γιατί καταστράφηκαν τα Σόδομα και η Γόμορ(ρ)α ;

   Είναι γνωστό σε όλους, από την Αγία Γραφή, ότι οι δύο αυτές αρχαίες πόλεις, καταστράφηκαν ολοκληρωτικά, μαζί με τους κατοίκους τους, επειδή έπεσε επάνω τους, η οργή του Θεού και αναφέρονται έως σήμερα, ως ένδειξη ηθικής κατάπτωσης, αλλά και ως προειδοποίηση, για την τιμωρία, όσων ασχημονούν, δίχως μετάνοια-μεταμέλεια !
  Ως βασικό αμάρτημα των κατοίκων τους, που έγινε αιτία της απώλειάς τους, αναφέρεται η ομοφυλοφιλία, ωστόσο, σύμφωνα με τις Γραφές, δεν ήταν αυτή ακριβώς η αιτία, αλλά το γεγονός, ότι ο ηθικός ξεπεσμός, όχι μόνον δεν αποτελούσε, για εκείνους, αφορμή για θλίψη, μετάνοια, ντροπή και αίτηση ελέους, αλλά αντίθετα, αποτελούσε αφορμή κομπασμού και επίδειξης (κάτι αντίστοιχο με τα σύγχρονα "pride parades").
   Η οργή του Θεού, δεν πέφτει πάνω στον αμαρτωλό, αλλά σε εκείνον, που εμφανίζεται αμετανόητος και μάλιστα υπερηφανεύεται για τα "κατορθώματά" του και τα διαλαλεί σε άλλους ή και δημόσια, δηλαδή σε όλους !
   Ο πρόλογος αυτός, δεν έχει φιλολογικό ή ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά καθαρά νομικό, αφού, όπως έγινε γνωστό, την προηγούμενη εβδομάδα, εκδικάστηκε η αγωγή του συγγραφέα Αυγούστου Κορτώ, εναντίον του δημοσιογράφου, Δήμου Βερύκιου.
   Με την αγωγή αυτή, ο ενάγων, που είναι ομοφυλόφιλος και δηλώνει "παντρεμένος" με άντρα, ζητάει 50.000 ευρώ, ως αποζημίωση για ηθική βλάβη, που δήθεν υπέστη, από σχόλια του ως άνω δημοσιογράφου, στο ραδιόφωνο, με τα οποία ισχυρίζεται ότι εθίγη η προσωπικότητά του !
   Αφορμή ωστόσο, για τα σχόλια του Βερύκιου, υπήρξε δημόσια τοποθέτηση του ενάγοντος, στην οποία αναφερόταν ο ίδιος στον "άντρα" του, συνεπώς υπήρξε ευθεία πρόκληση εκ μέρους του, προς τα χρηστά ήθη της κοινωνίας, τα οποία συνιστούν νομική έννοια και όχι ευχολόγιο-ηθικολόγιο και σύμφωνα με τα οποία, δεν είναι αποδεκτά, όχι μόνον ο "γάμος" μεταξύ ανδρών, αλλά ούτε και να μιλάει ένας άντρας, για τον "άντρα" του, ΔΗΜΟΣΙΑ...
   Δεν μπορώ φυσικά, να γνωρίζω, ποια υπήρξε η υπερασπιστική γραμμή του Βερύκιου, στη Δίκη, αν και μετά την αγωγή, ο ίδιος (προφανώς ..φοβισμένος) τα είχε "γυρίσει" και σχεδόν εκθείαζε τους ομοφυλόφιλους, εμφανιζόταν ως υπέρμαχος των "δικαιωμάτων" τους, ακόμα και της υιοθεσίας παιδιών, από εκείνους !
    Όπως, δεν μπορώ, αντίστοιχα, να φανταστώ, ότι είναι ποτέ δυνατόν, η εν λόγω αγωγή, να ευδοκιμήσει, να γίνει δεκτή, με την έννοια, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευόμενο έννομο αγαθό, την δημόσια αναφορά, ενός άνδρα, ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει "τρυφερή σχέση", με άτομο του ιδίου φύλου...
    Πιο πιθανό, θεωρώ η αγωγή "να πάει άκλαυτη", παρότι ο Βερύκιος έκανε κο-κο-κο και δήλωνε μετά μετανιωμένος, για να αποσυρθεί η αγωγή, δηλαδή είτε να απορριφθεί τελείως (οπότε ο ενάγων, θα κληθεί να πληρώσει και από πάνω, τα δικαστικά έξοδα), είτε, στη χειρότερη, να επιδικαστεί ένα πολύ μικρό ποσόν, δεν μπορώ να φανταστώ, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευτέα την προσωπικότητα κάποιου, που δηλώνει δημόσια, την παρέκκλισή του !
    Παρέκκλιση, όχι με βάση την υποκειμενική μου άποψη, αλλά με βάση την αντικειμενική νομική έννοια, όπως ειπώθηκε, των (ευτυχώς ακόμα) ισχυόντων χρηστών ηθών, της ελληνικής κοινωνίας.
   

μισοάδειο ή μισογεμάτο ;

   Ανάλογα με το πως βλέπει κανείς το ποτήρι, συνηθίζουμε να διακρίνουμε τους ανθρώπους, σε απαισιόδοξους και αισιόδοξους, αντίστοιχα, ο τρόπος θεώρησης της πραγματικότητας, διαφέρει σχεδόν πάντα !
 Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον τρόπο ερμηνείας, της απόφασης στη Δίκη του πρώην υπουργού, Παπακωνσταντίνου, η οποία ελήφθη προχθές, από το ΑΕΔ, λήγοντας αναμονή χρόνων και όχι ημερών και η οποία αποτελεί τη σημαντικότερη, ίσως, νομική είδηση, τελευταία.
 Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης και δικαίως, θεώρησε την απόφαση, ως σκάνδαλο, ως ένα ακόμα κουκούλωμα, ειδικά μετά την πρόταση της κυρίας Εισαγγελέως, που οδηγούσε, σε περίπτωση αποδοχής της, τον τέως υπουργό, ..πολύ βαθιά στη φυλακή και για πολλά χρόνια !
  Με την ποινή-χάδι, που επιβλήθηκε, είναι σαν να έπεσε ο Ποπάυ, από ουρανοξύστη και επέζησε, ενώ ενδεικτικό του κλίματος και της ψυχολογίας των δικαστών, είναι ότι ο Πρόεδρος, κόντεψε να του ζητήσει και συγγνώμη, για το ένα έτος, με αναστολή, που επέβαλλε, όταν η υπόθεση ήταν, για (έως και) ισόβια...
  Αυτή είναι η μία, η απαισιόδοξη όψη της πραγματικότητας, ότι, στην Ελλάδα, οι πολιτικοί, βγαίνουν πάντα λάδι, σχεδόν, ό,τι και αν κάνουν, όσο εξόφθαλμο ή βαρύ και αν είναι, ότι οι δικαστές νιώθουν σαν "γατάκια", απέναντί τους, ότι λειτουργούν σαν φοβισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, που κρίνουν τον κάποτε προϊστάμενό τους !
   Γιατί, μην ξεχνάμε, ότι εκτός, από το ρεζουμέ, υπήρξαν και πολύ ενδιαφέρουσες μειοψηφίες (ισχυρές και μη) : η μία θεώρησε ότι έπρεπε να απαλλαγεί, λόγω ..αμφιβολιών (διότι ..προφανώς, κάποιος τρίτος "αλήτης", υπέκλεψε τους κωδικούς του και αφαίρεσε από τη λίστα, μόνον τα ονόματα των συγγενών του Ποπάυ, για να τον ενοχοποιήσει) και η άλλη, ότι η λίστα Λαγκάρντ, είναι προϊόν υποκλοπής και επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο (ορισμένοι ...κακεντρεχείς, σημείωσαν ότι είναι πιθανόν στις σχετικές λίστες, να περιλαμβάνονται και ουκ ολίγοι δικαστές, οπότε "κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν").
  Υπάρχει όμως και η άλλη, η πιο αισιόδοξη θεώρηση των πραγμάτων, που έγκειται στο ότι ο Παπακωνσταντίνου ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ, έστω και σε μία ποινή χάδι-ανέκδοτο, η ουσία είναι, ότι δεν απαλλάχθηκε, όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, με μεγάλη ευκολία, διότι θα μπορούσε κάλλιστα το Δικαστήριο, να είχε κρίνει ότι υπάρχει ...παραγραφή (αν δεν είχε μεσολαβήσει, ίσως, η ελληνική χρεοκοπία) !
   Εκτός αυτού, υπήρξε, όπως είπαμε, η γενναία και "αντρίκεια" πρόταση της Εισαγγελέως, που είπε όλη την Αλήθεια και ξεφτίλισε τον πρώην Υπουργό και στο πρόσωπό του, όλο το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, αλλά και η ισχυρή μειοψηφία, που συντάχθηκε, μαζί της και ζήτησε να κριθεί ένοχος, για κακουργηματικές πράξεις και όχι για πλημμελήματα, όπως εκρίθη, με την αστεία αιτιολογία, ότι "αμάρτησε", για το όνομά του (!) και δεν είχαν οικονομικό αντίκτυπο, οι πράξεις του, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος...
   Προσωπικά, τείνω, προς την πιο αισιόδοξη θεώρηση του πράγματος, παρά τους πανηγυρισμούς της πλευράς Παπακωνσταντίνου, η ουσία είναι ότι καταδικάστηκε και επιβλήθηκε ποινή, αν το να μην πας φυλακή, είναι επιτυχία, Οκ, τότε ..πέτυχε και θεωρώ, ότι το σύστημα του ΑΕΔ, χρήζει επανεκτίμησης και αναθεώρησης, διότι δεν μπορεί να δικάζουν, τόσο σοβαρές -ποινικές- υποθέσεις, δικαστές, ΧΩΡΙΣ προηγούμενη εμπειρία, σε ποινικές Δίκες !

