάρος των πολλών.

  Τρομοκρατία ωστόσο βίωσαν και βιώνουν και όσα ντουγάνια, ευκαιριακά και με γνώμονα το ατομικό και μόνον συμφέρον τους, ψήφισαν συριζα, με βάση τις ψευδείς υποσχέσεις του, για το λόγο δηλαδή ότι άλλα έταξε και άλλα έκανε και κάνει !

    Τρομοκρατία βιώνουμε επομένως και όλοι εμείς, που είχαμε την πνευματική διαύγεια να διακρίνουμε το ψεύδος ή που απλά δεν περιμένουμε τίποτα, από την εκάστοτε κυβέρνηση, διότι δεν ανήκουμε στους κρατικοδίαιτους, που ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις και επομένως είμαστε έρμαια των δικών τους επιλογών...

   Τρομοκρατία είναι επίσης οι ...προληπτικές συλλήψεις, το να σε χαρακτηρίζουν "φασίστα ή ακροδεξιό", αν συμμετάσχεις σε κάποιο συλλαλητήριο και το να δίνουν το όνομα "Μακεδονία", σε Αλβανούς και Σλαβοβούλγαρους, χωρίς να σε ρωτήσουν !

  Τρομοκρατία του αισχίστου είδους, είναι ακόμα το να παίρνουν τόσα πολλά λεφτά οι βουλευτές και λοιποί κρατικοδίαιτοι αργόμισθοι, όταν ο κόσμος πεινάει ή επιβιώνει με δυσκολία...

  Τρομοκρατία είναι να σου επιβάλλουν -συνεχώς- φόρους και εισφορές, χωρίς να σε ρωτούν αν έχεις να πληρώσεις, με ...Νόμο, να σου δημεύουν την περιουσία, είτε με νομοσχέδια, είτε με δικαστικές αποφάσεις (οι δικαστές είναι ...το δεξί χέρι, οι συνεργοί στην τρομοκράτηση και την εμπέδωση του κλίματος τρομοκρατίας) !

    Από όποια πλευρά και να το δεις, βλέπεις ότι αφενός η μοναδική τρομοκρατία, που υπάρχει είναι εκείνη του υπάρχοντος καθεστώτος (πάνω και πέρα από κόμματα), σε βάρος των πολιτών, που αγωνίζονται να επιβιώσουν και δεν περιμένουν τίποτα από καμία κυβέρνηση και αφετέρου ότι "δημοκρατία" δεν υπάρχει, ούτε κατά διάνοια, παρά μόνον μια "δημοκρατικού τύπου" νομιμοποίηση της κρατούσας τρομοκρατίας, που είναι και το ισχύον, τελικά και όπως αποδεικνύεται, πολίτευμα...

με ...επιδόματα δε λύνονται τα προβλήματα

    Ποτέ και πουθενά, δε λύθηκαν οικονομικής φύσεως προβλήματα, με επιδόματα, αντίθετα επιδεινώθηκαν, διότι η καταβολή τους σημαίνει περισσότερους φόρους, άρα μεγαλύτερη ύφεση...

 Είναι αξιοθρήνητο να βλέπεις ή να ακούς, αυτούς που προκάλεσαν το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, να αναζητούν λύσεις, για αυτό !

  Κρατικοδίαιτα, ανεπάγγελτα, ντουγάνια, που δεν μπορούν να χωρίσουν ούτε δύο γαϊδουριών το άχυρο, κυβερνούν διαχρονικά την βενεζουέλα των βαλκανίων, μετατρέποντας την, σε ένα απέραντο γηροκομείο (σήμερα και αύριο νεκροταφείο).

   Από την αρχή της χρεοκοπίας του 2010 και έως σήμερα, αυτοί που σήμερα δήθεν κόπτονται, για το ότι η χώρα χάνεται, λόγω δημογραφικού, έκαναν και κάνουν τα πάντα, για να συμβεί αυτό : προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τους πελάτες-ψηφοφόρους, έριξαν και ρίχνουν τα βάρη στην επόμενη γενιά !

  Έσωσαν και σώζουν (σε εισαγωγικά) μόνον συνταξιούχους και Δ.Υ, βρίσκοντας "ισοδύναμα" στην εξόντωση των νυν εργαζομένων, εξαφανίζοντας επιχειρήσεις και στέλνοντας χιλιάδες νέους στην εξορία, καταστρέφοντας δηλαδή όσους θα μπορούσαν να κάνουν παιδιά...

  Την στιγμή όπου 6 στους 10 επιβιώνουν με δυσκολία και 1 στους 3 έχει ετήσιο εισόδημα μέχρι 10.000 ευρώ, συζητούν αν θα δώσουν επιδόματα-κίνητρα γεννήσεων, τα οποία είναι ψίχουλα για όσους θα τα έπαιρναν, αλλά αθροιζόμενα είναι πολλά εκατομμύρια.

