self test όπως λέμε "καμία σωτηρία"

      Το τελευταίο "επεισόδιο", στο σίριαλ της τραγικής, απτα λιντλ, διαχείρισης της γρίπης, από την κυβέρνηση, κάτι σαν "κερασάκι στην τούρτα", είναι τα "δωρεάν" τεστ, που θα μπορεί, λέει, να παίρνει ο καθένας από το φαρμακείο και να τα κάνει στο σπίτι του (και μάλιστα ένα κάθε εβδομάδα) !

 Αναρωτιέται κανείς, αν είναι απλά επικίνδυνοι, λόγω ανικανότητας και ασχετοσύνης ή αν είναι εγκληματίες του κοινού ποινικού Δικαίου, έχοντας κάποιο "σχέδιο" πίσω από όσα κάνουν...

  Τα τεστ αυτά, θα είχαν κάποιο νόημα, αν γίνονταν πριν ένα χρόνο, όταν πρωτοεμφανίστηκε η γρίπη στην χώρα μας, όταν όλοι δήλωναν "πανέτοιμοι", αλλά δεν είχαν όχι μόνον τεστ, αλλά ούτε μάσκες και γάντια και έλεγαν στον κόσμο "να μείνει στο σπίτι του", αν έχει ύποπτα συμπτώματα !

   Πέρα από το οικονομικό σκάνδαλο της υπόθεσης, αφού τα "δωρεάν" τεστ, θα κοστίσουν ΠΟΛΛΆ εκατομμύρια ευρώ, στον φορολογούμενο, όχι απαραίτητα επειδή εμπλέκεται η "αμαρτωλή" siemens (ένας λόγος παραπάνω), με το γνωστό παρελθόν και το τηλεφωνικό κέντρο, που είχε κάνει δώρο στον μιζοτάκη (μετά, λέει, το επέστρεψε πίσω, χαχα), υπάρχουν και άλλα "σκοτεινά" σημεία.

   Το βασικό ερώτημα, είναι ΠΏΣ διασφαλίζεται ότι κάποιος που βγει θετικός, θα το δηλώσει ή όχι και αντίστροφα, αν κάποιος βγει αρνητικός και πει ψέματα : αφενός, έχουμε δει ανθρώπους να αυτοκτονούν (!) επειδή διαγνώστηκαν θετικοί, λες και είναι η μεγαλύτερη αμαρτία να πάθεις μια γρίπη, που κυκλοφορεί παντού και κολλάει εύκολα και αφετέρου, κάποια λαμόγια, μπορεί μέσω της (μούφα) θετικότητας, να επιδιώκουν άδειες, αποζημιώσεις και λοιπά !

   Λένε ότι τα θετικά δείγματα, θα ...επανελέγχονται από κρατικούς φορείς (οπότε το οικονομικό σκάνδαλο της υπόθεσης, γίνεται μεγαλύτερο), τα αρνητικά όμως όχι, άρα μπορεί ο καθένας να πει ψέματα και να κυκλοφορεί κανονικά, έχοντας βγει θετικός, αφού θα το ξέρει ...μόνον ο ίδιος.

     Μεγάλα ζητήματα ανακύπτουν και ως προς το αν θα μπορεί ο καθένας να κάνει σωστά το τεστ, στο σπίτι του και για το πόσο αξιόπιστα είναι τελικά αυτά τα τεστ, αφού οι ίδιοι οι επιστήμονες τα αμφισβητούν (όσο περισσότερο "καλλιεργείς" το δείγμα, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες θετικότητας, άρα χειραγωγείς τα αποτελέσματα) !

   Το μόνον σίγουρο είναι, πως το timing για self tests είναι παντελώς "άκυρο", καθώς βρισκόμαστε στα τελειώματα της γρίπης, ο καιρός θα αρχίσει να ζεσταίνει κλπ και ο μόνος "λόγος" να προχωρήσει κάτι τέτοιο, είναι αν "θέλουμε" να μην ανοίξει η Αγορά, ο τουρισμός κλπ και να ανακοινώνουμε τον Ιούνιο, αποτελέσματα τεστ Απριλίου (χαχα), εφόσον αν γίνουν μαζικά και με επανελέγχους, θα αργήσουν πολύ να καταγραφούν...

     Εξίσου βέβαιο, είναι, πως αργά ή γρήγορα, θα τεθεί το ερώτημα, αν τελικά ...είχε δίκιο η Σουηδία, που δεν έκλεισε τίποτα, αν είχε δίκιο, δηλαδή, ο ένας έναντι όλων και αυτό το σενάριο, όσο περνάει ο καιρός, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος !!