Η ..έμμεση κατάργηση της Ανώνυμης Εταιρίας !

   Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, η ..σημερινή κυβέρνηση της Αριστεράς, ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση, που θα ορίζει ότι, για τα χρέη της Α.Ε, θα ευθύνονται εις ολόκληρο, με την προσωπική-ατομική τους περιουσία και τα μέλη του Δ.Σ αυτής, εκτελεστικά και μη !
  Η Ανώνυμη Εταιρία, στην Ελλάδα, μετράει περίπου 100 χρόνια ζωής, ως νομική μορφή ανάπτυξης επιχειρηματικότητας και αν δεν κάνω λάθος, υφίσταται ακόμα και σε κομμουνιστικά καθεστώτα, ωστόσο η ελληνική "αριστερά", πάντα ..πρωτοπόρος και ευρηματική, θέλει να την καταργήσει, με την παραπάνω διάταξη, με μία παράγραφο, ενός άρθρου, σε ένα Νόμο (φαντάζομαι φορολογικό).
  Η προσωπική ευθύνη, για χρέη εταιρίας, ισχύει μόνον, για την ομόρρυθμη εταιρία, όχι για τις κεφαλαιουχικές, εκεί όπου εταίροι και διαχειριστές, ουσιαστικά και πρακτικά, ταυτίζονται !
  Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση, μάλιστα, κάνει λόγο, για ευθύνη των μελών του Δ.Σ, ούτε καν δηλαδή, για ευθύνη των μετόχων-εταίρων-ιδιοκτητών της Α.Ε, διότι, στην πράξη, πολλές φορές, οι βασικοί μέτοχοι, δε μετέχουν καν στο Δ.Σ, εκεί μπαίνει ο οποιοσδήποτε, με διορισμό βέβαια, από τη Γ.Σ, που ελέγχουν οι βασικοί μέτοχοι.
   Έτσι, αν ψηφιστεί, αυτή η τραγελαφική ρύθμιση, την επόμενη μέρα, όσα μέλη Δ.Σ έχουν περιουσία, θα παραιτηθούν και στη θέση τους, θα μπουν "αχυράνθρωποι", που δεν έχουν ούτε μαντήλι να κλάψουν, οπότε για το Δημόσιο, θα ισχύσει και πάλι το "ουκ αν λάβοις, παρά του μη έχοντος" !
    Φυσικά, η λύση, ..δεν είναι να οριστεί, ότι θα ευθύνονται, για τα χρέη της Α.Ε, οι μέτοχοί της και μάλιστα εις ολόκληρον (!), γιατί τότε ΌΛΟΙ θα πουλήσουν τις μετοχές τους, δεν θα ξαναδημιουργηθεί ΠΟΤΕ α.ε και γενικά θα γίνουν όλοι κρατικοδίαιτοι, όπως οι συριζαίοι...
    Ή θα γίνονται μόνον Εταιρίες Περιορισμένης Ευθύνης, έως ότου γίνει και εκεί μία αντίστοιχη ρύθμιση και παραμείνουν, στο τέλος, μόνον ομόρρυθμες εταιρίες, μεγέθους συνοικιακού μαγαζιού, μεταξύ συγγενών και φίλων !
     Η Ανώνυμη Εταιρία, βασίζεται εξ ορισμού, στην ευθύνη του μετόχου, για τα χρέη της κλπ, μέχρι του ποσού του μετοχικού κεφαλαίου, που του αντιστοιχεί, είναι μία νομική μορφή εταιρίας, αφενός για όποιον δεν θέλει να ρισκάρει την προσωπική του περιουσία, αλλά μόνον κάποιο κεφάλαιο και αφετέρου, ευνοεί την συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων, για την ευόδωση των σκοπών της, μέσω της ύπαρξης και συμμετοχής εκατοντάδων ή χιλιάδων εταίρων-(μικρο)μετόχων.
     Το Δ.Σ της Α.Ε, από την άλλη, δεν μπορεί να ευθύνεται προσωπικά, για τα χρέη της εταιρίας, τα μέλη του Δ.Σ λογοδοτούν και είναι υπόλογα και υπεύθυνα, για τη διαχείριση, που κάνουν, έναντι των μετόχων, ενώ μπορεί να έχουν αστικές και ποινικές ευθύνες, για λάθη και παραλείψεις τους, έναντι τρίτων (π.χ Δημόσιο, για τα χρέη, προς αυτό), αλλά και έναντι των ιδιοκτητών-μετόχων της Α.Ε.
      Η ουσία της Α.Ε βασίζεται στο γεγονός, ότι πρόκειται για νομικό πρόσωπο, αυτοτελές και ανεξάρτητο, από τους μετόχους της (πόσο μάλλον από το ΔΣ, που τα μέλη του, μπορεί να μην είναι καν μέτοχοι, όπως είπαμε), με δικιά του περιουσία και δικά του χρέη, που καμία σχέση δεν έχουν και δεν μπορεί να έχουν, με τις ατομικές περιουσίες, των μελών της !
     Συνεπώς, ρυθμίσεις, όπως οι προωθούμενες, θίγουν τον πυρήνα της και ουσιαστικά οδηγούν σε έμμεση κατάργηση, με ανυπολόγιστες συνέπειες : η κυβέρνηση πάει για μαλλί και μπορεί να βγει κουρεμένη, τα κρατικά έσοδα, να καταποντιστούν, παρά να αυξηθούν...
     Μπορεί, στην πράξη, να εμφανίζεται το φαινόμενο, η Α.Ε να πτωχεύει, χωρίς να έχει περιουσιακά στοιχεία αξιόλογα, ενώ ορισμένοι μέτοχοι αυτής ή μέλη του Δ.Σ, να είναι πάμπλουτα (από άλλες δραστηριότητες κερδοφόρες) και το Δημόσιο να αισθάνεται "ριγμένο", που δεν θα πάρει τίποτα, ωστόσο αυτό είναι, συνήθως, δικό του πρόβλημα : των κρατικών φορολογικών και ελεγκτικών μηχανισμών, που είτε δε λειτουργούν καθόλου, είτε υπολειτουργούν (π.χ αφήνουν τα χρέη να συσσωρεύονται και τα αναζητούν, μετά από πολλά χρόνια, με υπέρογκες προσαυξήσεις), αλλά και κυρίως, της ίδιας της ΝΟΜΙΚΗΣ φύσης της Α.Ε !
     Μιλάμε δηλαδή για μία ..λογική του τύπου "πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι", επειδή η νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να συμφωνήσει, με τους δανειστές και να πάρει χρήματα και τα ταμεία έχουν στεγνώσει, δε σημαίνει ότι πρέπει να τα κάνει όλα ίσωμα και να αφήσει καμένη Γη...
     Σήμερα, έγινε γνωστό, ότι ο Τσίπρας, έστειλε τον ξάδερφό του, στο ..Ιράν, για να ζητήσει οικονομική βοήθεια, από εκεί (!), ωστόσο "έφαγε πόρτα", αλλά μην απελπίζεστε εκεί στο συριζα, εκτός από τη Μέση Ανατολή, υπάρχει και η Αφρική, η Νότια Αμερική κλπ, προτού τα καταστρέψετε όλα, στο εσωτερικό, με ανάλογες, με τη σχολιαζόμενη, "νομοθετικές πρωτοβουλίες" !
   

είπαμε τυφλή, αλλά όχι και έτσι !