  Δίνουν επιδόματα, με μοναδική ευκολία, για τον απλούστατο λόγο, ότι θα τα πληρώσουν άλλοι, κάνουν τους γενναιόδωρους με ξένα χρήματα, ωστόσο ο κόσμος έχει γονατίσει, δεν αντέχει άλλες επιβαρύνσεις !

   Ένας στους τρεις, λοιπόν, έχει ετήσιο εισόδημα όσο παίρνουν αυτοί ...σε δύο μήνες και δεν τους πέρασε ποτέ από το μυαλό, να κόψουν κάτι από τα δικά τους, ώστε να περισσεύσει κάτι και για τους άλλους...

  Αντί να κόβουν από τις δικές τους σπατάλες, θέλουν να θεσπίζουν νέα επιδόματα, ήτοι να μεγαλώνει η σπατάλη περισσότερο και εντεύθεν οι φορολογικές επιβαρύνσεις (από κάπου πρέπει να βρεθούν τα χρήματα των επιδομάτων).

    Ο καρκίνος της  οικονομίας της βενεζουέλας των βαλκανίων και η αιτία όλων των δεινών είναι ο τεράστιος σπάταλος, αντιπαραγωγικός και διεφθαρμένος δημόσιος τομέας, γιατί ρουφάει όλο το αίμα, δηλαδή τη ρευστότητα, που θα μπορούσε να πιάσει τόπο αλλού (και να μην συζητάμε τώρα για δημογραφικό πρόβλημα).

    Τα 10 χιλιάρικα π.χ που έδωσε από το δημόσιο ταμείο, ένας βλάκας που μέχρι χθες έβριζε τον συριζα και την επόμενη μέρα ...δέχτηκε να γίνει υπουργός του (lol), για να ...πάρει έπιπλα, στο ...υπουργικό γραφείο, θα μπορούσαν να δοθούν σε ένα νέο ζευγάρι, για να παντρευτεί και να κάνει ένα παιδί !

    Όταν ο ιδιωτικός υπάλληλος, παίρνει 300 ευρώ το μήνα και του ζητούν να είναι χαρούμενος και ευγνώμων, που τα παίρνει, τι οικογένεια να κάνει ; Πώς ;

    Από την άλλη πλευρά, κανένας δημόσιος υπάλληλος, δεν πέφτει κάτω από 900 ευρώ το μήνα, ωστόσο και αυτοί δεν κάνουν παιδιά (ένα το πολύ) και έχουν το θράσσος να ζητούν και δώρα...

  Αντίστοιχα με τα επιδόματα, μιλούν και για αύξηση του αφορολόγητου και τα ακούει αυτά ένας ελεύθερος επαγγελματίας και αναρωτιέται "τι είναι το αφορολόγητο ; τρώγεται ;", όταν ο ίδιος φορολογείται από το πρώτο ευρώ και δίνει το 70% τουλάχιστον του εισοδήματος του, σε ...τρίτους, τι οικογένεια να κάνει και αυτός ;

     Από την άλλη, ΌΛΟΙ, πλην πολιτικών προφανώς, έχουν πλέον μάθει και καταλάβει, ΠΟΥ πηγαίνουν τα επιδόματα, που μοιράζονται, ακόμα και υπό καθεστώς χρεοκοπίας, στην βενεζουέλα των βαλκανίων !

   Ένα μεγάλο ποσοστό, αν όχι το μεγαλύτερο, πηγαίνει σε λαμόγια, σε όσους έχουν κάνει επάγγελμα ...τη λήψη επιδομάτων, που τα παίρνουν με ψευδή και εικονικά στοιχεία, αφού προφανώς δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εξαπατήσεις το "σύστημα" και επειδή κανείς δεν κάνει έλεγχο...

    Με ένα εικονικό μισθωτήριο π.χ φαντάζομαι ότι είναι πολύ εύκολο να πάρει ένας απατεώνας το επίδομα ενοικίου, με ένα εικονικό διαζύγιο παίρνεις τα επιδόματα τέκνων, ενώ και τα επιδόματα γεννήσεων, αν θεσπιστούν, θα καταλήξουν σε ρομά και άλλα λαμόγια, όπως έγινε και στο παρελθόν.

      Δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζει το καράβι, αφού οι κυβερνώντες είναι άσχετοι και δεν ξέρουν τι είναι το σωστό και τι πρέπει να κάνουν, οπότε μοιραία και νομοτελειακά, πηγαίνει στα βράχια...

