Στα αυτόφωρα αδικήματα (πλημμελήματα), όπου ο δράστης συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Εισαγγελέα αρχικά και μετά στο Δικαστήριο, ακολουθείται μία ειδική διαδικασία, με τα κάτωθι χαρακτηριστικά.
Καταρχάς, να πούμε τι συνιστά αυτόφωρο έγκλημα : αυτόφωρο είναι το έγκλημα, όταν ο δράστης συλλαμβάνεται την ώρα της πράξης ("στα πράσα") ή λίγο μετά, μετά από καταδίωξή του από την αστυνομία ή και απλούς πολίτες καθώς και όταν συλλαμβάνεται με πειστήρια, που αποδεικνύουν ότι τέλεσε την πράξη πολύ πρόσφατα (κλοπιμαία, όπλο, αίματα στα ρούχα κλπ).
Θα έχετε σίγουρα ακούσει τη φράση ότι "ο δράστης κρύβεται, για να μη συλληφθεί στα πλαίσια του αυτοφώρου" και έτσι γεννάται το ερώτημα ποια είναι τα απώτατα χρονικά όρια ισχύος του αυτοφώρου, μετά τα οποία δεν είναι πλέον δυνατή η σύλληψη του δράστη και η εφαρμογή της αντίστοιχης διαδικασίας, που συνεπάγεται σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.
Ο Νόμος ορίζει, εν προκειμένω, ως απώτατο χρονικό όριο την παρέλευση της επόμενης μέρας, από εκείνη, κατά την οποία διεπράχθη το έγκλημα : πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, εάν π.χ το αδίκημα έγινε την Τρίτη, το αυτόφωρο ισχύει έως τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Επίσης αυτό σημαίνει ότι τα χρονικά όρια του αυτοφώρου κυμαίνονται από 24 ώρες και 1 λεπτό (μινιμουμ) έως 47 ώρες και 59 λεπτά (μέγιστο) : στην πρώτη περίπτωση, εάν το έγκλημα έγινε στις 23:59 και στη δεύτερη εάν έγινε στις 00:01.
Είναι σύνηθες λοιπόν ο δράστης να κρύβεται και αντίστοιχα οι δικηγόροι να συμβουλεύουν τους πελάτες τους να κρύβονται έως ότου παρέλθει το αυτόφωρο, όχι μόνον διότι η σύλληψη οδηγεί σε ταλαιπωρία και έκθεση (χειροπέδες κλπ), αλλά και επειδή η παραπομπή σε τακτική δικάσιμο έχει πολλαπλά οφέλη, όπως : 1. η παρέλευση του χρόνου μέχρι την εκδίκαση αμβλύνει πάντα τις επιπτώσεις και τον αντίκτυπο του αδικήματος 2. τα πειστήρια και οι αποδείξεις εξασθενούν με το χρόνο, ενώ και ο κατηγορούμενος μπορεί να προετοιμάσει πολύ καλύτερα την υπεράσπισή του και 3. σίγουρα οι Δικαστές είναι πιο επηρεασμένοι κατά του κατηγορούμενου, ειδικά αν η υπόθεση έχει πάρει δημοσιότητα.
Αλλιώς είναι να οδηγείται κανείς με χειροπέδες στο Δικαστήριο, ελάχιστα μετά την πράξη και αλλιώς φυσικά να πηγαίνει σε τακτική δικάσιμο, μετά από χρόνια, ελεύθερος και προετοιμασμένος.
Να προσεχθεί ιδιαίτερα ότι ο Νόμος χαρακτηρίζει τα τελούμενα δια του Τύπου αδικήματα (π.χ δυσφήμηση) πάντοτε αυτόφωρα, ενώ το ίδιο ισχύει και για άλλα αδικήματα, βάσει ειδικών διατάξεων, όπως π.χ στα επίκαιρα αδικήματα της μη καταβολής χρεών προς το (μεγαλύτερο μπαταχτσή που υπάρχει) Ελληνικό Δημόσιο, ενώ σύλληψη στα πλαίσια αυτοφώρου, έχει κριθεί ότι μπορεί να γίνει και σε κάθε περίπτωση που το αδίκημα είναι διαρκές, μέχρι την άρση της παράνομης κατάστασης (αν π.χ κρατάω με τη βία φυλακισμένο ένα άτομο στο σπίτι μου, το αδίκημα είναι διαρκές και δεν παίζει ρόλο πότε άρχισε η παράνομη αυτή κατάσταση).