   Ένα από τα επίθετα, που αποδίδονται στην (ανθρώπινη) δικαιοσύνη, είναι και το γνωστό "τυφλή", το οποίο έχει μάλλον την έννοια της αμεροληψίας και ισονομίας, της εφαρμογής του Νόμου, προς όλους, αδιακρίτως (άλλο, αν στην πράξη, απέχουμε πολύ από το ιδανικό) !
  Βλέποντας κανείς, τις πρόσφατες φωτογραφίες της Βίκυς Σταμάτη, στον Τύπο, να βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση, στην "φωλιά του κούκου", να ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά, δεν μπορεί παρά να αισθανθεί κάποια συμπόνοια, για την κατάντια της και αναρωτιέται τι νόημα έχει -πλέον- η συνέχιση της κράτησής της...
  Είναι βασική αρχή του Δικαίου, ότι ποινή επιβάλλεται και εκτίεται, μόνον όταν ο καταδικασθείς, είναι σε θέση να αντιληφθεί το νόημά της, ως κακό, σε ανταπόδοση του κακού, που προξένησε και πως αν δεν είναι, τότε απλά δεν επιβάλλεται !
  Δεν ξέρω, ως μη ειδικός, πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή της (είχε ακουστεί και για αυτοκτονικές τάσεις), ούτε αν η κυρία Σταμάτη "πουλάει τρέλα", όπως μπορεί να πουν κάποιοι δύσπιστοι, ωστόσο, υπάρχει και αντίλογος.
  Αφενός, έχει τιμωρηθεί αρκετά ήδη, για ό,τι τυχόν έκανε και αφετέρου, ως μάνα, θα όφειλε να έχει την αντίστοιχη μεταχείριση της κόρης του Άκη, που αποφυλακίστηκε, για ποιο λόγο, δύο μέτρα και δύο σταθμά, σε δύο ίδιες, σχεδόν, περιπτώσεις ;
  Αν μάλιστα το δούμε και ψυχρά, λογικά, στο επίπεδο της ενοχής, μεγαλύτερη ευθύνη, φαίνεται να έχει η αποφυλακισθείσα, διότι, ΑΝ δεν απατώμαι, δεν γράφτηκε κάποιο ακίνητο, στο όνομα της Βίκυς Σταμάτη, όπως έγινε με την Αρετή Τσοχατζοπούλου !
  Ουσιαστικά και έχει δίκιο εδώ ο Κούγιας, κατηγορείται για "ξέπλυμα", επειδή αγόραζε ακριβά παπούτσια, τσάντες, κουρτίνες, ριχτάρια και καναπέδες, με χρήματα, που της έδινε ο σύζυγος και είναι εύλογο το ερώτημα, ΠΟΙΑ σύζυγος, θα τολμούσε να ρωτήσει τον άντρα της, ΠΟΥ βρήκες τα λεφτά ;
  Δεν μπορεί ο καθένας, που γίνεται αποδέκτης δώρων, από συγγενικά πρόσωπα, να μπαίνει στη λογική να ψάξει, αν τα χρήματα αυτά, έχουν αποκτηθεί νόμιμα, αν έχουν φορολογηθεί κλπ., κανένας (και από τακτ ακόμα) δεν θα ρωτούσε "που τα βρήκες", επομένως χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ώστε να καταλογιστεί δόλος, σε συνέργεια ξεπλύματος, ειδικά όταν μιλάμε για ΚΙΝΗΤΑ πράγματα και όχι ακίνητα !
    Έχω την αίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει μία επιεικής και ανθρώπινη εξέλιξη στο ζήτημα αυτό και η Βίκυ Σταμάτη, να απελευθερωθεί (κάποιοι ίσως ποντάρουν και στο ότι είναι γυναίκα, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αν και πολλές φορές, οι γυναίκες αποδεικνύονται, πιο σκληρές, από τους άντρες..), όπως συνέβη με την κόρη του Άκη.

άλλο η Εταιρία, άλλο οι μέτοχοι !

    Στην προσπάθειά τους, να δικαιολογήσουν-αιτιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, πολλές φορές, οι δικαστές μας, αρνούνται την ίδια την πραγματικότητα και τη Λογική και καταλήγουν σε επιπόλαιες αποφάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες νομολογίες, αν υπάρξει μιμητισμός !
  Αφορμή, για τα παρόντα, αποτέλεσε σχετικά πρόσφατη απόφαση Εφετείου των Αθηνών, σε υπόθεση, στην οποία είχα ενεργό συμμετοχή και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι οι μέτοχοι μιας εταιρίας, ουσιαστικά ταυτίζονται με εκείνη και στις σχετικές Δίκες, ουσιαστικά εκπροσωπούνται, από το Δ.Σ αυτής (μιλάμε πάντα για την Ανώνυμη Εταιρία).
  Αυτό μπορεί να ισχύει, ορισμένες φορές, όπου τα συμφέροντα εταιρία και μετόχων, ταυτίζονται απόλυτα, όπως π.χ όταν η εταιρία, αποφασίζει να διεκδικήσει δικαστικά, χρήματα, που της οφείλονται, κανένας μέτοχος, δε νομίζω, να έχει αντίρρηση...
  Ωστόσο, η σχολιαζόμενη απόφαση, παραβλέπει θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου, γενικά, αλλά και του Δικαίου (αλλά και της φύσης) της ανώνυμης εταιρίας, που μαθαίνονται στα πρώτα έτη της Νομικής Σχολής, όπως ότι μία εταιρία είναι νομικό πρόσωπο, έχει άλλη, διαφορετική νομική προσωπικότητα, από τα φυσικά πρόσωπα-μετόχους της και ότι μέσα στην Α.Ε, υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, μειοψηφίες, πλειοψηφίες κλπ !
  Ουσιαστικά, σε μία Α.Ε, κουμάντο κάνει ο (οι) βασικός μέτοχος, εκείνος, που έχει την πλειοψηφία στη Γ.Σ και ο οποίος διορίζει τα μέλη της Διοίκησης, αυτό δε σημαίνει όμως ότι εκφράζει πάντα, τα συμφέροντα ΟΛΩΝ των μετόχων, δηλαδή και των υπολοίπων, της μειοψηφίας και συμβαίνει, πολλές φορές, να λαμβάνονται αποφάσεις, που είναι επιζήμιες, για την ίδια την Α.Ε.
  Αν δεχόμασταν την ακραία δικαστική άποψη, που σχολιάζεται, θα καταλήγαμε σε άτοπα, άδικα και ανεπιεική αποτελέσματα, που καμία σχέση, δεν έχουν με την απονομή Δικαίου : στο να μην μπορεί να αντιδράσει, δηλαδή, ένας μεμονωμένος μέτοχος, σε ενέργειες, παραλείψεις και αποφάσεις του Δ.Σ, οι οποίες στρέφονται εναντίον της Α.Ε, είτε, από αμέλεια-αδιαφορία, είτε, ακόμα χειρότερα, με δόλο !
   Έτσι π.χ αν ασκηθεί από τρίτο, αίτηση πτώχευσης, κατά της Α.Ε και για τον Χ, Ψ λόγο, το Δ.Σ, αποφασίζει να ..μην παραβρεθεί κατά τη συζήτηση, ώστε να την αντικρούσει, τι θα πούμε ; ότι ένας μέτοχος, δεν έχει δικαίωμα, μεμονωμένα, να εμφανιστεί και να την αντικρούσει, επειδή όφειλε να το είχε κάνει το Δ.Σ, που δήθεν ..τον εκπροσωπεί ; Τι είναι αυτά ; Σε ποια νομικά βιβλία αναφέρονται ; Ή μήπως, δεν είναι αυτονόητο-αυταπόδεικτο, το έννομο συμφέρον, ενός εκάστου μετόχου, να προστατεύσει την επένδυση-περιουσία του, όταν το Δ.Σ κωλοβαράει ή έχει δόλο ;
   Αντίστοιχα και όταν π.χ κάνει η ίδια η εταιρία, αίτηση πτώχευσης, για τους δικούς της λόγους, που κάθε άλλο, παρά αθώοι, μπορεί να είναι, τι θα πούμε ; Ότι ο μέτοχος, που διαφωνεί εύλογα, δεν μπορεί να εμφανιστεί, στο Δικαστήριο και να αντικρούσει την αίτηση, επειδή έχει ήδη εκπροσωπηθεί, από ένα ανάξιο ή διεφθαρμένο Δ.Σ ; (!!)
   Καλό είναι οι δικαστές, όταν έχουν αποφασίσει, για κάποιους λόγους, με συγκεκριμένο τρόπο, να μην παραβιάζουν την κοινή Λογική και το Δίκαιο, αν μη τι άλλο, γιατί δημιουργείται το λεγόμενο "κακό προηγούμενο", που αύριο, πιθανόν, να το βρουν μπροστά τους !
    Δεν ξέρω αν οι δικαστικές αποφάσεις, ελέγχονται, από κάποιον, εννοώ, χωρίς άσκηση ενδίκου μέσου, αλλά καλό θα ήταν, προκειμένου να μην υπάρχουν αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές αποφάσεις, που κλονίζουν την ασφάλεια του Δικαίου και το κύρος των Δικαστών..


