πρέπει να έχουν ευθύνη οι δικαστές ή όχι ;

    Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, πρέπει να πούμε ότι εκτός από δίκες-παρωδίες, όπως του Φιλιππίδη ή δίκες όπου "τζάμπα καίει η λάμπα" και έχουμε απίστευτη σπατάλη σε ...χαμένες εργατοώρες, όπως π.χ αυτές που γίνονται στο Ειδικό Δικαστήριο, αυτή την περίοδο, υπάρχουν και δίκες ή μάλλον "νομικές διαδικασίες", που δεν έχουν καμία πλάκα, γιατί προσβάλλουν ανθρώπινα δικαιώματα !

 Πρόσφατα παραδείγματα, είναι οι υποθέσεις Λιγνάδη και Πισπιρίγκου, που και οι δύο απολογήθηκαν ως κρατούμενοι, έχοντας συλληφθεί δηλαδή, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος προς τούτο, ενώ στην υπόθεση της Πάτρας, παρατηρείται το (τερατώδες) φαινόμενο, πρώτα να προφυλακίζεται η κατηγορούμενη και ...μετά να συλλέγονται τα (όποια και αμφιλεγόμενα) αποδεικτικά στοιχεία, η Ανάκριση δηλαδή να γίνεται μετά και όχι πριν, ώστε να απολογηθεί επί αυτών των στοιχείων, που έχουν ΉΔΗ συλλεγεί.

 Η Πισπιρίγκου πραγματικά "δικάστηκε" από "επαγγελματίες πανελίστες" με το Νόμο του Λιντς και "χτυπιόταν" από τον κάθε τυχάρπαστο, επί πολύ καιρό, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικά κάποιος αντίλογος, μέχρι να αναλάβει ο Κούγιας !

 Μετά τις δηλώσεις του τελευταίου ότι θα στραφεί κατά των δικαστών της υπόθεσης αυτής, βγήκε το συνδικαλιστικό τους όργανο και ούτε λίγο ούτε πολύ, μας είπε ότι θα κοιτάξει να "κλείσει" ακόμα και αυτό το μικρό "παράθυρο" που υπάρχει σήμερα και ορίζει τις ευθύνες των δικαστών, με απλά λόγια, δεν θέλουν να έχουν καμία ευθύνη, για τα όσα κάνουν...

 Μιλάμε για το ένδικο βοήθημα που ονομάζεται "αγωγή κακοδικίας", το οποίο, ούτως ή άλλως, είναι "κολοβό", από τη στιγμή ειδικά, όπου δικαστές κρίνουν ...δικαστές !

   Κάτι το οποίο με απασχόλησε πρόσφατα και το έψαξα με αφορμή δικιά μου υπόθεση, είναι το κατά πόσον υφίσταται υποχρέωση αποζημίωσης του Ελληνικού Δημοσίου προς τους πολίτες, από άδικες και παράνομες αποφάσεις και ενέργειες των δικαστών, αφού και αυτοί είναι ουσιαστικά κρατικά όργανα (με βάση δηλαδή τα 105 και 106 ΕισΝΑΚ).

  Ιστορική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (το 2014, αν δεν απατώμαι) απάντησε καταφατικά, ωστόσο εκδόθηκε πιο πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του (2021), που είπε "όχι" !

    Η απάντηση ωστόσο στο ερώτημα του τίτλου, δεν μπορεί παρά να είναι "ΝΑΙ", διότι αφενός διαφορετικά θα ζούμε σε "κράτος δικαστών" και όχι σε Κράτος Δικαίου και αφετέρου μιλάμε για περιπτώσεις βαριάς αμέλειας ή και δόλου πιο σπάνια (βλέπε παραδικαστικά, που υπάρχουν, όπως έχει αποδειχτεί), όπου δεν υπάρχει κανένας λόγος ο ζημιωμένος διάδικος-πολίτης, να μην αποζημιωθεί για την ζημία που υφίσταται (με την έννοια που έχει στον ΑΚ, θετική, αποθετική και ηθική βλάβη κλπ).

  Υπόχρεος αποζημίωσης είναι και πρέπει να είναι το ελληνικό Κράτος, το ελληνικό Δημόσιο και όχι ο/οι δικαστής/ές προσωπικά, που παραβίασαν το Νόμο ή από βαριά αμέλεια δεν εκτίμησαν ορθά τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης !

    Διότι το Κράτος επιλέγει και διορίζει-τοποθετεί τους δικαστές, για να επιτελέσουν ένα συγκεκριμένο έργο, άρα αυτό θα πρέπει και να ευθύνεται να αποζημιώσει του διαδίκους-πολίτες του, που ζημιώνονται από δικαστικές αποφάσεις και ενέργειες.

   Αυτό πηγάζει ευθέως και από το ισχύον Σύνταγμα και την κοινή Λογική και εφόσον η Νομολογία αμφιταλαντεύεται, το ζήτημα πρέπει να λυθεί δια Νόμου, με ρητή διάταξη, αντίστοιχη με τα 105 και 106 ΕισΝΑΚ (ή με ρητή προσθήκη σε αυτά) !