   Και φυσικά, αν αποδειχτεί και επίσημα (νομίζω πως έχει σχεδόν αποδειχτεί) ότι τα lockdowns και τα περισσότερα άλλα μέτρα ήταν αχρείαστα, τα κράτη θα κληθούν να πληρώσουν τεράστιες και δυσβάστακτες αποζημιώσεις, για την οικονομική και όχι μόνον ζημία που προκάλεσαν στις ζωές και στις ελευθερίες των πολιτών και κάποιοι (πολιτικοί και λοιμωξιολόγοι, βλέπε Φάουτσι) ίσως πάνε και φυλακή...

     Φυσικά, στην κολομβία των βαλκανίων, κανείς δεν έχει την αυταπάτη, ότι μπορεί να πάει κάποιος φυλακή, διότι πέραν από τις ασυλίες και τους νόμους περί μη ευθύνης υπουργών, αν κάποια στιγμή γίνει δικαστική έρευνα, οι μεν λοιμωξιολόγοι θα πουν "εμείς απλά προτείναμε, δεν αποφασίζαμε", οι δε πολιτικοί "εμείς αποφασίζαμε, βάσει των εισηγήσεων των "ειδικών", επειδή δεν είχαμε γνώσεις ιατρικές" και ως γνωστόν, στην μπανανία που έχουμε την ατυχία να ζούμε, όταν ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον, σημαίνει ...ότι δεν φταίει κανένας !! (ΧΑΧΑ)

     Τελικά, αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν έπρεπε να κλείσει, εφόσον μιλάμε για "ατομική ευθύνη", το μοναδικό τίμιο και σωστό, που έπρεπε να λεχθεί, από τις κυβερνήσεις, είναι αυτό : "κυκλοφορεί εκεί έξω μια νέα γρίπη, οπότε προστατευτείτε, εσείς και οι οικογένειες σας, όπως νομίζετε", να φοράει τη σερβιέτα στη μούρη, μόνον όποιος νομίζει ότι ...προστατεύεται έτσι και να μην κυκλοφορούν πολύ, σε μαγαζιά, καφετέριες κλπ, όσοι ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες ή φοβούνταν ότι θα κολλήσουν, δεν ξέρω αν ακούγεται "περίεργο" αυτό, αλλά αυτό σημαίνει "Δημοκρατία", οπότε είναι "λογικό" να ξενίζει...

οσμή "απιστίας"

    Το βάζω με "ερωτηματικό", αν και πρόκειται για μία ακόμα περίπτωση καραμπινάτης απιστίας (άρθρο 390 του Ποινικού Κώδικα), απλά για το λόγο ότι δεν είμαι εισαγγελέας και δεν θέλω να πάρω τη δουλειά, που (δεν) κάνει αυτός (χαχα), αν και εδώ μιλάμε για πιθανά και σοβαρά κακουργήματα (πριν τις συριζα αλλαγές στον ποινικό κώδικα, τιμωρούνταν με ισόβια, τώρα με 5 έως 15 έτη κάθειρξης)...

  Αναφέρομαι ασφαλώς στην "πρεμούρα" της κυβέρνησης, να δώσει 3 και πλέον δις ευρώ, στο ΔΝΤ, για ...πρόωρη αποπληρωμή δανείων, μετά από 1 χρόνο επιδημίας και λοκντάουν και την ΊΔΙΑ στιγμή, που ανακοινώνει ότι "δεν έχει άλλα λεφτά για μέτρα στήριξης" όσων είναι κλειστοί με κυβερνητικές αποφάσεις ή/και δεν μπορούν να δουλέψουν, με συνέπεια να μην έχουν εισόδημα !

   Η απάντηση στην ερώτηση "γιατί τα κάνουν αυτά", είναι φυσικά "επειδή μπορούν", με την έννοια ότι ξέρουν πως θα μείνουν ατιμώρητοι, αφενός λόγω του Νόμου περί ΜΗ ευθύνης υπουργών (πασοκικής έμπνευσης) και αφετέρου λόγω της απροθυμίας (στα όρια της παράβασης καθήκοντος), όπως είπαμε, των εισαγγελέων να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, όταν πληροφορούνται από ...εφημερίδες, ανάλογα σκάνδαλα.

  Για να τελεστεί το έγκλημα της απιστίας, θα πρέπει ο δράστης, κατά παράβαση των κανόνων της επιμελούς διαχείρισης, να βλάψει ξένη περιουσία, την οποία βάσει Νόμου ή σύμβασης, διαχειρίζεται !

   Οι υπουργοί μας, προφανώς και διαχρονικά, ...ξεχνούν ότι διαχειρίζονται ξένα χρήματα και ξένες περιουσίες, δηλαδή τα χρήματα των φορολογούμενων και μάλιστα των βάναυσα και αντισυνταγματικά φορολογούμενων, επί δέκα έτη, ενώ για επιμελή και συνετή διαχείριση, ούτε λόγος, αφού τα σκορπάνε δεξιά και αριστερά, είτε με υπερκοστολογήσεις, είτε με απευθείας αναθέσεις σε γνωστούς και κουμπάρους...

