Σελίδες

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

κορονοϊός : το σήμερα και το αύριο

    Αν δεχτούμε την επικρατέστερη θεωρία ότι ο ιός μεταδόθηκε στον άνθρωπο, από τα ζώα και βλέποντας δελφίνια να βολτάρουν στα κανάλια της Βενετίας και στο Θερμαϊκό, αρκούδες να περπατάνε στους δρόμους της Καστοριάς κλπ, λόγω του περιορισμού των ανθρώπων, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για "εκδίκηση των ζώων".
  Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι ο κορονιός ήταν τιμωρία, για την εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο, σίγουρα υπάρχει κλιματική αλλαγή και ανάγκη μιας νέας πολιτικής, πιο φιλικής προς το περιβάλλον και είναι κάφροι όσοι το αρνούνται ή επιτίθενται άνανδρα και αισχρά σε ένα 16χρονο κορίτσι, που μάχεται για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά δεν πιστεύω ότι υπήρξε τιμωρία (μόνον) για αυτό !
  Διότι, υπάρχει και μεγαλύτερη εκμετάλλευση στον κόσμο και αυτή είναι η εκμετάλλευση του ...ανθρώπου, από τον άνθρωπο.
   Για μένα, ο κορονιός είναι ένα "καμπανάκι", μια προειδοποίηση προς τις πάσης φύσεως εξουσίες (πολιτικές, οικονομικές κλπ), να ...το πάρουν αλλιώς, να ξανασκεφτούν τι κάνουν και τι δεν κάνουν, να σταματήσουν να αδικούν τους άλλους και να πάψουν να έχουν Αλαζονεία και Απληστία !
   Όταν η Αδικία και η Απάτη συνεχίζονται επί μακρόν, όταν οι άνθρωποι κοιτάνε μόνον τον εαυτό τους και φέρονται σκληρά στους άλλους, όταν δεν συγχωρούν, όταν βλέπουν τα λάθη των άλλων και όχι τα δικά τους κλπ, τότε επεμβαίνει η Θεία Πρόνοια και η Θεία Δικαιοσύνη.
    Επεμβαίνει, για να υπενθυμίσει στους "ισχυρούς" και στους απατεώνες κάθε είδους, ποιος κάνει κουμάντο στον κόσμο και πόσο μάταια και προσωρινά είναι όλα και ότι ΔΕΝ υπάρχει τίποτα "σίγουρο", πέρα από το θάνατο (οι Αμερικάνοι έχουν προσθέσει στα σίγουρα και τους φόρους) !
   Εκτός από την ατμοσφαιρική ρύπανση, οι καραντίνες έχουν μειώσει και την ηχορύπανση, τα βράδια ακούς πλέον μόνον γαβγίσματα σκύλων στην Αθήνα, σαν να είσαι σε χωριό, όχι "πειραγμένες" εξατμίσεις και μουσικές στη διαπασών, από αυτοκίνητα...
  Από εκεί και μετά, ο κορονιός έφερε τρόμο, στην αρχή τουλάχιστον, μας έκανε να πλένουμε τα χέρια μας κάθε ένα λεπτό, ενώ βλέπεις στο δρόμο, όταν συναντιούνται οι άνθρωποι, ο ένας ή και οι δύο, να παραμερίζουν, θεωρώντας τον άλλον ως πιθανό φορέα, ως ένα μίασμα, που πρέπει να το αποφύγουν !
    Αυτό όμως δεν σημαίνει, παρά τα παραμύθια των πολιτικών περί "ενότητας και αλληλεγγύης", ότι πριν ή μετά, θα είναι φίλοι, μπορεί να μην παραμερίζουν, αν εκλείψει ο κίνδυνος του ιού, ωστόσο ψυχικά θα εξακολουθούν να είναι απόμακρα, ο ένας από τον άλλον, όπως και πριν τον κορονιό...
    Για το μέλλον, δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις, εννοώ για τη μετά καραντίνα εποχή, σίγουρα μπορούμε να υποθέσουμε κάποια πράγματα, βάσει λογικής, όπως την αύξηση των τροχαίων ή τη γέννηση περισσότερων παιδιών, καθώς τα ζευγάρια μένουν περισσότερο καιρό μαζί.
    Αυτό, που λένε πολλοί, ότι μετά ο κόσμος θα είναι καλύτερος, δεν μπορώ να καταλάβω που το στηρίζουν, δεν είμαι τόσο αισιόδοξος, εννοώ ότι η ανθρώπινη φύση, δεν αλλάζει εύκολα, μπορεί μάλιστα να είναι, στην αρχή, τα πράγματα χειρότερα, λόγω αντίδρασης στην πίεση της καραντίνας...
   Οπωσδήποτε, οι σημαντικότερες συνέπειες του κορονιού, θα είναι οι οικονομικές και οι οποίες δεν μπορούν, αυτή τη στιγμή, να εξειδικευτούν, ούτε να πει κανείς, πως θα τις χειριστεί ο κόσμος, αν δηλαδή θα πέσουν πάλι τα βάρη στους πιο αδύναμους ή αν θα υπάρξουν αφέσεις χρεών, αν θα γίνει δηλαδή restart κλπ.
   Ένα πράγμα είναι σίγουρο : πως αν δεν αλλάξουν, όσοι οφείλουν να πάρουν το μάθημα τους, από αυτή την ιστορία, αν συνεχίσουν στο δρόμο της αδικίας και της εκμετάλλευσης των άλλων, για να περνούν καλά αυτοί, τότε θα ισχύσει το ρητό ότι "εχθρός του κακού, είναι ...το χειρότερο", θα τους βρουν μεγαλύτερες συμφορές !!
   Είναι όπως, στο δρόμο, πατάς γκάζι για να περάσεις με πορτοκαλί και λίγο παρακάτω, υπάρχει άλλο φανάρι, που είναι ...κόκκινο.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.