Με αφορμή την καταγγελία του ηθοποιού Αίαντα Μανθόπουλου ότι έχει επτά ολόκληρα χρόνια (!) να δει το παιδί του, γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο λειτουργίας της ελληνικής Δικαιοσύνης, είναι καλό να γίνουν οι εξής επισημάνσεις :
Ο Αστικός μας Κώδικας κατοχυρώνει το δικαίωμα του γονιού, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του τέκνου (συνήθως είναι ο πατέρας αυτός, αλλά όχι πάντα), να επικοινωνεί μαζί του σε καθορισμένες μέρες και ώρες και με συγκεκριμένο τρόπο.
Επειδή το Δίκαιό μας και ορθά αναγνωρίζει ότι το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο είναι σημαντικό και αμοιβαία επωφελές, η απαγόρευση της επικοινωνίας πρέπει να διατάσσεται από τα Δικαστήρια, ως εξαίρεση από τον κανόνα, με εξαιρετική φειδώ και προσοχή !
Οι συνηθέστερες περιπτώσεις, κατά τις οποίες απαγορεύεται η επικοινωνία, είναι όταν ο γονέας έχει αποδεδειγμένα βιαιοπραγήσει ή κακοποιήσει (σεξουαλικά) το παιδί του ή όταν αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που τον καθιστούν επικίνδυνο για τους άλλους.
Εν προκειμένω η απαγόρευση διατάχθηκε με την υπόνοια κακοποίησης, ωστόσο το γεγονός ότι ο εν λόγω ηθοποιός έχει κάνει άλλα δύο παιδιά με άλλη σύζυγο, διατηρεί δηλαδή οικογένεια, αποδυναμώνει το σενάριο αυτό και εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον είναι δυνατόν να κριθεί ένας τέτοιος άνθρωπος επικίνδυνος για το τέκνο του !
Σε κάθε περίπτωση και αυτό είναι το σημαντικό στοιχείο της υπόθεσης, ο Νόμος παρέχει μεγάλη διακριτική ευχέρεια στο Δικαστή, αναφορικά με τον τρόπο και τις προϋποθέσεις της επικοινωνίας και έτσι είναι δυνατόν π.χ να διαταχθεί η επικοινωνία, παρουσία τρίτου ή τρίτων προσώπων, ώστε και η ασφάλεια του παιδιού να είναι σίγουρη και ο γονιός να μην στερείται ένα θεμελιώδες και ανθρώπινο, πάνω από όλα, δικαίωμά του.
Ο γονέας που στερείται την επικοινωνία με τα τέκνα του, προστατεύεται τόσο με ασφαλιστικά μέτρα, όσο και με αγωγή, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι ακόμα και αν έχει απαγορευτεί η επικοινωνία, τίποτε δεν εμποδίζει στο μέλλον να γίνει νέα αίτηση, εφόσον έχουν μεταβληθεί οι συνθήκες ή έχουν προκύψει νεά στοιχεία, αλλά και το αντίστροφο, ήτοι να απαγορευτεί η επικοινωνία, που είχε επιτραπεί, λόγω π.χ κακοποίησης.
Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται δυστυχώς ξανά και ξανά ότι τα παιδιά χρησιμοποιούνται, από πρώην εραστές και συζύγους, για λόγους εκδίκησης κλπ και αγνοείται η ανάγκη της ομαλούς ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης.
Υ.Γ : Ο Νόμος κατοχυρώνει και το δικαίωμα των απώτερων ανιόντων, ήτοι παπούδων και γιαγιάδων, να έχουν επικοινωνία με τα εγγόνια τους.
Ο Αστικός μας Κώδικας κατοχυρώνει το δικαίωμα του γονιού, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του τέκνου (συνήθως είναι ο πατέρας αυτός, αλλά όχι πάντα), να επικοινωνεί μαζί του σε καθορισμένες μέρες και ώρες και με συγκεκριμένο τρόπο.
Επειδή το Δίκαιό μας και ορθά αναγνωρίζει ότι το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο είναι σημαντικό και αμοιβαία επωφελές, η απαγόρευση της επικοινωνίας πρέπει να διατάσσεται από τα Δικαστήρια, ως εξαίρεση από τον κανόνα, με εξαιρετική φειδώ και προσοχή !
Οι συνηθέστερες περιπτώσεις, κατά τις οποίες απαγορεύεται η επικοινωνία, είναι όταν ο γονέας έχει αποδεδειγμένα βιαιοπραγήσει ή κακοποιήσει (σεξουαλικά) το παιδί του ή όταν αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που τον καθιστούν επικίνδυνο για τους άλλους.
Εν προκειμένω η απαγόρευση διατάχθηκε με την υπόνοια κακοποίησης, ωστόσο το γεγονός ότι ο εν λόγω ηθοποιός έχει κάνει άλλα δύο παιδιά με άλλη σύζυγο, διατηρεί δηλαδή οικογένεια, αποδυναμώνει το σενάριο αυτό και εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον είναι δυνατόν να κριθεί ένας τέτοιος άνθρωπος επικίνδυνος για το τέκνο του !
Σε κάθε περίπτωση και αυτό είναι το σημαντικό στοιχείο της υπόθεσης, ο Νόμος παρέχει μεγάλη διακριτική ευχέρεια στο Δικαστή, αναφορικά με τον τρόπο και τις προϋποθέσεις της επικοινωνίας και έτσι είναι δυνατόν π.χ να διαταχθεί η επικοινωνία, παρουσία τρίτου ή τρίτων προσώπων, ώστε και η ασφάλεια του παιδιού να είναι σίγουρη και ο γονιός να μην στερείται ένα θεμελιώδες και ανθρώπινο, πάνω από όλα, δικαίωμά του.
Ο γονέας που στερείται την επικοινωνία με τα τέκνα του, προστατεύεται τόσο με ασφαλιστικά μέτρα, όσο και με αγωγή, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι ακόμα και αν έχει απαγορευτεί η επικοινωνία, τίποτε δεν εμποδίζει στο μέλλον να γίνει νέα αίτηση, εφόσον έχουν μεταβληθεί οι συνθήκες ή έχουν προκύψει νεά στοιχεία, αλλά και το αντίστροφο, ήτοι να απαγορευτεί η επικοινωνία, που είχε επιτραπεί, λόγω π.χ κακοποίησης.
Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται δυστυχώς ξανά και ξανά ότι τα παιδιά χρησιμοποιούνται, από πρώην εραστές και συζύγους, για λόγους εκδίκησης κλπ και αγνοείται η ανάγκη της ομαλούς ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης.
Υ.Γ : Ο Νόμος κατοχυρώνει και το δικαίωμα των απώτερων ανιόντων, ήτοι παπούδων και γιαγιάδων, να έχουν επικοινωνία με τα εγγόνια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.