   Είναι ανάγκη, εν προκειμένω, να γίνει ποινική έρευνα, για να διαπιστωθεί, αν υπήρχε ανάγκη πρόωρης αποπληρωμής δανείου του ΔΝΤ και να απαντηθούν συγκεκριμένα ερωτήματα, αναφορικά με το "συνετό" της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών !

   Πρώτον, αν άξιζε να δανειστούν με 30ετές ομόλογο, δηλαδή να πληρώνουν και τα παιδιά τους, σαν να μην έφταναν τα 400 δις ευρώ, που ήδη χρωστάμε, για να πληρωθεί ένα ή δύο χρόνια νωρίτερα ένα δάνειο του ΔΝΤ και αν και ποιο όφελος προκύπτει από μία τέτοια κίνηση, εφόσον συγκριθούν τα επιτόκια (του 30ετούς ομολόγου και του δανείου του ΔΝΤ).

   Δεύτερον, γιατί να μην πέσουν τα χρήματα αυτά στην χειμαζόμενη από την γρίπη Αγορά, με την μορφή επιστρεπτέων κρατικών δανείων, για να στηριχθούν επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενοι !

    Διότι τα 75 εκατομμύρια ετήσιο όφελος (ΑΝ ισχύει, είπαμε) από μια τέτοια κίνηση, είναι ΤΡΊΧΕΣ, μπροστά στις απώλειες που θα έχουν τα κρατικά ταμεία, αν δεν στηριχθούν και κλείσουν επιχειρήσεις κλπ, τους επόμενους μήνες και χρόνια.

   Το να δίνεις λιγότερο από μισό δις στην επιστρεπτέα 6 και μετά από μερικές ημέρες, να ρίχνεις πάνω από 3 δις στο ΔΝΤ, είναι σκάνδαλο από μόνο του, εννοώ πολιτικό, πέρα από έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου (απιστία) !

    Τέλος, ίσως είναι καιρός, να γίνει και μια δικαστική έρευνα, για να διαπιστωθεί και αν το περιβόητο "μαξιλάρι" για το οποίο ακούμε, υπάρχει, ΠΏΣ δημιουργήθηκε και για ποιο σκοπό προορίζεται...

     

 

ζητήματα από την κατάσχεση κοινού λογαριασμού

      Αναφορικά με τον κοινό, τραπεζικό, λογαριασμό, τα δύο βασικότερα σημεία, είναι, θεωρώ, ήδη, γνωστά : πρώτον, ότι ο κάθε ένας από τους περισσότερους (συν)δικαιούχους, μπορεί-δικαιούται να αναλάβει (και γενικότερα να διαχειρίζεται) όλο το ποσόν της κατάθεσης, χωρίς να υπέχει ποινική ευθύνη (για υπεξαίρεση).

  Δεύτερον, θεσπίζεται ωστόσο, από την άλλη, νόμιμο τεκμήριο, ότι κάθε ένας από τους συνδικαιούχους, συμμετέχει στην κατάθεση ισόποσα, δηλαδή κατά 1/2, αν είναι δύο, 1/3 αν είναι τρεις και ούτω καθεξής...

  Το τεκμήριο αυτό, όμως, ισχύει για τις μεταξύ των περισσότερων δικαιούχων σχέσεις και ως προς τους τρίτους, όχι και προς την τράπεζα ! 

  Αυτό σημαίνει, αφενός, ότι αν ένας δικαιούχος πάρει περισσότερα από όσα δικαιούται, υπέχει (αστική) ευθύνη απέναντι στους λοιπούς, να τα επιστρέψει και αφετέρου, ότι αν ένας τρίτος επιβάλλει κατάσχεση στον κοινό λογαριασμό, επειδή έχει απαίτηση κατά ενός δικαιούχου, δεν θα δεσμευθεί όλο το ποσόν, αλλά μόνον το ποσοστό, που αντιστοιχεί σε αυτόν...

   Το γεγονός ότι το τεκμήριο αυτό, δεν ισχύει στις μεταξύ των δικαιούχων και της τράπεζας σχέσεις (αμφίδρομα), έχει και την εξής συνέπεια, που προκύπτει από πρόσφατη δικαστική απόφαση (η νομολογία είναι σταθερή, τα τελευταία χρόνια, ως προς αυτό και νομίζω και η θεωρία), για την περίπτωση που δανειστής, είναι η ίδια η τράπεζα, στην οποία τηρείται η κατάθεση !

