όταν δικάζει η κοινωνία

     Κάποια πολύ σοβαρά εγκλήματα-κακουργήματα, όπως οι ανθρωποκτονίες και οι βιασμοί, ο Νομοθέτης έχει επιλέξει να δικάζονται από τα λεγόμενα Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, που αποτελούνται από 3 "κανονικούς"-τακτικούς δικαστές και 4 λαϊκούς-ενόρκους, ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που μπορεί να προέρχονται από κάθε επάγγελμα !

  Με τον τρόπο αυτό, ίσως επιδιώκεται η αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης, που διασαλεύεται με αυτά τα σοβαρά κακουργήματα, εντάσσοντας στην απόφαση και τους λαϊκούς "δικαστές", που εκπροσωπούν ακριβώς την κοινωνία, στη σχετική Δίκη (να υπάρχει δηλαδή και η δική τους "σφραγίδα").

  Αν πρέπει να υπάρχουν μεικτά ορκωτά Δικαστήρια, τι ανάλογο συμβαίνει ή όχι στο εξωτερικό, είναι μεγάλη συζήτηση, που δεν είναι της παρούσης, πάντως, η έως τώρα εμπειρία δείχνει πως αλλιώς σκέφτονται και αποφασίζουν, συχνά, οι ένορκοι και έχουμε δει αποφάσεις, όπου κάποιος αθωώνεται με 4-3, με τις δικές τους ψήφους (το αντίθετο, να καταδικάζεται με αυτές, είναι εξαιρετικά σπάνιο) !

  Σήμερα, απλά θα σχολιάσουμε δύο πρόσφατες αποφάσεις των ΜΟΔ, σε πολύκροτες υποθέσεις, με μεγάλη δημοσιότητα : η πρώτη αφορά τον παιδοβιαστή και "νταβατζή", μέλος της συμμορίαςΝΔ, Μίχο...

  Σε αυτή την περίπτωση, οι ένορκοι, έσωσαν κυριολεκτικά το κύρος και την αξιοπρέπεια της "δικαιοσύνης", διότι 2 τακτικοί δικαστές υιοθέτησαν την κατάπτυστη εισαγγελική πρόταση, ότι δηλαδή το παιδάκι-κοριτσάκι πήγε με τον κατηγορούμενο, με τη θέληση της (!) και ότι μαζί με τη μητέρα της, ήταν αυτές που ...εκμεταλλεύονταν το Μίχο, για οικονομικό όφελος !

   Σίγουρα, στο αίσιο και λογικό αυτό αποτέλεσμα της Δίκης, έπαιξαν σημαντικό ρόλο και οι κοινωνικές αντιδράσεις, που προκάλεσε η "ανάγνωση" (από την ανάποδη) των γεγονότων, από την εισαγγελική Έδρα...

    Σε αυτά τα "σήματα" της κοινωνίας, είναι λογικό να βρίσκονται πιο κοντά οι λαϊκοί δικαστές, σε αυτό δηλαδή που ονομάζουμε "κοινό περί του Δικαίου αίσθημα", ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα για καλό, όπως φάνηκε στην άλλη υπόθεση, εκείνη της Πισπιρίγκου !

   Φοβάμαι πως η απόφαση αυτή, αποτελεί μια "μαύρη σελίδα", έναν λεκέ στα δικαστικά χρονικά, που αν δε διορθωθεί στο Μ.Ο.Ε (και μην ξεχνάμε ότι εκκρεμούν άλλες 2 παρόμοιες υποθέσεις), θα μείνει για πάντα, ανεξίτηλα...

  Αδυνατώ να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος καταδικάστηκε (και μάλιστα ομόφωνα) για δολοφονία, χωρίς ούτε ένα, χειροπιαστό, αποδεικτικό στοιχείο, αλλά με "επιχειρήματα" καφενειακού (δηλαδή ..."πανελίστικου") τύπου, ότι η κατηγορούμενη δεν έκλαψε αρκετά, δεν φώναξε, τι είδους σχέση είχε με τον άντρα της, ποιος κεράτωνε ποιον κ.ο.κ !