 

ασφαλιστικές εισφορές και αντισυνταγματικότητες

    Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο στο Capital.gr, όπου γινόταν ανάλυση, για την αντισυνταγματικότητα, των ασφαλιστικών εισφορών, προς τον ΟΑΕΕ, με παραπομπές μάλιστα και σε μελέτες-γνωμοδοτήσεις, γνωστών καθηγητών-συνταγματολόγων, υπέρ αυτής της άποψης !
  Ουσιαστικά, η άποψη ότι είναι αντισυνταγματικές, βασίζεται στα σχετικά άρθρα, του Συντάγματος, που ορίζουν, ότι καθένας συνεισφέρει στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του και επομένως, δεν μπορεί να πληρώνουν ΤΑ ΙΔΙΑ, ένας έμπορος, με 3.000.000 ευρώ, ετήσια κέρδη και ένας άλλος, με κέρδη 10.000 ευρώ..
   Μερικοί, όπως έχω αναφέρει ίσως και αλλού, θεωρούν συλλήβδην παράνομη, την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση, ωστόσο αυτό δεν αντέχει και πολύ, σε λογική εξέταση, διότι, αν γινόταν προαιρετική, το πιθανότερο αποτέλεσμα, θα ήταν να βλέπαμε, μετά από κάποια χρόνια, δεκάδες γέρους, να ψάχνουν στα σκουπίδια !
   Διότι δεν έχουν όλοι την ψυχική δύναμη, να "κάνουν τα κουμάντα τους" και να αποταμιεύουν κάθε μήνα, για τα γεράματα ή να κάνουν ιδιωτική ασφάλιση και έτσι η σύνταξη, από το Κράτος, είναι ένα αναγκαίο σωσίβιο επιβίωσης.
   Ως προς το πρώτο σκέλος, η αρχική εντύπωση, είναι ότι όντως πρόκειται για αδικία και αντισυνταγματικότητα, για σκάνδαλο μεγάλου μεγέθους, να πληρώνουν τα ίδια, δυνατοί και αδύναμοι, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει, στους μισθωτούς, όπου εκεί οι ασφαλιστικές κρατήσεις και εισφορές, είναι ανάλογες με το μέγεθος του μισθού !
   Ωστόσο, η θεωρία αυτή καταρρέει, αν απλά σκεφτεί κανείς, ότι ΚΑΙ η σύνταξη, που θα πάρουν, είναι ίδια, εφόσον μιλάμε για τα ίδια χρόνια ασφάλισης, το αντίθετο, θα δημιουργούσε προβλήματα ισότητας και συνταγματικότητας, δηλαδή το να πάρει κάποιος την ίδια σύνταξη, με άλλον, έχοντας πληρώσει όμως πολύ λιγότερες εισφορές...
    Οι ασφαλιστικές εισφορές των αυτοαπασχολούμενων εν γένει, όχι μόνο εμπόρων, αλλά και επαγγελματιών (δικηγόρων, μηχανικών κλπ), είναι κοινές και γίνεται μόνον μία (εύλογη) διάκριση, για τα πρώτα έτη, όπου αντικειμενικά, δεν έχει κάποιος τα ίδια έσοδα, όπως αργότερα, ενώ δίνεται η δυνατότητα, σε αυτόν, που βγάζει περισσότερα, να ανέβει ασφαλιστική κατηγορία, οπότε, από αυτή την άποψη, θεωρώ, ότι το σύστημα, είναι, σε γενικές γραμμές, δίκαιο !
   Ζήτημα νομιμότητας και συνταγματικότητας όμως, ασφαλώς εγείρει το γεγονός, ότι τα ελάχιστα ποσά, όχι μόνον δεν μειώθηκαν, ανάλογα με τους μειωμένους τζίρους και την τεράστια ύφεση, που επικρατεί στην ελληνική Αγορά, από το 2010, αλλά, αντιθέτως και παράλογα, αυξήθηκαν...
   Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, μόνο τέλειο δεν είναι, έχει πολλές "πληγές", πολλές από τις οποίες επουλώθηκαν, χάρη στην ..Τρόϊκα, τα τελευταία χρόνια, αλλά μένουν πολλά να γίνουν, ώστε να μην βγαίνουν στη σύνταξη, άτομα, στην πιο παραγωγική τους ηλικία, άλλοι, χωρίς να έχουν πληρώσει καθόλου ή ελάχιστες εισφορές, να σταματάει αυτόματα η καταβολή, με το θάνατο του δικαιούχου και ένα σωρό άλλες "τρύπες", από τις οποίες χαρίζονται χρήματα, σε πελάτες-ψηφοφόρους !
     Μπορεί να μην υφίσταται η παρανομία και η αντισυνταγματικότητα, στο βαθμό, που κάποιοι προβάλλουν, ωστόσο οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που αγωνίζονται να επιβιώσουν, χωρίς να έχουν σταθερό εισόδημα, κάθε μήνα, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις, μόνοι τους κλπ, έχουν κάθε λόγο, να αισθάνονται "ριγμένοι" και αδικημένοι, σε σχέση με όσα γίνονται, σε άλλες περιπτώσεις, όπου κάποιοι ΜΟΝΙΜΩΣ βγαίνουν -σκανδαλωδώς- ωφελημένοι, σε βάρος των υπολοίπων.

υπόθεση Βαγγέλη Γιακουμάκη

     Χθες έκλεισε με τον πιο δυσάρεστο τρόπο, η υπόθεση εξαφάνισης του 20χρονου σπουδαστή, της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, με την ανεύρεση της σορού του και όλα τα πρώτα στοιχεία, δείχνουν ότι αυτοκτόνησε, κόβοντας τις φλέβες του ! (βέβαια, κρατάμε ακόμα μια επιφύλαξη, έως ότου ολοκληρωθούν οι ανακριτικές πράξεις).
  Επειδή έχουν αρχίσει οι νομικές συζητήσεις, για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες ή μάλλον, για την ..ανυπαρξία τους, θα ήθελα να συνεισφέρω την άποψή μου, σε ένα θέμα, που έλαβε, δικαίως, μεγάλες διαστάσεις, με τις παρενέργειες και τις υπερβολές, βέβαια των αντισόσιαλ μίντια, όπως πάντα (π.χ το να ασχολούνται μέχρι και ευρωβουλευτές).
  Παίρνοντας ως δεδομένο, αν δεν προκύψει κάποιο νέο, συγκλονιστικό στοιχείο, που θα ανατρέψει τις αρχικές εκτιμήσεις, ότι έχουμε αυτοχειρία, οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, όσων τον κακομεταχειρίζονταν και τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο, εξασθενούν, βέβαια, σημαντικά.
  Ωστόσο, κανείς δεν αμφιβάλλει, μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν, κατόπιν εορτής, ότι ο Βαγγέλης, αυτοκτόνησε, επειδή υπήρξε θύμα, συστηματικής ταπεινωτικής μεταχείρισης, από άλλους σπουδαστές, που είχαν βρει, αυτόν τον τρόπο ..διασκέδασης !
  Είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως απίθανο, να στοιχειοθετηθούν, σε βάρος των "βασανιστών" του, τα αδικήματα, είτε της ανθρωποκτονίας, με ενδεχόμενο δόλο, είτε της ανθρωποκτονίας, από αμέλεια, ειδικά το πρώτο, δηλαδή η ανθρωποκτόνος πρόθεση των "νταήδων" της Σχολής.
  Λιγάκι πιο εύκολο, θα ήταν, να στοιχειοθετηθεί η αμέλεια, με την έννοια, ότι η ένταση των πειραγμάτων και των καψονιών, στα οποία υποβαλλόταν ο εκλιπών, ήταν τέτοια, που ξεπερνούσε τα όρια αντοχής του (τα όρια αυτά, βέβαια, είναι υποκειμενικά, πάντα) και όφειλαν οι δράστες, να αξιολογήσουν, ως πιθανό, το ενδεχόμενο, το θύμα, να βλάψει τον εαυτό του, μην αντέχοντας τον εξευτελισμό (υπέρβαση των ορίων, δηλαδή, από αμέλεια, όχι από δόλο) !
   Νομολογιακά και πρακτικά, οι περιπτώσεις, όπου μπορεί κάποιος, να έχει ποινικές ευθύνες, για την αυτοκτονία άλλου, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, από αμέλεια, είναι περιορισμένες και αφορούν κυρίως περιπτώσεις ψυχασθενών, με τάσεις αυτοχειρίας και κατηγορούμενους, ιδιοκτήτες κλινικών, γιατρούς και νοσοκόμες ή κρατούμενους σε φυλακές και κρατητήρια, που αυτοκτονούν, με κατηγορούμενους, τους δεσμοφύλακές τους-αστυνομικούς.
   Το κρίσιμο στοιχείο εδώ, αλλά και στην υπό εξέταση περίπτωση, είναι το εξής : η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, που έχουν αυτά τα άτομα, να προσέχουν τη ζωή του ασθενούς και να λαμβάνουν μέτρα, ώστε να μην έχει τη δυνατότητα αυτοκτονίας (βέβαια, πάντα πρέπει να ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ αμέλεια-ολιγωρία του κατηγορούμενου, με βάση το μέσο συνετό άνθρωπο, σε αντίστοιχη θέση, εννοείται)!
   Ερχόμαστε έτσι, στο "ζουμί" της υπόθεσης, που είναι φυσικά, οι ευθύνες της Διοίκησης της Σχολής, που είναι περισσότερο εμφανείς, από οποιουδήποτε άλλου, διότι η εύρυθμη λειτουργία της και η αποτροπή τέτοιων φαινομένων, από 20χρονα (εν πολλοίς ανώριμα, χωρίς να τους δικαιολογώ) παιδιά, είναι δικιά της δουλειά (ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν τι συνέβαινε, όμως, όφειλαν να ξέρουν, αν και αποδεικνύεται μάλλον το αντίθετο, ότι είχαν ακούσει τι συμβαίνει και ήταν ενήμεροι).
    Όταν οι γονείς, στέλνουν τα παιδιά τους, στο σχολείο, στο στρατό κλπ., η ευθύνη, για "αυτές τις ζωές", ουσιαστικά, μεταβιβάζεται στους Διοικητές αυτών των μονάδων, που είναι νομικά υπεύθυνοι, για τη σωστή λειτουργία και τη διαφύλαξη των έννομων αγαθών τους και κυρίως φυσικά της ζωής !
    Μέχρι χθες, οι περισσότεροι, αγνοούσαμε ότι υπάρχει Γαλακτομική Σχολή στα Γιάννενα, όπου νεαροί, εν πολλοίς αμόρφωτοι και σκληραγωγημένοι, μαθαίνουν πως να πήζουν το γάλα, σε τυρί ή γιαούρτι και αν δεν κάνω λάθος, πρόκειται για δημόσιο φορέα, όπου όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, πως διορίζονται οι Διοικήσεις κλπ.
    Μετά και από κάποιες παρεμβάσεις βουλευτών στα τεκταινόμενα, όπως έγινε γνωστό, αποδεικνύεται, πως όποια πέτρα σκανδάλου και αν σηκώσεις, στη χώρα μας, θα βρεις από κάτω, το "βαθύ ΠΑΣΟΚ", το οποίο δεν είναι μόνον πράσινο, αλλά και γαλάζιο !
    Είναι δουλειά της Δικαιοσύνης, να αναζητήσει και να αποδώσει, τυχόν ποινικές ευθύνες, σε αυτή την υπόθεση, ωστόσο συνιστά πρόκληση, προς την κοινωνία ολόκληρη, η καταγγελία του υπεύθυνου για τις έρευνες, ότι δέχτηκε απειλές από ..συνδικαλιστές ("θα χυθεί αίμα"), να μην αγγίξουν συναδέλφους τους.
    Αν δεν σπάσουν τα αποστήματα του κομματικού-πελατειακού κράτους, των συνδικαλιστών και των συντεχνιών και οι ευθύνες μονίμως κουκουλώνονται, απλά, θα είμαστε αναγκασμένοι, να βιώσουμε και άλλα τέτοια, θλιβερά, περιστατικά, στο μέλλον !

