Ίσως το έχω ξαναπεί, δεν είναι, ούτε τα ποτά, ούτε τα τσιγάρα, ούτε τα ξενύχτια, που έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια, αλλά οι κακές παρέες και η περίπτωση Μπαλτάκου, αποτελεί ένα πολύ διδακτικό παράδειγμα, επ' αυτού !
Αφενός, οι παρέες και το φλερτ του Μπαλτάκου με την ακροδεξιά, κατέστρεψαν πολιτικά τον ίδιο και επαγγελματικά το γιο του (βέβαια για τη σκανδαλώδη εύνοια και τα ρουσφέτια υπέρ του υιού Μπαλτάκου, είχαν γραφτεί διάφορα, αλλά αυτό είναι κανόνας στο ελληνικό δημόσιο, το λεγόμενο "βύσμα") και αφετέρου, η παρέα Σαμαρά με Μπαλτάκο, παραλίγο να καταστρέψει και την κυβέρνηση...
Ειδικά ένας ηγέτης, όπως ο Πρωθυπουργός, οφείλει να προσέχει ποιους έχει δίπλα του, οι λεγόμενοι "αυλικοί", οφείλουν όχι μόνον να δείχνουν, αλλά και να είναι έντιμοι και άμεμπτοι, γιατί τα στραβοπατήματά τους, μπορεί (λογικά) να χρεωθούν στον ίδιο και μπορεί να τρέφει ένα φίδι στον κόρφο του, χωρίς (;) να το ξέρει !
Η εξήγηση του Μπαλτάκου, ότι παγιδεύτηκε, δεν φαίνεται να πείθει και τόσο, παρότι είναι φανερό ότι η επίμαχη συνομιλία, είναι προϊόν υποκλοπής, δε γνώριζε ότι ο κασιδιάρης τον καταγράφει και έτσι δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί δικαστικά, ωστόσο το θέμα εδώ είναι καθαρά πολιτικό, όχι ποινικό και νομικό (δεν θα μπορούσε π.χ ο Σαμαράς να τον μηνύσει για εξύβριση, χαχα)...
Η υπόθεση αυτή, έχει και άλλα πολλά διδάγματα να προσφέρει, όπως π.χ ότι αργά ή γρήγορα, το αληθινό πρόσωπο κάποιου, έρχεται στο φως (όπως οι φιλοφασιστικές τάσεις Μπαλτάκου) και πως αν βασίζεσαι σε γνωριμίες κλπ, για να ανέλθεις και όχι στην αξία (και τις αξίες) σου, η πτώση θα είναι βίαιη και οδυνηρή !
Βέβαια, η ιστορία αυτή, έχει και την άλλη ανάγνωση : Ουσιαστικά, ο κασιδιάρης και οι λοιποί χρυσαύγουλοι, που πίστεψαν ότι έβγαλαν λαγό και πανηγύριζαν, ότι θα πέσει η κυβέρνηση, έβαλαν πάλι αυτογκόλ...
Διότι, αν το δει κάποιος ψύχραιμα, θα καταλάβει ότι ο αρχηγός (απουσία του αρχηγού) της χ.α, είναι φιλαράκι καλό και συνομιλεί με μοναδική άνεση, με τον "εχθρό", με ένα σημαίνον στέλεχος της κυβέρνησης, που θέλει, υποτίθεται, να ανατρέψει, οπότε η αντισυστημικότητα της χ.α, τίθεται και πάλι εν αμφιβόλω !
Μετά τις αποκαλύψεις, ήταν προφανές ότι ο Μπαλτάκος, ήταν ξένο σώμα στην κυβέρνηση και ορθά απομακρύνθηκε τόσο γρήγορα (σχετικό και αυτό, γιατί χωρίς τη ..βοήθεια κασιδιάρη, θα ήταν ακόμα στη θέση του !).
Επομένως, τέλος καλό, όλα καλά, ο Μπαλτάκος (πατέρας και υιός) πήρε αυτό, που του άξιζε και η ζωή συνεχίζεται..
Ίσως, τέλος, αυτό να γίνει μάθημα στους πολιτικούς ηγέτες μας, ώστε να επιλέγουν πιο προσεκτικά, στο εξής, τους συνεργάτες τους, με ουσιαστικά κριτήρια και όχι μόνον κομματικά !
Αφενός, οι παρέες και το φλερτ του Μπαλτάκου με την ακροδεξιά, κατέστρεψαν πολιτικά τον ίδιο και επαγγελματικά το γιο του (βέβαια για τη σκανδαλώδη εύνοια και τα ρουσφέτια υπέρ του υιού Μπαλτάκου, είχαν γραφτεί διάφορα, αλλά αυτό είναι κανόνας στο ελληνικό δημόσιο, το λεγόμενο "βύσμα") και αφετέρου, η παρέα Σαμαρά με Μπαλτάκο, παραλίγο να καταστρέψει και την κυβέρνηση...
