αποζημιώσεων το ανάγνωσμα

       Η πιο "καυτή" νομική έννοια των ημερών, είναι ασφαλώς η "αποζημίωση", μετά τα όσα τραγικά διαδραματίστηκαν στην Αττική Οδό, με χιλιάδες εγκλωβισμένους οδηγούς στα χιόνια, για μία μέρα σχεδόν !

   Το πιο εξοργιστικό, το πιο απάνθρωπο όλων, ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι αφέθηκαν στο έλεος του χιονιά, ότι κανένας κρατικός μηχανισμός δεν ενδιαφέρθηκε για αυτούς, ενώ έβλεπαν (!), όπως και εμείς, στα ...κανάλια, τι ακριβώς συμβαίνει, δεν υπήρξε καμία μέριμνα για αυτούς, παρά μόνον τα ξημερώματα ...της επόμενης μέρας, με μερικές κουβέρτες και ...ληγμένα κρουασάν, που μοίρασε ο Στρατός.

  Και δεν ήταν αποκλεισμένοι σε κάποια απρόσιτη βουνοκορφή, αλλά μερικά χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας και ενώ, όπως είπα, τα κανάλια έδειχναν σε ζωντανή σύνδεση, τι ακριβώς συμβαίνει, μόλις λίγο πιο πέρα, από τα ζεστά γραφεία των "υπεύθυνων" να τους βοηθήσουν !

  Αυτό το λέω, επειδή το (ανύπαρκτο) Κράτος ρίχνει την αποκλειστική ευθύνη για ό,τι συνέβη, στην ιδιωτική εταιρία, που διαχειρίζεται τον εν λόγω δρόμο : η εταιρία έχει ασφαλώς μεγάλη ευθύνη και θα κληθεί να πληρώσει τις αποζημιώσεις, αφού ήταν και η ίδια ανύπαρκτη και δεν έκανε κάτι να αποτρέψει το κλείσιμο της οδού (δεν είδαμε ούτε ένα μηχάνημα και ούτε ένα υπάλληλο της, στο σημείο και γενικότερα), αλλά μην ξεχνάμε ότι δεν πρόκειται για "ιδιωτικό δρόμο", ανήκει στο Δημόσιο, απλά τον διαχειρίζεται (με διαχείριση απτα λιντλ, όπως αποδεικνύεται) μια ιδιωτική εταιρία.

    Εξάλλου, τι σημαίνει ότι είναι δρόμος, υπό ιδιωτική διαχείριση ; Ότι ...δεν μπορεί να επέμβει ο κρατικός μηχανισμός, για να σώσει τους ανθρώπους ; (!) Και τα διαμερίσματα, που παίρνουν φωτιά, ιδιωτικά είναι, αλλά η Πυροσβεστική πηγαίνει να την σβήσει...

     Για να επανέλθουμε όμως στο ζητούμενο, που είναι οι αποζημιώσεις και το ύψος αυτών και επειδή πολλά ακούγονται και γράφονται : η κυβέρνηση, λέει, ζήτησε και η εταιρία δέχτηκε να αποζημιώσει με 2000 ευρώ κάθε ...όχημα !

   Επειδή μιλάμε εδώ κυρίως για αποζημίωση ηθικής βλάβης, από την απίστευτη ταλαιπωρία αυτών των εγκλωβισμένων, είναι ξεκάθαρο ότι υποκείμενο ηθικής βλάβης, δεν μπορεί να είναι ...οι λαμαρίνες του οχήματος, αλλά μόνον οι επιβάτες και σε κάποια οχήματα επέβαιναν και πέντε άνθρωποι, οπότε τι σημαίνει αυτό ; ότι θα μοιραστούν τα 2 χιλιάρικα και θα πάρουν από 400 ευρώ ; Άρα, η αποζημίωση, πρέπει να αφορά τον κάθε εγκλωβισμένο και όχι το όχημα ή μόνον τον οδηγό...