Υ.Γ Με βάση τα ανωτέρω, νομικά, θα είχε αρκετές πιθανότητες ευδοκίμησης και μία αγωγή αποζημίωσης, για ψυχική οδύνη, των συγγενών, κατά του ελληνικού Δημοσίου ! βέβαια, "τέτοια ώρα, τέτοια λόγια", ακόμα δεν έχει γίνει η κηδεία του παιδιού, όταν ηρεμήσουν, ίσως να το εξετάσουν, εξάλλου, δεν θα φέρει πίσω το παιδί τους...

 

Ως πότε, θα μας ανέχονται ;

    Δεκατρία χρόνια, μετά την ένταξη της Ελλάδας, στη νομισματική ένωση και μετά από πέντε χρόνια, αιματηρών θυσιών, δικαίων και αδίκων, οι συζητήσεις περί grexit ή grexident, δίνουν και παίρνουν, κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και λαός, δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, τι θέλουν, όχι μόνο για το νόμισμα, αλλά και το που ανήκει η χώρα, στη Δύση ή στην Ανατολή !
  Μία από τις πιο διαδεδομένες παρανοήσεις της συγκυβέρνησης (της ακροαριστεράς και ακροδεξιάς), είναι ότι δεν μπορεί κανείς, να μας πετάξει εκτός Ε.Ε (εξ' ού μάλλον και οι "τσαμπουκάδες"), ενώ η πραγματικότητα είναι, πως μόνο του σπανού τα γένια, δεν γίνονται, όλα τα άλλα, αν υπάρχει πολιτική βούληση-θέληση, όπως είπε και ο Τσίπρας σήμερα, γίνονται...
  Η δεύτερη μεγάλη παρανόηση, τόσο των συριζαίων, από τον πρωθυπουργό και το Γιάνη, μέχρι τον τελευταίο μουσάτο Δ.Υ ψηφοφόρο τους, όσο και των ψεκασμένων "ανεξάρτητων" Ελλήνων, είναι πως οι Γερμανοί και οι άλλοι, δάνεισαν την Ελλάδα, για να σώσουν τις τράπεζές τους και όχι τη χώρα μας, από την χρεοκοπία του 2010 !
   Οι γερμανικές τράπεζες, όπως και οι μικρό-ομολογιούχοι εδώ, είχαν αγοράσει-εμπιστευτεί ομόλογα ενός κράτους-απατεώνα, του ελληνικού, που έδινε (και δίνει) συντάξεις σε νεκρούς, επίδομα τυφλού σε οδηγούς ταξί, συντάξεις σε 40ρηδες, εφάπαξ 400 χιλιάρικα, επίδομα πλυσίματος χεριών και μεταφοράς φακέλου, σε Δ.Υ, μισθούς 80 χιλιάρικα το χρόνο, σε αποφοίτους δημοτικού και γυμνασίου, σε δεκο κλπ, με φυσιολογική συνέπεια, να χρεοκοπήσει και να μην μπορεί να αποπληρώσει τα υπέρογκα δάνεια, που είχε πάρει, για να κάνει τα παραπάνω και άλλα σχετικά.
    Επομένως, το να λέμε ότι οι Γερμανοί, έσωσαν τις τράπεζές τους, που είχαν ελληνικά ομόλογα, πολλών δισ και όχι εμάς, είναι το ίδιο ακριβώς, με το να λέμε, ότι φταίει το θύμα της ληστείας, που δίνει τα λεφτά του, για να σώσει τη ζωή του και όχι ο ληστής !
    Η τρίτη μεγάλη παρανόηση (από τις πολλές) της παρούσας συγκυβέρνησης, έχει να κάνει με το "φάντασμα" της λιτότητας, που κυνηγάει, ως άλλος ..δον Κιχώτης : βάζουν το κάρο, μπροστά από το άλογο και λένε ότι η αιτία των δεινών, είναι η λιτότητα και τα μνημόνια και όχι η χρεοκοπία στην οποία, μας οδήγησε ο αλόγιστος και απάνθρωπος δανεισμός και τα τερατώδη ελλείμματα, των προηγούμενων χρόνων (κυρίως "χάρη" στις 300.000 διορισμούς στο δημόσιο, σε 5 χρόνια, από τον "κουρασμένο", μπορεί να μιλάμε και για παγκόσμιο ρεκόρ γκίνες).
    Η λιτότητα δεν είναι αιτία, αλλά συνέπεια της κρίσης και είναι το μοναδικό φάρμακο, για την αντιμετώπισή της : όταν παίρνει φωτιά, προσπαθείς να κόψεις την παροχή οξυγόνου, δεν δίνεις οξυγόνο, για να φουντώσει περισσότερο, το ίδιο και όταν υπάρχει καρκινικός όγκος, κόβεις, όσο γίνεται, την παροχή αίματος, με το οποίο τρέφεται και μεγαλώνει, απλά πράγματα, τα οποία όμως οι μαλλιάδες του συριζα, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν και νομίζουν ότι θα "δουλέψει η αγορά", αν μοιράσει η κυβέρνηση (άγνωστης προέλευσης) χρήμα !
    Η μόνη λύση, για να βγούμε από τα σκοτάδια, είναι να τελειώσει, οριστικά, η συζήτηση περί grexit κλπ και να συνεργαστούμε με τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές, ώστε επιτέλους, να αποκτήσει το ελληνικό κράτος, για πρώτη φορά, ισοσκελισμένο ή ελαφρά πλεονασματικό προϋπολογισμό, ταμειακά-πραγματικά όμως, όχι ..δημοσιονομικά, με λογιστικά τρυκ και απατεωνιές, τα έσοδα να είναι λίγο μεγαλύτερα, από τα έξοδα, απλά πράγματα, μόνο έτσι θα αποκτήσει αξιοπιστία η χώρα και πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων-δανεισμού.
   Και για να γίνει αυτό, η λιτότητα και οι περικοπές, είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, έως ότου, υπάρξει (αν επιτρέψει η πτέρυγα Λαφαζάνη) παραγωγική ανασυγκρότηση και αύξηση των εσόδων, μέχρι τότε, μόνο με μείωση της κρατικής δαπάνης-σπατάλης, μπορεί να γίνει ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού !


