Να δοθεί λύση στο ζήτημα με τα πλαστά πτυχία !

   Από τη στιγμή, που το ελληνικό κράτος, τέσσερα χρόνια, μετά την επίσημη χρεοκοπία του, αποφάσισε να ελέγξει τα πτυχία και λοιπά έγγραφα, με τα οποία διορίστηκαν οι υπάλληλοί του και να ανακαλέσει τους παράνομους διορισμούς, θα πρέπει να δοθούν κάποιες εξηγήσεις, είτε με εγκυκλίους, είτε και με νομοθετική ρύθμιση, εν ανάγκη, προκειμένου να μην ερμηνεύει ο καθένας, κατά το δοκούν, το εφαρμοστέο δίκαιο, σε αυτές τις περιπτώσεις !
  Υπάρχουν γενικές, αλλά και ειδικότερες Αρχές του Δικαίου (διοικητικού και όχι μόνον), με βάση τις οποίες, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να διευκρινιστεί ότι :
-Η ανάκληση του διορισμού, αφορά το μέλλον, το από εδώ και πέρα, δεν έχει αναδρομική ισχύ, με την έννοια ότι δεν θίγονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα του απολυόμενου (ένσημα, προϋπηρεσία κλπ) και ότι ΔΕΝ αναζητούνται οι καταβληθείσες αποδοχές !
-Θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το ζήτημα, ότι οι μισθοί κλπ, που εισέπραξε ο διορισθείς με πλαστά πτυχία, ΔΕΝ αποτελούν παράνομο όφελος, διότι καταβλήθηκαν, ως αντάλλαγμα παροχής εργασίας και αυτό έχει σημασία, για τον ποινικό χαρακτηρισμό της πράξης, ως πλημμελήματος ή ως κακουργήματος, που έχει σημασία και ως προς το χρόνο της παραγραφής...
-Συνεπώς, από τη στιγμή, που το όφελος δεν είναι παράνομο (υπάρχει αιτία, η παροχή εργασίας), θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι υπηρεσίες, θα στέλνουν τους φακέλους, στον Εισαγγελέα, ΜΟΝΟΝ εάν δεν έχει παρέλθει 5ετία, που είναι και το χρονικό όριο παραγραφής του σχετικού πλημμελήματος της πλαστογραφίας !
-Τα βασικά επιχειρήματα, εν προκειμένω, είναι ότι τα χρήματα αυτά, θα δίνονταν, ΟΥΤΩΣ Η' ΑΛΛΩΣ, σε κάποιον άλλον, που θα είχε γνήσιο πτυχίο και, από το χώρο του ιδιωτικού (εργατικού) δικαίου, το οποίο αναγνωρίζει στον ακύρως-παρανόμως απασχολούμενο (π.χ σερβιτόρος, χωρίς βιβλιάριο υγείας, αλλοδαπός, χωρίς άδεια εργασίας κ.ο.κ), ΑΞΙΩΣΗ μισθού και μάλιστα δικαστικά επιδιώξιμη !!
-Υπάρχουν άνθρωποι, που εργάζονται στο δημόσιο τομέα, 10, 15 έως και 25 χρόνια και τώρα αποκαλύπτεται, ότι διορίστηκαν παρατύπως (το όνειρο του Έλληνα, για "βόλεμα" στο Δημόσιο, ήταν και μάλλον είναι ισχυρό και αυτό το εκμεταλλεύτηκαν επιτήδειοι, που έβγαλαν πολλά λεφτά, κάνοντας επάγγελμα την πλαστογραφία, πουλώντας δηλαδή στους ενδιαφερόμενους, τα πλαστά έγγραφα) : δεν είναι ούτε νόμιμο, ούτε λογικό να αναζητηθούν ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ χρήματα, οδηγεί σε ανεπιεικές και παράλογο αποτέλεσμα ! Ήδη κάποιοι, έχουν χάσει τον ύπνο τους ή μεταβιβάζουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, υποβαλλόμενοι σε περιττά έξοδα...Για αυτό, χρειάζεται πολιτική-νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να διευκρινιστεί ότι οι αποδοχές, δεν θα επιστραφούν και να ξαναβρούν οι άνθρωποι την ηρεμία τους και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού, χωρίς να χάσουν την προϋπηρεσία και τα ένσημά τους !
    Εξάλλου, αν το δει κανείς το ζήτημα ψύχραιμα και λογικά, θα δει ότι αυτοί, οι οποίοι είναι στο στόχαστρο, λόγω πλαστών δικαιολογητικών πρόσληψης, είναι πολύ πιθανόν, να είναι ΑΨΟΓΟΙ στην υπηρεσία τους, να μην έχουν δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα, να μην έχουν υποπέσει σε πειθαρχικά παραπτώματα και γενικά, να είναι πολύ πιο άξιοι και εργατικοί, από κάποιους, που διορίστηκαν με γνήσια πτυχία και δεν προσφέρουν τίποτα...
    Από την άποψη αυτή, θεωρώ, ότι η απόλυση δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητη και αυτόματη, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και θα έπρεπε να αξιολογείται διαφορετικά (πόσα χρόνια εργάζεται κάποιος, ποια είναι η απόδοσή του, αν έχει άλλα προσόντα, αν μπήκε με διαγωνισμό, αν στην πορεία απέκτησε νέα πτυχία, έγκυρα αυτή τη φορά κ.ο.κ), ούτε μπορεί η διοίκηση να ανατρέπει καταστάσεις παγιωμένες και διαμορφωμένες, επί τόσα πολλά χρόνια, εν μία νυκτί !
     Ξέρω ότι αυτά είναι ψιλά γράμματα, για την ελληνική δημόσια διοίκηση, που λειτουργεί, ως ισοπεδωτική κρεατομηχανή και τσουβαλιάζει τους πάντες, σε ΕΝΑ τσουβάλι, ωστόσο, είναι ανάγκη, να εκφραστεί, από επίσημα χείλη, ότι οι άνθρωποι αυτοί, ΔΕΝ υποχρεούνται να επιστρέψουν τις αποδοχές τους, ούτε χάνουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, διότι κάτι τέτοιο, δεν είναι απλά παράνομο, είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ...

Η σωστή υπερασπιστική γραμμή και η σημασία της !

    Το ζήτημα αυτό, επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο και συνήθως αρνητικά-αντίστροφα, με την έννοια της ..λάθος υπερασπιστικής γραμμής, που οδηγεί στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα, όπως φάνηκε στην πρόσφατη "Δίκη της Νέας Μάκρης", με το δράστη και την αδερφή του θύματος, να ..εισπράττουν τις μέγιστες δυνατές ποινές !
  Ο "άντρας" αυτός, που περιγράφεται ως ο νταής της περιοχής, αφού σκότωσε στο ξύλο την άτυχη κοπέλα, στην αρχή έσπευσε να εξαφανιστεί (και θυμόμαστε όλοι την ..απροθυμία των Αρχών να τον συλλάβουν) και αφού παραδόθηκε στις Αρχές, η υπεράσπισή του, κινήθηκε σε επιχειρήματα, του τύπου "της έριξα μία σφαλιάρα", "ήταν ατύχημα-κακιά ώρα", "έπεσε πάνω στον προφυλακτήρα" κλπ,, με τα γνωστά αποτελέσματα...
   Αν είχε παραδοθεί εξαρχής και δεν κρυβόταν, σίγουρα θα ήταν καλύτερα, ενώ, σε τέτοιες περιπτώσεις, για να σπάσουν τα ισόβια, δύο είναι οι βασικές υπερασπιστικές τακτικές : πρώτον, η τέλεση της πράξης, "εν βρασμώ" και δεύτερον, η απουσία ανθρωποκτόνου πρόθεσης (οπότε γίνεται μετατροπή της κατηγορίας, σε θανατηφόρες σωματικές βλάβες και πέφτεις στα πιο μαλακά) !
   Εν προκειμένω, οπωσδήποτε δεν ήμουν παρών στη Δίκη, ώστε να ξέρω τι ελέχθη, ωστόσο το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου, που προτάθηκε, για να σπάσει τα ισόβια, ήταν καμένο χαρτί και ήταν πλέον και πολύ αργά, για να σώσει την κατάσταση...
   Οπωσδήποτε, στο άσχημο αυτό αποτέλεσμα, συνετέλεσε και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι αποκαλύψεις για μία πραγματικά αρρωστημένη κατάσταση, με ερωτικά τρίγωνα κλπ, που επηρέασε τους δικαστές και -κυρίως- τους ενόρκους !
   Λάθος πιθανώς, να ήταν και η αρχική πρόθεση της αδερφής να παραστεί στη Δίκη, δια συνηγόρου και όχι αυτοπροσώπως (άσχετα αν μετά υποχρεώθηκε να παραστεί, ενώ δεν παρέστη ξανά, κατά την εκφώνηση της ποινής, φοβούμενη ίσως ότι μπορεί να πάει μέσα)...
   Με αφορμή λοιπόν, αυτή την περίπτωση, θα ήθελα να κάνω κάποιες γενικές παρατηρήσεις :
-Η χάραξη της ορθής υπερασπιστικής γραμμής, τόσο σε επίπεδο πραγματικών ισχυρισμών, όσο και σε νομικό επίπεδο, είναι και πρέπει να είναι (δεν μπορεί να γίνει αλλιώς) ευθύνη και δουλειά του δικηγόρου !
-Ο πελάτης-εντολέας, οφείλει να ακολουθεί αυτή τη γραμμή και όχι φυσικά το αντίστροφο...
-Σε κάθε υπόθεση, υπάρχει μία άριστη-βέλτιστη τακτική, μία ..καταστροφική και αρκετές ενδιάμεσες, όπως σε όλα τα πράγματα, από εκεί και μετά, είναι πάλι ευθύνη του δικηγόρου, να έχει, κατά νου και ένα plan B, σε περίπτωση, που κάτι στραβώσει στην πορεία !
-Είναι καλό οι κατηγορούμενοι, να αποφεύγουν τις ..πολλές γνώμες, να ρωτάνε δεξιά και αριστερά, π.χ αστυνομικούς, δικαστικούς υπαλλήλους κλπ, γιατί, ως γνωστόν, η ημιμάθεια, είναι χειρότερη, από την αμάθεια και όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει...Πρέπει ο καθένας να μάθει να ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ τη γνώμη του δικηγόρου του (βέβαια δεν έχουν όλοι οι δικηγόροι την ικανότητα να διαβλέπουν ποια είναι η εκάστοτε καλύτερη υπερασπιστική τακτική, αυτό είναι αλήθεια και αποδεικνύεται κάθε τόσο, ωστόσο ένας άσχετος, θα σε παρασύρει χειρότερα), γιατί, σε τελική ανάλυση, όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης !
   Το ζήτημα βέβαια της εμπιστοσύνης και της επιλογής δικηγόρου, είναι μεγάλο και αξίζει ίσως ξεχωριστής ανάλυσης, γιατί όλα ξεκινούν από εκεί, πως επιλέγεις τον κατάλληλο νομικό συμπαραστάτη, χωρίς να παρασύρεσαι, από λόγια, "τίτλους", γνωστούς-φίλους, δημόσιες σχέσεις κλπ., δηλαδή από μία εικόνα, που έχεις δημιουργήσει στο μυαλό σου (είτε μόνος, είτε από άλλους) και όχι από την ουσία...
   

