η χώρα της υπερβολής

     Αναφέρομαι στην υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου, που στα τέλη του περασμένου έτους, είχε γίνει "πρώτο θέμα" στα δελτία ειδήσεων (!) εκτοπίζοντας κορονιούς, ελληνοτουρκικά, οικονομία και ένα σωρό άλλα, πιο σοβαρά, θέματα.

  Αποδεικνύεται ότι αν σε πιάσουν στο στόμα τους, οι "συνάδελφοι" του, δημοσιογράφοι, δεινοπαθείς, έρχονται έξω από το σπίτι σου και γενικά σε "σταυρώνουν", δίχως έλεος, οι τιμητές των πάντων, ενώ οι ίδιοι μπορεί να κρύβουν τα ίδια ή και πιο σκοτεινά πάθη και μυστικά...

  Ξαφνικά, μάθαμε όρους όπως "revenge porn" και "victim blaming", ενώ και ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος παρέμεινε κρατούμενος, για (δυσανάλογα) μακρύ διάστημα και κόντεψε να βρεθεί στην φυλακή, ενώ οι πράξεις του, ήταν πλημμελήματα, επειδή η υπόθεση έλαβε τεράστια δημοσιότητα και μόνον !

   Εδώ μάλιστα, δεν φαίνεται καν να πρόκειται για πράξεις εκδίκησης, αποδεικνύεται ότι ο εν λόγω, έβλεπε τις γυναίκες ως αντικείμενα και ως "τρόποια", έκανε "συλλογή" από ερωμένες και ήθελε να μοιράζεται το "υλικό" με τρίτους, για να του λένε "μπράβο"...

    Συνήθως βέβαια, αυτό γίνεται για λόγους εκδίκησης και πληγωμένου εγωϊσμού, μετά τον χωρισμό, όπως συχνή είναι και η περίπτωση, όπου κάποιος βάζει το τηλέφωνο της πρώην του, είτε σε site, είτε και στο ...δρόμο και λέει πως εκδίδεται !

  Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει παραβίαση προσωπικών δεδομένων, αλλά συκοφαντική δυσφήμιση και αυτό, θεωρώ, μόνον στην περίπτωση που κάποιος, μπορεί να γκουγκλάρει το κινητό της πρώην και να δει σε ποιαν ανήκει, δηλαδή μόνον αν είναι καταχωρημένο κάπου, σε τηλεφωνικό κατάλογο ή αλλού (βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος ότι μπορεί να το δει κάποιος που το έχει ήδη στις επαφές του, ξέρει δηλαδή σε ποιαν ανήκει, ωστόσο αυτός θα ξέρει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει...).

  Για να επανέλθουμε στην υπόθεση "παναγιωτόπουλου" και στη διαρροή βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την συναίνεση του θύματος (που είναι και ο κανόνας) στη βιντεοσκόπηση.

  Η συναίνεση αυτή, καθιστά την κτήση του υλικού, νόμιμη, ωστόσο η περαιτέρω επεξεργασία και διανομή αυτού, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται από αυτήν και εδώ νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι.

    Ο Νόμος μιλάει για διαρροή των προσωπικών δεδομένων "χωρίς δικαίωμα" εκ μέρους του δράστη και αυτό (δηλαδή το δικαίωμα) δεν μπορεί να συναχθεί ότι υπάρχει, ούτε από την συναίνεση στην εγγραφή του βίντεο ή στη λήψη φωτογραφιών, ούτε από τυχόν μη ρητή αντίθεση του θύματος μεταγενέστερα (εξάλλου, μπορεί το θύμα να ζητήσει να διαγραφεί το υλικό, ο άλλος να πει ότι εντάξει το διέγραψα και να λέει ψέματα...) !

      Κατά την προσωπική μου άποψη, όμως, στο αστικό σκέλος της υπόθεσης, αν το θύμα αξιώσει χρηματική αποζημίωση, λόγω ηθικής βλάβης, εκεί, το Δικαστήριο, οφείλει να σταθμίσει την συναίνεση του θύματος στην κτήση του υλικού, από τον δράστη της διαρροής, το γεγονός δηλαδή ότι το θύμα, από μόνο του, συνετέλεσε στη διακινδύνευση του εννόμου αγαθού των προσωπικών και δη ευαίσθητων δεδομένων του και να περιορίσει ή και ...να μηδενίσει την ζητούμενη αποζημίωση.

    Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια και για την εκπομπή "ράδιο αρβύλα" : δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί, αλλά αυτοί οι άνθρωποι είναι "τυχεροί", που έχουν κάνει το χαβαλέ (για να μην πω τη λέξη που αρχίζει από "μ") επάγγελμα και δη χρυσοπληρωμένο !

     Προσωπικά, αν την έβλεπα, αυτό γινόταν, επειδή έπαιζε απέναντι στα δελτία ειδήσεων, που δεν βλέπονται (για κανένα λόγο, όμως), ωστόσο δεν πρόκειται να ξαναδώ, όχι επειδή μπορεί να γνώριζαν για τον συνεργάτη τους, αλλά επειδή ξεπερνούν κάποια όρια.

    Αναφέρομαι στο ότι σατιρίζουν την Ορθόδοξη Πίστη μας και αυτό, είτε είναι άθεοι, είτε μασόνοι, είτε ό,τι άλλο (δικαίωμα τους), δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, ούτε είναι "αστείο", για να γελάμε !!

   Αφήνω στην άκρη ότι ο Κανάκης, ένα διάστημα, έλεγε συνέχεια στην κυβέρνηση "ανοίξτε τα νηπιαγωγεία", επειδή δεν είχε που να αφήσει το παιδί του, που πήγαινε νηπιαγωγείο...(το πως δηλαδή χειρίζονται το δημόσιο βήμα τους)

    Ένα θέμα όμως, που έχει και νομικό ενδιαφέρον, είναι και το εξής : όλο το "οικοδόμημα" του "ράδιο αρβύλα", στηρίζεται σε "άτυχες" στιγμές ή δηλώσεις ορισμένων, που έγιναν είτε σε τηλεπαιχνίδια, είτε αλλού !

      Εδώ όμως υπάρχει μία (μεγάλη) διαφορά, στο ΠΟΙΌΣ τις έκανε και ποιον σατιρίζεις, εννοώ ότι είναι διαφορετικό να σατιρίζεις τηλεμαϊντανούς, όπως ο Άδωνις ή πρόσωπα που είναι, εκ του επαγγέλματος τους, εκτεθειμένα αναγκαστικά σε δημοσιότητα και προβολή (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες κλπ) και έχει κριθεί και δικαστικά ότι μπορεί να είναι αντικείμενα σάτιρας (μέχρι κάποιων ορίων και αυτοί), αλλά ΔΕΝ μπορείς να γελοιοποιείς ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που είχαν μία άτυχη στιγμή π.χ σε ένα τηλεπαιχνίδι, λόγω πίεσης ή άγχους και να βάζεις στο στόμα τους λόγια που ΔΕΝ είπαν, για να κάνεις πλάκα και χαβαλέ...

     Αυτό το είδος "σάτιρας", θεωρώ, ότι σηκώνει αγωγή αποζημίωσης, λόγω ηθική βλάβης και παράλληλα μπορεί να συνιστά και ποινικό αδίκημα (δυσφήμισης ή έστω εξύβρισης) !