 

Η επόμενη μέρα στη Νέα Δημοκρατία

    Πάντα, όταν χάνει τις εκλογές, ένα κόμμα, αρχίζουν διεργασίες, για συνέδρια, νέους αρχηγούς κλπ, συζητήσεις, για το τι έφταιξε, μαχαιρώματα, δελφίνοι, υπόγειες διαβουλεύσεις και τα σχετικά και έως ένα βαθμό, είναι λογικό και αναμενόμενο.
  Απλά, δεν είμαι σίγουρος, ότι στη ΝΔ, έχουν καταλάβει τα αίτια της πτώσης ή μάλλον είμαι βέβαιος, ότι ΔΕΝ έχουν πάρει χαμπάρι : όλοι εμείς, που κάποτε (πριν ΠΟΛΛΑ χρόνια), ψηφίσαμε ΝΔ, νιώθουμε πλέον, ότι δεν έχουμε καμία σχέση, με αυτό το κόμμα, ότι δεν μας εκφράζει !
  Ορθά, η Ντόρα, επισήμανε πως ό,τι δεν αλλάζει, πεθαίνει, όμως αμφιβάλλω, αν έχουν καταλάβει, πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα : η παρούσα ΝΔ, δεν θέλει απλό ρεκτιφιέ, αλλά ξήλωμα συθέμελα, ουσιαστικά έχει πεθάνει, αλλά δεν το έχει καταλάβει (όπως το ΠΑΣΟΚ) ακόμα...
  Εξαρτάται βέβαια, από το τι κόμμα, θέλει να είναι και τι πολιτικές να εφαρμόζει, διότι αν γίνει π.χ σαν το συριζα και εκμεταλλευτεί τη φθορά του, τάζοντας περισσότερα, δηλαδή ακολουθώντας μία λαϊκίστικη προσέγγιση, μπορεί και να επιβιώσει, διότι είναι ακόμα πάρα πολλοί, εκείνοι, που ψηφίζουν, με βάση το (υποτιθέμενο) ατομικό συμφέρον και τα περισσότερα "θα".
   Το πρόβλημα της ΝΔ, είναι τόσο πρόβλημα προσώπων, όσο και πολιτικών, θα έλεγε κανείς περισσότερο προσώπων, αν και αυτά, είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις, διότι η επιλογή των προσώπων, είναι ένδειξη και αυτή, της πολιτικής !
   Το τελευταίο μάλιστα πρόβλημα της ΝΔ, είναι ο Σαμαράς, ελάχιστοι, από τους λοιπούς, θα μπορούσαν να τα πάνε καλύτερα (ίσως και κανένας), το κακό είναι γενικότερο, σε σχέση με τα στελέχη, που έχει μαζέψει και συνεχίζει να μαζεύει : άτομα, ανεπάγγελτα, του κομματικού σωλήνα, χωρίς επαφή με τον πραγματικό κόσμο, που εκφράζουν έναν ξύλινο πολιτικό λόγο, κρυμμένοι πίσω από τη σοβαροφάνεια της γραβάτας...
   Για να το πω και λίγο πιο ωμά, όλοι εμείς οι λεγόμενοι "φιλελεύθεροι", της μεσαίας τάξης (μιλάω στον πληθυντικό, ελπίζοντας ότι κάποιος θα συμφωνεί, μαζί μου), θα προτιμούσαμε να μας κοπεί το χέρι, παρά να ψηφίσουμε ένα κόμμα, στο οποίο ανήκουν ο Στυλιανίδης, ο Χατζηδάκης, η Κεφαλογιάννη, οι Καραμανλήδες, ο Βαρβιτσιώτης και πολλοί άλλοι, από "τζάκια" πολιτικά, λες και έχουμε ακόμα "ελέω Θεού μοναρχία", ανεξάρτητα, από ικανότητες και προσόντα !
    Επίσης, δεν μπορούμε να ψηφίσουμε ένα κόμμα, του οποίου ο γραμματέας, ελέγχεται για πλουτισμό, μέσω ΜΚΟ και δεν έχουν δοθεί επαρκείς εξηγήσεις, επ' αυτού...
    Αν θέλουμε να ψηφίσουμε κρατικοδίαιτα τρωκτικά, υπάρχουν και άλλοι, δεν χρειάζεται να παρασυρθούμε από την επίφαση, την ταμπέλα του "φιλελεύθερου", να πιαστούμε κορόϊδα, άλλο να ψηφίζουμε και άλλο να αποδεικνύεται, ότι ψηφίσαμε !
    Πρέπει να καταλάβει η ΝΔ, ότι οι εποχές του χαβαλέ, της ΟΝΝΕΔ, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, του κομματικού σωλήνα, των ανεπάγγελτων, του ξύλινου πολιτικού λόγου, των επικοινωνιολόγων και των εντυπώσεων, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, τα ζήσαμε, αλλά τώρα πια τα σιχαθήκαμε..
    Χρειάζεται συγκροτημένος και σοβαρός πολιτικός λόγος, πρόγραμμα και στελέχη πραγματικά άξια, όχι τζάκια, όχι άλλα ρουσφέτια, όχι άλλη κοροϊδία και εκμετάλλευση, της μεσαίας, φιλελεύθερης τάξης !
     Η ΝΔ έχει κάποια τελευταία ερείσματα, κυρίως αγροτικών και ημιαστικών περιοχών, της βόρειας Ελλάδας, για ιστορικούς μάλλον λόγους, αν τα χάσει και αυτά, θα γίνει ΠΑΣΟΚ, του 4%.
     Πέρα από το ξεκαθάρισμα προσώπων, που λειτουργούν ως βαρίδια και διώχνουν ψηφοφόρους, χρειάζεται βέβαια και ιδεολογικός αναπροσανατολισμός, όπως η αποκήρυξη π.χ των ακροδεξιών στοιχείων και γενικά είναι πάρα πολλά και σημαντικά, αυτά, που πρέπει να γίνουν, για να ξανά εκφράσει η ΝΔ, το μεσαίο, φιλελεύθερο χώρο, που πιστεύει στην ελεύθερη αγορά και την ατομική πρόοδο, βάσει αξίας και προσπάθειας και όχι με γνωριμίες ή κληρονομιές και εξυπηρετήσεις !

Η εφαρμογή των Νόμων δεν είναι ..ντροπή

    Ένα μέλος του κοινοβουλίου, του νομοθετικού σώματος, που ..ψηφίζει τους Νόμους, δήλωσε, για την χθεσινή "αθώωση" του Κασιδιάρη, ότι ντρέπεται, για την απόφαση, ενώ οι Δικαστές, απλά ..εφάρμοσαν το Νόμο (και αξίζουν συγχαρητήρια, όχι επειδή έκαναν το καθήκον τους, αλλά λόγω της δημοσιότητας και του γενικότερου κλίματος, που είχε διαμορφωθεί) !
   Ο Κικίλιας, ο οποίος είναι (ή δηλώνει) γιατρός, έχει τη δικαιολογία, ότι δε γνωρίζει τα νομικά, ωστόσο όφειλε να έχει ενημερωθεί και να μην αντιδράσει, όπως ο μέσος άσχετος τηλεθεατής ή χρήστης των αντισόσιαλ μίντια, μιλώντας για αθώωση, ενώ δεν υπήρξε κάτι τέτοιο.
   Ο Κασιδιάρης δεν αθωώθηκε, δεν θα μπορούσε να είχε αθωωθεί, για ένα έγκλημα, που διέπραξε ενώπιον εκατοντάδων χιλιάδων τηλεθεατών και το οποίο είναι καταγεγραμμένο, σε βίντεο (νόμιμο, όχι σαν της χ.α και των ανελ), ήταν ένοχος, απλά δεν τιμωρήθηκε, δεν επιβλήθηκε ποινή, απαλλάχτηκε από την κατηγορία.
    Η απαλλαγή του κατηγορούμενου, που είναι ένννοια διαφορετική, από την αθώωση, οφείλεται, στο ότι η κομμουνίστρια της Εκάλης, δεν έκανε μήνυση, εντός τριμήνου, ως όφειλε, για να κινηθεί η ποινική δίωξη, αλλά πήγε στο Δικαστήριο, για να υποστηρίξει, με πάθος, την κατηγορία, μιλώντας σχεδόν, ...για απόπειρα ανθρωποκτονίας, εις βάρος της !
    Προκειμένου, να ξεπεραστεί ο σκόπελος της ανυπαρξίας έγκαιρης μήνυσης (ή έγκλησης, όπως είναι πιο σωστό), οι διωκτικές Αρχές, βάφτισαν το κρέας, ως ψάρι (που είναι πολύ της μόδας, τελευταία) και ασκήθηκε ποινική δίωξη, για επικίνδυνη σωματική βλάβη, κάτι το οποίο όμως δεν αποδείχτηκε φυσικά...
     Το μόνο "παράθυρο", το οποίο μάλλον δεν σκέφτηκαν, οι Εισαγγελικές Αρχές, θα ήταν να διωχθεί, για απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης και πάλι όμως δύσκολα (αυτό θα μπορούσε να γίνει π.χ δεκτό, αν η Κανέλλη φορούσε γυαλιά και της τα είχε σπάσει, οπότε θα κινδύνευαν τα μάτια της).
     Από το βίντεο επίσης, προκύπτει μία σχετική πρόκληση εκ μέρους της, οπότε, ούτε ως απρόκλητη σωματική βλάβη, θα μπορούσε να περάσει και να ξεπεραστεί η ανυπαρξία έγκαιρης, εντός τριμήνου, έγκλησης !
     Από την άποψη αυτή, η απόφαση του Δικαστηρίου, υπήρξε ορθή, διότι, όσο κατεστραμμένος και αν είναι ο κατηγορούμενος, ακόμα και ένας ναζί, δικαιούται μία Δίκαιη Δίκη και να δικαστεί με τους Νόμους, που ισχύουν, για όλους μας, διότι αύριο, στη θέση του, μπορεί να κάθεται ένας από εμάς ή ο ..Κικίλιας και να επικαλεστεί ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ νόμους, υπέρ του.
     Στην ποινική Δίκη, ο σκοπός δεν (πρέπει να) αγιάζει τα μέσα, οι κανόνες Δικαίου, πρέπει να γίνονται σεβαστοί χωρίς εξαιρέσεις ! Άλλωστε, αυτό δεν αλλάζει σε κάτι, το ποιόν της χ.α, ως εγκληματικής οργάνωσης, ούτε "ξεπλένει" τα μέλη της και όπως οι συγκεκριμένες διατάξεις, χθες, χρησιμοποιήθηκαν υπέρ τους, αύριο, κάποιες άλλες, θα χρησιμοποιηθούν εναντίον τους και τότε πάλι θα είναι ορθή η (καταδικαστική) απόφαση.
     Το χθεσινό αποτέλεσμα, επαναφέρει, με τον πλέον δραματικό τρόπο, την αξία, που έχει, για έναν κατηγορούμενο, να χρησιμοποιεί υπέρ του, όλα τα πιθανά "παράθυρα" του Νόμου, για να απαλλαγεί, ακόμα και αν είναι προφανώς ένοχος !
     Διότι δεν είναι μόνον η ανυπαρξία έγκαιρης έγκλησης, αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες, που μπορούν να οδηγήσουν σε απαλλαγή, όπως η παραγραφή του αδικήματος κλπ και εκεί είναι, που χρειάζεται ο δικηγόρος, διότι, αν και τα Δικαστήρια, είναι υποχρεωμένα, να τα ελέγχουν όλα αυτά, αυτεπάγγελτα, στην πράξη, δεν συμβαίνει φυσικά, λόγω φόρτου εργασίας ή και αμέλειας..
     Η απαλλαγή ενός ενόχου, για τυπικούς λόγους, εύλογα δημιουργεί πικρίες και στενοχώριες, για μη απόδοση δικαιοσύνης, θίγει το περί Δικαίου αίσθημα, ειδικά σε ακραίες περιπτώσεις, τυπικών σφαλμάτων, όπως η απουσία μίας υπογραφής σε έκθεση (για την οποία μάλιστα, μπορεί να μην ευθύνεσαι καν εσύ !), όμως εδώ ακούγεται, από το παρελθόν, η φωνή "dura lex sed lex" και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ο Νόμος, κατά το δοκούν, αλλά να εφαρμόζεται πάντα (αφού αυτός είναι ο προορισμός του και εκφεύγει από την εξουσία του δικαστή το ...αν θα τον εφαρμόσει) !

