Συνηθίζεται οι εκλογές να αποκαλούνται "γιορτή της δημοκρατίας", ενώ και ο ΠτΔ, δήλωσε πρόσφατα, αν δεν κάνω λάθος, ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα.
Ο Πάκης, που μας έχει συνηθίσει σε αερολογίες και γενικολογίες, έχει κάθε λόγο να το λέει αυτό, όταν αναφέρεται σε ένα πολίτευμα, που του επέτρεψε από απλός Δ.Υ-καθηγητής, χωρίς προηγούμενες διοικητικές ή άλλες γνώσεις και εμπειρίες, να τεθεί επικεφαλής υπουργείων και να διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ (με τα γνωστά, από το 2010, αποτελέσματα, μην ξεχνάμε ότι είναι αυτός, που μονιμοποίησε με Π.Δ, αμφίβολης ίσως συνταγματικότητας, χιλιάδες συμβασιούχους του δημόσιου τομέα).
Το ζήτημα των εκλογών και εντεύθεν του πολιτεύματος, είναι τυπικό-διαδικαστικό, αλλά και ουσιαστικό : όσον αφορά τη διαδικασία, ασφαλώς πρόκειται για απαρχαιωμένη και εξαντλητική για τις εφορευτικές επιτροπές, επιβαρύνει το περιβάλλον με το χαρτομάνι, κοστίζει πολύ, ενώ δημιουργεί και άλλα προβλήματα, όπως π.χ το κλείσιμο (!) των Δικαστηρίων, για πολλές μέρες.
Βέβαια, όσον αφορά τις εφορευτικές επιτροπές, το κύριο βάρος φέρουν ο δικαστικός αντιπρόσωπος και ο γραμματέας, διότι οι "κληρωτοί" δεν εμφανίζονται ποτέ και όλοι τους δικαιολογούν, για αυτό (με το σκεπτικό ότι δεν πληρώνονται).
Από εκεί και μετά, υπάρχουν κάποια ουσιαστικά ζητήματα, που ζούμε, από μέσα, ως δικαστικοί αντιπρόσωποι, όσον αφορά το πως ψηφίζει ο κόσμος, ειδικά στην επαρχία, όπου οι πληροφορίες είναι λιγότερες, οι άνθρωποι με λίγες γνώσεις κλπ.
Εδώ να πω ότι στις δύο προηγούμενες εκλογές του 2015, είχα κάνει αίτηση εξαίρεσης, τώρα δε γινόταν, η διενέργεια εκλογών, είναι προφανώς ένα πάρεργο, για το δικηγόρο, δεν είναι η βασική του δουλειά, ούτε, προσωπικά, την κάνω ευχάριστα, όπως βλέπω άλλους συναδέλφους, ειδικά γυναίκες και απορώ !
Παρατηρείται λοιπόν, το φαινόμενο, ηλικιωμένοι ψηφοφόροι, να έρχονται με φακέλους ή ψηφοδέλτια στην τσέπη και απλά να τους βάζουν στον επίσημο φάκελο (στις τελευταίες εκλογές μερικοί μπερδεύτηκαν, λόγω των 4 καλπών και έβαλαν άλλα αντί άλλων, με συνέπεια να βγουν άκυρα...).
Βλέπεις γενικά, άτομα, ακόμα και μπροστά στην κάλπη να μην έχουν καν σχηματίσει άποψη και πεποίθηση τι να ψηφίσουν και να σου λένε "βάλε εσύ ό,τι θες" ή να τους λένε συγγενείς τι θα ψηφίσουν ή να μην μπορούν να βρουν το σωστό ψηφοδέλτιο (π.χ το ψηφοδέλτιο του κινήματος αλλαγής δεν ήταν ευανάγνωστο, στις ευρωεκλογές) !
Κατά τα άλλα, ο κόσμος (στην πλειοψηφία του) ψηφίζει ακόμα με κομματικά κριτήρια καθαρά, τα δύο γνωστά κόμματα, ήτοι ΝΔ και πασοκ (παλιό και νέο, δηλαδή συριζα), εξ αιτίας των πολυετών πελατειακών σχέσεων, που έχουν αναπτυχθεί.
Δεν εξετάζουν ποιος είναι καλύτερος και ικανότερος, δεν μπορούν να δουν κάτι άλλο, πέραν αυτών των δύο κομμάτων (δύο είναι και όχι τρία, επειδή ο συριζα πήρε τους δήθεν απογοητευμένους πασόκους).
Από εκεί και μετά, ένα μεγάλο θέμα, για την ...αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας, είναι εκτός από το ότι ουσιαστικά δεν αντιπροσωπεύονται όλες οι τάσεις και οι απόψεις στο κοινοβούλιο κλπ, το ζήτημα του πως επηρεάζεται ο ψηφοφόρος, από τα ΜΜΕ, ραδιόφωνο και τηλεόραση !
Με συνέπεια να ψηφίζει τελικά, είτε τα κόμματα και τους συνδυασμούς, που προβάλλονται εκεί, είτε ανθρώπους, που επίσης γίνονται γνωστοί, μέσα από τις εμφανίσεις τους, στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελς, χωρίς φυσικά να είναι οι πιο άξιοι κλπ (το πως γίνεται η επιλογή, θα πρέπει να μας το εξηγήσουν οι δημοσιογράφοι, φαντάζομαι το μοναδικό κριτήριο είναι να πρόκειται για άτομα, που μιλάνε αρεστά στο κοινό και φέρνουν "νούμερα", άσχετα αν αυτά που λένε, είναι μπούρδες ή ακόμα και επικίνδυνα, για το μέλλον της χώρας).
Σε τελική ανάλυση, αποδεικνύεται ότι οι εκλογές, είναι μια διαδικασία, όπου κάποιοι άλλοι, με εντελώς ιδιοτελή κριτήρια ή ...από συνήθεια και στη βάση μιας σχέσης καθαρά "πάρε-δώσε", αποφασίζουν για το μέλλον μας, ενώ και η "δημοκρατία" μας, είναι ένα πολίτευμα, όπου κάποιοι (και σίγουρα όχι οι πιο άξιοι) εκπροσωπούν όσους (πιθανόν πιο άξιους), λόγω ...δουλειάς, δεν μπορούν να ασχοληθούν με την πολιτική !