     Από εκεί και μετά, η συζήτηση γίνεται για το αν αυτά τα χρήματα είναι αρκετά ή όχι και για το κατά πόσον πρέπει οι εγκλωβισμένοι να κάνουν αγωγές ("μηνύσεις", όπως λένε οι δημοσιογράφοι, που δεν έχουν μάθει ακόμα τη διαφορά...), ζητώντας μεγαλύτερα ποσά !

    Βγήκε προχθές κάποιος, που δεν είναι νομικός, αν δεν απατώμαι και είπε ότι μπορούν να ζητήσουν μέχρι 100.000 ευρώ, αλλά έσπευσε (συνετά) να συμπληρώσει ότι το ποσόν καθορίζεται από τον δικαστή...

     Αυτό είναι ένα ζήτημα που ανήκει στην κρίση του καθενός, δηλαδή το κατά πόσον θα αρκεστεί στα 2 χιλιάρικα (που δεν είναι και αμελητέο ποσόν) και θα εφαρμόσει το "κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει", αντί να δώσει τα λεφτά αυτά, από ...την τσέπη του, σε δικαστικά έξοδα, επιδιώκοντας κάτι καλύτερο-μεγαλύτερο !

   Φαντάζομαι εξάλλου, ότι με την λήψη των 2 χιλιάδων, οι εγκλωβισμένοι θα καλούνται να υπογράψουν ότι δεν έχουν άλλη αξίωση, αυτό λέει η (σκληρή) νομική λογική, οπότε θα χάνουν και το δικαίωμα αγωγής...

    Από εκεί και μετά, το μόνον σίγουρο, είναι αφενός ότι ο καθένας το βλέπει διαφορετικά (άκουσα π.χ κάποιον που έλεγε ότι δεν θέλει τίποτα) και αφετέρου ότι η "οριζόντια" καταβολή ενός ίδιου ποσού σε όλους, δημιουργεί αδικίες, διότι κάθε περίπτωση ήταν διαφορετική !!

     Σε κάποια οχήματα, υπήρχαν παιδιά μικρά, σε άλλα ηλικιωμένοι, σε άλλα άρρωστοι, οπότε βίωσαν διαφορετικά το φόβο του εγκλωβισμού και την πλήρη εγκατάλειψη, άλλοι έχασαν πτήσεις κ.ο.κ και είναι βέβαιο ότι τα 2 χιλιάρικα, δεν καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις...

   Από αυτά, που έγιναν γνωστά, τουλάχιστον, υπάρχουν 3 περιπτώσεις, όπου η αποζημίωση των 2 χιλιάδων είναι πολύ λίγη : α) η έγκυος που γέννησε πρόωρα β) ο άνθρωπος που υπέστη έμφραγμα και εγχειρίστηκε και γ) ο κύριος, που περπάτησε, επί 3 ώρες, μέσα στο χιόνι, για 13 χιλιόμετρα, προκειμένου να πάει στο σπίτι του στην Κυψέλη, να πάρει τα φάρμακα του (και πόσες ακόμα που δεν δημοσιοποιήθηκαν) !

    Για το έμφραγμα π.χ θα μπορούσε να δικαιολογηθεί το ποσόν των 100.000 που ανέφερε ο κύριος αυτός, αλλά να έχουμε πάντα υπόψη μας, ότι μπορούμε να ζητήσουμε όσα θέλουμε, αλλά την τελική κρίση την έχουν τα Δικαστήρια, που έχουν αποδείξει ότι ΔΕΝ είναι και πολύ γαλαντόμα...

    Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι εγκλωβίστηκαν και επαγγελματικά οχήματα, οπότε εκεί πέραν της ηθικής βλάβης, μπαίνουν και ζητήματα όπως διαφυγόντα κέρδη κλπ.

     Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της αγωγής, όπως έχει η κατάσταση στη βενεζουέλα των βαλκανίων, είναι ότι ΑΡΓΕΊ πολύ η απονομή της δικαιοσύνης, η εκδίκαση και τελεσιδικία των υποθέσεων, ωστόσο μια χαραμάδα ελπίδας, αφήνει το (αρκετά πιθανό, ενόψει και των εξόφθαλμων ευθυνών) ενδεχόμενο εξωδικαστικού συμβιβασμού, μετά την έγερση της αγωγής !