ΟΥΤΕ για αστείο !

   Καθώς η θητεία Παπούλια τελειώνει, έχει αρχίσει ήδη η προεδρολογία, που αναμένεται να ενταθεί από το φθινόπωρο και τα ονόματα, που ακούγονται ως τώρα, μόνον ως ανέκδοτα, μπορούν να εκληφθούν !
  Η "περίπτωση" Κουβέλη, είναι καμμένη, διότι στις τελευταίες εκλογές, πήρε 1% και αν μη τι άλλο, ο Πρόεδρος, θα πρέπει να είναι δημοφιλής...Εκτός αυτού, το γεγονός, ότι δεν είχε την στοιχειώδη ευθιξία να παραιτηθεί και παρέμεινε γαντζωμένος σε μία (ανύπαρκτη) καρέκλα και παράλληλα, δείχνει εκτός τόπου και χρόνου, νομίζοντας ότι καταποντίστηκε, επειδή μπήκε στην κυβέρνηση και όχι επειδή ..έφυγε, όλα αυτά, μαρτυρούν ότι δεν κάνει, για τίποτα...
  Πιο πολύ γέλιο, όμως, προκαλούν τα σενάρια, να γίνει Πρόεδρος, ο "κουρασμένος", κάποιος που έχει τεράστιες (αν όχι τις μεγαλύτερες) ευθύνες, για την κατάντια και τη χρεοκοπία της χώρας και δεν θέλουμε πλέον να βλέπουμε, ούτε τη φάτσα του, όχι να τον δούμε και ..πρόεδρο !
   Την πρόταση "κουρασμένου", έριξε στο τραπέζι, ο ...Τραγάκης, κάποιος, ο οποίος γεννήθηκε το 1944 και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής το 1974, οπότε και να ήθελε, δεν ...πρόλαβε να δουλέψει στη ζωή του, είναι ο ορισμός του "επαγγελματία πολιτικού"..
    Ο επόμενος Πρόεδρος, καλύτερα, να μην είναι αυτό, δηλαδή επαγγελματίας πολιτικός, θα είναι προτιμότερο να προέρχεται από τον επιστημονικό ή δικαστικό ή καλλιτεχνικό κλπ κλάδο, να είναι πρόσωπο κύρους, να τον σέβονται όλοι και να μπορεί να εμπνεύσει τα ίδια και στους διεθνείς συνομιλητές του !
    Ο "κουρασμένος", θεωρώ, ότι αν έχει στοιχειώδη τσίπα πάνω του, δεν θα δεχτεί να πάει στην προεδρία, ακόμα και αν του το προτείνουν, διότι είναι υπόλογος, για τη μεγαλύτερη καταλήστευση (με νομιμοφανείς βασικά τρόπους) των δημόσιων ταμείων, από καταβολής ελληνικού κράτους...
     Εξάλλου, δε νομίζω ότι θέλει να αλλάξει το σημερινό τρόπο της ζωής του, να κάνει τα μπάνια του, στη Ραφήνα, τα ταξιδάκια του και να περιδιαβαίνει τις ταβέρνες, ανά την Ελλάδα, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα : να τρώει !
     Στο κάτω-κάτω, η εκλογή Προέδρου, έχει σημασία, μόνον και μόνον, επειδή απαιτεί αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο ρόλος του, είναι περισσότερο διακοσμητικός και συμβολικός, γι' αυτό χρειάζεται ένα πρόσωπο άφθαρτο, χωρίς κομματικές ταμπέλες, ενωτικό και -όπως είπαμε- με κύρος...
     Για τον απερχόμενο Πρόεδρο, δεν μπορεί να πει κανείς πολλά, είναι χαμηλών τόνων, ωστόσο βαρύνεται με δύο κηλίδες : πρώτον, ενώ οι Έλληνες έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό ή αυτοκτονούσαν, εκείνος μας κόστιζε 600 χιλιάρικα το χρόνο και με μεγάλη καθυστέρηση ζήτησε περικοπή των αποδοχών του και δεύτερον, έγιναν αντικείμενο συζήτησης, οι αυθαιρεσίες σε παραθαλάσσιο ακίνητό του, στα Ηπειρώτικα παράλια του Ιονίου !
     Όταν ο Πρόεδρος αυθαιρετεί και δε σέβεται το Νόμο, τι παράδειγμα δίνει στους πολίτες ;

Ένας παραλίγο δήμαρχος...!

   Σήμερα μάθαμε και επίσημα, ότι ο υποψήφιος δήμαρχος, που απεικονίζεται σε βίντεο, να κάνει αίσχη και να πρωταγωνιστεί σε σεξουαλικές διαστροφές, είναι, όπως υποψιαζόμασταν, μετά και τη χθεσινή ανακοίνωσή του-ύστατη προσπάθεια, να αποτρέψει το ..μοιραίο, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης !
   Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει το θέμα, να πούμε ότι η ιστοσελίδα zougla.gr του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, έγινε κάτοχος του σχετικού οπτικοακουστικού υλικού, πριν τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, αλλά προτίμησε να μην δημοσιοποιήσει το όνομα, για να μην επηρεάσει τη διαδικασία...
   Στο σχετικό βίντεο, ο υποψήφιος δήμαρχος του μεγαλύτερου Δήμου της χώρας, που έχασε, για λίγο, τελικά, από τον Καμίνη, έχει μπει σε site γνωριμιών και συνομιλεί με μία παρέα φοιτητών, μέσω web camera!
    Για να μην πολυλογούμε, στο βίντεο, ο Σακελλαρίδης, όπως προκύπτει, αυτοϊκανοποιήθηκε, εκσπερμάτωσε σε ποτήρι και ήπιε το σπέρμα του, ενώ έβαλε και ένα καρότο στον κώλο του (...)
    Δεν ξέρω πόσο σοκαριστικά ή ανώμαλα ή προχωρημένα, ακούγονται όλα αυτά, σίγουρα ο καθένας τα κρίνει διαφορετικά, ανάλογα με το βαθμό της προσωπικής του ηθικής, ωστόσο δεν τα λες και τόσο φυσιολογικά !
     Ο ίδιος πήγε κάτι να ψελλίσει, ότι η ..Αριστερά δεν εκβιάζεται (θέλει να τους παρασύρει στο βόθρο, μαζί του, όλους τους "αριστερούς" ;) και άλλα γραφικά, ενώ κανένα ζήτημα προστασίας προσωπικών δεδομένων δεν τίθεται, εν προκειμένω, εφόσον γνώριζε προφανώς, ότι τα κάνει μπροστά σε άλλους και ότι το υλικό καταγράφεται....
    Αυτό είναι και το ρεζουμέ της υπόθεσης, το πιο επικίνδυνο, διότι, ο καθένας, εκτός από τη δημόσια ζωή του, έχει και μία ιδιωτική και κανείς δεν έχει αμφιβολία, ότι ανάμεσα στους πολιτικούς μας (και όχι μόνον τους Έλληνες), σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι ανώμαλοι -με βάση την ηθική του μέσου, συνετού ανθρώπου- και πιθανόν και χειρότεροι, ωστόσο προσέχουν και διαφυλάσσουν την όποια διαστροφή τους και γενικά την ιδιωτική τους ζωή !
     Ωστόσο το να διεκδικεί το δήμο της Αθήνας, κάποιος, που έχει αυτά τα "γούστα" και ..νιώθει την ανάγκη, να τα μοιραστεί ή να τα επιδείξει σε άλλους (!), αυτό πλέον ξεφεύγει από τη λογική και σίγουρα δεν αποτελεί εχέγγυο, για μία επιτυχημένη θητεία και για χρηστή Διοίκηση...
     Από την άποψη αυτή, η σημερινή δημοσιοποίηση του ονόματός του, όχι μόνον, δεν αποτελεί προσβολή προσωπικών δεδομένων (Ο ΙΔΙΟΣ τα έκανε ενώπιον άλλων), αλλά κρίνεται μάλλον ..καθυστερημένη, θα έπρεπε το σκάνδαλο αυτό ίσως να αποκαλυφθεί, πριν τις εκλογές, για να ξέρει και ο άλλος τι ψηφίζει και να μην έχει τη δικαιολογία ότι δεν ήξερε !
      Και φυσικά αυτό πρέπει να γίνει μάθημα, όχι μόνον στον Τσίπρα, που τον επέλεξε, αλλά σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, για τα άτομα, που έχουν δίπλα τους και το κατά πόσον ξέρουν το ποιόν τους ή όχι...

προτεινόμενες ρυθμίσεις για ληξιπρόθεσμα, προς τράπεζες !