  Άρα η ανάγκη, δεν είναι αυτό που λένε οι ίδιοι οι δικαστές, να κατοχυρωθεί ότι ...δεν ευθύνονται ποτέ και πουθενά, αλλά το ακριβώς αντίθετο, όπως φαντάζομαι ότι ισχύει σε άλλα, σοβαρά, Κράτη.

  Για να δώσω και ένα καραμπινάτο παράδειγμα ευθύνης των Δικαστών (που το έχω αναφέρει ξανά) : το ότι με εγκύκλιο του Αρείου Πάγου καταργήθηκε στην Ελλάδα, η υπαίθρια διαφήμιση, μία νόμιμη οικονομική δραστηριότητα παντού στον πλανήτη !

 Η απόφαση αυτή εκτός του ότι κείται πέραν των ορίων της ...ανθρώπινης Λογικής, καθώς από τότε χιλιάδες οδηγοί έχουν σκοτωθεί και καθημερινά σκοτωνονται πέφτοντας σε φανάρια, κολώνες της ΔΕΗ, χαντάκια και μάντρες σπιτιών (απορώ πως δεν έχει ζητήσει ακόμα ο Α.Π να καταργηθούν και αυτά, λολ), άρα ΔΕΝ έφταιγαν οι διαφημιστικές κατασκευές για τα τροχαία, συνιστά παραβίαση του Συντάγματος και Υπέρβαση Εξουσίας.

    Διότι μόνον η Βουλή μπορεί να καταργεί Νόμους, που έχει η ίδια ψηφίσει (όπως ήταν ο Νόμος για το πλαίσιο της υπαίθριας διαφήμισης, 2946/ 2001, που αν δεν απατώμαι, δεν έχει καταργηθεί ακόμα) και μόνον η κυβέρνηση μπορεί να δίνει εντολές του τύπου "ξηλώστε" ιδιωτική περιουσία και όχι οι δικ(χ)αστές !

  Η ζημιά που προκάλεσαν οι δικαστές, σε αυτή την (ακραία) περίπτωση, ανέρχεται σε ΠΟΛΛΆ εκατομμύρια ευρώ, όχι μόνον από την απώλεια ιδιωτικών περιουσιών και χιλιάδων θέσεων εργασίας (άμεσων και έμμεσων), αλλά και το ίδιο το Κράτος θα έπρεπε να στραφεί εναντίον τους, αφού απώλεσε επίσης εκατομμύρια ευρώ από έσοδα (τέλη, φόρους, εισφορές κλπ), ενδεικτικό και αυτό της "σαπίλας" του "συστήματος" στην Κολομβία των Βαλκανίων, όπου ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει και οι "υπεύθυνοι" απλά δεν ασχολούνται...

μία ακόμα Δίκη-παρωδία (νέα επεισόδια)

     Για την υπόθεση Φιλιππίδη, έχω γράψει ήδη καναδυό φορές την άποψη μου, ότι για μένα δεν είναι βιαστής και κακώς μπήκε στη φυλακή !

  Δεν εξετάζω το αν καλώς ή κακώς καταστράφηκε, διότι αφενός αυτό δεν είναι νομικό ζήτημα, αλλά ζήτημα εφαρμογής των Πνευματικών Νόμων, δηλαδή το γνωστό "πας ο υψών εαυτόν, ταπεινωθήσεται" και αφετέρου, είναι αστείο να πιστεύουμε ότι όποια και αν είναι η απόφαση και η ποινή, ότι μπορεί να ξαναδουλέψει όπως πριν, να έχει πάλι χορηγούς κλπ.

 Επίσης, να ξανά τονίσω, ότι ποτέ δεν υποστήριξα ότι είναι "αθώος", αλλά ότι οι πράξεις του είναι πλημμελήματα, τα οποία έχουν παραγραφεί, άρα δεν θα έπρεπε καν να του επιβληθεί ποινή !

 Και προφανώς, δεν με αφορά το αν ήταν (συστηματικά) άπιστος προς τη σύζυγο του, το αν χρησιμοποιούσε την "εξουσία" του, στο θέατρο, για να ...πηδήξει, ότι η δημοσιότητα, η δόξα και το χρήμα, τον είχαν κάνει αλαζονικό και είχε κακή συμπεριφορά, προς τους άλλους και ιδίως προς τις γυναίκες.

 Εδώ εξετάζουμε, αποκλειστικά, το νομικό σκέλος της υπόθεσης, που μεγενθύνθηκε ίσως δυσανάλογα, αφενός λόγω του "ονόματος" του κατηγορούμενου και αφετέρου, λόγω των υπερβολών του κινήματος metoo !

 Οφείλω να πω ότι πήγα στο δικαστήριο, για να ακούσω την εισαγγελική πρόταση και κατά σύμπτωση έφτασα λίγο πριν ξεκινήσει, όταν η εισαγγελέας άρχισε να λέει στους ενόρκους "να κλείσουν τα αυτιά" σε όσα λέγονται εκτός της αίθουσας, πίστεψα ότι μπορεί να είναι και απαλλακτική η πρόταση, μετά όμως όταν άρχισε το "νομικό φροντιστήριο", κατάλαβα ότι πάει για καταδικαστική και έφυγα (κυρίως, επειδή ήμουν και όρθιος, βλέπετε οι "εγκέφαλοι" της διοίκησης των Δικαστηρίων, βάζουν τα ΜΟΔ σε αίθουσες, που δεν κάνουν, ούτε για μονομελές Πλημ/κείο)...