  Στη Δίκη αυτή, παραβιάστηκε η Ιερή και ιστορική Αρχή του Ποινικού Δικαίου, ότι, σε περίπτωση αμφιβολίας, ο κατηγορούμενος κηρύσσεται ΑΘΏΟΣ, θα πρέπει να υπάρξουν ενδείξεις ενοχής και μάλιστα όχι απλές, ούτε ...κουτσομπολιά, αλλά ατράνταχτα στοιχεία, που οδηγούν σε βεβαιότητα (ή έστω πολύ ισχυρή πιθανότητα) ενοχής, για να καταδικαστεί κάποιος (χθες ήταν η πισπιρίγκου, αύριο θα είναι κάποιος άλλος, στη θέση της, δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο της κατηγορούμενης, αλλά με όλους μας, που είμαστε, εν δυνάμει, κατηγορούμενοι, αφορά δηλαδή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες όλων μας το θέμα)...

    Υπενθυμίζω ότι πρώτα προφυλακίστηκε (και μάλιστα με ύπουλο και βρώμικο τρόπο, "έλα για κατάθεση" και μετά της λένε "συλλαμβάνεσαι") και ...μετά ξεκίνησε, ουσιαστικά, η Ανάκριση !

    Όταν έχει ήδη προφυλακιστεί κάποιος, για να μη γίνει "ρόμπα" όλο το "σύστημα", το πιο εύκολο πράγμα και το καταλαβαίνουμε όλοι αυτό, είναι να βρεθεί, με τόσο μεγάλη καθυστέρηση μάλιστα, ...μια (βολική) ιατροδικαστική έκθεση, εκ των υστέρων, που να στηρίζει αυτή τη βεβιασμένη και αστήρικτη απόφαση του Ανακριτή και του Εισαγγελέα...

   Είπαν ότι το παιδί πέθανε "από δόση κεταμίνης", ωστόσο ουδέποτε, μέχρι και τώρα, αποδείχτηκε (στην υποθετική περίπτωση που όντως πέθανε από αυτό, γιατί και αυτό αμφισβητούμενο είναι), ποιος την χορήγησε, πότε, πως και από που προμηθεύτηκε την ουσία αυτή, που εικάζω ότι την βρίσκεις ...τόσο εύκολα, όσο και την ηρωΐνη !

   Από τότε που έγινε γνωστή αυτή η υπόθεση και άρχισε να "πουλάει" στα κανάλια, έχουν πεθάνει δεκάδες νήπια, παιδιά και βρέφη, κάποιοι γονείς μάλιστα έχασαν δύο παιδιά μαζί, όχι ταυτόχρονα, αλλά εκεί δεν άνοιξε καν φάκελος, μία ολόκληρη χώρα, ασχολείται μόνον με την πισπιρίγκου (επειδή ήταν ωραίο ζευγάρι με το δασκαλάκη, ίσως)....

   Πολλοί έσπευσαν και βιάστηκαν να πανηγυρίσουν, ωστόσο η υπόθεση έχει ακόμα μέλλον και αν συνεχιστεί αυτό το "βιολί", να καταδικάζεται ένας άνθρωπος, ΧΩΡΊΣ επαρκή στοιχεία και επειδή οι δικαστές είναι ψωροπερήφανοι και ανίκανοι να παραδεχτούν τα λάθη τους, "βλέπω" από τώρα την κατάληξη του έργου : να προσφεύγει η πισπιρίγκου στο ΕΔΔΑ και οι "καμπάνες" του, να χτυπάνε και να ακούγονται σε όλο τον πλανήτη πλέον !!

   Και παράλληλα, να δικαιωνόμαστε και όλοι εμείς, που αποκαλούμε την Ελλάδα, ως Κολομβία (ή Βενεζουέλα) των Βαλκανίων, όπου το "κράτος Δικαίου" είναι πιο μικρό και από τον εγκέφαλο του μιζοκούλη...

   Άρα, συμπερασματικά, βλέπουμε πως, όταν δικάζει η κοινωνία, κάποιες φορές είναι για καλό και βγαίνουν ορθές αποφάσεις και κάποιες φορές, αυτό είναι λάθος και βγαίνουν τραγικές αποφάσεις !