    Το κύκνειο άσμα της θητείας Προβόπουλου, στην ΤτΕ, έμελλε να είναι μία απόφαση, που συζητείται από χθες στα ΜΜΕ και αφορά σε ενδεικτικούς τρόπους, ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων δανείων (εξυπηρετούμενων και μη) προς τις τράπεζες (από ιδιώτες, αλλά και επιχειρήσεις) !
   Έτσι, όπως παρουσιάζεται από τους δημοσιογράφους, είναι σαν να απευθύνονται αυτά, απευθείας στους δανειολήπτες, όμως η αλήθεια είναι ότι απευθύνονται στις τράπεζες (αφού, ως γνωστόν, οι τράπεζες -υποτίθεται τουλάχιστον ότι- εποπτεύονται από την ΤτΕ), ως γενικές αρχές-κατευθύνσεις, ενώ δε λείπουν και οι υπερβολές, κυρίως για λόγους ψηφοθηρίας, ότι πάνε να κάνουν τους πολίτες μισθωτές, στα σπίτια τους (προφανώς, μέχρι να εξοφληθεί το στεγαστικό, η κυριότητα του δανειολήπτη, είναι ...επισφαλής και το ξέρει, εκ των προτέρων)...
   Πέρα από τις ίδιες τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, που φυσικά επιβλήθηκαν από έξω (Ε.Ε) και με ΤΕΡΑΣΤΙΑ καθυστέρηση, αφού ο Προβόπουλος, οι πολιτικοί μας και τα άλλα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, είναι άχρηστοι και δεν μπορούν, από μόνοι τους, όχι να πάρουν αποφάσεις ορθές, αλλά ούτε τα κορδόνια τους να δέσουν, νομικό ενδιαφέρον, έχουν και άλλα στοιχεία !
   Π.χ ορίζεται ρητά (αν και είναι αυτονόητο) ότι εξακολουθούν να ισχύουν και δεν θίγονται οι διατάξεις τόσο του "νόμου Κατσέλη", όσο και ο Πτωχευτικός Κώδικας, η εν λόγω απόφαση της ΤτΕ έχει νόημα, προφανώς, περισσότερο, στη λεγόμενη εξωδικαστική-συμβατική ρύθμιση των καθυστερούμενων δανείων...
    Από εκεί και μετά, μπορεί να απευθύνεται στις τράπεζες, ορίζοντας ότι πρέπει να συστήσουν ανεξάρτητα τμήματα διαχείρισης των "κόκκινων δανείων" και μερικούς τρόπους ρύθμισης, που σημαίνει ότι δεν μπορεί ο πελάτης-δανειολήπτης να επικαλεστεί υπέρ του, την εν λόγω απόφαση της ΤτΕ, ωστόσο και οι τράπεζες δεν μπορούν έτσι απλά, να την αγνοήσουν !
   Είναι καλό, που θεσπίστηκε, έστω και στο και 5', όχι στο παρά 5', διότι οι τράπεζες, στην Ελλάδα, έχουν αποδείξει, στο παρελθόν, ότι λειτουργούν, ως κράτος εν κράτει, δε σέβονται τίποτα, ούτε Νόμους, ούτε δικαστικές αποφάσεις (όλοι π.χ θυμόμαστε την απροθυμία τους να εφαρμόσουν αποφάσεις, που έκριναν παράνομες κάποιες προμήθειες), ούτε την ΤτΕ και χρειαζόταν κάποια -νομική- δέσμευσή τους, ως προς την υποχρέωσή τους, να ρυθμίσουν τα δάνεια, τα οποία δεν εξυπηρετούνται, όχι λόγω δυστροπίας, αλλά κυρίως λόγω συνθηκών ύφεσης και μείωσης των εισοδημάτων...
    Συνεπώς, αν πλέον δεν εφαρμόσουν αυτή την απόφαση, θα υπόκεινται σε καταγγελίες αρμοδίως και θα υπόκεινται και σε κυρώσεις διοικητικές, αλλά και ποινικές, ενώ οι ενδιαφερόμενοι δανειολήπτες, σε περίπτωση, που οι υποθέσεις τους, φτάνουν στα Δικαστήρια, θα μπορούν να επικαλεστούν ότι η τράπεζα δε συμμορφώθηκε, με την εν λόγω απόφαση και όχι πλέον αορίστως, με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, τα οποία ερμηνεύονται, καμιά φορά, κατά το δοκούν, ακόμα και από τα Δικαστήρια !
   Επί της ουσίας τώρα, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, διακρίνονται σε βραχυπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες και σε οριστικές, όπου το χρονικό όριο του βραχυπρόθεσμου, ορίζεται στα 5 έτη.
   Σε βραχυπρόθεσμο λοιπόν ορίζοντα, προτείνονται κυρίως η μείωση της δόσης, η πληρωμή μόνο τόκων, η παροχή περιόδου χάριτος και η αναβολή μίας δόσης, ανάλογα πάντα με το προφίλ του κάθε δανειολήπτη (ισχύει γενικά αυτό, ως γενικός κανόνας, ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο λόγος της καθυστέρησης, το παρελθόν κλπ) !
   Σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, προτείνονται η μείωση των επιτοκίων (που είναι απαράδεκτα υψηλά), η παράταση της διάρκειας, η αλλαγή του τύπου επιτοκίου (σταθερό-κυμαινόμενο), η μερική διαγραφή χρεών, η ανάληψη της διοίκησης μιας επιχείρησης, από την τράπεζα, η μετοχοποίηση οφειλών και οι πρόσθετες εξασφαλίσεις (προφανώς εμπράγματες).
    Τέλος, για τις πιο δύσκολες περιπτώσεις, εκεί όπου τα περιθώρια εξόφλησης του δανείου στενεύουν επικίνδυνα, προβλέπονται, μεταξύ άλλων ρηξικέλευθων και πρωτοποριακών ρυθμίσεων, όπως η "εθελοντική" παράδοση του ακινήτου στην τράπεζα ή η πώλησή του και η παραμονή σε αυτό, είτε λόγω μίσθωσης, είτε με Leasing, ακόμα και η ανταλλαγή του, με άλλο μικρότερης αξίας και φυσικά, ως ΎΣΤΑΤΗ λύση, η λήψη αναγκαστικών μέτρων.
    Επομένως, σε γενικές γραμμές, η ρύθμιση είναι καλοδεχούμενη και προς τη θετική κατεύθυνση (κάλλιο αργά, παρά ποτέ, που λένε), το ζητούμενο είναι κατά πόσον θα εφαρμοστεί στην πράξη, από τις τράπεζες και πόσο θα μπορέσει το Κράτος, να επιβάλλει την εφαρμογή της, σε τράπεζες, οι οποίες χρεοκόπησαν, με πάταγο και εξακολουθεί να τις χρυσοπληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος...



 

Νομική επικαιρότητα

   Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση και δυσαρμονία, με το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" και μία τέτοια, υπήρξε και η σημερινή απόφαση αθώωσης του Απόστολου Γκλέτσου κλπ !
   Η υπόθεση εκδικάστηκε, μετά από μόλις ..τρία χρόνια και αφορούσε στο ξήλωμα των προστατευτικών μπαρών, στην εθνική οδό, από το δήμαρχο Στυλίδας, προκειμένου, οι κάτοικοί της, να μπαινοβγαίνουν στην εθνική οδό, χωρίς να πληρώνουν διόδια (δεν εξετάζουμε φυσικά, αν είχαν δίκιο ή όχι, δεν είναι αυτό το αντικείμενο της Δίκης, διότι δεν μπορεί προφανώς, όποιος θεωρεί ότι αδικείται ή ότι έχει δίκιο, να κάνει ό,τι θέλει)...
   Η πλάκα είναι ότι ο συνήγορος του Γκλέτσου, σε δηλώσεις μετά τη Δίκη, υποστήριξε το ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή η απόφαση ικανοποίησε το αίσθημα Δικαίου της κοινωνίας !
   Μία τόσο απερίσκεπτη και εγκληματική συμπεριφορά αυτοδικίας, δεν μπορεί με κανένα τρόπο, να "καθαγιαστεί", όποια και αν είναι τα κίνητρα, όσο δίκιο και αν έχεις ή νομίζεις ότι έχεις...
    Πρόκειται για καραμπινάτη περίπτωση φθοράς ξένης και μάλιστα δημόσιας περιουσίας και για επικίνδυνη διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών και το Δικαστήριο, θέλει να μας πει τι ; Ότι οι κατηγορούμενοι, δεν είχαν δόλο ; Ότι ο Γκλέτσος, είναι παιδάκι και δεν ήξερε ότι καταστρέφει δημόσια περιουσία και θέτει σε κίνδυνο τις ζωές ανυποψίαστων οδηγών (προφανώς, οι μπάρες ήταν εκεί, για κάποιο λόγο και για κάποιο λόγο, ονομάζονται "προστατευτικές") ; (!)
    Εκτός, από τον άμεσο δόλο, υπάρχει και ο ενδεχόμενος, άλλωστε, που μόνο το Δικαστήριο γνωρίζει πως ..τον ξεπέρασε ! Ίσως, επειδή τότε, ο Γκλέτσος, είχε δηλώσει, πως αν καταδικαστεί, δεν θα ζητήσει αναστολή, ούτε θα εξαγοράσει την ποινή του, αλλά θα πάει φυλακή, ο εκβιασμός αυτός, να μέτρησε, για να μη μείνει η Στυλίδα, χωρίς τον λαοφιλή δήμαρχό της, ποιος ξέρει ;
    Το όποιο δίκαιο είχε ο Γκλέτσος και οι κάτοικοι της περιοχής, μόνον ως ελαφρυντικό, θα μπορούσε να υπολογιστεί, κατά την επιμέτρηση της ποινής και όχι φυσικά, για την αθώωση, ένεκα έλλειψης δόλου...
    Τώρα, το αν θα κάνει ο αρμόδιος Εισαγγελέας, έφεση, ώστε η υπόθεση να εκδικαστεί εκ νέου, είναι μάλλον αμφίβολο, όπως διδάσκει η έως τώρα εμπειρία μας, από τον τρόπο (δυσ)λειτουργίας και της Εισαγγελίας !
     Η άλλη μεγάλη υπόθεση, είναι φυσικά, το βαπόρι, από την Περσία, που πιάστηκε στα προάστεια της Αθήνας και σίγουρα αποτελεί μεγάλη επιτυχία του Λιμενικού και γενικά των διωκτικών Αρχών.
     Ουσιαστικά, επιβεβαιώνει, αυτό που όλοι λέμ(ν)ε, ότι οι έμποροι του θανάτου, είναι συνήθως υπεράνω υποψίας και δε ζουν, ως φτωχαδάκια, ότι οι πραγματικοί-ασυνείδητοι εγκληματίες, που σκοτώνουν κόσμο, για το κέρδος, δεν είναι τα πρεζόνια και τα βαποράκια, που σχεδόν αποκλειστικά συλλαμβάνουν συνήθως οι Αρχές και δη η Αστυνομία (κάτι 20χρονοι ασφαλίτες, που βλέπουν CSI κλπ) και καταδικάζονται σε πολυετείς καθείρξεις, ενώ οι πραγματικοί έμποροι, ζουν μέσα στη χλιδή και απολαμβάνουν τα παράνομα κέρδη τους !
     Τέλος, επειδή, πριν λίγο διέρρευσε το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου, για τη μη επαναπρόσληψη των καθαριστριών, όπου γίνεται επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος, ήτοι το αυτονόητο, ότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν, αναρωτιέμαι, πως κρίθηκε, από τους ίδιους ή παρόμοιους δικαστές, ότι οι περικοπές στους δικούς τους μισθούς και στους ένστολους, είναι παράνομες ; Δηλαδή μας λένε, ότι για τις καθαρίστριες, που έπαιρναν και λίγα, δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά για δικαστές και ένστολους, που παίρνουν ΠΟΛΥ περισσότερα, υπάρχουν ;; Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου...

