διορισμός με πλαστά και συνέπειες (Νο2) !

    Το ζήτημα του διορισμού, στο ευρύτερο δημόσιο, με πλαστά πτυχία κλπ, φαίνεται πως είναι τελικά πολύ μεγάλο και σοβαρό, είναι πολλές χιλιάδες οι σχετικές περιπτώσεις, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτουν οι ετεροχρονισμένες έρευνες των υπηρεσιών και όσα καθημερινά συναντούμε, ως δικηγόροι !
   Οι υποθέσεις αυτές, έχουν βασικά δύο σκέλη, ένα ποινικό και ένα υπηρεσιακό : ως προς το ποινικό σκέλος, μιλάμε για πλαστογραφία (για την ακρίβεια για χρήση πλαστού, αφού τα πλαστά, κατά κανόνα, κατασκεύαζαν άλλοι, όχι ο υπάλληλος, αλλά κυκλώματα, με το αζημίωτο φυσικά), που παραγράφεται, ως πλημμέλημα, στα 5 έτη, επομένως αν έχει παρέλθει 5ετία, από το διορισμό, ποινική ευθύνη, δεν μπορεί να υπάρξει...
   Ως προς το υπηρεσιακό σκέλος, η υπηρεσία οφείλει να ανακαλέσει τον παράνομο διορισμό, όσα χρόνια και αν έχουν περάσει, επειδή ο υπάλληλος συνετέλεσε και ο ίδιος στην παρανομία, δεν υπάρχει εδώ διακριτική ευχέρεια, γιατί μετά θα έχουν ευθύνες οι προϊστάμενοι, που δεν ανακάλεσαν τον παράνομο διορισμό, μετά την αποκάλυψή του !
    Από πλευράς τακτικής, συνίσταται, ειδικά αν έχει παρέλθει η 5ετία, ο υπάλληλος να ομολογήσει την πράξη του, να την παραδεχθεί και όχι να την αρνηθεί, διότι αν μετά αποδειχθεί η πλαστότητα, είναι πιθανόν να κατηγορηθεί, για άλλο, νέο αδίκημα, που θα έχει σχέση με την απόπειρα παραπλάνησης της υπηρεσίας (ψευδορκία ή ψευδή ανωμοτί κατάθεση κλπ)...
    Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση πάντως, όπου η πλαστογραφία είναι ξεκάθαρη και ομολογημένη, υπάρχουν περιθώρια νομικής υπεράσπισης και δικαστικής επιδίωξης, να παραμείνει ο υπάλληλος στη θέση του !
     Φαίνεται, συχνά, ότι οι Αρχές με τον τρόπο, που δρουν, ουσιαστικά δίνουν δουλειά, σε εμάς τους δικηγόρους, πάντα στο θέμα της απόλυσης, όπως διδάσκει η μέχρι τώρα εμπειρία, οι περισσότεροι υπάλληλοι δικαιώνονται, αφού και τα Δικαστήρια επιδεικνύουν έντονα φιλεργατική διάθεση (ενίοτε το παρακάνουν βέβαια)...
     Μιλάμε βέβαια για απολύσεις, που γίνονται για άλλους λόγους και όχι λόγω κατάργησης της αντίστοιχης οργανικής θέσης, που είναι και η ασφαλέστερη μέθοδος, για να μειωθεί το σπάταλο, αδηφάγο και αντιπαραγωγικό δημόσιο !
     Ως προς το ακριβές μέγεθος του δημόσιου τομέα και των μισθοδοτούμενων από τον κρατικό προϋπολογισμό υπαλλήλων, εξακολουθεί να υπάρχει (σκόπιμη ;) σύγχυση : τα νούμερα, που ανακοινώθηκαν σήμερα, για κάτι λιγότερο από 600.000, δεν μπορεί να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όταν μόνον ένα υπουργείο, το Παιδείας, έχει περί τις 200.000...
     Φαίνεται ότι και εδώ, το ελληνικό δημόσιο, δεν ξέρει "που του παν' τα τέσσερα", έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ και τόσο άναρχα, που δεν μπορεί πλέον να συμμαζευτεί και εκτός αυτού, άλλο καθεστώς (μισθολογικό και όχι μόνον) ισχύει στην κάθε επιμέρους υπηρεσία (ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Α.Ε κλπ), επικρατεί ένα μπάχαλο, που ευνοεί τις αδικίες και τις ανομίες !
      Από την άλλη, έχεις και υπουργούς-"ξευτέρια", όπως ο Κούλης, που βγαίνει και λέει, χωρίς να ντρέπεται, ότι μειώθηκε το δημόσιο, κατά 200.000 άτομα και το αντίστοιχο μισθολογικό κόστος, λες και αυτοί εξαϋλώθηκαν, πέθαναν ή μετανάστευσαν, λες και δεν τους πληρώνουμε, ως συνταξιούχους πλέον, με απολαβές ίσες σχεδόν, με αυτές που έπαιρναν ως υπάλληλοι και επιπλέον, εισέπραξαν και μερικά δισ ευρώ, ως εφάπαξ...
      Χωρίς πραγματικές-κανονικές απολύσεις και νέα μείωση των αποδοχών στο δημόσιο και των συντάξεων, στα υψηλά τουλάχιστον κλιμάκια (πάνω από 1300 ευρώ π.χ), θεωρώ, ότι το ελληνικό πρόγραμμα απλά ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ, όσο πιο γρήγορα οι κυβερνώντες δουν κατάματα την πραγματικότητα και πάρουν τις σωστές αποφάσεις, εγκαταλείποντας τις εμμονές του παρελθόντος, τόσο το καλύτερο για όλους και κυρίως ..ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ !