Η είδηση ότι ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης επέστρεψε τα 51 εκατομμύρια ευρώ, που είχε υπεξαιρέσει από τα ταμεία της PROTON BANK, με συνέπεια η υπόθεση να μπει στο αρχείο, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως και πολλοί μίλησαν για "ιδιαίτερη" μεταχείριση, σκάνδαλο κλπ.
Εν προκειμένω, ο κατηγορούμενος έκανε χρήση του νέου άρθρου 384 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 3904/10, που ορίζει, στη δεύτερη παράγραφο, ότι ο υπαίτιος για τα αδικήματα της κλοπής, της υπεξαίρεσης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, μπορεί, μέχρι να ασκηθεί εναντίον του ποινική δίωξη, να επιστρέψει το πράγμα ή να ικανοποιήσει πλήρως τον ζημιωθέντα, κατά κεφάλαιο και τόκους και έτσι να μην κινηθεί τελικά η ποινική δίωξη, αλλά να μπει η υπόθεση στο αρχείο.
Να σημειωθεί εδώ ότι, αν είχε επιστρέψει τα χρήματα, προτού ξεσπάσει ο ντόρος και αποκαλυφθεί το σκάνδαλο και αρχίσει η δικαστική έρευνα, τότε, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του ως άνω άρθρου, δεν θα είχαμε καν έγκλημα, διότι έτσι εξαλείφεται το αξιόποινο των αντίστοιχων πράξεων.. .
Είναι σημαντικό τέλος να τονιστεί, ότι για να μπει η υπόθεση στο αρχείο, θα πρέπει ο παθών (ή οι κληρονόμοι του αν απεβίωσε) να δηλώσει ότι έχει ικανοποιηθεί πλήρως και ότι δε διατηρεί πλέον καμία αξίωση κατά του δράστη, διότι π.χ αν κάποιος κάψει ένα αυτοκίνητο, πέραν της υλικής αξίας του οχήματος που καταστράφηκε, ο παθών δικαιούται να ζητήσει και περαιτέρω αποζημίωση, για ηθική βλάβη κλπ., οπότε μόνον "αν τα βρουν" και δηλώσει το θύμα ότι ικανοποιήθηκε από την αποζημίωση, θα πάει η υπόθεση στο αρχείο και δεν θα δικαστεί ο δράστης.
Συνεπώς, αναφορικά με την υπόθεση υπεξαίρεσης των 51 εκατομμυρίων τουλάχιστον και από τη στιγμή που η Τράπεζα δήλωσε ότι τα χρήματα επιστράφηκαν, ορθά εφαρμόστηκε ο (νέος) Νόμος και ουδέν σκάνδαλο υπήρξε.
Υ.Γ τα αυτά ισχύουν και για άλλα αδικήματα, με σημαντικότερα την απάτη, απιστία, χρεοκοπία και τοκογλυφία, με μία εξαίρεση : για το αδίκημα της απιστίας, η υπόθεση δεν πάει στο αρχείο, εφόσον παθών είναι το ελληνικό Δημόσιο, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ... .
Εν προκειμένω, ο κατηγορούμενος έκανε χρήση του νέου άρθρου 384 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 3904/10, που ορίζει, στη δεύτερη παράγραφο, ότι ο υπαίτιος για τα αδικήματα της κλοπής, της υπεξαίρεσης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, μπορεί, μέχρι να ασκηθεί εναντίον του ποινική δίωξη, να επιστρέψει το πράγμα ή να ικανοποιήσει πλήρως τον ζημιωθέντα, κατά κεφάλαιο και τόκους και έτσι να μην κινηθεί τελικά η ποινική δίωξη, αλλά να μπει η υπόθεση στο αρχείο.
Να σημειωθεί εδώ ότι, αν είχε επιστρέψει τα χρήματα, προτού ξεσπάσει ο ντόρος και αποκαλυφθεί το σκάνδαλο και αρχίσει η δικαστική έρευνα, τότε, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του ως άνω άρθρου, δεν θα είχαμε καν έγκλημα, διότι έτσι εξαλείφεται το αξιόποινο των αντίστοιχων πράξεων.. .
Είναι σημαντικό τέλος να τονιστεί, ότι για να μπει η υπόθεση στο αρχείο, θα πρέπει ο παθών (ή οι κληρονόμοι του αν απεβίωσε) να δηλώσει ότι έχει ικανοποιηθεί πλήρως και ότι δε διατηρεί πλέον καμία αξίωση κατά του δράστη, διότι π.χ αν κάποιος κάψει ένα αυτοκίνητο, πέραν της υλικής αξίας του οχήματος που καταστράφηκε, ο παθών δικαιούται να ζητήσει και περαιτέρω αποζημίωση, για ηθική βλάβη κλπ., οπότε μόνον "αν τα βρουν" και δηλώσει το θύμα ότι ικανοποιήθηκε από την αποζημίωση, θα πάει η υπόθεση στο αρχείο και δεν θα δικαστεί ο δράστης.
Συνεπώς, αναφορικά με την υπόθεση υπεξαίρεσης των 51 εκατομμυρίων τουλάχιστον και από τη στιγμή που η Τράπεζα δήλωσε ότι τα χρήματα επιστράφηκαν, ορθά εφαρμόστηκε ο (νέος) Νόμος και ουδέν σκάνδαλο υπήρξε.
Υ.Γ τα αυτά ισχύουν και για άλλα αδικήματα, με σημαντικότερα την απάτη, απιστία, χρεοκοπία και τοκογλυφία, με μία εξαίρεση : για το αδίκημα της απιστίας, η υπόθεση δεν πάει στο αρχείο, εφόσον παθών είναι το ελληνικό Δημόσιο, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ... .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.