Από την πολλή "φιλανθρωπία" χρεοκοπήσαμε !!

   Ακούγοντας κανείς τις εξαγγελίες Κεγκέρογλου και των άλλων "εγκεφάλων" της κυβέρνησης, για το "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα", αναρωτιέται μήπως ζει στην Ελβετία και όχι στη χρεοκοπημένη Ελλάδα !
  Στην Ελβετία είχε γίνει πρόσφατα, μία ανάλογη πρόταση, για εγγυημένο εισόδημα, σε όλους, όχι βέβαια 400 ευρώ, αλλά ..4000 ευρώ το μήνα, τέθηκε σε δημοψήφισμα και απορρίφθηκε, γιατί κλπ δεν ξέρω και δεν με αφορά, αλλά η διαφορά Ελλάδας και Ελβετίας, σε οικονομικό επίπεδο, είναι σαν τη διαφορά μέρας και νύχτας...
  Η λογική λέει, ότι για να μοιράσεις χρήμα, πρέπει να έχεις και μάλιστα να δίνεις από το περίσσευμα και όχι από το υστέρημά σου, επομένως το ερώτημα, που εύλογα γεννάται, είναι : πρώτον, "εγγυημένο" από ποιον ; από ένα χρεοκοπημένο κράτος ; πως γίνεται να υπάρξει τέτοια "εγγύηση" και δεύτερον, από ποιους θα τα πάρει, για να τα δώσει σε άλλους ; ποιος θα πληρώνει το (παθητικό) εισόδημα, κάποιων άλλων ;
   Στην κυβέρνηση, φαίνεται, ότι έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα, από το πέτσινο-λογιστικό (και με "'άσχημη" λογιστική) πλεόνασμα και άρχισαν την παροχολογία και τις παλιές, κακές συνήθειες του χρεοκοπημένου, αλλά εξαιρετικά γενναιόδωρου κράτους (που το λένε "κοινωνικό" αντί για αντικοινωνικό, που είναι περισσότερο ακριβές, ως περιγραφή) !
    Το γεγονός ότι τις προάλλες, το ελληνικό κράτος ζήτησε να δανειστεί 3 δισ. ευρώ και του έδωσαν ..τα μισά, έγινε γαργάρα, πέρασε στα ψιλά, ενώ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη, ότι ελάχιστη εμπιστοσύνη και αξιοπιστία εμπνέει, ως δανειζόμενος-οφειλέτης, αναφορικά με τη δυνατότητα-ικανότητα, να αποπληρώνει τα χρέη του...
    Για να μοιράσεις χρήμα στο λαό σου και μάλιστα με "εγγύηση", πρέπει να είσαι κράτος ισχυρό, παραγωγικό, να έχεις μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα, αλλά και -αληθινά- ταμειακά τέτοια, που να βασίζονται σε γερά-απτά θεμέλια και όχι στην υπερφορολόγηση-καταλήστευση οικονομικά αδύναμων και εξαθλιωμένων υπηκόων !
     Η ιστορία αυτή με το "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα", θυμίζει το 2009 και το επίδομα αλληλεγγύης, που μοίρασε ο τζέφρι, λίγο πριν την επίσημη χρεοκοπία μας, σε "αναξιοπαθούντες" συμπολίτες μας (..με σκάφη και πισίνες), άλλωστε ο Κεγκέρογλου, είναι γνωστός φαν του τζέφρι (έχει και φωτογραφία μαζί του, στο επίσημο site του, όπου ποζάρει όλο καμάρι)...
     Η σχετική εξαγγελία, δεν έχει καμία λογική, όταν το ελληνικό κράτος, είναι ο μεγαλύτερος μπαταχτσής, ο χειρότερος κακοπληρωτής, που υπάρχει, όταν δεν ξέρει που και από πότε χρωστάει και πόσα, ενώ θα μπορούσε και θα ήταν πιο λογικό, αντί να μοιραστούν χρήματα, που δεν υπάρχουν, να γίνουν φοροελαφρύνσεις !
     Εν τέλει, το πολιτικό μας σύστημα, δεν έχει διδαχθεί ΤΙΠΟΤΑ, από το πρόσφατο παρελθόν : καλός πολιτικός, είναι όχι εκείνος που δίνει, αλλά εκείνος, που δεν παίρνει (και δεν αναγκάζεται να πάρει λεφτά από τον ιδιώτη, για ρουσφέτια)...
      Εκείνος, που παίρνει, που έχει μάθει να παίρνει, όπως ο Έλληνας του παπανδρεϊσμού, θα θέλει πάντα περισσότερα, θα είναι συνέχεια ανικανοποίητος και προπάντων ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ, με την πρώτη ευκαιρία, θα εγκαταλείψει τον ευεργέτη του (για να επιβεβαιωθεί η γνωστή παροιμία) !
      Είναι ενδεικτικά, πάνω σε αυτό, τα πρώτα σχόλια, που ακολούθησαν τις σχετικές εξαγγελίες : "ποιος μπορεί να ζήσει με 400 ευρώ" ; Ήτοι, αντί να πουν και ευχαριστώ, λένε πως είναι λίγα, θέλουμε περισσότερα, να τα ξύνουμε μια ζωή και να μας ταΐζει ο Κεγκέρογλου...(με τα λεφτά άλλων, βέβαια, αλλά από θαυμαστές του τζέφρι υπουργούς, τι καλύτερο μπορείς να περιμένεις ;)
      Τις προάλλες, ο Τραγάκης, που είναι από τους παλαιότερους επαγγελματίες βουλευτές και ξέρει καλά τη "δουλειά", έδινε μαθήματα σε νεότερους, λέγοντας πόσο αξίζει ..το ρουσφέτι, ότι μόνον με αυτό εξασφαλίζεις ψήφους και ότι οι ψηφοφόροι του, είναι κάτι σαν ζόμπι, που εξαφανίζονται και εμφανίζονται μόνο λίγο πριν τις εκλογές, με προτεταμένο το χέρι, για να πάρουν, ώστε να ξαναψηφίσουν !
      Ακόμα και αυτός όμως (!), μετά από ..μόλις 40 χρόνια, στο ρουσφέτι, αποφάνθηκε-κατάλαβε ότι είναι αχάριστοι, ότι δεν χορταίνουν ποτέ, ότι ζητάνε πάντα περισσότερα και ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι...
      Δεν φαίνεται ωστόσο να έχει αντιληφθεί, ότι η "φιλανθρωπία" του ρουσφετιού, της σκανδαλώδους εύνοιας των ημετέρων, της ψηφοθηρίας και της παροχολογίας, κατέστρεψαν τη χώρα και μία ολόκληρη γενιά, ότι τελικά αυτού του είδους η "φιλανθρωπία", αποδείχτηκε, ως η πιο ...απάνθρωπη πολιτική-τακτική !