ΟΥΤΕ για αστείο !

   Καθώς η θητεία Παπούλια τελειώνει, έχει αρχίσει ήδη η προεδρολογία, που αναμένεται να ενταθεί από το φθινόπωρο και τα ονόματα, που ακούγονται ως τώρα, μόνον ως ανέκδοτα, μπορούν να εκληφθούν !
  Η "περίπτωση" Κουβέλη, είναι καμμένη, διότι στις τελευταίες εκλογές, πήρε 1% και αν μη τι άλλο, ο Πρόεδρος, θα πρέπει να είναι δημοφιλής...Εκτός αυτού, το γεγονός, ότι δεν είχε την στοιχειώδη ευθιξία να παραιτηθεί και παρέμεινε γαντζωμένος σε μία (ανύπαρκτη) καρέκλα και παράλληλα, δείχνει εκτός τόπου και χρόνου, νομίζοντας ότι καταποντίστηκε, επειδή μπήκε στην κυβέρνηση και όχι επειδή ..έφυγε, όλα αυτά, μαρτυρούν ότι δεν κάνει, για τίποτα...
  Πιο πολύ γέλιο, όμως, προκαλούν τα σενάρια, να γίνει Πρόεδρος, ο "κουρασμένος", κάποιος που έχει τεράστιες (αν όχι τις μεγαλύτερες) ευθύνες, για την κατάντια και τη χρεοκοπία της χώρας και δεν θέλουμε πλέον να βλέπουμε, ούτε τη φάτσα του, όχι να τον δούμε και ..πρόεδρο !
   Την πρόταση "κουρασμένου", έριξε στο τραπέζι, ο ...Τραγάκης, κάποιος, ο οποίος γεννήθηκε το 1944 και εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής το 1974, οπότε και να ήθελε, δεν ...πρόλαβε να δουλέψει στη ζωή του, είναι ο ορισμός του "επαγγελματία πολιτικού"..
    Ο επόμενος Πρόεδρος, καλύτερα, να μην είναι αυτό, δηλαδή επαγγελματίας πολιτικός, θα είναι προτιμότερο να προέρχεται από τον επιστημονικό ή δικαστικό ή καλλιτεχνικό κλπ κλάδο, να είναι πρόσωπο κύρους, να τον σέβονται όλοι και να μπορεί να εμπνεύσει τα ίδια και στους διεθνείς συνομιλητές του !
    Ο "κουρασμένος", θεωρώ, ότι αν έχει στοιχειώδη τσίπα πάνω του, δεν θα δεχτεί να πάει στην προεδρία, ακόμα και αν του το προτείνουν, διότι είναι υπόλογος, για τη μεγαλύτερη καταλήστευση (με νομιμοφανείς βασικά τρόπους) των δημόσιων ταμείων, από καταβολής ελληνικού κράτους...
     Εξάλλου, δε νομίζω ότι θέλει να αλλάξει το σημερινό τρόπο της ζωής του, να κάνει τα μπάνια του, στη Ραφήνα, τα ταξιδάκια του και να περιδιαβαίνει τις ταβέρνες, ανά την Ελλάδα, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα : να τρώει !
     Στο κάτω-κάτω, η εκλογή Προέδρου, έχει σημασία, μόνον και μόνον, επειδή απαιτεί αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο ρόλος του, είναι περισσότερο διακοσμητικός και συμβολικός, γι' αυτό χρειάζεται ένα πρόσωπο άφθαρτο, χωρίς κομματικές ταμπέλες, ενωτικό και -όπως είπαμε- με κύρος...
     Για τον απερχόμενο Πρόεδρο, δεν μπορεί να πει κανείς πολλά, είναι χαμηλών τόνων, ωστόσο βαρύνεται με δύο κηλίδες : πρώτον, ενώ οι Έλληνες έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό ή αυτοκτονούσαν, εκείνος μας κόστιζε 600 χιλιάρικα το χρόνο και με μεγάλη καθυστέρηση ζήτησε περικοπή των αποδοχών του και δεύτερον, έγιναν αντικείμενο συζήτησης, οι αυθαιρεσίες σε παραθαλάσσιο ακίνητό του, στα Ηπειρώτικα παράλια του Ιονίου !
     Όταν ο Πρόεδρος αυθαιρετεί και δε σέβεται το Νόμο, τι παράδειγμα δίνει στους πολίτες ;