   Ένα ανδρόγυνο, είχε καταθέσεις 300.000 ευρώ σε μια τράπεζα, από την οποία ο σύζυγος είχε πάρει και επιχειρηματικό δάνειο, που μάλλον κατέστη ληξιπρόθεσμο, με συνέπεια η τράπεζα να πάρει, από το λογαριασμό, τις 250.000 ευρώ...(υπόλοιπο δανείου)

  Η σύζυγος, που με βάση τα ανωτέρω, τεκμαίρεται ότι δικαιούνταν τα μισά, δηλαδή 150.000, παραπονέθηκε στα Δικαστήρια, ότι κακώς η τράπεζα πήρε όλο το οφειλόμενο (από τον συνδικαιούχο σύζυγο της) ποσόν και ζήτησε να τις επιστραφούν οι 100.000.

  Τα Δικαστήρια (πρωτόδικα και κατ' έφεση) απέρριψαν την αγωγή της συζύγου, με το σκεπτικό, ότι εδώ δεν έχουμε κατάσχεση, αλλά αυτό, που στον Αστικό Κώδικα, ονομάζεται συμψηφισμός ! 

     Επειδή η τράπεζα, έχει υποχρέωση να δώσει όλο το ποσόν, όπως είπαμε στην αρχή, σε κάθε ένα δικαιούχο, που θα το ζητήσει, θεωρείται πως, αντίστοιχα, έχει και το δικαίωμα να πάρει όλο το ποσόν, που οφείλει ο ένας δικαιούχος σε αυτήν, ακόμα και αν ξεπερνάει το ποσοστό του...

     Μιλάμε πάντα, για την περίπτωση του συμψηφισμού, που μπορεί να γίνει μονομερώς και άτυπα (πιθανό να περιλαμβάνεται και στα "ψιλά γράμματα" των καταθέσεων, αλλά γίνεται και εκ του Νόμου), στην περίπτωση που ο οφειλέτης της τράπεζας, τηρεί λογαριασμό σε αυτήν, την ΊΔΙΑ τράπεζα, διότι πρόκειται για δύο αμοιβαίες εκατέρωθεν απαιτήσεις, που είναι βασική προϋπόθεση του συμψηφισμού (η κατάθεση αντιπροσωπεύει μία ισόποση απαίτηση του πελάτη έναντι της τράπεζας).

   Όπως είπα, αυτή είναι η θέση της Νομολογίας, τα τελευταία χρόνια, ωστόσο οι Νομολογίες είναι για να αλλάζουν, όταν αλλάζει και η ερμηνεία των κρίσιμων νομικών διατάξεων ή όταν διαπιστώνεται ότι κάποια άλλη διάταξη, μπορεί να ...διέλαθε της προσοχής δικαστών και θεωρητικών της Νομικής και κυρίως όταν οδηγούν σε μάλλον άδικα και ανεπιεική αποτελέσματα, όπως εδώ !

    Η ευθύνη για τις αλλαγές στις Νομολογίες, δεν ανήκει στους ...θεωρητικούς, αλλά στους ανθρώπους της νομικής πράξης, δηλαδή σε εμάς, τους μάχιμους δικηγόρους, ενώ αρκετές φορές οι επισημάνσεις μας (όπως στο ζήτημα του διορισμού με πλαστά πτυχία) οδηγούν και σε αλλαγές των Νόμων...

ζητήματα από τη μεταβίβαση και την ακινησία (ή καταστροφή) αυτοκινήτου

     Δύο "περίεργες" υποθέσεις, που τέθηκαν υπ' όψιν μου, πρόσφατα, αφορούν τα αυτοκίνητα και ειδικότερα τη μεταβίβαση, λόγω πώλησης και τις συνέπειες από ολική καταστροφή, αντίστοιχα και μάλλον ενδιαφέρουν αρκετό κόσμο. λόγω αντικειμένου.

  Η πρώτη, θα μπορούσε να αποτελέσει και θέμα εξετάσεων (και μάλιστα όχι τόσο βατό...) στη Νομική Σχολή, καθώς εγείρεται πλήθος ζητημάτων, αστικής και ποινικής φύσεως !

  Ο Α λοιπόν, αποφάσισε να πουλήσει, λόγω ανάγκης, το αυτοκίνητο του, στον Β, έκαναν τις αντίστοιχες υπεύθυνες δηλώσεις, καταβλήθηκε το συμφωνηθέν τίμημα και παραδόθηκε το όχημα.

  Σε άλλη περίπτωση, η πώληση, θα είχε ολοκληρωθεί, διότι πληρούνται τα στοιχεία της αστικής αυτής σύμβασης : συμφωνία περί μεταβίβασης, παράδοση του πράγματος και καταβολή ανταλλάγματος !

