λίγο πριν και λίγο μετά

     Όσο πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, όλοι βλέπουμε-βλέπετε ξαφνικά να γίνονται "έργα" σε Δήμους κλπ, όλοι αυτοί που άπλωναν τραχανά, επί χρόνια, ξαφνικά ...αποφασίζουν να αλλάξουν πλάκες σε πεζοδρόμια και πλατείες, για να τους ξανά ψηφίσουν οι ιθαγενείς.

 Γίνονται ίσως και έργα ουσιαστικά, όπως οι κανονικές ασφαλτοστρώσεις (αντί για τα συνήθη ..."μπαλώματα") των άθλιων δρόμων, ωστόσο το timing που γίνονται, καταντάει το όλο εγχείρημα κοροϊδία και "στάχτη στα μάτια".

   Η κατάσταση των δρόμων, ακόμα και μέσα σε αστικά κέντρα, σε "καλές" περιοχές και σε "πλούσιους" Δήμους, που παραπέμπει σε χώρες του λεγόμενου "τρίτου κόσμου", είναι η ασφαλέστερη απόδειξη αποτυχίας της αυτοδιοίκησης και των "αρχόντων" της.

   Και το ζήτημα δεν είναι φυσικά ...αισθητικό, καθώς οι άθλιοι δρόμοι, οδηγούν σε ατυχήματα, σε απώλεια ζωών, αλλά και σε μη συνήθεις φθορές των οχημάτων, άρα σε απώλεια ιδωτικής περιουσίας, αυτά (ζωή-περιουσία), που -υποτίθεται- βάσει Συντάγματος οφείλει να διασφαλίζει το Κράτος στους φορολογούμενους πολίτες.

   Ενώ λοιπόν δεν έχουν κάνει ούτε τα βασικά, επί 4 χρόνια, αποφασίζουν, τελευταία στιγμή, να κάνουν έργα βιτρίνας, για να υφαρπάξουν εκ νέου την ψήφο του δημότη.

   Μέχρι και ...η Δούρου, με 125 νεκρούς στο λαιμό της, ανακοινώνει π.χ έργα στο "μπαρουτάδικο" του Αιγάλεω, ενώ τα έχει κάνει "όλα μπαρούτι" στο Μάτι, για να πείσει (ποιους ;) να την ξαναψηφίσουν !

   Πέρα όμως, από αυτούς, που θυμούνται ότι είναι ήδη Δήμαρχοι, λίγο πριν τις επόμενες εκλογές, υπάρχουν και αυτοί, που έρχονται, οι επόμενοι, αυτοί που έρχονται (δήθεν ή όντως) ...φορτσάτοι και ορεξάτοι.

    Η εμπειρία, διδάσκει και εδώ, ότι ο ενθουσιασμός κρατάει πολύ λίγο, πολύ σύντομα γίνονται και αυτοί ίδιοι ή ...χειρότεροι, από τους προηγούμενους !

    Αυτό συμβαίνει παντού και με όλους, ακόμα δηλαδή και με ανθρώπους, που δεν είναι ...επαγγελματίες πολιτικοί και οι οποίοι μπορεί να ήταν πολύ πετυχημένοι, στον τομέα τους, πριν εμπλακούν με την πολιτική.

    Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, για το πως το αδηφάγο "σύστημα" αλλάζει και αφομοιώνει τους νεοεισερχόμενους στην πολιτική, είναι η Ένωση Κεντρώων και ο Ψινάκης.

     Η πρώτη, αφού μπήκε στη Βουλή, μετά από δεκαετίες που το πάλευε, έχει εγκαταλείψει προ πολλού τον αρχικό καταγγελτικό της λόγο και έχουν γίνει και αυτοί "πρόβατα", από το σανό που τρώνε (βλέπε 7 χιλιάρικα "αποζημίωση"), χωρίς αυτό να σημαίνει πάντως ότι δεν αποτελεί ακόμα μία καλύτερη, σε σχέση με τους άλλους, επιλογή για τις επερχόμενες εκλογές.

     Ο Ψινάκης, όντας πετυχημένος στον ιδιωτικό τομέα και στο αντικείμενο του, μπήκε στην πολιτική, είτε από επιλογή-σχέδιο για κάτι καλύτερο, είτε από χαβαλέ και όλοι μπορούμε να δούμε ...την πορεία του.

      Αρχικά και επειδή δεν είχε προηγούμενη αντίστοιχη εμπειρία, από Δημόσιο, έφριξε με αυτά που συνάντησε και προσπάθησε να καθαρίσει, όπως θυμόμαστε, το Δήμο, από τρωκτικά και λαμόγια, ωστόσο και αυτό έμεινε μάλλον στη μέση...

     Μετά, μπήκε και αυτός, μοιραία, στη λογική των άλλων (του 99,9%), δηλαδή στη λογική ...της αργομισθίας, με συνέπεια σήμερα να είναι υπόδικος-υπόλογος για 100 νεκρούς και να επιδιώκει να πάει στην ευρωβουλή, για να μαζέψει χρήματα, για την εξαγορά της τυχόν ποινής του, εκεί ...κατάντησε.

    Υπάρχει βέβαια και το 0,01%, Δήμαρχοι πετυχημένοι (στην επαρχία-περιφέρεια), που προσφέρουν ουσιαστικό έργο στους δημότες, με σωστές υποδομές, με μηδενικές ανεργίες, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σεβασμό στο περιβάλλον, με πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, που δεν απλώνουν το χέρι ως ζήτουλες στον Υπουργό, για να τους δώσει λεφτά (να ...κάνουν ρουσφέτια) κλπ.

    Αυτοί, για τους οποίους μιλάει το -ουσιαστικό- έργο τους, είναι και οι μόνοι που αξίζουν ψήφο, όλοι οι άλλοι, είναι μόνον λόγια και δημόσιες σχέσεις, ενδιαφέρονται μόνον για την καρέκλα-αργομισθία και τίποτα παραπάνω (η εξαγορά συνειδήσεων μέσω ρουσφετιού προφανώς είναι ...παρακάτω, όχι παραπάνω).