Λοβέρδε ξύπνα, ώρα ..για ύπνο !

   Πάνω που είχαμε κάπως ηρεμήσει και τα πράγματα έμπαιναν σε μία σειρά, νέος "κουβέλης" μας βρήκε : ο ανεκδιήγητος Λοβέρδος, που μόλις ανέλαβε καθήκοντα, σήκωσε την παντιέρα του αντιμνημονίου και ξέχασε ότι πριν από αυτόν, ...υπήρξαν και άλλοι υπουργοί και ότι η Ελλάδα, για να συνεχίσει αυτός και οι όμοιοί του (όσοι τελοσπάντων πληρώνονται κάθε μήνα, από το ΓΛΚ και όχι βάσει της εργασίας τους), να παίρνουν τις "δόσεις" τους, έχει αναλάβει κάποιες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις !
  Δίνει την εντύπωση, ότι έπεσε σε χειμερία νάρκη, το 2009 και ξύπνησε τώρα, νομίζοντας ότι πρωθυπουργός, είναι ο Τζέφρι ή ..ο πατέρας του και όχι ο σαμαροβενιζέλος...Θέλει λέει να δει, από την αρχή τα ζητήματα της διαθεσιμότητας, λες και είναι ο Λουδοβίκος ("το κράτος είμαι εγώ").
  Πραγματικά, ο Λοβέρδος βάζει υποψηφιότητα, να είναι ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη έπαρση και απόσταση από την πραγματικότητα, ζει σε ένα δικό του παράλληλο σύμπαν, όπου είναι δημοφιλής και επιτυχημένος, ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο !
   Το γεγονός ότι έφτιαξε κόμμα και δεν τον ψήφισαν καν, ούτε όλοι αυτοί, που έχει διορίσει, στην έως τώρα πολιτική του θητεία (ακόμα και αυτοί, πήγαν με τον τσίπρα), δεν φαίνεται να τον προβληματίζει καν, εμφανίζει φιλοδοξίες ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ μεγάλες, με τις ικανότητές του (αλήθεια ποιο είναι το έως τώρα έργο του, για ποιο πράγμα θα μπορούσε να υπερηφανεύεται ; ότι κατέστρεψε την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, ως υπουργός υγείας ; είναι κάτι, που δε βλέπουμε ;;).
   Ανήκει στη μικρή εκείνη μειοψηφία, των πασόκων της δεκαετίας του '80, που έχουν μείνει ακόμα εκεί, στο ότι πρέπει να είμαστε αρεστοί και όχι ωφέλιμοι και να μοιράζουμε τα λεφτά άλλων (φορολογουμένων) κατά το δοκούν ή για την εξυπηρέτηση των προσωπικών μας φιλοδοξιών, όποιος διαμαρτύρεται ή ανοίγει το χέρι, σαν ζήτουλας, πρέπει να του δίνουμε, για να μας ψηφίσει και άσχετα, αν έχουμε να δώσουμε ή αν έχει δίκιο ή όχι !
   Ακόμα και ο ίδιος ο Βενιζέλος, ο πρόεδρος της πασοκοελιάς, δείχνει να έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αλλά φαίνεται ότι δεν έχει πείσει ακόμα τα στελέχη του, για το που βρισκόμαστε και τι πρέπει να κάνουμε...
    Βέβαια, ο Λοβέρδος, δεν είναι η μοναδική ..αστοχία του ανασχηματισμού, σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες, αφού έγινε, στη βάση των κομματικών συσχετισμών και όχι στο τι έχει ανάγκη ο τόπος (π.χ δεν μπορεί να είναι ακόμα υπουργός ο ..Γρηγοράκος) !
    Βόμβα στα θεμέλια της κυβέρνησης, ίσως αποτελεί και ο Ντινόπουλος, ο οποίος με σημερινές του δηλώσεις, νομίζω, λέει ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο...(χαχα, και αυτός από το εξωτερικό ήρθε, που ήταν τα τελευταία 4 χρόνια ;)
     Όλοι εμείς, που πληρώνουμε άδικους, παράνομους-αντισυνταγματικούς και δυσβάσταχτους φόρους και χαράτσια, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, να μάθουμε : πόσες απολύσεις (όχι διαθεσιμότητες) έχουν γίνει, έως τώρα, από το 2010, στο δημόσιο, αν έχει συμπληρωθεί ο ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟΣ αριθμός, με τους δανειστές (έστω αυτές οι ελάχιστες, στις οποίες υποχώρησε, άγνωστο γιατί, η τρόϊκα) !
     Διότι, η εντύπωση, που μας δημιουργείται, βλέποντας ειδήσεις και τις δηλώσεις των πολιτικών, είναι πως, κάποιοι υπάλληλοι, για λίγους μήνες, μπαίνουν σε καθεστώς κινητικότητας, κάθονται σπίτι και παίρνουν σχεδόν, όσα και πριν, έως ότου, αργά ή γρήγορα, βολευτούν σε κάποια άλλη αργομισθία...Εύλογα, λοιπόν, νομίζω διερωτώμεθα, ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος, από κάτι τέτοιο ;
      Οι αναγκαίες και απαραίτητες απολύσεις στο δημόσιο (μεταξύ και άλλων μέτρων μείωσης της κρατικής σπατάλης), που είναι και όρος για την όποια φορολογική ελάφρυνση προαναγγέλλεται, μπορούν να γίνουν, είτε με τον καλό τρόπο (με νόμους κλπ), είτε με τον κακό : να σταματήσουμε δηλαδή να πληρώνουμε φόρους, για να συντηρούμε τα τρωκτικά, οπότε (τι θα κάνουν ; θα μας βάλουν όλους στη φυλακή ;), θα αναγκαστούν να τις κάνουν, αφού δεν θα έχουν χρήματα, να τους πληρώσουν !
      Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι οι λοβέρδοι, της κυβέρνησης και κυρίως όσοι τώρα έγιναν υπουργοί, όλοι αυτοί, που επειδή δε μειώθηκαν καθόλου τα δικά τους εισοδήματα και σκανδαλώδη προνόμια, δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται...

"Πρώην εργατολόγος, ζητεί εργασία"

     Η σημερινή απόφαση του Αρείου Πάγου, για τις καθαρίστριες, αποτελεί μία αχτίδα φωτός, στο ζοφερό τούνελ, της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, μία ένδειξη ότι κάτι επιτέλους αλλάζει !
  Φαίνεται, καλό είναι πάντως, να κρατάμε μικρό καλάθι, πως οι δικαστές μας, άρχισαν να συναισθάνονται τις πολύ μεγάλες ευθύνες, που έχουν, για την κατάντια και τη χρεοκοπία της χώρας μας και αντίστοιχα, τη μεγάλη ευθύνη, που έχουν, για να βγει η χώρα, από τα σκατά...
  Οι καθαρίστριες, από τη μεριά τους, απείλησαν ότι θα χυθεί αίμα (!) και ότι δεν θα πάνε για μπάνια (χαχα), αν και η εμπειρία (βλέπε σχολικοί φύλακες κλπ) διδάσκει, ότι θα πάνε διακοπές κανονικότατα και το Σεπτέμβρη θα επανέλθουν !
   Η βιομηχανία των μονιμοποιήσεων των συμβασιούχων του δημοσίου και το απόστημα, με τις προσωρινές διαταγές και όλα τα όλα κόλπα, με τα οποία κάποιοι πληρώνονταν, από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να προσφέρουν τίποτα, έπρεπε, κάποια στιγμή, να σπάσει..
   Με διάφορες δικαιολογίες και αιτιολογίες, όσοι προσλαμβάνονταν με ρουσφέτι, για μερικούς μήνες και εν συνεχεία ανανέωναν τις συμβάσεις τους, έμπαιναν στο δημόσιο, ως μόνιμοι, από την κερκόπορτα των δικαστηρίων, επειδή κάλυπταν δήθεν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με συνέπεια η λέξη "απόλυση" να είναι άγνωστη στο δημόσιο τομέα !
    Αναρωτιέμαι, αν έκαναν και οι 1.000.000 απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα, ανάλογες κινητοποιήσεις, με τις καθαρίστριες κλπ, τι θα συνέβαινε ; Θα μπορούσε να γίνει κυβερνητικό έργο ή οι πάντες (κυβέρνηση, αστυνομία κ.α), θα ασχολούνταν μόνον μαζί τους ;
    Την αλήθεια, για το δημόσιο τομέα και τις υπηρεσίες, που προσφέρει στον πολίτη, την βιώνει ο καθένας μας, όταν έρθει εκείνη η αποφράδα ώρα, να συναλλαχθεί με δημόσια υπηρεσία : αν δει μάλιστα κανείς τις βιντεοταινίες της δεκαετίας του '80, με τον Στάθη Ψάλτη, θα δει ότι ΤΙΠΟΤΑ, δεν έχει αλλάξει στο δημόσιο, από τότε !
    Οι περισσότεροι (όχι όλοι βέβαια) κωλοβαράνε, δεν σηκώνουν καν τα τηλέφωνα, σε στέλνει ο ένας στον άλλον, δηλώνουν ΜΟΝΙΜΩΣ αναρμόδιοι και γενικά δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος, να βρίσκονται στη θέση τους και να πληρώνονται και εντούτοις, βρίσκονταν, τόσα χρόνια, δικαστές να μας πουν ότι καλύπτουν ανάγκες και πρέπει να παραμένουν στις θέσεις τους...
    Κάθε φορά, που απειλούνταν η αργομισθία τους, κατέφευγαν ομαδικά, σε εργατολόγους, κατά προτίμηση "καθηγητές" ή όσους εμφανίζονται σε κανάλια, οι οποίοι χρεώνουν, με το κεφάλι και έχουν πλουτίσει, με τη σειρά τους και παράλληλα, έκαναν "δυναμικές κινητοποιήσεις" και διαμαρτυρίες, για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και τα δικαστήρια, υπέρ τους !
     Για να μην παρεξηγηθεί ο τίτλος, δεν ισχυρίζομαι φυσικά, ότι οι εργατολόγοι, είναι αχρείαστοι ή ότι δεν πρέπει να γίνονται δεκτές οι εργατικές αγωγές, συλλήβδην, αλλά το κακό είχε παραγίνει και η σημερινή απόφαση του Αρείου Πάγου, μακάρι να αποτελέσει ένα καλό προηγούμενο, για το μέλλον...
     Εξίσου θετική είναι και η σημερινή ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων, που στηλιτεύει την άθλια πρακτική των κυβερνήσεων, να αθωώνουν με Νόμο, λαμόγια και καταχραστές δημοσίου χρήματος, πολιτικούς, κουμπάρους και φίλους, που έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι και τώρα θέλουν να μείνουν και ατιμώρητοι, λόγω γνωριμιών !
    Το ελληνικό Δημόσιο, εξακολουθεί να χρωστάει περί τα 6 δισ ευρώ σε προμηθευτές, δεν συμμορφώνεται καν, ούτε σε δικαστικές αποφάσεις, που το υποχρεώνουν να πληρώσει, αρνείται να καταβάλει τόκους κλπ, ενώ αντίστοιχα απειλεί με φυλακίσεις και κατασχέσεις, τους δικούς του οφειλέτες, έχει καταστρέψει το σύμπαν, με την ασυνέπειά του και την στάση πληρωμών, που έχει κηρύξει, από το 2009 και εκεί πρέπει να δοθεί έμφαση, από τους δικαστές, όχι στο αν θα χάσουν την αργομισθία τους κάποιοι, που επιβαρύνουν τους υπόλοιπους...
    Εν ολίγοις, αυτός που αδικείται μονίμως, από το κράτος, είναι ο ιδιώτης, ο τρίτος, αυτός που συναλλάσσεται με το δημόσιο, όχι ως πελάτης και ΑΥΤΟΝ οφείλουν να προστατεύουν τα δικαστήρια, αυτή είναι η αποστολή τους !