  Ωστόσο, εδώ υφίστανται ιδιαιτερότητες, καθώς ο αγοραστής, οφείλει, για να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση, να πληρώσει κάποια παράβολα και να φροντίσει ώστε να έρθει στο όνομα του η άδεια κυκλοφορίας του οχήματος...

  Διότι, βάσει του Νόμου, η άδεια κυκλοφορίας αποτελεί τον τίτλο κυριότητας του οχήματος, ενώ θεσπίζεται ρητή υποχρέωση, να γίνει η αλλαγή του ονόματος σε αυτήν, εντός ενός μήνα, αλλιώς ο νέος κάτοχος αντιμετωπίζει ποινικές και διοικητικές κυρώσεις !

    Οι λόγοι, για τους οποίους πρέπει να γίνει αλλαγή ιδιοκτήτη στην άδεια, είναι προφανείς : για να έρχονται τα τέλη κυκλοφορίας κλπ στο νέο κάτοχο και για να μην έχει αντίστοιχη ευθύνη ο προηγούμενος, για τυχόν ανασφάλιστη κυκλοφορία ή πρόκληση ατυχήματος ή ...διάπραξη εγκληματικής ενέργειας κ.α.

  Στην εξεταζόμενη περίπτωση, ο νέος κάτοχος, όχι μόνον δεν ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες ενέργειες, αλλά ...μεταβίβασε περαιτέρω το όχημα στον Γ, 800 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα !

    Ο Γ μάλιστα εμφάνισε (ψευδή) υπεύθυνη δήλωση, ότι αγόρασε το όχημα από ...τον Α και μάλιστα μέσω εξουσιοδοτημένου προς αυτό, πρόσωπο...(και οι δύο άγνωστοι στον Α).

    Ο Α τώρα θέλει να πάρει πίσω το αυτοκίνητο, που είχε "πουλήσει" στον Β, από τον Γ και η απάντηση στο ερώτημα "αν μπορεί", η απάντηση οφείλει να είναι θετική, διότι εφόσον η άδεια κυκλοφορίας παραμένει στο όνομα του, τεκμαίρεται ότι αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και έχει όλα τα δικαιώματα του κυρίου και μπορεί να τα ασκήσει (και) δικαστικά !

    Πέρα από το αστικό σκέλος της υπόθεσης και το αν έγινε έγκυρη μεταβίβαση-πώληση του οχήματος ή όχι και αν μπορεί ο αρχικός ιδιοκτήτης να το πάρει πίσω και με ποιες ενέργειες, προκύπτουν φυσικά και ποινικά αδικήματα, για τους Β και Γ (ψευδείς υπεύθυνες δηλώσεις, πιθανή υπεξαίρεση κλπ).

   Στη δεύτερη περίπτωση, τώρα, εμπλέκεται και το φορολογικό και διοικητικό Δίκαιο, διότι το Ι.Χ μιας κυρίας, είχε καταστραφεί εντελώς σε ατύχημα το 2009, αποζημιώθηκε, ωστόσο δεν έγινε διαγραφή του, με συνέπεια να λαμβάνει από τότε ειδοποιήσεις πληρωμής τελών κυκλοφορίας (και πρόστιμα) για όχημα που δεν υφίσταται !

    Η ασφαλιστική πήρε το Ι.Χ και το πούλησε σε μάντρα, για παλιοσίδερα, στην άλλη άκρη, χωρίς ωστόσο να δώσει την άδεια και τις πινακίδες, με συνέπεια να εμφανίζεται σαν να κυκλοφορεί.

    Πέρα από τις όποιες (υπαρκτές) ευθύνες της ασφαλιστικής (η γυναίκα δεν ασχολήθηκε με τη διαδικασία, καθώς μένει Αθήνα και το ατύχημα είχε γίνει μακριά, στα Ιωάννινα), οι φορολογικές Αρχές "νίπτουν τα χείρας τους" και σου λένε "τράβα στα Δικαστήρια" (έτσι γενικά) !

   Το ζήτημα είναι σοβαρό και αφορά μάλλον αρκετές περιπτώσεις, που καλούνται να πληρώσουν (αχρεωστήτως) τέλη κυκλοφορίας, για ανύπαρκτα και μη κυκλοφορούντα αυτοκίνητα-οχήματα και γι' αυτό είχε ασχοληθεί, όπως είδα και ο Συνήγορος του Πολίτη, το 2014, χωρίς ωστόσο να δοθεί, μέχρι σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, κάποια λύση, σε αυτό το ζήτημα.

