αυτοδιοίκητο χωρίς "ίδιους" πόρους απλά δεν υπάρχει !

    Για τα όσα γίνονται στα πανεπιστήμια, τις τελευταίες μέρες (ή μήνες για την ακρίβεια), η έκφραση "ό,τι ναναι", είναι λίγη, για να περιγράψει, όσα βλέπουμε και ακούμε και απορώ, γιατί η κυβέρνηση δεν έχει εφαρμόσει ακόμα την πολιτική επιστράτευση, γιατί το σκέφεται ακόμα...!
   Το κερασάκι στην τούρτα, ήταν η χθεσινή είδηση ότι ο πρύτανης του πανεπιστημίου αθηνών, έκανε αγωγή σε συναδέλφους του, με την οποία ζητάει 1 εκατομμύριο ευρώ (χαχα), την ώρα, που οι φοιτητές χάνουν το εξάμηνο (και μιλάμε για 6 μήνες από τη Ζωή τους, όχι απλά από τις σπουδές τους !), κάποιοι ζουν σε άλλο πλανήτη, στον πλανήτη "αυτοδιοίκητο"...
   Φοβάμαι ότι η έννοια του "αυτοδιοίκητου", είναι παρεξηγημένη, όχι μόνον από τους πρυτάνεις, αλλά και από τους δημάρχους, δεν έχουν καταλάβει, ότι ουσιαστικά είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ότι πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο, τον έλληνα φορολογούμενο, για να κάνουν μία συγκεκριμένη δουλειά, που τους έχει αναθέσει το Κράτος, η κεντρική διοίκηση, όχι για να διορίζουν κόσμο (συγγενείς, κατά βάση), να κάνουν δωράκια σε ηθοποιούς, να κλέβουν το πετρέλαιο, που προορίζεται για την θέρμανση των αμφιθεάτρων και να το πουλάνε, να χτίζουν βίλες, με προγράμματα κοινοτικών κονδυλίων κ.ο.κ.
  Ουσιαστικά, αυτοδιοίκητο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, είναι μία φαντασίωση, στο μυαλό των πρυτάνεων, ωστόσο τους έχει γίνει έμμονη ιδέα και νομίζουν ότι υφίσταται πραγματικά, ότι μπορούν να τα βάζουν με το υπουργείο Παιδείας, ότι το υπουργείο, είναι ένας τρίτος και ότι μάλιστα "για όλα φταίει ο υπουργός" !
   Αν π.χ το γεωπονικό πανεπιστήμιο, είχε γελάδια και πουλούσε γάλα, αν καλλιεργούσε ντομάτες και πατάτες και μπορούσε να βγάζει τα έξοδα λειτουργίας του, τότε ναι, θα μπορούσε να είναι αυτοδιοίκητο και ανεξάρτητο, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία, ΔΕΝ υπάρχει καμία ανεξαρτησία, αυτό το ξέρουν και τα παιδάκια...
   Από την άλλη, έξις δευτέρα φύσις και είναι λιγάκι δύσκολο, να επανέλθουν οι πρυτάνεις και να δουν την πραγματικότητα, μετά από τόσα πολλά χρόνια ασυδοσίας και κατασπατάλησης εθνικών και κοινοτικών πόρων, το "αυτοδιοίκητο" κυλάει πλέον στις φλέβες τους και μπορούν να κάνουν αγωγές και μηνύσεις, μεταξύ τους, ενώ τα πανεπιστήμια είναι κλειστά και οι υπάλληλοι, να πληρώνονται κανονικά (όπως έγινε γνωστό), για να απεργούν !
   Επειδή, η παρατήρηση και η εμπειρία, είναι οι καλύτερες πηγές γνώσης, θα καταθέσω και την προσωπική μου, από τον ένα χρόνο, που απασχολήθηκα, ως συμβασιούχος στο ΕΚΠΑ (το 2005/6), όπως έχω αναφερθεί και αλλού, για μερικά -ενδεικτικά- πράγματα, που μου έκαναν εντύπωση, σχετικά με το προσωπικό : ένας υπάλληλος, εργαζόταν τα πρωϊνά στο πανεπιστήμιο και το απόγευμα, στο λογιστικό γραφείο, που διατηρούσε, μία άλλη νεαρή κυρία, εμφανιζόταν ΠΟΛΥ σπάνια (ουσιαστικά δεν είχε αντικείμενο), ασχολείτο με οικιακά κλπ δεν ξέρω ακριβώς, μία άλλη γυναίκα, είχε το δικό της γραφείο και την βλέπω τα πρωινά ακόμα (τώρα όχι τόσο συχνά) να κόβει βόλτες στο κολωνάκι, για καφέδες, ψώνια κλπ, γενικά μερικοί εργάζονταν πραγματικά και άλλοι, απλά πληρώνονταν, όπως συμβαίνει σε όλο το δημόσιο, τα πανεπιστήμια δεν θα μπορούσαν να είναι η εξαίρεση...
   Η διαφορά των πανεπιστημίων, με άλλες υπηρεσίες, είναι ίσως το "οικογενειακό" κλίμα, που επικρατεί, πόσα ζευγάρια, συγγενείς κλπ, εργάζονται εκεί, πράγμα που μπορεί κανείς να διαπιστώσει, ρίχνοντας μια ματιά στον αλφαβητικό τηλεφωνικό κατάλογο των υπαλλήλων !
   Τα πανεπιστήμια γενικά, από διοικητική άποψη, είναι μία μικρογραφία των όσων συμβαίνουν σε όλο το δημόσιο, με σπατάλες, πελατειακές σχέσεις κ.ο.κ, δεν ξέρω αν οι υπάλληλοι, που έχουν, είναι πολλοί ή λίγοι, αυτό όμως που ξέρω, είναι ότι δεν πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους, ως εξαίρεση στον κανόνα, ότι είναι κάτι διαφορετικό, από τους άλλους, αφού απλά δεν είναι.
    Η μόνη διαφορά τους, είναι ότι βγάζουν μόνοι τους τη μισθοδοσία και μπορούν να απεργούν και να πληρώνονται, χωρίς να χρειάζεται να δηλώνουν άδεια ή ασθένεια, όπως γίνεται στις άλλες ΔΕΚΟ...
    Οι εποχές, όπου κάποιες μειοψηφίες κρατούσαν όμηρο την κοινωνία, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι, όσο διαφορετικά και αν είχαν μάθει έως τώρα και όπου δεν πίπτει λόγος, (πρέπει να) πίπτει επιστράτευση (αφού δεν υπάρχουν πιο δραστικά μέτρα, όπως άμεση απόλυση) !