Στην επόμενη ανάρτηση θα δούμε εν συντομία τη σχετική διαδικασία εκδίκασης των αυτόφωρων αδικημάτων (πλημμελημάτων) και τα βασικά δικαιώματα του κατηγορουμένου.
Καταρχάς, να πούμε τι συνιστά αυτόφωρο έγκλημα : αυτόφωρο είναι το έγκλημα, όταν ο δράστης συλλαμβάνεται την ώρα της πράξης ("στα πράσα") ή λίγο μετά, μετά από καταδίωξή του από την αστυνομία ή και απλούς πολίτες καθώς και όταν συλλαμβάνεται με πειστήρια, που αποδεικνύουν ότι τέλεσε την πράξη πολύ πρόσφατα (κλοπιμαία, όπλο, αίματα στα ρούχα κλπ).
Θα έχετε σίγουρα ακούσει τη φράση ότι "ο δράστης κρύβεται, για να μη συλληφθεί στα πλαίσια του αυτοφώρου" και έτσι γεννάται το ερώτημα ποια είναι τα απώτατα χρονικά όρια ισχύος του αυτοφώρου, μετά τα οποία δεν είναι πλέον δυνατή η σύλληψη του δράστη και η εφαρμογή της αντίστοιχης διαδικασίας, που συνεπάγεται σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.
Ο Νόμος ορίζει, εν προκειμένω, ως απώτατο χρονικό όριο την παρέλευση της επόμενης μέρας, από εκείνη, κατά την οποία διεπράχθη το έγκλημα : πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, εάν π.χ το αδίκημα έγινε την Τρίτη, το αυτόφωρο ισχύει έως τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Επίσης αυτό σημαίνει ότι τα χρονικά όρια του αυτοφώρου κυμαίνονται από 24 ώρες και 1 λεπτό (μινιμουμ) έως 47 ώρες και 59 λεπτά (μέγιστο) : στην πρώτη περίπτωση, εάν το έγκλημα έγινε στις 23:59 και στη δεύτερη εάν έγινε στις 00:01.
Είναι σύνηθες λοιπόν ο δράστης να κρύβεται και αντίστοιχα οι δικηγόροι να συμβουλεύουν τους πελάτες τους να κρύβονται έως ότου παρέλθει το αυτόφωρο, όχι μόνον διότι η σύλληψη οδηγεί σε ταλαιπωρία και έκθεση (χειροπέδες κλπ), αλλά και επειδή η παραπομπή σε τακτική δικάσιμο έχει πολλαπλά οφέλη, όπως : 1. η παρέλευση του χρόνου μέχρι την εκδίκαση αμβλύνει πάντα τις επιπτώσεις και τον αντίκτυπο του αδικήματος 2. τα πειστήρια και οι αποδείξεις εξασθενούν με το χρόνο, ενώ και ο κατηγορούμενος μπορεί να προετοιμάσει πολύ καλύτερα την υπεράσπισή του και 3. σίγουρα οι Δικαστές είναι πιο επηρεασμένοι κατά του κατηγορούμενου, ειδικά αν η υπόθεση έχει πάρει δημοσιότητα.
Αλλιώς είναι να οδηγείται κανείς με χειροπέδες στο Δικαστήριο, ελάχιστα μετά την πράξη και αλλιώς φυσικά να πηγαίνει σε τακτική δικάσιμο, μετά από χρόνια, ελεύθερος και προετοιμασμένος.
Να προσεχθεί ιδιαίτερα ότι ο Νόμος χαρακτηρίζει τα τελούμενα δια του Τύπου αδικήματα (π.χ δυσφήμηση) πάντοτε αυτόφωρα, ενώ το ίδιο ισχύει και για άλλα αδικήματα, βάσει ειδικών διατάξεων, όπως π.χ στα επίκαιρα αδικήματα της μη καταβολής χρεών προς το (μεγαλύτερο μπαταχτσή που υπάρχει) Ελληνικό Δημόσιο, ενώ σύλληψη στα πλαίσια αυτοφώρου, έχει κριθεί ότι μπορεί να γίνει και σε κάθε περίπτωση που το αδίκημα είναι διαρκές, μέχρι την άρση της παράνομης κατάστασης (αν π.χ κρατάω με τη βία φυλακισμένο ένα άτομο στο σπίτι μου, το αδίκημα είναι διαρκές και δεν παίζει ρόλο πότε άρχισε η παράνομη αυτή κατάσταση).
Στην επόμενη ανάρτηση θα δούμε εν συντομία τη σχετική διαδικασία εκδίκασης των αυτόφωρων αδικημάτων (πλημμελημάτων) και τα βασικά δικαιώματα του κατηγορουμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.