     Τα υπουργεία Μεταφορών και Οικονομικών, αρνήθηκαν να ασχοληθούν και να λύσουν αυτό το θέμα και προτείνεται να συσταθεί Επιτροπή, που θα εξετάσει τα στοιχεία (όπως βεβαιώσεις της ασφαλιστικής περί ολικής καταστροφής) και θα διαγράψει αναδρομικά, τα μη κυκλοφορούντα οχήματα, από τα Μητρώα, καθώς και τα τέλη κυκλοφορίας, με τις τυχόν προσαυξήσεις, που είχαν επιβληθεί (ως -προφανώς- αχρεωστήτως επιβληθέντα) !

 

απατεώνες ολκής

   Έχω χάσει πλέον το μέτρημα, για το πόσες αναρτήσεις έχω "αφιερώσει" στους ανεπάγγελτους και λοιπούς τυχάρπαστους, που παριστάνουν τους υπουργούς, ενώ πρόκειται για κουτοπόνηρους απατεώνες, του κοινού, ποινικού, Δικαίου !

    Για να χρησιμοποιήσω νομικούς όρους, που ακούγονταν κατά κόρον, πριν από 20 έτη, αλλά τώρα έχουν ατονήσει, μιλάμε για απατεώνες καθ΄ έξιν (δηλαδή, κατά συνήθεια), κατ' εξακολούθηση και φυσικά κατ' επάγγελμα...

   Οι αποδείξεις ότι πρόκειται για απατεώνες, είναι πολλές και καθημερινές, βασικά το 80% ή και παραπάνω όσων λένε, είναι ψέματα, τα οποία αναπαράγουν μετά αμάσητα και αβασάνιστα οι σανοφάγοι "δημοσιογράφοι" (σε εισαγωγικά, γιατί δημοσιογράφος σημαίνει να είσαι ενημερωμένος σωστά, από όλες τις πλευρές και να κάνεις ρεπορτάζ, όχι να μεταφέρεις, σαν παπαγάλος, ό,τι σου λένε οι κυβερνητικοί παράγοντες) !

  Σήμερα, θα αναφερθώ μόνον στο περιβόητο ζήτημα, λοιπόν, των "μέτρων στήριξης" των ανθρώπων της Αγοράς και της Εργασίας, οι οποίοι δεν μπορούν να δουλέψουν, λόγω κρατικών αποφάσεων-περιορισμών κατά της γρίπης covid 19...

   Και ειδικότερα σε αυτό, που ονομάστηκε "επιστρεπτέα προκαταβολή" (το άλλο μέτρο, με τον επίσης ευφάνταστο τίτλο είναι η "αποζημίωση ειδικού σκοπού" και αναρωτιέμαι ΠΌΣΟΣ χρόνος τους χρειάστηκε, για να καταλήξουν σε αυτά ...τα ονόματα και με ποιο "σκεπτικό" χαχα).

    Είναι λες και αισθάνονται άσχημα, που δίνουν αυτά τα βοηθήματα, λες και ...μας κάνουν χάρη, λες και η υποχρέωση τους, είναι ηθική ΚΑΙ ΌΧΙ ΝΟΜΙΚΉ, από την στιγμή, που οι ίδιοι προκαλούν την Ζημία, που πρέπει να αποκατασταθεί !

   Λένε ότι πρέπει να δίνουν, με προσοχή και φειδώ, τα χρήματα των φορολογούμενων, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι και εκατοντάδες άλλα κρατικοδίαιτα κοπριταριά, λαμβάνουν χιλιάδες ευρώ, ο καθένας, κάθε μήνα, χωρίς καν να πατάνε στην "υπηρεσία" (ορισμένοι δεν σηκώνουν καν τηλέφωνα, αλλά δεν τρέχει τίποτα, δεν τους κουνάει τίποτα και κανένας).

  Τους έπιασε ο πόνος, για τα 534 ευρώ, το ...δίμηνο, που δίνουν σε (πραγματικά) εργαζόμενους, αλλά δεν τους καίγεται καρφί για τα 7 και πλέον χιλιάρικα που παίρνουν, κάθε μήνα, οι βολευτές, για τους μισθούς εκπαιδευτικών με κλειστά σχολεία και τους μισθούς ...τηλεργαζόμενων, δηλαδή εξαφανισμένων, λοιπών Δ.Υ !

   Για να επανέλθω στο ζήτημα των κρατικών δανείων, που ονομάστηκαν "επιστρεπτέες προκαταβολές", θέλω να ρωτήσω (ρητορικά) : σε ΠΟΙΆ άλλη Μπανανία, οι όροι ενός προγράμματος δανειοδότησης, βγαίνουν ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΈΡΩΝ, αφού δηλαδή έχεις κάνει την αίτηση, όπως στην Κολομβία των Βαλκανίων (lol) ;

   Στις 3 πρώτες, έδωσαν πολλά σε λίγους και τίποτα στους πολλούς, στην 4 και στην 5 μοίρασαν κάποια ψίχουλα σε περισσότερους και στην τελευταία, ΤΟ ΤΕΡΜΆΤΙΣΑΝ, καθώς συνέκριναν (...χωρίς να υπάρχει λογική ή υποχρέωση για αυτό) τους τζίρους των αρχών του 2020 και του 2019 (!!), όταν δηλαδή ΔΕΝ υπήρχε καν covid, ΟΎΤΕ lockdown, αντί να βάλουν ως μέτρο σύγκρισης, το τρέχον δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2021, όπου οι τζίροι μας είναι ΜΗΔΕΝΙΚΟΊ !