η τελική Δίκη

      Ο παμπόνηρος Σατανάς, έχει διαστρέψει τόσο πολύ το νου και τις καρδιές των ανθρώπων, ώστε να ταυτίζουν την πιο κατανυκτική περίοδο του χρόνου, με ...τα καρναβάλια, χορούς και φαγοπότια !

 Το Τριώδιο, είναι το 1/10 του έτους, είναι αυτό, το ελάχιστο, που ζητάει ο Θεός, από εμάς, να Του αφιερώσουμε, ώστε να μας βρει προετοιμασμένους το Άγιο Πάσχα.

 Είναι περίοδος περισυλλογής, νηστείας και προσευχής, δηλαδή συγκέντρωσης και όχι διασκέδασης, δηλαδή ...σκορπίσματος.

 Τόσο χθες, όσο και την επόμενη Κυριακή, όπου οι άνθρωποι ...ξεχνιούνται με μάσκες, χορούς και καρναβάλια, διαβάζονται δύο από τα σημαντικότερα Ευαγγέλια !

   Η επόμενη Κυριακή ("Τυρινής"), ουσιαστικά, όπου οι άνθρωποι ξεφαντώνουν με τα καρναβάλια, είναι ημέρα βαθύτατου ΠΈΝΘΟΥΣ, διότι η Εκκλησία μας μιλάει για την πτώση του Ανθρώπου και την "έξωση" από τον Παράδεισο...

   Μόνον αυτός που έγινε αιτία της πτώσης και όλων των δυσμενών συνεπειών αυτής (θανάτου, ασθενειών, εγκλημάτων κλπ), δηλαδή ο μισόκαλος διάβολος, θα μπορούσε να οδηγεί τους ανθρώπους, αυτή την τόσο πένθιμη ημέρα, να ...ξεχνιούνται με χορούς και καρναβάλια, ώστε να μην αναπολούν τον Παράδεισο, αλλά να συνεχίζουν να ζουν στην κόλαση τους !

  Η χθεσινή τώρα Κυριακή (της "Απόκρεω"), όπου απλά σταματάμε να τρώμε κρέας, αυτό σημαίνει "αποκριά" και όχι ...καρναβάλι, μιλούσε για τη Δευτέρα Παρουσία και την τελική Κρίση.

     Έγραψα "Δίκη" και όχι "Κρίση", στον τίτλο, γιατί όντως θα μοιάζει με Δίκη : θα έχει κατηγορητήριο, μάρτυρες κατηγορίας (δαίμονες), μάρτυρες υπεράσπισης (αγγέλους) και απολογίες !

     Το κατηγορητήριο, όπως το παρουσιάζει ο ίδιος ο Χριστός, θα είναι απλό, όπερ σημαίνει ότι είναι και σχετικά εύκολο, να το αποφύγει κάποιος και να μην καταδικαστεί...

     Τι θα λέει, λοιπόν ; "Ήμουν γυμνός και δεν μου δώσατε ρούχα, πεινούσα και δε μου δώσατε κάτι να φάω, διψούσα και δε μου δώσατε νερό να πιω, δεν είχα σπίτι και δεν με φιλοξενήσατε, ήμουν στο Νοσοκομείο ή στην φυλακή και δεν ήρθατε να με επισκεφθείτε" !

     Οι άνθρωποι, φυσικά, απολογούμενοι, θα πουν ...με έκπληξη "πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή σε Νοσοκομείο κλπ ;" και την απάντηση δίνει πάλι ο ίδιος ο Χριστός : "εφόσον δεν τα κάνατε αυτά, για τον συνάνθρωπο-αδερφό σας, είναι σαν να μην τα κάνατε, ούτε σε εμένα"...

     Αναδεικνύονται έτσι ως μέγιστες οι αρετές της φιλανθρωπίας, της ελεημοσύνης και της αλληλεγγύης και ότι ο Χριστός μπορεί να μας επισκέπτεται με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα : του ζητιάνου, που πεινάει, του άστεγου, που κρυώνει, του συγγενή, που μπήκε στο Νοσοκομείο ή στην φυλακή και θέλει υποστήριξη κ.ο.κ.

  Λέγοντας αυτά, ο νους πηγαίνει αυτόματα στον πρόσφατα κοιμηθέντα φούρναρη της Κω, που τάιζε τους πρόσφυγες και μετανάστες και σκέφτεσαι ότι Άνθρωποι σαν αυτόν, την ημέρα της Κρίσης, δεν μπορεί παρά να πάνε δεξιά, με τα πρόβατα και όχι αριστερά με τα ερίφια, δηλαδή τους οπαδούς του σατανά, που κοιτάνε μόνον "την πάρτη τους" και αδιαφορούν για τους άλλους !