Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μία γυναίκα επιδικάστηκε το ποσόν των 25.000 ευρώ ως αποζημίωση ηθικής βλάβης, από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, διότι είχε τραυματιστεί, μετά από έκρηξη βόμβας στην Αθήνα. Τα ενδιαφέροντα στοιχεία της υπόθεσης, όπως περιγράφονται στο ρεπορτάζ, έχουν ως εξής :
-Εναγόμενο ήταν το Ελληνικό Δημόσιο : η ευθύνη του στηριζόταν στο ότι δεν είχε αποκλείσει η Αστυνομία την περιοχή, γύρω από το σημείο, όπου θα γινόταν η έκρηξη, με συνέπεια το θύμα να υποστεί σωματικές βλάβες από γυαλιά, που έπεσαν από πάνω.
-Η ενάγουσα ζητούσε 300.000 ευρώ. Πιθανώς το Δικαστήριο έκρινε ότι οι σωματικές βλάβες δεν ήταν τόσο σοβαρές ή ότι έφερε και το θύμα κάποια ευθύνη (το λεγόμενο "συντρέχον πταίσμα" του ζημιωθέντος) και επιδίκασε μόνον 25.000.
-Το συμβάν έλαβε χώρα στα τέλη του ...2005, οπότε καταλαβαίνετε σε τι σημείο έχει φτάσει η απονομή Δικαιοσύνης στη Χώρα : η απόφαση βγήκε 6,5 χρόνια μετά και αν δεν είναι άμεσα εκτελεστή και ασκήσει το Δημόσιο έφεση, θα τραβήξει η υπόθεση μερικά χρόνια ακόμα ! Μπορεί βέβαια οι αξιώσεις αυτές να κληρονομούνται και οι κληρονόμοι να μπορούν να συνεχίσουν τη Δίκη (γενικά μιλώντας όχι για τη συγκεκριμένη υπόθεση, ναναι καλά η γυναίκα !), ωστόσο φαίνεται πόσο σοβαρό πρόβλημα είναι πλέον η αργοπορία στην απονομή Δικαιοσύνης και κανείς δεν κάνει κάτι γι' αυτήν !
Αν ασκήσει έφεση μόνον το Δημόσιο, το ποσόν της αποζημίωσης θα μείνει ως έχει ή θα μειωθεί, με βάση την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος (που έχουμε δει και αλλού), ενώ αν ασκήσει έφεση και το θύμα, το ποσόν μπορεί στο Εφετείο και να αυξηθεί !
-Εναγόμενο ήταν το Ελληνικό Δημόσιο : η ευθύνη του στηριζόταν στο ότι δεν είχε αποκλείσει η Αστυνομία την περιοχή, γύρω από το σημείο, όπου θα γινόταν η έκρηξη, με συνέπεια το θύμα να υποστεί σωματικές βλάβες από γυαλιά, που έπεσαν από πάνω.
-Η ενάγουσα ζητούσε 300.000 ευρώ. Πιθανώς το Δικαστήριο έκρινε ότι οι σωματικές βλάβες δεν ήταν τόσο σοβαρές ή ότι έφερε και το θύμα κάποια ευθύνη (το λεγόμενο "συντρέχον πταίσμα" του ζημιωθέντος) και επιδίκασε μόνον 25.000.
-Το συμβάν έλαβε χώρα στα τέλη του ...2005, οπότε καταλαβαίνετε σε τι σημείο έχει φτάσει η απονομή Δικαιοσύνης στη Χώρα : η απόφαση βγήκε 6,5 χρόνια μετά και αν δεν είναι άμεσα εκτελεστή και ασκήσει το Δημόσιο έφεση, θα τραβήξει η υπόθεση μερικά χρόνια ακόμα ! Μπορεί βέβαια οι αξιώσεις αυτές να κληρονομούνται και οι κληρονόμοι να μπορούν να συνεχίσουν τη Δίκη (γενικά μιλώντας όχι για τη συγκεκριμένη υπόθεση, ναναι καλά η γυναίκα !), ωστόσο φαίνεται πόσο σοβαρό πρόβλημα είναι πλέον η αργοπορία στην απονομή Δικαιοσύνης και κανείς δεν κάνει κάτι γι' αυτήν !
Αν ασκήσει έφεση μόνον το Δημόσιο, το ποσόν της αποζημίωσης θα μείνει ως έχει ή θα μειωθεί, με βάση την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος (που έχουμε δει και αλλού), ενώ αν ασκήσει έφεση και το θύμα, το ποσόν μπορεί στο Εφετείο και να αυξηθεί !
η πολύ πρόσφατη απόφαση για την "υπόθεση της ζαρντινιέρας" στη Θεσ/νίκη, που επιδίκασε στο θύμα 300.000 ευρώ θεωρώ ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και οφείλουμε να τη δούμε θετικά, ως ένδειξη ότι τα Δικαστήριά μας γίνονται πιο "γενναιόδωρα" ή λιγότερο "φειδωλά", αναλόγως πως το βλέπει κανείς ! βέβαια απέχουμε ακόμα ..αρκετά από τα αντίστοιχα της Αμερικής, όπου σε αντίστοιχες υποθέσεις, με εναγόμενο το Δημόσιο ή εταιρίες-κολοσσούς, η αποζημίωση ηθικής βλάβης μετράται σε εκατομμύρια δολάρια !!
ΑπάντησηΔιαγραφή