  Μιλάμε για ΤΕΡΆΣΤΙΑ ΑΠΆΤΗ, δεν είναι αστείο, μιλάμε για αυτόφωρα ποινικά αδικήματα, όχι μόνον πλημμελήματα (παράβαση καθήκοντος), αλλά και κακουργήματα, ωστόσο κανείς δεν είχε την αυταπάτη, ότι ο εισαγγελέας θα επέμβει αυτεπάγγελτα (κάνει τηλεργασία και αυτός, δηλαδή μαμ, κακά και νάνι).

   Συνεπώς, θεωρώ επιβεβλημένο να γίνουν ΜΑΖΙΚΈΣ μηνύσεις σε σταϊκούρα κλπ και ΜΑΖΙΚΈΣ αγωγές κατά του ελληνικού Δημοσίου, γιατί και η κοροϊδία πρέπει να έχει κάποια όρια ή όταν δεν έχει, να μπαίνουν έτσι !

    Για τους επαγγελματικούς Συλλόγους, τι να πω ; Τα ίδια χάλια και χειρότερα : για να μιλήσω για τον δικό μας, πήγαν την περασμένη Δευτέρα και επέδωσαν ...ψήφισμα στο μιζοτάκη (και του έκαναν τα μούτρα κρέας) και ...έβγαλαν έτσι την υποχρέωση (χαχα).

     Κατά τα άλλα, ούτε κρατικά δάνεια παίρνουμε, ούτε αποζημιώσεις, ούτε καν ψηφισμένα ποσά, όπως το 400ρι, που αποτελεί μέρος μόνον των κλεμμένων από τον ΟΑΕΔ !!

   Και άφησα, για το τέλος, το κερασάκι στην τούρτα : ενώ διαφημίζουν πως έχουν "μαξιλάρι" 35 δις ευρώ, λένε πως δεν υπάρχουν λεφτά για μέτρα στήριξης (500 μόλις εκατομμύρια για την επιστρεπτέα 6) και παράλληλα-ταυτόχρονα ΣΠΕΎΔΟΥΝ να δώσουν ...3 δις στο ΔΝΤ, για πρόωρη (!) αποπληρωμή δανείων.

    Δε μιλάμε απλά εδώ, για ...πολιτικούς απατεώνες, μιλάμε για ανθρώπους επικίνδυνους και εγκληματίες, που παίζουν με τις ζωές μας και την επιβίωση μας και το ερώτημα είναι : ΩΣ ΠΌΤΕ θα τους ανεχόμαστε και δεν θα αντιδρούμε ;

εξυγίανση επιχείρησης, με τον νέο Πτωχευτικό Νόμο

     Η εξυγίανση επιχείρησης, ονομάζεται και προπτωχευτική, επειδή στόχος της είναι ακριβώς, να διασωθεί και να ανορθωθεί μια επιχείρηση, πριν καταφύγει στην έσχατη λύση, που ονομάζεται "πτώχευση" !

 Προφανώς (;), όπως είχα πει και παλιότερα, είναι προτιμότερο να λειτουργεί μια επιχείρηση, που αντιμετωπίζει προσωρινές (κατά κανόνα, όχι πάντα) δυσκολίες και να παράγει έσοδα, ώστε να καλύπτει κάποιες υποχρεώσεις της, παρά να πτωχεύσει και "επί τον ιματισμόν" της να "βάλουν κλήρο"...

   Εδώ να ανοίξω παρένθεση, για να πω, δίχως ίχνος έπαρσης, ότι χαίρομαι για το γεγονός ότι βλέπω δικές μου ιδέες, από εδώ, να υιοθετούνται από (και καλά) "επιτροπές σοφών" ή ακόμα και να ...γίνονται Νόμοι του Κράτους (όπως το ζήτημα που είχα θέσει, για μια πιο εξειδικευμένη γνώση των Δικαστών, που καλούνται να αντιμετωπίσουν τέτοιες υποθέσεις) !

  Οι διατάξεις του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, καταργούν την έως τώρα διαδικασία του πάλαι ποτέ, περιβόητου, άρθρου 99 του προηγούμενου κώδικα, χωρίς ωστόσο να απέχουν και πολύ από εκείνο...