Ποιος χοντρός λέει την αλήθεια ;

   Είναι και οι δύο χοντροί, είναι επαγγελματίες πολιτικοί, με τη διαφορά ότι ο ένας είναι εν ενεργεία, ενώ ο άλλος έχει αποσυρθεί και εξέφρασαν πρόσφατα, δύο διαφορετικές απόψεις, γύρω από το ίδιο, ουσιαστικά, θέμα, οπότε, μόνον ο ένας μπορεί να έχει δίκιο...
  Ο μεν Βενιζέλος, επανέλαβε το γνωστό παραμύθι, ότι δηλαδή δεν πρέπει και δεν πρόκειται, να ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας, ο δε Πάγκαλος, συνεχίζοντας τις κρίσεις ειλικρίνειας και κυνισμού, που τον διακατέχουν (με την ασφάλεια της παχυλής σύνταξης, που παίρνει και της μεγάλης περιουσίας, που έχει δημιουργήσει, εύκολα και ξεκούραστα), είπε ότι "μαζί τα τρώμε" !
   Το ερώτημα του τίτλου, είναι περισσότερο ρητορικό, αφού είναι προφανές ότι αλήθεια, δεν μπορεί να λέει ένας εν ενεργεία πολιτικός, παρά μόνον κάποιος, που έχει αποσυρθεί, εφόσον δεν επιδιώκει να γίνει αρεστός και να έχει πολιτικά και όχι μόνον οφέλη...
   Την αλήθεια του Πάγκαλου, θα μπορούσε να την μάθει και ο Βενιζέλος και όλοι οι όμοιοί του, αν δεν ζούσαν αποκομμένοι από την πραγματικότητα, αν έκαναν μία απλή βόλτα, όχι μόνον στη Μύκονο ή στην παραλιακή της Αθήνας, ούτε στο Κολωνάκι ή σε συνοικίες, όπου κατεξοχήν μένουν τρωκτικά, όπως π.χ το Χαλάνδρι, αλλά ακόμα και στις λεγόμενες "λαϊκές" συνοικίες !
   Η αλόγιστη σπατάλη και το πέταμα χρημάτων, σε ..σούσι και βότκες πολυτελείας, συνεχίζονται κανονικά, ακόμα και 4 χρόνια, μετά την επίσημη χρεοκοπία, αποδεικνύοντας έτσι, ότι και "λίπος" υπάρχει και κάποιοι εξακολουθούν να αμείβονται παραπάνω, απ' ότι θα έπρεπε...
    Πέρα από τις στατιστικές λοιπόν (όπως π.χ ότι είμαστε πρώτοι στην παιδική παχυσαρκία), μία απλή παρατήρηση της κοινωνικής πραγματικότητας, θα μπορούσε να πείσει και τον πλέον κακόπιστο ..βενιζέλο, ότι ΔΕΝ υφίσταται (για όλους τουλάχιστον) λιτότητα, στην Ελλάδα, αλλά το πάρτυ συνεχίζεται, σαν να μην έγινε τίποτα !
     Δεν είναι κακό να έχει κάποιος λεφτά ή να ξοδεύει, σημασία έχει πως απέκτησε τα χρήματά του, αν είναι κρατικοδίαιτο τρωκτικό, που ζει ως παράσιτο, σε βάρος των άλλων, με δανεικά, είτε ξένων, είτε (πλέον) ελλήνων (αφού από τον εξωτερικό δανεισμό, έχουμε περάσει στον εσωτερικό), τότε ναι, υπάρχει πρόβλημα...
     Αυτή η πλευρά της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας, που περιέγραψε πάλι με τρεις λέξεις, ο Πάγκαλος, φυσικά δεν αφορά το σύνολο του πληθυσμού, αλλά ένα μέρος, διότι υπάρχουν, ως γνωστόν, εκατοντάδες χιλιάδες, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας, ανασφάλιστοι, χωρίς βασικά είδη, χωρίς εισόδημα (για το οποίο όμως ..φορολογούνται) κ.ο.κ
     Σε όλες τις χώρες του κόσμου, υπάρχουν ανισότητες, όμως η ελληνική κοινωνία, θεωρώ, ότι είναι πλέον από τις πιο άδικες, υφίσταται η πιο άδικη κατανομή εισοδήματος, από οπουδήποτε αλλού και ο μόνος τρόπος να επιβιώσεις, πλέον, είναι να μπεις σε κάποια κρατική αργομισθία, αν είσαι ιδιωτικός υπάλληλος, αυτοαπασχολούμενος, επιχειρηματίας (πραγματικός, όχι σαν αυτούς, με μοναδικό πελάτη, το δημόσιο), είσαι καταδικασμένος, στην ανέχεια και στο θάνατο !
     Τέσσερα χρόνια μετά τη χρεοκοπία, εξακολουθεί να υφίσταται απίστευτη κρατική σπατάλη, για μισθούς, συντάξεις και όχι μόνον, δίνονται ακόμα πρόωρες συντάξεις, σκανδαλώδη εφάπαξ, όλοι όσοι μπήκαν σε διαθεσιμότητα, γίνεται αγώνας κυριολεκτικός, να βολευτούν κάπου αλλού (με συνέπεια να μην έχουν γίνει ακόμα ουσιαστικά απολύσεις !) και εντούτοις, κάποιοι έχουν το θράσσος, να μιλάνε για λιτότητα...
       Ακόμα και ο Τόμσεν, στην τελευταία έκθεσή του, κάνει λόγο, για απαράδεκτα υψηλούς φορολογικούς συντελεστές (!!!), στην Ελλάδα και ζητάει βέβαια νέα μέτρα, τα οποία είναι αναγκαία και αναπόφευκτα (ειδικά από τη στιγμή, που πρέπει και θα αρχίσει η μείωση χαρατσιών και φόρων), διότι ενώ τα έσοδα μειώνονται και λογικά, εφόσον ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα φοροδοτικά όριά του, οι δαπάνες του κράτους, δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται !!
       Αν η νέα κυβέρνηση προσχωρήσει, στη γραμμή Βενιζέλου και δεν ακούσει τον κυνικό Πάγκαλο, δεν πάρει νέα δραστικά μέτρα μείωσης των κρατικών δαπανών, η χώρα θα πέσει, ως ώριμο φρούτο, στην αγκαλιά του λαϊκισμού (συριζα), οπότε η άτακτη χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ, θα είναι θέμα (λίγου) χρόνου...
       Το μεγάλο λάθος, που κάνει ο Βενιζέλος και οι ομοϊδεάτες του, είναι ότι μιλάνε για "λιτότητα", συγκρίνοντας το τώρα, με την απίστευτη υπερβολή των προηγούμενων χρόνων, όπου η καθαρίστρια και ο φύλακας σε ΔΕΚΟ π.χ έπαιρναν 100.000 ευρώ το χρόνο !
       Αν η ίδια καθαρίστρια του παραδείγματος, παίρνει τώρα 30.000, σίγουρα θα είναι δυσαρεστημένη, αναπολώντας τα χρόνια της κυριαρχίας του "κουρασμένου", ωστόσο η πραγματικότητα, είναι μία : ότι και πάλι ΠΟΛΛΑ παίρνει, εφόσον, στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα έπαιρνε πάνω από 10.000...
        Δεν ξέρω, ποιες "αδικίες" είχε στο μυαλό του, ο πρωθυπουργός και είπε ότι πρέπει να αρχίσουν να αποκαθίστανται, όμως, αν δεν υπάρξει εξορθολογισμός των αμοιβών και των λοιπών δαπανών στο δημόσιο, ώστε να εξισωθεί το χάσμα, με τον ιδιωτικό τομέα, αν το κράτος δεν εξοφλήσει και δεν μάθει να εξοφλεί άμεσα, τους προμηθευτές του, τότε όλες οι θυσίες, κινδυνεύουν να πάνε στράφι !

