Είναι γνωστό σε όλους, από την Αγία Γραφή, ότι οι δύο αυτές αρχαίες πόλεις, καταστράφηκαν ολοκληρωτικά, μαζί με τους κατοίκους τους, επειδή έπεσε επάνω τους, η οργή του Θεού και αναφέρονται έως σήμερα, ως ένδειξη ηθικής κατάπτωσης, αλλά και ως προειδοποίηση, για την τιμωρία, όσων ασχημονούν, δίχως μετάνοια-μεταμέλεια !
Ως βασικό αμάρτημα των κατοίκων τους, που έγινε αιτία της απώλειάς τους, αναφέρεται η ομοφυλοφιλία, ωστόσο, σύμφωνα με τις Γραφές, δεν ήταν αυτή ακριβώς η αιτία, αλλά το γεγονός, ότι ο ηθικός ξεπεσμός, όχι μόνον δεν αποτελούσε, για εκείνους, αφορμή για θλίψη, μετάνοια, ντροπή και αίτηση ελέους, αλλά αντίθετα, αποτελούσε αφορμή κομπασμού και επίδειξης (κάτι αντίστοιχο με τα σύγχρονα "pride parades").
Η οργή του Θεού, δεν πέφτει πάνω στον αμαρτωλό, αλλά σε εκείνον, που εμφανίζεται αμετανόητος και μάλιστα υπερηφανεύεται για τα "κατορθώματά" του και τα διαλαλεί σε άλλους ή και δημόσια, δηλαδή σε όλους !
Ο πρόλογος αυτός, δεν έχει φιλολογικό ή ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά καθαρά νομικό, αφού, όπως έγινε γνωστό, την προηγούμενη εβδομάδα, εκδικάστηκε η αγωγή του συγγραφέα Αυγούστου Κορτώ, εναντίον του δημοσιογράφου, Δήμου Βερύκιου.
Με την αγωγή αυτή, ο ενάγων, που είναι ομοφυλόφιλος και δηλώνει "παντρεμένος" με άντρα, ζητάει 50.000 ευρώ, ως αποζημίωση για ηθική βλάβη, που δήθεν υπέστη, από σχόλια του ως άνω δημοσιογράφου, στο ραδιόφωνο, με τα οποία ισχυρίζεται ότι εθίγη η προσωπικότητά του !
Αφορμή ωστόσο, για τα σχόλια του Βερύκιου, υπήρξε δημόσια τοποθέτηση του ενάγοντος, στην οποία αναφερόταν ο ίδιος στον "άντρα" του, συνεπώς υπήρξε ευθεία πρόκληση εκ μέρους του, προς τα χρηστά ήθη της κοινωνίας, τα οποία συνιστούν νομική έννοια και όχι ευχολόγιο-ηθικολόγιο και σύμφωνα με τα οποία, δεν είναι αποδεκτά, όχι μόνον ο "γάμος" μεταξύ ανδρών, αλλά ούτε και να μιλάει ένας άντρας, για τον "άντρα" του, ΔΗΜΟΣΙΑ...
Δεν μπορώ φυσικά, να γνωρίζω, ποια υπήρξε η υπερασπιστική γραμμή του Βερύκιου, στη Δίκη, αν και μετά την αγωγή, ο ίδιος (προφανώς ..φοβισμένος) τα είχε "γυρίσει" και σχεδόν εκθείαζε τους ομοφυλόφιλους, εμφανιζόταν ως υπέρμαχος των "δικαιωμάτων" τους, ακόμα και της υιοθεσίας παιδιών, από εκείνους !
Όπως, δεν μπορώ, αντίστοιχα, να φανταστώ, ότι είναι ποτέ δυνατόν, η εν λόγω αγωγή, να ευδοκιμήσει, να γίνει δεκτή, με την έννοια, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευόμενο έννομο αγαθό, την δημόσια αναφορά, ενός άνδρα, ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει "τρυφερή σχέση", με άτομο του ιδίου φύλου...
Πιο πιθανό, θεωρώ η αγωγή "να πάει άκλαυτη", παρότι ο Βερύκιος έκανε κο-κο-κο και δήλωνε μετά μετανιωμένος, για να αποσυρθεί η αγωγή, δηλαδή είτε να απορριφθεί τελείως (οπότε ο ενάγων, θα κληθεί να πληρώσει και από πάνω, τα δικαστικά έξοδα), είτε, στη χειρότερη, να επιδικαστεί ένα πολύ μικρό ποσόν, δεν μπορώ να φανταστώ, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευτέα την προσωπικότητα κάποιου, που δηλώνει δημόσια, την παρέκκλισή του !