το "φαινόμενο" Βαρουφάκης !

   Τις προάλλες, ο νέος υπουργός οικονομικών, σε συνέντευξή του, κατηγόρησε τον συνάδελφό του, Λαπαβίτσα (ο οποίος είναι συριζαίος, σε αντίθεση με τον ίδιο), ότι έχτισε καριέρα, μιλώντας για επιστροφή στη δραχμή και το ζητούμενο είναι, πώς έκτισε εκείνος, τη δική του καριέρα.
  Έτσι, όπως το βλέπω, ο Βαρουφάκης, έκτισε την καριέρα του, μιλώντας στα τηλεοπτικά παράθυρα του Παπαδάκη, εναντίον των Μνημονίων, μέχρι τότε ελάχιστοι τον γνωρίζαμε !
   Προσωπικά, δεν κάθισα ποτέ, να παρακολουθήσω τα λεγόμενά του, διότι θεωρούσα κοροϊδία, να μας λέει κάποιος από το Τέξας των ΗΠΑ, όπου κατέφυγε, όταν "έσφιξε" η κρίση, μέσω skype, τι πρέπει να κάνουμε...(φαντάζομαι ότι ο Τσίπρας, για να τον κάνει υπουργό, κάτι παραπάνω θα ξέρει)
   Η αλήθεια είναι ότι ο Βαρουφάκης, έχει αποκτήσει δημοσιότητα "ροκ σταρ", κινείται και συμπεριφέρεται, ως τέτοιος και έχει φανατικό κοινό και αυτός, είναι ο λόγος, που αποφάσισα να γράψω αυτές τις γραμμές, όχι με σκοπό να τον απομυθοποιήσω, στα μάτια ορισμένων, αλλά για να μπουν κάποια πράγματα, στη σωστή τους διάσταση (βέβαια και τα λεγόμενά μου, είναι υποκειμενικές εκτιμήσεις, που μπορεί να είναι λανθασμένες) !
   Δεν θα σχολιάσω, τις ενδυματολογικές του προτιμήσεις, ούτε το κάπως αλαζονικό του στυλάκι, στις συνεντεύξεις, διότι είναι δευτερεύουσας σημασίας και επίσης δεν μπορώ να κρίνω τις "θεωρίες παιγνίων", ούτε τις λοιπές επιστημονικές του απόψεις.
   Το αν αυτά, που λέει και κάνει, είναι ορθά ή όχι, θα φανεί σύντομα και ανάλογα, θα κερδίσει την εκτίμηση όλων ή θα επέλθει η ..αποκαθήλωση και η απαξίωση, σε κάθε περίπτωση, ως Έλληνες, είμαστε ΟΛΟΙ μαζί του, στο βαθμό, που παλεύει, για κάτι καλύτερο, από τους προηγούμενους !
   Αυτό, που με ενοχλεί, είναι να παρουσιάζεται ο Βαρουφάκης, ως ένας δήθεν επιτυχημένος, εκτός "συστήματος", που ήρθε από έξω, ενώ ήταν μέσα, με το κεφάλι, σαν αυτοδημιούργητος και άλλα τέτοια ανακριβή.
    Στο βιογραφικό του, για κάποιο λόγο (!), απουσιάζει ότι υπήρξε σύμβουλος του ΓΑΠ, όταν έγινε πρωθυπουργός, όπως έχει γραφτεί και ακουστεί (και μάλλον έτσι είναι) και εύλογα αναρωτιέται κανείς, ποιος ..συμβούλευσε τον Τζέφρι, να μπούμε σε αυτά τα μνημόνια, τα οποία τώρα, αποκηρύσσει ο Βαρουφάκης !
    Ως σύμβουλος πρωθυπουργού και ως καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου, προφανώς, πληρωνόταν, από το ΓΛΚ, άρα καταρρέει ο μύθος, ότι δεν έχει κάνει περιουσία, με χρήματα όλων μας, όλων των φορολογούμενων (ακόμα και αυτών, που δεν το καταλαβαίνουν)..
   Από την άλλη, όταν γίνεται αναφορά στην βίλλα του, στην Αίγινα, η απάντηση ορισμένων, είναι σχεδόν μονότονη : ότι δεν φταίει, που παντρεύτηκε πλούσια γυναίκα !
    Σίγουρα, κανένας δεν φταίει ή δεν μπορεί να στοχοποιηθεί, αν είναι προικοθήρας ή αν παντρεύτηκε, από συμφέρον, γιατί πολλοί το κάνουν, όμως οι επιλογές μας, δεν είναι, στην τελική, αυτές, που δείχνουν το ποιόν μας ; (το ίδιο και το παρελθόν μας, βέβαια, δεν μπορούμε να ξέρουμε, γιατί η πρώην γυναίκα του, τον εγκατέλειψε νύχτα, παίρνοντας μαζί της και το παιδί, σε άλλη ήπειρο).
     Σε τελική ανάλυση, όπως το βλέπω, ο Βαρουφάκης είναι ένας ακόμα, από τον σωρό, των πρώην πασόκων καθηγητών, που πήγαν μαζικά στο συριζα (ο μόνος βέβαια, ίσως, που δεν δηλώνει μέλος του συριζα), ένα από τα πολλά ορφανά του παπανδρεϊσμού, ωστόσο, όπως προανέφερα, δεν θα κριθεί, από τι είναι ή ήταν, αλλά από το τι κάνει ή θα κάνει !
    Κανένας δεν εύχεται φυσικά, να αποτύχει, το αντίθετο, όλοι οφείλουμε, να είμαστε δίπλα του και όχι απέναντι, αλλά δεν πρέπει ορισμένοι να τρέφουν και αυταπάτες, να "θεοποιούν" πρόσωπα και καταστάσεις (από άγνοια, περισσότερο ή αφέλεια) και επίσης ευχόμαστε, αν οι θεωρίες των παιγνίων του, αποτύχουν, να μην προκαλέσουν ..ανεπανόρθωτη ζημιά, στη χώρα μας.
    
   

Φέρτε τα λεφτά (ΜΑΣ) πίσω !

