υπόθεση Παναγιώτη Ψωμιάδη (όμιλος ΑΣΠΙΣ)

  Για να έρθουμε τώρα σε κάτι πιο ειδικό και μάλιστα επίκαιρο και με κίνδυνο να γίνω δυσάρεστος σε κάποιους, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής, αναφορικά με την πρόσφατη προφυλάκιση του Παναγιώτη Ψωμιάδη : θεωρώ ότι στην περίπτωση αυτή, υπήρξε κατάφωρη και βίαιη παραβίαση κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου και Δίκαιης Δίκης.
  Διότι δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που ο κατηγορούμενος ασκεί το ιερό δικαίωμα της απολογίας για τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται και για τα οποία, ως γνωστόν, θεωρείται αθώος, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, να δέχεται επίθεση (μέσα στα Δικαστήρια και τα ανακριτικά γραφεία!) από εξαγριωμένους (λογικά, ως ένα βαθμό) πολίτες, οι οποίοι μάλιστα επιτέθηκαν (κατά λάθος) και στον ίδιο τον ανακριτή.
  Θεωρώ ότι παρόμοιες καταστάσεις δε συνάδουν με ένα πολιτισμένο Κράτος και ευτελίζουν την ποινική διαδικασία, διότι τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς, εκτός από προφυλάκιση, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ;
  Ποιος ανακριτής (ακόμα και αν δεν είχε δεχθεί επίθεση ..κατά λάθος) θα μπορούσε να αποφασίσει, εν προκειμένω, διαφορετικά, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ; (!).
   Δεν γνωρίζω φυσικά λεπτομέρειες της κατηγορίας και της δικογραφίας εν γένει, ωστόσο με τα λίγα που έχω διαβάσει από τα ΜΜΕ, θα διακινδυνεύσω την πρόβλεψη ότι Ο ΨΩΜΙΑΔΗΣ ΘΑ ΑΘΩΩΘΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ! (θυμηθείτε το).
   Το θέμα είναι ότι μέχρι τότε θα έχει διασυρθεί και ταλαιπωρηθεί ανεπανόρθωτα, επειδή δεν εφαρμόστηκαν οι επιταγές της Ποινικής Δικονομίας και επικράτησε η "δικαιοσύνη του όχλου".
   Μάλιστα δεν αποκλείω, κάθε άλλο μάλιστα, θα το συνιστούσα μάλλον, να προσφύγει κατά της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων, όπου είναι βέβαιο ότι θα δικαιωθεί και η χώρα μας θα έχει διασυρθεί, για ακόμα μία φορά.
   Τονίζω ότι δεν έχω τίποτε εναντίον των εξαγριωμένων "θυμάτων" του, που τον προπηλάκισαν στα Δικαστήρια και τους κατανοώ, διότι έχουν χάσει χρήματα, ωστόσο η Διακιοσύνη οφείλει να δρα ανεπηρέαστη και ψύχραιμη, με βάση τι έχει κάνει κανείς και το κατά πόσον συνιστά αυτό έγκλημα ή όχι.
   Το τι είναι έγκλημα και τι όχι ορίζεται στον Ποινικό μας Κώδικα και θα το κρίνουν οι Δικαστές και όχι οι δημοσιογράφοι ή τα "θύματα" μιας φερόμενης ως εγκληματικής συμπεριφοράς.
   Συνεπώς, καλό είναι να μην καταδικάζουμε, προτού καν δικάσουμε και εύχομαι ειλικρινά σε όσους τον προπηλάκισαν να μην χρειαστεί ποτέ να βρεθούν στη θέση του.
   Ξαναλέω ότι δεν έχω τίποτε εναντίον τους, παρά μόνο με το δικαιϊκό μας σύστημα, που αφήνει τον κατηγορούμενο απροστάτευτο και τις Δικαστικές Αρχές, που αποφασίζουν υπό καθεστώς πίεσης από την "κοινή γνώμη".
   Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες του τύπου "αν ήταν ύποπτος φυγής" κλπ, διότι αυτό μπορούσε να επιτευχθεί και με άλλα μέσα (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα, εγγύηση κλπ) και σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι η προφυλάκιση έλαβε χώρα υπό καθεστώς αφόρητης πίεσης και για να "εξευμενιστούν τα πνεύματα", μετατρέποντας έτσι τον κατηγορούμενο σε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ επίτευξης αλλότριων σκοπών, παραβιάζοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κράτους Δικαίου.
   Μπορεί να ακούγονται σκληρά αυτά, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο (και λογικά ούτε η τελευταία).
   Λες και το να έμενε ελεύθερος ο ΨΩΜΙΑΔΗΣ (με τα χιλιάδες "θύματα") είναι μεγαλύτερο έγκλημα από το να φυλακιστεί ένας (μέλλει να αποδειχθεί βεβαίως) αθώος !
  Καληνύχτα.