Το άρθρο 388 του Αστικού Κώδικα !

   Έχει τίτλο "απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών", είναι αρκετά γενικό και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά σήμερα, όπου πολύς κόσμος, το επικαλείται ή θέλει να το επικαλεστεί, για να αποφύγει τελείως ή να αλλάξει τους όρους, υποχρεώσεων, που έχει αναλάβει !
  Περιλαμβάνεται στο τμήμα του Αστικού Κώδικα, που ονομάζεται "ενοχικό δίκαιο" και το οποίο φυσικά καμία σχέση, δεν έχει με την ενοχή ή την αθωότητα, που είναι όροι του ποινικού δικαίου : ενοχή, στο αστικό δίκαιο, είναι η υποχρέωση, που αναλαμβάνει κανείς, με σύμβαση.
   Το εν λόγω άρθρο μάλιστα, ρητά ορίζεται, ότι έχει εφαρμογή στις λεγόμενες αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, εκείνες δηλαδή, που δημιουργούν υποχρεώσεις και στα δύο μέρη και όχι στις ετεροβαρείς, εκείνες, που δημιουργούν υποχρέωση, μόνον στη μία πλευρά !
   Από εκεί και μετά, όπως λέει και ο ίδιος ο τίτλος, η μεταβολή των συνθηκών, πάνω στις οποίες και βάσει των οποίων, συνάφθηκε μία σύμβαση, πρέπει να είναι απρόοπτη, που σημαίνει να μην μπορούσε να προβλεφθεί...
    Αν υπάρξει απροσδόκητη και σημαντική μεταβολή των συνθηκών σύναψης μίας ορισμένης συμφωνίας και παράλληλα (πρόσθετα-επιπλέον) η μεταβολή αυτή, καθιστά υπέρμετρα (όχι απλά δηλαδή) επαχθή, την εκπλήρωση της αναληφθείσας υποχρέωσης, μπορεί, εκείνος, που βαρύνεται με αυτό το άχθος, να ζητήσει, ακόμα και δικαστικά, είτε τη λύση, είτε τη μετατροπή της αρχικής συμφωνίας, στα νέα δεδομένα, που προέκυψαν ! (η λύση της σύμβασης, δηλαδή, δεν είναι μονόδρομος, όπως άφησε να εννοηθεί ένας τηλεθεατής, σε σημερινή πρωϊνή εκπομπή, που αποτέλεσε και την αφορμή, για την παρούσα ανάρτηση).
    Η επίκληση του άρθρου 388 Α.Κ, γίνεται κατεξοχήν, σε μισθωτικές διαφορές (εμπορικές-επαγγελματικές) και δευτερευόντως σε δάνεια και σε συμβάσεις έργων.
    Περισσότερο βέβαια, από μισθωτές, που προσπαθούν να ρίξουν τα ενοίκια, επικαλούμενοι την οικονομική ύφεση και χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι δεν μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο, δηλαδή να ζητηθεί αύξηση ενοικίου (π.χ όταν δημιουργείται σταθμός μετρό, δίπλα στο μίσθιο ακίνητο και αυξάνεται η μισθωτική αξία του, κάτι που δεν μπορούσε φυσικά να προβλέψει ο ιδιοκτήτης). 
    Τα οικονομικά προβλήματα του μισθωτή, μπορεί να οφείλονται και σε άλλους, μη προβλέψιμους παράγοντες, όπως στην αλλαγή των τάσεων της αγοράς και στην εμφάνιση ανταγωνιστικών προϊόντων (τα παραδείγματα είναι ατελείωτα, το βίντεο κατέστρεψε τον κινηματογράφο, το ιντερνετ, τις εφημερίδες, τα κινέζικα, την ελληνική κλωστοϋφαντουργία και πάει λέγοντας)...
    Όσον αφορά τα δάνεια, εκεί η κατάσταση είναι πιο μπερδεμένη ακόμα (πολύ λόγος, ειδικά, γίνεται για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, που έχουν καταστρέψει πολύ κόσμο, λόγω της αλλαγής των ισοτιμιών) : από παλιά, τα δικαστήρια, έδειχναν απροθυμία, να εφαρμόσουν το 388 ΑΚ, λέγοντας ότι το δάνειο είναι ετεροβαρής σύμβαση και όχι αμφοτεροβαρής, ενώ και οι ισοτιμίες των νομισμάτων, είναι γνωστό, ότι μεταβάλλονται και άρα υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις, για την προϋπόθεση του "απρόοπτου", ότι δηλαδή δεν μπορούσε να προβλεφθεί !
     Επίσης, όταν κάποιος παίρνει δάνειο, με κυμαινόμενο επιτόκιο, προφανώς ξέρει ότι αυτό σημαίνει, πως τα επιτόκια, μπορεί να πέσουν, αλλά μπορεί και να αυξηθούν...
     Τέλος, σε συμβάσεις έργων, μπορεί να ζητηθεί αναπροσαρμογή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως π.χ όταν βρίσκονται αρχαία, οπότε οι όροι (χρόνος παράδοσης κλπ) πρέπει αναγκαστικά, να αλλάξουν !
      Γενικά μιλώντας, η συγκεκριμένη διάταξη, πρέπει να χρησιμοποιείται, με κάποια φειδώ, διότι έχει εξαιρετικό χαρακτήρα, θέλει να καλύψει πιο ακραίες καταστάσεις, από αυτές που νομίζουν ίσως οι περισσότεροι : για να δώσω ένα καραμπινάτο παράδειγμα εφαρμογής, αν γίνει σεισμός, που προφανώς δεν μπορεί να προβλεφθεί και το μίσθιο ακίνητο καταστεί μη κατοικήσιμο, ποιος θα μπορούσε να αξιώσει, από το μιθσωτή, να παραμείνει σε αυτό και να συνεχίσει να πληρώνει ενοίκιο ;
      Πάντως, για να κλείσουμε λίγο ..πιο αισιόδοξα, όπου δεν μπορεί να εφαρμοστεί το 388 ΑΚ, γίνεται επικουρικά επίκληση του 288 ΑΚ και σε κάθε περίπτωση, οι αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών (που δεν είναι ευχολόγια, αλλά δεσμευτικοί νομικοί κανόνες), μπορούν να προσφέρουν επαρκείς λύσεις, στις σχετικές υποθέσεις-διαφορές.

Όταν η παραίτηση (αξιωματικού), δεν αποτελεί επιλογή !

    Όπως θα έλεγαν και οι Αμερικάνοι "resignation is not an option"...Έχοντας στερέψει από έμπνευση, για νέες αναρτήσεις και με μικρής σημασίας νομική επικαιρότητα, ενίοτε ρίχνω ματιές στο διαδίκτυο, για νομικά ζητήματα, που απασχολούν τον κόσμο !
  Έτσι, έπεσε το μάτι μου και κίνησε την περιέργειά μου, ένα θέμα, που δεν ήξερα καν ότι υφίσταται και αφορά τους αξιωματικούς των Ε.Δ : υπάρχει λοιπόν διάταξη, στη δαιδαλώδη νομοθεσία μας, που απαγορεύει στους αξιωματικούς, που αποφοιτούν, από τις στρατιωτικές σχολές, να παραιτηθούν, προτού συμπληρώσουν ορισμένα χρόνια υπηρεσίας...
  Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι οι απόφοιτοι από τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τη σχολή Σ.Σ.Α.Σ, έχουν υποχρέωση παραμονής, στις Ε.Δ, για χρόνο διπλάσιο, των ετών φοίτησής τους, δηλαδή βασικά για 8 χρόνια, αν θεωρήσουμε ότι 4 έτη, είναι συνήθως, ο χρόνος φοίτησης !
   Όσοι μπαίνουν στις Ε.Δ, κατόπιν διαγωνισμού και γίνονται αξιωματικοί, πρέπει να παραμένουν για έξι, τουλάχιστον, έτη, ενώ οι αξιωματικοί του υγειονομικού σώματος, για τουλάχιστον, πέντε έτη.
   Ο χρόνος φοίτησης, στις παραγωγικές σχολές, ορίζεται από την εγγραφή, έως την ονομασία κάποιου, ως Ανθυπολοχαγού, Σημαιοφόρου ή Ανθυποσμηναγού.
   Αν λοιπόν κάποιος θέλει να παραιτηθεί, πριν τη συμπλήρωση του ελάχιστου -υποχρεωτικού- χρόνου παραμονής του, στις Ε.Δ, θα πρέπει, σύμφωνα με ισχύουσα διάταξη, να αποζημιώσει το Δημόσιο, με ποσόν, ίσο με το γινόμενο του βασικού μισθού του (ανάλογα με το βαθμό του), επί τους υπολειπόμενους μήνες, υποχρεωτικής παραμονής στο στράτευμα !
   Επίσης, αν είχε εκπαιδευτεί στο εξωτερικό, οφείλει να επιστρέψει και τη δαπάνη της εκπαίδευσής του και τα ποσά αυτά, βεβαιώνονται ως δημόσια έσοδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
   Εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι αν κάποιος θελήσει να φύγει, στην αρχή της οκταετίας, θα κληθεί να πληρώσει τεράστια ποσά, για ν' απεμπλακεί από το στράτευμα και το ζήτημα, είναι βέβαια, κατά πόσον είναι αυτό νόμιμο και συνταγματικό !
    Η "αποζημίωση" αυτή, υπέρ του Δημοσίου, έχει μάλλον το χαρακτήρα, διοικητικής ποινής και εξ όσων γνωρίζω, τα διοικητικά δικαστήρια και το ΣτΕ, έχουν κρίνει νόμιμη και συνταγματική τη σχετική νομοθετική πρόβλεψη (που θεσπίστηκε, αν δεν απατώμαι, επί χούντας)...
    Ως αιτιολογία, τα δικαστήρια, επικαλούνται την ανάγκη πειθαρχίας στο στράτευμα και την ανάγκη, όποιος πηγαίνει στις στρατιωτικές σχολές, να είναι σίγουρος και αποφασισμένος, να κάνει τη σχετική καριέρα και να μην αμφιταλαντεύεται και αυτό το επιχείρημα, σίγουρα έχει μία λογική !
     Μόνον αν παραιτηθεί κάποιος, για λόγους υγείας, απαλλάσσεται από την "ποινή" (πάλι καλά)...
    Από την άλλη, όμως, έχω σοβαρές αμφιβολίες, για το κατά πόσον, μπορεί η σχετική ανάγκη πειθαρχίας και μη διάλυσης των Ε.Δ, να υπερκεράσει, άλλες συνταγματικές αρχές, όπως η ελευθερία του ατόμου, με ειδικότερη έκφανση, την επαγγελματική ελευθερία, η αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αρκετές άλλες, που θα μπορούσε να επικαλεστεί υπέρ του, όποιος δεν επιθυμεί πλέον, να είναι αξιωματικός των Ε.Δ και θέλει να ακολουθήσει άλλη καριέρα !
    Στο κάτω κάτω, πόσο θεμιτό και επιθυμητό, είναι, να παραμένει κάποιος, χωρίς τη θέλησή του, στο στράτευμα, για να αποφύγει την πληρωμή της "αποζημίωσης" και πόσο επηρεάζει αυτό, την απόδοσή του και γενικά τη συνοχή των Ε.Δ ; Ίσως το όλο θέμα, να χρήζει κάποιας επανεξέτασης !
   