    Από την (ελεγχόμενη) χρεοκοπία μας, το 2010, έως σήμερα, έχουν κάνει φτερά, δεκάδες δισ ευρώ, από τις ελληνικές τράπεζες, ενώ μόνον τους τελευταίους 3 μήνες, "αναλήφθηκαν" άλλα 20 και πλέον δισ., προς ξένες τράπεζες, θυρίδες, στρώματα και σεντούκια.
  Οι φωνές, που ζητούν την επιστροφή των χρημάτων αυτών, τα οποία έχουν απόλυτη ανάγκη οι τράπεζές μας και η οικονομία μας γενικότερα, είναι ελάχιστες : κάποιοι ..ξένοι οικονομολόγοι και από το εσωτερικό, βρέθηκε μόνον ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος (βάσει "πόθεν έσχες", από τους πιο "φτωχούς", τυχαίο ;), να παρακαλέσει τους συναδέλφους του, να επιστρέψουν τα χρήματα, στην Ελλάδα (και φυσικά έκαναν πως δεν άκουσαν) !
  Για όσους πήραν τα χρήματά "τους", από τις τράπεζές μας, ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός, είναι "ανθέλληνες", μιλάμε για προδότες και η ..πλάκα είναι, ότι αυτοί είναι ή ήταν, κάποτε, κρατικοί υπάλληλοι, εν ευρεία εννοία, που σημαίνει αφενός, ότι είχαν ορκιστεί πίστη στην πατρίδα και αφετέρου, ότι πληρώνονται, με κρατικό-δημόσιο χρήμα, που ανήκει στην κοινωνία-φορολογούμενους και όχι στους ίδιους.
   Το λυπηρό είναι, πως ανάμεσά τους, είμαι βέβαιος, ότι βρίσκονται και πολλοί στρατιωτικοί, απόστρατοι ή εν ενεργεία και δείχνουν έτσι πως αντιλαμβάνονται την έννοια της ..φιλοπατρίας, ειδικά σε δύσκολες στιγμές, όπως τώρα !
   Είναι καιρός, όλοι αυτοί, να πληρώσουν το τίμημα, για το ότι έβαλαν το προσωπικό, πάνω από το συλλογικό-γενικό συμφέρον, το οποίο υποτίθεται υπηρέτησαν ή υπηρετούν και φάνηκαν αχάριστοι, απέναντι σε όσα έλαβαν, από το ελληνικό κράτος.
    Σίγουρα, δεν είναι όλα τα λεφτά, που έκαναν φτερά, "μαύρα", ορισμένοι τα έχουν δουλέψει, εν όλω ή εν μέρει μάλλον (π.χ ο υπάλληλος της Βουλής, που πήρε 400 χιλιάρικα εφάπαξ, τι θα πει ; ότι τα δικαιούνταν ;), σημασία έχει, ότι τα χρειάζεται η οικονομία μας και πρέπει να επιστρέψουν, γιατί η εκροή των καταθέσεων, συντηρεί τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της ανάγκης για νέα δάνεια κλπ.
   Φρονώ, ότι η κυβέρνηση, θα πρέπει να τάξει μία σύντομη προθεσμία, για την επιστροφή των χρημάτων, εκεί όπου ανήκουν και μετά να επιβάλλει έναν εφάπαξ φόρο, της τάξης του 10%, ως είδος (αναγκαίας) τιμωρίας, σε όλους και αρκετά μεγαλύτερο, σε όσους, δεν τα επιστρέψουν !
    Τα επιχειρήματα, ότι είναι δικαίωμά μου, να πηγαίνω τις καταθέσεις μου, όπου θέλω, τα ακούω βερεσέ, διότι, όταν είσαι ή ήσουν κρατικός υπάλληλος (βουλευτής, στρατιωτικός, δικαστικός, πανεπιστημιακός, γιατρός κλπ), ΔΕΝ έχεις δικά σου λεφτά, τα χρήματά σου, ανήκουν στην κοινωνία, στον φορολογούμενο, που σε πλήρωνε και σε πληρώνει (σε αντάλλαγμα, για κάποιες υπηρεσίες, που προσέφερες, υποτίθεται τουλάχιστον και αυτό σχετικό είναι).
     Τα γνωμικά του τύπου ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες και ότι κανένας δεν τα πήρε μαζί του, ξέρω ότι ελάχιστα θα συγκινήσουν, γι' αυτό είναι καιρός, να υποχρεωθούν τα τρωκτικά, να επιστρέψουν τις καταθέσεις τους, στη χώρα μας, που τις έχει περισσότερο ανάγκη, από ποτέ, ώστε να κλείσουν και κάποιες τρύπες και χρηματοδοτικά κενά !
     Είναι καιρός να καταλάβουν και οι τελευταίοι, ότι ή μαζί θα σωθούμε ή μαζί θα καταρρεύσουμε...

Φόρος στο εισόδημα, όχι στην περιουσία

    Καθώς γράφονται, αυτές οι γραμμές, το οικονομικό επιτελείο της νέας κυβέρνησης, προσπαθεί να βρει τρόπους, για να εφαρμόσει το "δόγμα βαρουφάκη", ήτοι την κάλυψη των αναγκών, σε μετρητά, με εσωτερικό και όχι εξωτερικό δανεισμό, δηλαδή με φόρους και λοιπά κρατικά, αναγκαστικά, έσοδα !
  Ουσιαστικά, επιχειρεί να ρίξει και άλλο νερό, σε ένα βαρέλι, που ακόμα, δεν έχει αποκτήσει πάτο, αλλά όχι με λεφτά των "κακών δανειστών", με χρήματα Ελλήνων και μένει να φανεί, πόσο ..δίκαιο, θα είναι και το νέο, για χιλιοστή φορά, φορολογικό σύστημα.
   Σε μία οικονομία και κοινωνία, όπου 4 στους 10 κατοίκους της χώρας, πληρώνονται και συντηρούνται, κάθε μήνα, από τον κρατικό προϋπολογισμό, το να συζητάμε, για πολλοστή φορά, για αύξηση των εσόδων και όχι για μείωση των εξόδων, είναι πιο παρανοϊκό και από το να δανείζεσαι, για να παίξεις τζόκερ !
   Ουσιαστικά και η νέα κυβέρνηση, ακολουθεί πιστά το δόγμα Βρούτση και Κεγκέρογλου, που διέψευδαν κάθε υπόνοια μείωσης μισθών και συντάξεων, στο δημόσιο, πριν καν ακουστεί, επιλέγει να προστατέψει τα τρωκτικά και τις περασμένες γενιές, σε βάρος των επερχόμενων.
   Μία από τις μεγαλύτερες αντιφάσεις του συριζα, είναι και η ρίψη στο "πυρ το εξώτερον", της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, για τις συντάξεις, τη στιγμή, που μιλάει και ευαγγελίζεται δήθεν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς !
    Όσον αφορά τώρα, τα φορολογικά έσοδα, δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος ή νομικός, για να αντιληφθείς, ότι ΜΟΝΑΔΙΚΟ κριτήριο φοροδοτικής ικανότητας, είναι το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ (καθαρό) εισόδημα κάποιου και όχι τα περιουσιακά στοιχεία, που πιθανόν να αντλούν, παρά να παράγουν χρήμα (όπως π.χ τα αυτοκίνητα).
   Αυτό, συμβαίνει, για πολλούς λόγους, με βάση την απλή, κοινή λογική : π.χ κάποιος, που μένει με τους γονείς του, κάνει το σκατό παξιμάδι, ενώ δεν έχει υψηλό εισόδημα, στερείται διακοπές, εξόδους κλπ, για μερικά χρόνια, για να αγοράσει "μερσεντέ" ! Θα πρέπει να φορολογηθεί, σαν πλούσιος, με αυτό το κριτήριο ;
    Άλλος, αποκτάει περιουσιακά στοιχεία, από κληρονομιά ή δωρεά και δεν έχει καν το εισόδημα, για να τα συντηρήσει, εάν φορολογηθεί και από πάνω, για την κατοχή τους, μοιραία οδηγούμαστε, όπως έχει λεχθεί, σε δήμευση (αφού θα αναγκαστεί να τα πουλήσει).
    Συνεπώς, δεν καταλαβαίνω, γιατί γίνεται τόσος ντόρος, για το λεγόμενο "περιουσιολόγιο", φοβάμαι ότι μία τυχόν εφαρμογή του, θα οδηγήσει σε πολύ άδικα αποτελέσματα, για τον απλούστατο λόγο, ότι η περιουσία, αποκτάται, με την πάροδο των ετών, όχι στιγμιαία, ούτε σε ένα χρόνο, δεν μπορείς να φορολογείς αυτοτελώς, περιουσιακά στοιχεία, που αποκτήθηκαν σε 5,10 ή 50 χρόνια ή να εξάγεις αυθαίρετα συμπεράσματα φοροδοτικής ικανότητας, έτσι !
     Από την άλλη, σε ακραίες περιπτώσεις, αναντιστοιχίας, μεταξύ δηλωθέντων εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, τα οποία δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με νόμιμους τρόπους (όχι με τυχερά παίγνια), θα πρέπει να υπάρξει έλεγχος, διότι εκεί, μπορεί όντως, να υποκρύπτεται φοροδιαφυγή.
      Η αύξηση των φορολογικών εσόδων, μπορεί να γίνει, με άλλους τρόπους, όπως η κατάργηση αδικαιολόγητων φοροαπαλλαγών, ξεκινώντας από τους βο(υ)λευτές και η αύξηση των συντελεστών φορολόγησης, στο εισόδημα, από άλλες πηγές, εκτός εργασίας ( π.χ τυχερά παίγνια, ενοίκια και μερίσματα, αφού όμως μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων).
     Δεν μπορεί τα ενοίκια να φορολογούνται με 11% και η προσωπική εργασία, ο ιδρώτας και το αίμα, με συντελεστές, έως 40% !