ζητήματα από τη μεταβίβαση και την ακινησία (ή καταστροφή) αυτοκινήτου

     Δύο "περίεργες" υποθέσεις, που τέθηκαν υπ' όψιν μου, πρόσφατα, αφορούν τα αυτοκίνητα και ειδικότερα τη μεταβίβαση, λόγω πώλησης και τις συνέπειες από ολική καταστροφή, αντίστοιχα και μάλλον ενδιαφέρουν αρκετό κόσμο. λόγω αντικειμένου.

  Η πρώτη, θα μπορούσε να αποτελέσει και θέμα εξετάσεων (και μάλιστα όχι τόσο βατό...) στη Νομική Σχολή, καθώς εγείρεται πλήθος ζητημάτων, αστικής και ποινικής φύσεως !

  Ο Α λοιπόν, αποφάσισε να πουλήσει, λόγω ανάγκης, το αυτοκίνητο του, στον Β, έκαναν τις αντίστοιχες υπεύθυνες δηλώσεις, καταβλήθηκε το συμφωνηθέν τίμημα και παραδόθηκε το όχημα.

  Σε άλλη περίπτωση, η πώληση, θα είχε ολοκληρωθεί, διότι πληρούνται τα στοιχεία της αστικής αυτής σύμβασης : συμφωνία περί μεταβίβασης, παράδοση του πράγματος και καταβολή ανταλλάγματος !

  Ωστόσο, εδώ υφίστανται ιδιαιτερότητες, καθώς ο αγοραστής, οφείλει, για να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση, να πληρώσει κάποια παράβολα και να φροντίσει ώστε να έρθει στο όνομα του η άδεια κυκλοφορίας του οχήματος...

  Διότι, βάσει του Νόμου, η άδεια κυκλοφορίας αποτελεί τον τίτλο κυριότητας του οχήματος, ενώ θεσπίζεται ρητή υποχρέωση, να γίνει η αλλαγή του ονόματος σε αυτήν, εντός ενός μήνα, αλλιώς ο νέος κάτοχος αντιμετωπίζει ποινικές και διοικητικές κυρώσεις !

    Οι λόγοι, για τους οποίους πρέπει να γίνει αλλαγή ιδιοκτήτη στην άδεια, είναι προφανείς : για να έρχονται τα τέλη κυκλοφορίας κλπ στο νέο κάτοχο και για να μην έχει αντίστοιχη ευθύνη ο προηγούμενος, για τυχόν ανασφάλιστη κυκλοφορία ή πρόκληση ατυχήματος ή ...διάπραξη εγκληματικής ενέργειας κ.α.

  Στην εξεταζόμενη περίπτωση, ο νέος κάτοχος, όχι μόνον δεν ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες ενέργειες, αλλά ...μεταβίβασε περαιτέρω το όχημα στον Γ, 800 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα !

    Ο Γ μάλιστα εμφάνισε (ψευδή) υπεύθυνη δήλωση, ότι αγόρασε το όχημα από ...τον Α και μάλιστα μέσω εξουσιοδοτημένου προς αυτό, πρόσωπο...(και οι δύο άγνωστοι στον Α).

    Ο Α τώρα θέλει να πάρει πίσω το αυτοκίνητο, που είχε "πουλήσει" στον Β, από τον Γ και η απάντηση στο ερώτημα "αν μπορεί", η απάντηση οφείλει να είναι θετική, διότι εφόσον η άδεια κυκλοφορίας παραμένει στο όνομα του, τεκμαίρεται ότι αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου και έχει όλα τα δικαιώματα του κυρίου και μπορεί να τα ασκήσει (και) δικαστικά !

    Πέρα από το αστικό σκέλος της υπόθεσης και το αν έγινε έγκυρη μεταβίβαση-πώληση του οχήματος ή όχι και αν μπορεί ο αρχικός ιδιοκτήτης να το πάρει πίσω και με ποιες ενέργειες, προκύπτουν φυσικά και ποινικά αδικήματα, για τους Β και Γ (ψευδείς υπεύθυνες δηλώσεις, πιθανή υπεξαίρεση κλπ).

   Στη δεύτερη περίπτωση, τώρα, εμπλέκεται και το φορολογικό και διοικητικό Δίκαιο, διότι το Ι.Χ μιας κυρίας, είχε καταστραφεί εντελώς σε ατύχημα το 2009, αποζημιώθηκε, ωστόσο δεν έγινε διαγραφή του, με συνέπεια να λαμβάνει από τότε ειδοποιήσεις πληρωμής τελών κυκλοφορίας (και πρόστιμα) για όχημα που δεν υφίσταται !

    Η ασφαλιστική πήρε το Ι.Χ και το πούλησε σε μάντρα, για παλιοσίδερα, στην άλλη άκρη, χωρίς ωστόσο να δώσει την άδεια και τις πινακίδες, με συνέπεια να εμφανίζεται σαν να κυκλοφορεί.

    Πέρα από τις όποιες (υπαρκτές) ευθύνες της ασφαλιστικής (η γυναίκα δεν ασχολήθηκε με τη διαδικασία, καθώς μένει Αθήνα και το ατύχημα είχε γίνει μακριά, στα Ιωάννινα), οι φορολογικές Αρχές "νίπτουν τα χείρας τους" και σου λένε "τράβα στα Δικαστήρια" (έτσι γενικά) !

   Το ζήτημα είναι σοβαρό και αφορά μάλλον αρκετές περιπτώσεις, που καλούνται να πληρώσουν (αχρεωστήτως) τέλη κυκλοφορίας, για ανύπαρκτα και μη κυκλοφορούντα αυτοκίνητα-οχήματα και γι' αυτό είχε ασχοληθεί, όπως είδα και ο Συνήγορος του Πολίτη, το 2014, χωρίς ωστόσο να δοθεί, μέχρι σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, κάποια λύση, σε αυτό το ζήτημα.

     Τα υπουργεία Μεταφορών και Οικονομικών, αρνήθηκαν να ασχοληθούν και να λύσουν αυτό το θέμα και προτείνεται να συσταθεί Επιτροπή, που θα εξετάσει τα στοιχεία (όπως βεβαιώσεις της ασφαλιστικής περί ολικής καταστροφής) και θα διαγράψει αναδρομικά, τα μη κυκλοφορούντα οχήματα, από τα Μητρώα, καθώς και τα τέλη κυκλοφορίας, με τις τυχόν προσαυξήσεις, που είχαν επιβληθεί (ως -προφανώς- αχρεωστήτως επιβληθέντα) !