Λίγο πριν το τέλος !

    Καθώς, η Δίκη, για τη μεγάλη υπεξαίρεση, από τα ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης, σε δεύτερο βαθμό, μπαίνει στην τελική της ευθεία, δεν μπορώ να αντισταθώ, στον πειρασμό, να κάνω κάποια σχόλια, αν και έχω εκφράσει και παλιότερα την άποψή μου !
    Σήμερα, απολογήθηκε ο πρώην Δήμαρχος, μένουν καναδυο απολογίες ακόμα, μετά θα αναγνωστούν τα έγγραφα, θα ακολουθήσει η αγόρευση του Εισαγγελέα, των δικηγόρων και μετά η απόφαση, βάζοντας έτσι τέλος, σε μία μαραθώνια διαδικασία.
    Τα όποια σχόλια, γίνονται πάντα, υπό την επιφύλαξη, ότι δεν έχω παρακολουθήσει τη Δίκη, παρά μόνον όσα μεταδίδουν τα ΜΜΕ και ενόψει άγνοιας της ακριβούς φύσεως της κατηγορίας και των στοιχείων της δικογραφίας, δεν μπορεί κανείς να σχολιάσει το κατεξοχήν νομικό σκέλος της υπόθεσης, αν δηλαδή αποδόθηκε-χαρακτηρίστηκε ορθά η συμπεριφορά του καθενός ή όχι κλπ (διότι η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, στον εφαρμοστέο κανόνα, δεν πάντα απλή και εύκολη υπόθεση και εκεί είναι που χρειάζεται ..ο δικηγόρος).
     Πέρα από το αδιαμφισβήτητο νομικό ενδιαφέρον, η συγκεκριμένη Δίκη, εγείρει, όπως είναι φυσικό και γενικότερα ζητήματα, κοινωνικοπολιτικού ενδιαφέροντος, ειδικά μετά τις αποκαλύψεις Σαξώνη, ότι έδινε 35 χιλιάρικα νυχτοκάματο, το 2003, σε τραγουδίστρια !
      Αυτές οι αποκαλύψεις και αυτά τα ποσά, είναι η καλύτερη απάντηση, στους απανταχού συριζαίους, που ισχυρίζονται ότι το ελληνικό χρέος είναι επαχθές και πρέπει να διαγραφεί : το πάρτυ με τα δανεικά, κανείς δεν μπορεί πλέον να το αρνηθεί, αν μία τραγουδίστρια έπαιρνε τόσα, καταλαβαίνει κανείς, τι τζίρος γινόταν, πόσα λεφτά πετούσε ο κόσμος, σε λουλούδια, ποτά κλπ, έχοντας γεμάτες τις τσέπες, με τα ..δανεικά, που πληρώνουμε τώρα (κλείνει η παρένθεση).
     Ο βασικός κατηγορούμενος λοιπόν, έχει ομολογήσει, ότι έκαναν φτερά, 22 εκατομμύρια ευρώ, συνολικά, από τα ταμεία του Δήμου και ότι σε αυτόν κατέληξε το 10% μόνον, άρα μένουν ακόμα 20, που ακόμα αμφιβάλλω, αν ξέρουμε που βρίσκονται !
     Ο εν λόγω, όχι μόνον έχει παραδεχτεί ότι τα έπαιρνε, αλλά ξέρουμε και που πήγαν, σε νυκτερινά κέντρα και ομάδες, ωστόσο δεν μπορεί να ξέρουμε για το 10% και το υπόλοιπο 90% να αγνοείται, διότι έτσι δεν μπορούν να αποδοθούν ευθύνες, σε συμμετόχους κλπ...
      Ο ίδιος ο Σαξώνης, θέλησε να παρασύρει, μαζί του και τους άλλους, λέγοντας ότι γνώριζαν, ότι τα έπαιρναν και αυτοί, ωστόσο : αφενός, δεν αρκεί μόνον η μαρτυρία συγκατηγορουμένου, σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη του Νόμου, για να καταδικαστεί κάποιος και αφετέρου, δεν μπορεί 20 εκατομμύρια, να εξαφανίστηκαν, χωρίς ίχνη, χωρίς να έχει μείνει κάτι ή χωρίς να φαίνεται η διαδρομή του μαύρου χρήματος, μέσα απο λογαριασμούς και άλλες "διόδους" !
       Αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο της Δίκης και δε γνωρίζω αν έχει απαντηθεί, αν έχει αποδειχθεί δηλαδή απότομη και αδικαιολόγητη αύξηση της περιουσίας ή των δαπανών, των έτερων κατηγορουμένων...
       Το ένα σκέλος είναι αυτό, ποιος πήρε τα λεφτά και που κατέληξαν, το άλλο, είναι αν γνώριζαν οι προϊστάμενοι, του υπεξαιρούντος ταμία, τη δράση του και αν την συγκάλυπταν ή τελοσπάντων, δεν έβαλαν τέλος, οπότε ευθύνονται, μέσω άλλων διατάξεων (και εδώ σοβαρά και λεπτά νομικά ζητήματα).
       Διότι και στο σημείο αυτό, η πρωτόδικη απόφαση, που έγινε δεκτή με πανηγυρισμούς, από την κοινή γνώμη (!), έχει ουκ ολίγα σκοτεινά σημεία και αντιφάσεις, δεχόμενη ότι ο δήμαρχος γνώριζε, αλλά δε γνώριζε ...ο αντιδήμαρχος, ο πιο κοντά στον ταμία δηλαδή !
       Σε κάθε περίπτωση, η γνώση όλων, πρέπει να αιτιολογείται, με συγκεκριμένα στοιχεία και όχι με μόνη την απολογία του ενός εκ των κατηγορουμένων...
       

Λογοδοσία : μία ξεχασμένη ...υποχρέωση !