Ειδικά ένας ηγέτης, όπως ο Πρωθυπουργός, οφείλει να προσέχει ποιους έχει δίπλα του, οι λεγόμενοι "αυλικοί", οφείλουν όχι μόνον να δείχνουν, αλλά και να είναι έντιμοι και άμεμπτοι, γιατί τα στραβοπατήματά τους, μπορεί (λογικά) να χρεωθούν στον ίδιο και μπορεί να τρέφει ένα φίδι στον κόρφο του, χωρίς (;) να το ξέρει !
Η εξήγηση του Μπαλτάκου, ότι παγιδεύτηκε, δεν φαίνεται να πείθει και τόσο, παρότι είναι φανερό ότι η επίμαχη συνομιλία, είναι προϊόν υποκλοπής, δε γνώριζε ότι ο κασιδιάρης τον καταγράφει και έτσι δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί δικαστικά, ωστόσο το θέμα εδώ είναι καθαρά πολιτικό, όχι ποινικό και νομικό (δεν θα μπορούσε π.χ ο Σαμαράς να τον μηνύσει για εξύβριση, χαχα)...
Η υπόθεση αυτή, έχει και άλλα πολλά διδάγματα να προσφέρει, όπως π.χ ότι αργά ή γρήγορα, το αληθινό πρόσωπο κάποιου, έρχεται στο φως (όπως οι φιλοφασιστικές τάσεις Μπαλτάκου) και πως αν βασίζεσαι σε γνωριμίες κλπ, για να ανέλθεις και όχι στην αξία (και τις αξίες) σου, η πτώση θα είναι βίαιη και οδυνηρή !
Βέβαια, η ιστορία αυτή, έχει και την άλλη ανάγνωση : Ουσιαστικά, ο κασιδιάρης και οι λοιποί χρυσαύγουλοι, που πίστεψαν ότι έβγαλαν λαγό και πανηγύριζαν, ότι θα πέσει η κυβέρνηση, έβαλαν πάλι αυτογκόλ...
Διότι, αν το δει κάποιος ψύχραιμα, θα καταλάβει ότι ο αρχηγός (απουσία του αρχηγού) της χ.α, είναι φιλαράκι καλό και συνομιλεί με μοναδική άνεση, με τον "εχθρό", με ένα σημαίνον στέλεχος της κυβέρνησης, που θέλει, υποτίθεται, να ανατρέψει, οπότε η αντισυστημικότητα της χ.α, τίθεται και πάλι εν αμφιβόλω !
Μετά τις αποκαλύψεις, ήταν προφανές ότι ο Μπαλτάκος, ήταν ξένο σώμα στην κυβέρνηση και ορθά απομακρύνθηκε τόσο γρήγορα (σχετικό και αυτό, γιατί χωρίς τη ..βοήθεια κασιδιάρη, θα ήταν ακόμα στη θέση του !).
Επομένως, τέλος καλό, όλα καλά, ο Μπαλτάκος (πατέρας και υιός) πήρε αυτό, που του άξιζε και η ζωή συνεχίζεται..
Ίσως, τέλος, αυτό να γίνει μάθημα στους πολιτικούς ηγέτες μας, ώστε να επιλέγουν πιο προσεκτικά, στο εξής, τους συνεργάτες τους, με ουσιαστικά κριτήρια και όχι μόνον κομματικά !
Επί της ουσίας, τώρα, τα όσα φέρεται να είπε ο Σαμαράς, μετά την απόφαση των δικαστικών αρχών, να αφεθούν ο κασιδιάρης και οι άλλοι δύο, ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, μετά την απολογία τους, εκφράζουν, θεωρώ, το κοινό περί Δικαίου αίσθημα ! ΟΛΟΙ, οι υγιώς σκεπτόμενοι, άνθρωποι, ένιωσαν άβολα και αμήχανα, στο άκουσμα της απόφασης, όπως θα ένιωσαν και οι ίδιοι οι δικαστές, που τους άφησαν ελεύθερους, όταν έκαναν τα αίσχη, που έκαναν, στο προαύλιο των Δικαστηρίων, εις βάρος δημοσιογράφων (για να μην ξεχνιόμαστε)...Το πρόβλημα επομένως, το δημιούργησαν οι ίδιοι οι δικαστές του Πρωτοδικείου και γι' αυτό η υπόθεση ανατέθηκε σε εφέτες ανακριτές, που ως τώρα, κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά και όπως πρέπει !
ΑπάντησηΔιαγραφή