   Ας δούμε συνοπτικά τι προβλέπεται : αίτηση εξυγίανσης μπορεί να υποβάλλει κάθε επιχείρηση, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που βρίσκεται σε παρούσα ή και απειλούμενη (ακόμα και σε στάδιο πιθανολόγησης) αδυναμία εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων (κατά τρόπο γενικευμένο, εννοείται) !

   Για πρώτη φορά (αν δεν κάνω λάθος) και μάλιστα εξαρχής, καθιερώνεται η "αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών", με την έννοια ότι η αίτηση απορρίπτεται, αν με την συμφωνία εξυγίανσης, οι πιστωτές θα περιέλθουν σε δυσμενέστερη θέση, σε σχέση με το αν πτώχευε η επιχείρηση.

   Αυτό, επειδή δεν είναι τόσο εύκολα μετρήσιμο και κάπως γενικό, δεν ξέρω κατά πόσον ήταν αναγκαίο και πως θα λειτουργήσει στην πράξη...

 Για την υποβολή της αίτησης, προς επικύρωση, χρειάζεται συναίνεση του 50% τουλάχιστον των πιστωτών, είτε έχουν προνόμια (π.χ υποθήκες) είτε όχι, ενώ η επικύρωση, μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να γίνει και χωρίς την σύμπραξη του οφειλέτη !

    Στην όλη διαδικασία προβλέπεται και η συμμετοχή του Δημοσίου και άλλων δημόσιων φορέων, που τυχόν έχουν απαιτήσεις, με ρητή πρόβλεψη για τη μη ευθύνη των υπαλλήλων που υπογράφουν (η ευθυνοφοβία των δημοσίων υπαλλήλων, είναι μια μάστιγα, ωστόσο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν φταίνε πάντα αυτοί, αλλά ο τρόπος λειτουργίας του Δημοσίου).

   Όσον αφορά τώρα, το περιεχόμενο της συμφωνίας, αυτό μπορεί να προβλέπει "κούρεμα" οφειλών, επιμήκυνση και αλλαγή στους όρους των υποχρεώσεων, κεφαλαιοποίηση οφειλών, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, ανάθεση διαχείρισης της επιχείρησης σε τρίτους ή και μεταβίβαση όλης της επιχείρησης σε επενδυτή, λήψη ενδιάμεσης χρηματοδότησης, που είναι στοιχείο κρίσιμο πολλές φορές κλπ.

    Η συμφωνίας μπορεί να κατατεθεί στο Πολυμελές Πρωτοδικείο για επικύρωση, αλλά ούτε αυτό είναι υποχρεωτικό, αρκεί και η συμφωνία, που αποτυπώνεται σε ιδιωτικό συμφωνητικό (ή και συμβολαιογραφικά, αναλόγως) !

     Για να υποβληθεί η αίτηση εξυγίανσης προς επικύρωση, είναι υποχρεωτική η εκπόνηση επιχειρηματικού σχεδίου, καθώς και η έκθεση "πραγματογνώμονα" (ελπίζω αυτό το τελευταίο να μην γίνεται αιτία καθυστερήσεων, αλλά να ενεργούν γρήγορα οι διοριζόμενοι πραγματογνώμονες).

    Από την κατάθεση της αίτησης προς επικύρωση, αναστέλλονται αυτόματα τα, εκκρεμή ή μη, μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, εναντίον της επιχείρησης, ωστόσο επειδή η προστασία αυτή διαρκεί μόλις 4 μήνες (!), προβλέπεται η δυνατότητα να ζητηθεί αναστολή, τόσο πριν, όσο και μετά την υποβολή της αίτησης...

  Προβλέπονται επίσης τα ένδικα μέσα της τριτανακοπής, καθώς και της έφεσης, σε περίπτωση που απορριφθεί η αίτηση επικύρωσης, ωστόσο θεωρώ ότι πλέον και αν το ερμηνεύω σωστά, το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να την επικυρώσει (αυτή ήταν και η "μάστιγα" του προηγούμενου άρθρου 99, όπου μάλλον χρειαζόταν "βύσμα" για να επικυρωθεί...), εφόσον υπάρχει συμφωνία οφειλέτη και (πλειοψηφίας) πιστωτών και δυνητικά εφόσον υπάρχει συμφωνία μειοψηφικής μερίδας πιστωτών !

    Τέλος, να πούμε ότι αναστέλλονται για τον επιχειρηματία ποινικές διώξεις για συναφή αδικήματα (ακάλυπτες επιταγές, χρέη προς Δημόσιο) ή και εξαλείφεται το αξιόποινο εντελώς, εφόσον ο οφειλέτης εκπληρώσει πλήρως και εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις του, από την συμφωνία εξυγίανσης.