Δικαιοσύνη με ...επιλεκτική τύφλωση

    Πέρα από τις αβλεψίες και τις αστοχίες της Νομοθεσίας και της Νομολογίας, τις οποίες επισημαίνουμε κατά καιρούς και υπάρχει ελπίδα, κάποια στιγμή στο μέλλον, να διορθωθούν, υπάρχουν και κάποιες "εγγενείς", όπως φαίνεται, "παραμορφώσεις" ("καρκινώματα", ίσως θα ήταν πιο σωστό να πούμε) του "συστήματος", οι οποίες πολύ δύσκολα θα αλλάξουν (ΑΝ αλλάξουν) !

 Τις προάλλες π.χ, αν στοιχημάτιζα ότι από τους 3 κατηγορούμενους ως "πελάτες" της 12χρονης, δεν θα προφυλακιστεί μόνον ο ...δημόσιος υπάλληλος, θα ήταν σαν να κλέβω Εκκλησία (χαχα), είναι τραγικό, αλλά έχει καταντήσει τόσο προβλέψιμο, που είναι διπλά τραγικό...

  Η αγάπη των δικαστών και των εισαγγελέων μας, για τους συναδέλφους τους δημόσιους υπάλληλους, είναι τέτοια και τόσο προκλητική, που οι έννοιες "απονομή δικαιοσύνης" και "τιμωρία" έχουν καταντήσει ανέκδοτα, όταν κατηγορούμενοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και δη "μπάτσοι" !

 Αυτό φάνηκε, για να αναφέρω μόνον 2 πρόσφατα παραδείγματα, τόσο στη μη προφυλάκιση των αστυνομικών για το βιασμό της κοπέλας στο Α.Τ Ομονοίας (που μια άλλη Δ.Υ και μάλιστα "γυναίκα" το χαρακτήρισε one night stand...), όσο και στην απόφαση για το "Ζακ", όπου καταδικάστηκαν πάλι όλοι, εκτός από τους αστυνομικούς (καλά, η πρόσφατη πειθαρχική απαλλαγή τους, δεν είναι καν άξια σχολιασμού, όταν σε κρίνουν οι συνάδελφοι, τι περιμένεις ; να σε καταδικάσουν ; χαχα).

    Σκέφτομαι (προσπαθώ να το διακωμωδήσω, αν και είναι τραγικό, όπως είπα) ότι αν είσαι "ποινικολόγος" και έχεις για πελάτες μόνον Δ.Υ, θα φαίνεσαι προς τα έξω ως "πετυχημένος" ή "καλός", ενώ ουσιαστικά το μόνο που σε σώζει, είναι η ιδιότητα των πελατών σου και όχι οι όποιες ικανότητες ή γνώσεις !

  Το φαινόμενο αυτό, που παρουσιάζεται στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων, δηλαδή οι δικ(χ)αστές να ΑΡΝΟΎΝΤΑΙ να εφαρμόσουν το Νόμο (ναι, αυτόν που ισχύει για όλους, χαχα) στους δημοσίους υπαλλήλους και δη στους (εγκληματίες) αστυνομικούς, μπορεί να ερμηνευτεί μόνον με ψυχικά-ψυχιατρικά κριτήρια, με κανέναν άλλο (λογικό) τρόπο....

  Αφενός, ισχύει προφανώς η παροιμία "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει", τους αντιμετωπίζουν ως συναδέλφους (αν και οι ίδιοι οι δικαστές θέλουν να αποκαλούνται "δημόσιοι λειτουργοί" και όχι υπάλληλοι, άλλη μία ένδειξη της ψυχικής τους σχιζοφρένειας) και δεν τους καταδικάζουν, προκειμένου να μην απολυθούν και χάσουν την αργομισθία τους, διότι η "αργομισθία" στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων ...είναι "ιερή" υπόθεση, δεν πρέπει να χάνεται για κανένα λόγο και επίσης δεν πρέπει ποτέ και για κανένα λόγο να απολύεται Δ.Υ (έτσι ερμηνεύεται, δηλαδή ...διαστρέφεται, η έννοια της μονιμότητας, εδώ και δεκαετίες, στη χώρα μας) !

   Αφετέρου, επειδή στο ασυνείδητο (ή υποσυνείδητο ; δεν τα πάω καλά με ψυχιατρικούς όρους) του μέσου δικαστή (αλλά και πολιτικού), ο "μπάτσος", ακόμα και αν έχει σκοτώσει, βιάσει, κλέψει ή πουλήσει ναρκωτικά, είναι αυτός, που αν και όταν χρειαστεί θα σώσει αυτούς, τους "καλούς" (χαχα) από τους "κακούς" που κυκλοφορούν εκεί έξω και απειλούν να διαταράξουν ή να καταστρέψουν το "όνειρο που ζουν", το παραμύθι που βιώνουν (κοροϊδεύοντας τον ...εαυτό τους, όχι εμάς), είναι τα στοιχεία αυτά του "συστήματος", οι αστυνομικοί, που το κρατούν ζωντανό και όρθιο και γιαυτό θα πρέπει να τους "χαϊδεύουμε" και να μην ...τους χάνουμε, βάζοντας τους στη φυλακή...

     Το πιο τραγικό και αντιφατικό της υπόθεσης, είναι πέραν του ότι ο Νόμος θα έπρεπε να ισχύει και να εφαρμόζεται σε όλους, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, δηλαδή και στους διεφθαρμένους "μπάτσους" και στους λοιπούς αργόμισθους του Δημοσίου, που όταν παρανομούν θα πρέπει να υφίστανται τις νόμιμες συνέπειες, που βιώνουν ...όλοι οι υπόλοιποι και το ότι οι αργόμισθοι, πριν αναλάβουν υπηρεσία, τους βάζουν να δώσουν ...ΌΡΚΟ υπακοής στο Σύνταγμα και τους Νόμους και αυτοί όχι μόνον παρανομούν, αλλά απολαμβάνουν και ασυλίας από τους διχ(κ)αστές, που έχουν δώσει και αυτοί ...τον ίδιο όρκο (χαχα) !!

   Επομένως, το να αλλάξει ένα άρθρο Νόμου ή να βελτιωθεί η Νομολογία, όπου χρειάζεται, δε λέει τίποτα, όταν υπάρχουν ΤΌΣΟ βαθιά και υπαρξιακά καρκινώματα στο "σύστημα", που ευτελίζουν ΚΑΙ ξευτιλίζουν κάθε έννοια "δικαιοσύνης", αν δεν αλλάξουν αυτά, τα Θεμελιώδη και Βασικά, η χώρα αυτή απλά θα πηγαίνει από χρεοκοπία σε χρεοκοπία, μέχρι να αφανιστεί εντελώς....