τι είναι και πως τιμωρείται η υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης

  Μία ποινική διάταξη, με ευρύτατη εφαρμογή και συχνή εμφάνιση στην καθημερινή πράξη, είναι και εκείνη, που τιμωρεί την υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης !
  Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι "όποιος πετυχαίνει με εξαπάτηση να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο αναληθώς περιστατικό, που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, καθώς και όποιος χρησιμοποιεί την ψευδή βεβαίωση, για να εξαπατήσει άλλον σχετικά με το περιστατικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση από 3 μήνες έως 2 έτη.
   Επειδή συνήθως, η υφ-αρπαγή της ψευδούς βεβαίωσης, γίνεται με χρήση άλλων πλαστών δικαιολογητικών-εγγράφων, ορίζεται περαιτέρω, ότι στις περιπτώσεις αυτές, όπου έχουμε χρήση πλαστού, η ποινή μπορεί να αυξηθεί και να φτάσει τα 5 έτη !
   Το έγκλημα θεωρείται "τετελεσμένο", από τη στιγμή, που θα βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο κάτι αναληθές, το οποίο όμως μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, δηλ. να χρησιμοποιηθεί περαιτέρω, άσχετα δηλ. αν αυτός που το πήρε, το χρησιμοποίησε μετά ή όχι. Εξάλλου, μπορεί άλλος να το πήρε και άλλος να έκανε χρήση αυτού, οπότε έχουμε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις εγκλημάτων, ενώ φυσικά είναι νοητή και η ηθική αυτουργία σε αυτό το αδίκημα, με την έννοια ότι κάποιος τρίτος πείθει το δράστη να πάρει ή να χρησιμοποιήσει την ψευδή βεβαίωση.
   Το αδίκημα αυτό συναντάται παντού και κατά κανόνα σε δημόσιες υπηρεσίες, που εκδίδουν πιστοποιητικά και βεβαιώσεις και συνήθως σε Πολεοδομίες, υπηρεσίες έκδοσης διαβατηρίων, αδειών οδήγησης ή αδειών παραμονής αλλοδαπών, σε τελωνεία, υπηρεσίες, όπως το ΔΙΚΑΤΣΑ ή σε σχολές πανεπιστημίου κ.ο.κ.
   Για να καταδικαστεί κάποιος, για το εν λόγω έγκλημα, θα πρέπει :
-ο δράστης να έχει δόλο, δηλαδή να χρησιμοποιεί σκοπίμως απατηλά μέσα (πλαστά έγγραφα, ψευδείς υπεύθυνες δηλώσεις κλπ), προκειμένου να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο κάποιο ψευδές γεγονός π.χ κάποιος δηλώνει ψευδώς στην Πολεοδομία ότι το οικόπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, προκειμένου να εκδώσει άδεια οικοδομής.
-το έγγραφο θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά δημόσιου εγγράφου, ήτοι να έχει συνταχθεί από αρμόδιο υπάλληλο, να έχει όλα τα προβλεπόμενα τυπικά στοιχεία, να ισχύει έναντι όλων και να μπορεί να επιφέρει συνέπειες. Έτσι π.χ έχει κριθεί ότι δεν αποτελεί υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης, η ..προσφιλής τακτική να κτυπά ένας δημόσιος υπάλληλος την κάρτα άλλου, ο οποίος απουσιάζει, διότι δεν θεωρήθηκε η "κάρτα" δημόσιο έγγραφο, που βεβαιώνει το γεγονός της προσέλευσης ή της αποχώρησης του υπαλλήλου.
-Θα πρέπει ο δράστης να εξαπατά τον αρμόδιο υπάλληλο, ώστε να εκδώσει ψευδή βεβαίωση, με κάθε "πρόσφορο" τρόπο και πάντως όχι με κραυγαλέο, δηλαδή να είναι προφανές ότι εξαπατά, γιατί σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ευθύνεται αποκλειστικά ο υπάλληλος, που δεν το κατάλαβε !! Αν βέβαια ο υπάλληλος είναι "μέσα στο κόλπο", τότε πλέον μιλάμε για ψευδή βεβαίωση του υπαλλήλου (άλλο αδίκημα) και ηθική αυτουργία σε αυτή, του "ενδιαφερόμενου".
-Θα πρέπει το δημόσιο αυτό έγγραφο, όπως είπαμε, να έχει έννομες συνέπειες, διότι αν δεν έχει, αν δεν μπορεί δηλ. να χρησιμοποιηθεί περαιτέρω, για το σκοπό, για τον οποίο, "το υφάρπαξε" ο δράστης, δεν υπάρχει και ποινικό αδίκημα.
   Να σημειωθεί τέλος ότι, νομικά, η έννοια του υπαλλήλου, που εκδίδει δημόσια έγγραφα, είναι ευρύτερη εκείνης, που έχει στο μυαλό του ο μέσος άνθρωπος και περιλαμβάνει και άλλους, εκτός από τους δημόσιους, δημοτικούς κλπ υπαλλήλους : Συγκεκριμένα, δημόσιο έγγραφο είναι και το συμβόλαιο, που συντάσσεται ενώπιον συμ/φου, οπότε αν βεβαιωθεί κάτι το ψευδές σε αυτό, με εξαπάτησή του, έχουμε το εν λόγω αδίκημα, όπως επίσης και όταν ο δικηγόρος επικυρώνει ένα (αντίγραφο) έγγραφο, ενεργεί ως "υπάλληλος" και μπορεί να υπάρξει και εκεί έγκλημα, εφόσον εξαπατηθεί και βεβαιώσει ψευδώς κάτι !