Παρέκκλιση, όχι με βάση την υποκειμενική μου άποψη, αλλά με βάση την αντικειμενική νομική έννοια, όπως ειπώθηκε, των (ευτυχώς ακόμα) ισχυόντων χρηστών ηθών, της ελληνικής κοινωνίας.
Ως βασικό αμάρτημα των κατοίκων τους, που έγινε αιτία της απώλειάς τους, αναφέρεται η ομοφυλοφιλία, ωστόσο, σύμφωνα με τις Γραφές, δεν ήταν αυτή ακριβώς η αιτία, αλλά το γεγονός, ότι ο ηθικός ξεπεσμός, όχι μόνον δεν αποτελούσε, για εκείνους, αφορμή για θλίψη, μετάνοια, ντροπή και αίτηση ελέους, αλλά αντίθετα, αποτελούσε αφορμή κομπασμού και επίδειξης (κάτι αντίστοιχο με τα σύγχρονα "pride parades").
Η οργή του Θεού, δεν πέφτει πάνω στον αμαρτωλό, αλλά σε εκείνον, που εμφανίζεται αμετανόητος και μάλιστα υπερηφανεύεται για τα "κατορθώματά" του και τα διαλαλεί σε άλλους ή και δημόσια, δηλαδή σε όλους !
Ο πρόλογος αυτός, δεν έχει φιλολογικό ή ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά καθαρά νομικό, αφού, όπως έγινε γνωστό, την προηγούμενη εβδομάδα, εκδικάστηκε η αγωγή του συγγραφέα Αυγούστου Κορτώ, εναντίον του δημοσιογράφου, Δήμου Βερύκιου.
Με την αγωγή αυτή, ο ενάγων, που είναι ομοφυλόφιλος και δηλώνει "παντρεμένος" με άντρα, ζητάει 50.000 ευρώ, ως αποζημίωση για ηθική βλάβη, που δήθεν υπέστη, από σχόλια του ως άνω δημοσιογράφου, στο ραδιόφωνο, με τα οποία ισχυρίζεται ότι εθίγη η προσωπικότητά του !
Αφορμή ωστόσο, για τα σχόλια του Βερύκιου, υπήρξε δημόσια τοποθέτηση του ενάγοντος, στην οποία αναφερόταν ο ίδιος στον "άντρα" του, συνεπώς υπήρξε ευθεία πρόκληση εκ μέρους του, προς τα χρηστά ήθη της κοινωνίας, τα οποία συνιστούν νομική έννοια και όχι ευχολόγιο-ηθικολόγιο και σύμφωνα με τα οποία, δεν είναι αποδεκτά, όχι μόνον ο "γάμος" μεταξύ ανδρών, αλλά ούτε και να μιλάει ένας άντρας, για τον "άντρα" του, ΔΗΜΟΣΙΑ...
Δεν μπορώ φυσικά, να γνωρίζω, ποια υπήρξε η υπερασπιστική γραμμή του Βερύκιου, στη Δίκη, αν και μετά την αγωγή, ο ίδιος (προφανώς ..φοβισμένος) τα είχε "γυρίσει" και σχεδόν εκθείαζε τους ομοφυλόφιλους, εμφανιζόταν ως υπέρμαχος των "δικαιωμάτων" τους, ακόμα και της υιοθεσίας παιδιών, από εκείνους !
Όπως, δεν μπορώ, αντίστοιχα, να φανταστώ, ότι είναι ποτέ δυνατόν, η εν λόγω αγωγή, να ευδοκιμήσει, να γίνει δεκτή, με την έννοια, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευόμενο έννομο αγαθό, την δημόσια αναφορά, ενός άνδρα, ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει "τρυφερή σχέση", με άτομο του ιδίου φύλου...
Πιο πιθανό, θεωρώ η αγωγή "να πάει άκλαυτη", παρότι ο Βερύκιος έκανε κο-κο-κο και δήλωνε μετά μετανιωμένος, για να αποσυρθεί η αγωγή, δηλαδή είτε να απορριφθεί τελείως (οπότε ο ενάγων, θα κληθεί να πληρώσει και από πάνω, τα δικαστικά έξοδα), είτε, στη χειρότερη, να επιδικαστεί ένα πολύ μικρό ποσόν, δεν μπορώ να φανταστώ, ότι τα ελληνικά Δικαστήρια, θα κρίνουν, ως προστατευτέα την προσωπικότητα κάποιου, που δηλώνει δημόσια, την παρέκκλισή του !
Παρέκκλιση, όχι με βάση την υποκειμενική μου άποψη, αλλά με βάση την αντικειμενική νομική έννοια, όπως ειπώθηκε, των (ευτυχώς ακόμα) ισχυόντων χρηστών ηθών, της ελληνικής κοινωνίας.