    Όταν διαχειρίζεσαι ξένες υποθέσεις και ιδίως ξένα χρήματα, έχεις, όχι απλά ηθική, αλλά νομική, κατοχυρωμένη στο Νόμο, υποχρέωση, να ασκείς χρηστή διοίκηση και να λογοδοτείς, για τα πεπραγμένα σου !
  Αυτό ισχύει παντού, όχι μόνον σε μία εταιρία π.χ, όπου οι διαχειριστές της εταιρικής (δηλαδή ξένης) περιουσίας, οφείλουν να λογοδοτούν, στους εταίρους-μετόχους, αλλά κυρίως, στην πολιτική, όπου κάθε πρόσωπο, που ασκεί δημόσια εξουσία και διαχειρίζεται χρήματα των πολιτών-φορολογουμένων, θα έπρεπε να ελέγχεται τακτικά και να δίνει αναφορά, για το που πήγε και το τελευταίο σεντ...
    Έτσι είναι θεωρητικά, γιατί στην πράξη, γνωρίζουμε όλοι, πόσο απέχει αυτό, από την ελληνική πραγματικότητα, οι πολιτικοί μας, που παίρνουν, από τους ψηφοφόρους, την ΕΝΤΟΛΗ, να ασκήσουν ένα έργο, ούτε ενδιαφέρονται, ούτε λογοδοτούν, για το που πάνε τα χρήματά μας !
    Όσο διαιωνίζεται αυτό το καθεστώς αδιαφάνειας, παρανομίας, ασυδοσίας και ατιμωρησίας, το ελληνικό δράμα, απλά δεν θα έχει ευτυχές τέλος...
    Αν δεν καθίσουν κάτω και δεν επανεξετάσουν, ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ, κάθε έξοδο του προϋπολογισμού, ακόμα και το τελευταίο σεντ, που φεύγει, από το ΓΛΚ, αν καλώς φεύγει ή όχι, δεν πρόκειται να βγούμε από το φαύλο κύκλο της ύφεσης (ακόμα και αν φορολογήσουν και τις αναπνοές μας).
    Είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του, με όσα έρχονται στο φως, ακόμα και σήμερα, για συντάξεις και επιδόματα, που δίνονται σε νεκρούς ή μη δικαιούχους, για "κυκλώματα" διασπάθισης δημοσίου χρήματος και για την ευκολία, με την οποία κάποιος απατεώνας, μπορεί να ξεγελάσει το ελληνικό κράτος και να ζει, ως παράσιτο !
     Η περίπτωση του γιατρού, ..χωρίς πτυχίο, στη Σκύρο, με τη φεράρι και το ιδιωτικό αεροπλάνο, είναι η κορυφή του παγόβουνου και αποδεικνύει την παντελή απουσία ελέγχων και εφαρμογής της νομιμότητας (το ζήτημα με τους διορισμούς, με πλαστά πτυχία κλπ, είναι τεράστιο και το αντιμετωπίζουμε και εμείς συχνά, λόγω δουλειάς).
      Με όλα αυτά, που αποκαλύπτονται, απορίας άξιο, είναι πως αργήσαμε τόσο πολύ να χρεοκοπήσουμε, όχι γιατί χρεοκοπήσαμε, τόσα χρόνια, πληρώναμε και πληρώνουμε παράνομα διορισθέντες, άτομα χωρίς αντικείμενο, νεκρούς, φαντάσματα και απατεώνες, πάσης φύσεως, ενώ κάποιοι διοργάνωναν φιέστες (αθλητικές διοργανώσεις κλπ), με υπέρογκο κόστος και με ξένα χρήματα, χωρίς ποτέ να λογοδοτήσουν ή να τιμωρηθούν !
      Από τη στιγμή, ειδικά, σήμερα, που πληρώνουμε υπερβολικούς και δυσβάσταχτους φόρους, χωρίς καμία λογική και καμία νομιμότητα, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ και έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε να ξέρουμε, που πάει και το τελευταίο μας ευρώ...
      Γιατί να πληρώνουμε π.χ τον υπάλληλο, ως πτυχιούχο, με 10% προσαύξηση, όταν το πτυχίο του, είναι πλαστό ; Πότε θα γίνει η περιβόητη αξιολόγηση στο δημόσιο, ώστε όποιος δεν έχει αντικείμενο και λόγο ύπαρξης, να πάει σπίτι του ; Έως πότε θα πληρώνουμε π.χ υπαλλήλους, που παίρνουν 1,5 χρόνο αναρρωτική άδεια, πουλώντας τρελίτσα και τόσες άλλες "αμαρτίες" ;;
      Από τη στιγμή, που βγήκε, ένα αιματοβαμμένο και εικονικό πλεόνασμα, γιατί να μοιραστεί σε απατεώνες, γύφτους και ένστολους, οι οποίοι, όχι μόνον δεν είπαν ευχαριστώ, αλλά εξακολουθούν να στηρίζουν, με ψήφους και υποψηφιότητες, τη γνωστή εγκληματική συμμορία ;
       Τώρα, έχουν περισσέψει, μερικές δεκάδες εκατομμύρια και θέλουν να τα ξαναμοιράσουν, αντί να κοιτάξει το κράτος, να εξοφλήσει, τα δισ. που οφείλει σε προμηθευτές του κλπ, ακόμα και με δικαστικές αποφάσεις, για πολλά χρόνια !
        Πρώτα, έπρεπε το κράτος, να δώσει τα χρωστούμενα, σε όσους κατέστρεψε, με τη χρεοκοπία και την ανακολουθία-αναξιοπιστία του, σε όσους οφείλει και μετά σε όσους δεν οφείλει, ακόμα και στους μικροομολογιούχους, θα ήταν χίλιες φορές προτιμότερο, από το να δίνει ψίχουλα, 500ρικα, σε δικαιούχους, αλλά και επιτήδειους....
        Για άλλη μια φορά, κανείς δε μας ρώτησε, πως θέλουμε να μοιραστεί το δικό μας πλεόνασμα, αποφάσισαν αυτοί, με τη γνωστή πελατειακή νοοτροπία !
        Πόσο νόμιμο και ηθικό είναι, να διαφημίζεις ότι έχεις πλεόνασμα, όταν χρωστάς δισ. σε προμηθευτές (που με τη σειρά τους, αναγκαστικά, χρωστάνε σε άλλους, εργαζόμενους, ταμεία κλπ), να επιβάλλεις μονομερώς κούρεμα σε συμφωνημένες αμοιβές (π.χ φωτοβολταϊκά) και αναδρομικά πλαφόν, σε ήδη διενεργηθείσες δαπάνες (βλέπε ιδιωτικές κλινικές)...
        Εκεί μας έχουν φτάσει, να ντρεπόμαστε εμείς (!), για την κατάντια τους και την αθλιότητά τους, οι ίδιοι έχουν χάσει κάθε έννοια τσίπας, να αισθανόμαστε την ανάγκη να λογοδοτήσουμε, για τον (λάθος) τρόπο, που μοιράστηκε το πλεόνασμα και γενικά, για τον τρόπο, που κάποιοι διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα, εξυπηρετώντας λαμόγια, απατεώνες και παράσιτα και καταστρέφοντας υγιείς επιχειρήσεις, οικογένειες, εργαζόμενους και γενικά, όσους δεν φταίνε σε τίποτα, για τη χρεοκοπία και τα (δανεικά) λεφτά, που φαγώθηκαν (σε άσκοπη κατανάλωση), τα προηγούμενα χρόνια !

ευλογία ή ..κατάρα η εκλογή στο Ευρωκοινοβούλιο ;

    Μετά, από μερικά θρίλερ και ανατροπές, στην καταμέτρηση των σταυρών, για τους υποψήφιους ευρωβουλευτές μας, πλέον το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει και έχει αξία να δούμε ποιους επέλεξαν οι ψηφοφόροι (για πρώτη φορά, αφού έως τώρα, η επιλογή γινόταν με λίστα) !
   Πρώτο σε σχόλια, είναι το ρεκόρ σταυρών, που έλαβε ο Γλέζος, που έσπευσε να το γιορτάσει και με χορό, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νάξο, κάνοντας μάλιστα και δηλώσεις, για το τι θα κάνει ή θα προσπαθήσει να κάνει, ως ευρωβουλευτής...
   Φαντάζομαι ότι επιλέχθηκε ως πιο γνωστό και λαοφιλές πρόσωπο, λόγω και του αγωνιστικού παρελθόντος του, περισσότερο και όχι επειδή κάποιοι πιστεύουν σοβαρά ότι θα ...πετύχει να πάρουμε λεφτά, από τους Γερμανούς (κατοχικό δάνειο-αποζημιώσεις), όποιος το πιστεύει αυτό, απλά ονειροπολεί !
   Από την άλλη, είναι ενδεικτικό της πολιτικής σκηνής της χώρας, ότι στέλνει έναν 92χρονο, λες και είχε ανάγκη τα 20 χιλιάρικα της ευρωβουλής, δεν έβγαινε με τα 10, της δικιάς μας, με την ανεργία στους νέους στο 30%, με τόσους νέους επιστήμονες, που θα μπορούσαν και θα άντεχαν να βοηθήσουν πραγματικά (δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά τα πήγαινε-έλα με το αεροπλάνο, όσο ναναι, καταπονούν τον οργανισμό)...Σ.Σ : κατόπιν ..ανάρτησης, έμαθα ότι δεν μπαίνει σε αεροπλάνα !
    Από τη μία αυτό δείχνει ματαιοδοξία και απληστία και από την άλλη, βέβαια, υπάρχει και το dum spiro spero.
    Η εκλογή Γλέζου, είναι ίσως η μόνη έξυπνη κίνηση του τσίπρα, που κατόρθωσε έτσι, να "ξεφορτωθεί" έναν βουλευτή-στέλεχος, που με τις δηλώσεις του, δημιουργούσε πρόβλημα στο κόμμα του, γιατί πολύ σύχνα, του ξέφευγαν ...κάποιες αλήθειες και θα μπορούσε, ως βραδυφλεγής βόμβα, να τινάξει τα θεμέλια, του ψεύτικου οικοδομήματος, που χτίζει !
    Έπειτα, έχουμε τους δύο συνταγματολόγους, που κατάφεραν να εκλεγούν, εξαργυρώνοντας τις καθημερινές εμφανίσεις τους, στα τηλεοπτικά παράθυρα, που τους έκαναν αρεστούς και γνωστούς, στο ευρύ κοινό : και οι δύο, βρίζοντας το πασοκ, το κόμμα, που τους ανέδειξε, τους έδωσε να φάνε και στο οποίο χρωστάνε τα πάντα...(αλήθεια πόσες χιλιάδες ή και εκατομμύρια έλληνες, είναι σαν αυτούς ;)
     Όσο και αν ορισμένοι εκλεγέντες, προσπάθησαν ανεπιτυχώς (ειδικά η Καϊλή) να μας πείσουν, ότι κίνητρό τους, δεν ήταν τα λεφτά, η αλήθεια, που όλοι αντιλαμβάνονται, είναι αυτή : ο μοναδικός σχεδόν λόγος, που μπήκαν υποψήφιοι, είναι τα πολλά χρήματα, της αποζημίωσης του ευρωβουλευτή, χρήματα, που δεν βρίσκεις, σε καμία πλέον κρατική θέση και όχι ότι ήθελαν να παράγουν ή να προσφέρουν, έστω και στοιχειώδες έργο !
     Επειδή όμως το καθετί στη ζωή, έχει και το αντίτιμό του, το να ζεις μακριά από το σπίτι και την πατρίδα σου και να κάνεις το Ελλάδα-Βέλγιο, Σύνταγμα-Παγκράτι, να είσαι σε ένα αεροπλάνο, κάθε βδομάδα, είναι σίγουρα κουραστικό και ψυχοφθόρο...
     Από την άλλη, όσοι εκλέχθηκαν, θα χάσουν την επαφή τους, με τους έλληνες ψηφοφόρους, οπότε θα δυσκολεύει η επάνοδός τους, ως βουλευτές εδώ, αν και αυτό, είναι καλό για εμάς, γιατί θα απαλλαγούμε από την παρουσία τους και τις μπουρδολογίες τους, στα τηλεοπτικά πάνελς (κυρίως του παπαδημούλη) !
      Γενικά, δεν ξέρω πόσο καλά το σκέφτηκαν, όσοι έθεσαν υποψηφιότητα και κυρίως όσοι εκλέχθηκαν, αν ζύγισαν τα υπέρ και τα κατά ή θόλωσαν από την τεράστια αποζημίωση του ευρωβουλευτή, αν πιο τυχεροί είναι αυτοί ή όσοι έμειναν εκτός...(που φυσικά όλο και κάπου θα βολευτούν, δόξα τον αντιθεό, κομματικές αργομισθίες υπάρχουν υπεραρκετές, στην Ελλάδα και θα γλιτώσουν και τα πήγαινε-έλα)
      Στη ζωή έτσι είναι τα πράγματα, για όλα υπάρχει αντίτιμο, κάτι παίρνεις και κάτι δίνεις και για να μάθεις, πρέπει πρώτα να πάθεις ! Κάποιος κακεντρεχής βέβαια, θα μπορούσε να πει ή να σκεφτεί, ότι τους ζηλεύω, αλλά δεν ισχύει..