   Εκ των υστέρων έμαθα τις "τραγικότητες" που προηγήθηκαν, ότι έκανε "συμπληρωματική" απολογία και είπε πράγματα, τόσο τραγικά και ΠΑΛΙΑΚΆ (ότι τον καταγγέλουν ...οικονομικά συμφέροντα), που δεν πίστευα στα αυτιά μου.

   Εδώ ανοίγω παρένθεση, γιατί δεν θέλω να στρουθοκαμηλίζω και πρέπει να επαναλάβω τις σοβαρές ευθύνες των μέχρι τώρα δικηγόρων του, για την δυσμενή εξέλιξη της υπόθεσης του, από το στάδιο της απολογίας, μέχρι και τώρα (δεν αναφέρομαι τόσο στον "ζαμέ κορωπί", που έχει εμπειρία σε ποινικές υποθέσεις, όσο στους υπόλοιπους, που δεν τους ξέρω κιόλας) !

   Εξίσου τραγικά όμως, ήταν και όσα είπε στην απολογία του : ότι έμαθε να σέβεται τις γυναίκες, συναναστρεφόμενος με ...πόρνες, από μικρός και ότι δεν είναι ...μπέζος ("τι φάση" ;).

  Πέραν όμως από τις τραγικές και παλιακές υπερασπιστικές γραμμές ότι "είμαι θύμα συνωμοσίας" κλπ, πρέπει να δούμε και τις ευθύνες των δικαστών, που είναι οι κυρίως υπεύθυνοι, για το ότι τον έβαλαν φυλακή ως "βιαστή" και τώρα θέλουν να τον καταδικάσουν "για ξεκάρφωμα" ως "επίδοξο βιαστή"...

   Πόσο τραγελαφικό είναι, αλήθεια, να αθωώνεται για το μείζον, τον βιασμό και να καταδικάζεται για το έλασσον, για την "απόπειρα" βιασμού ;

   Το έβαλα σε εισαγωγικά, διότι, για μένα, ΔΕΝ υπάρχει εδώ απόπειρα βιασμού, υπάρχει μόνον προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, σε βαθμό πλημμελήματος, το οποίο έχει παραγραφεί, άρα δεν θα έπρεπε να του επιβληθεί ΚΑΜΊΑ ποινή !

     Είναι ανέκδοτο να λέμε ότι είχα αποφασίσει να βιάσω κάποιαν, όταν μείναμε μόνοι στο δωμάτιο-καμαρίνι, κλείδωσα την πόρτα και όταν έκανα κίνηση, αλλά αυτή αντέδρασε, άνοιξα ο ίδιος την πόρτα και την έδιωξα, βρίζοντας την και λέγοντας ότι αφού δε μου έκατσε, δεν θα ξαναβρεί δουλειά πουθενά...

    Δεν υπήρξε δηλαδή (σοβαρή) βία εκ μέρους του, ούτε απειλή ζωής, που να δικαιολογούν "απόπειρα βιασμού" αλλά ένα άγαρμπο και χοντρό "πέσιμο" (που τιμωρείται ως πλημμέλημα, όπως είπα) !

     Καλά, δεν συζητάμε πόσο αστεία ήταν τελικά (για την οποία δεν γνωρίζαμε πολλά, μάλλον επειδή η "παθούσα" δεν είναι τόσο επώνυμη, όσο είναι οι παθούσες στις "απόπειρες") η κατηγορία του (τετελεσμένου και μάλιστα ...δις) βιασμού, όταν η καταγγέλουσα δεν ...θυμόταν τον πρώτο βιασμό και συνέχισε, μετά από αυτόν, να συνεργάζεται με τον ...βιαστή της ("τι φάση", ξαναρωτάω ;).

   Άρα, στα δικά μου μάτια, η εισαγγελική πρόταση, μοιάζει με "ξέπλυμα" των όσων έχουν γίνει, δηλαδή μπορεί να μην βίασε, αλλά να τον καταδικάσουμε για τις απόπειρες, ώστε να δικαιολογηθεί η κράτηση του, στις φυλακές και να καλυφθούν και οι συνάδελφοι δικαστές, που τον έβαλαν μέσα, για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο, ο κατηγορούμενος να ζητήσει ευθύνες, αποζημιώσεις κλπ.

    Δεν θα ρισκάρω να "προβλέψω" την τελική του ποινή, για να μην γίνει η δικηγορία "πάμε στοίχημα" (sic), αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα του αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου σύννομου βίου, όπερ σημαίνει, φαντάζομαι, μια τελική ποινή 5 χρόνια φυλάκισης μάξιμουμ !

  Το οποίο με την σειρά του σημαίνει ότι θα μετατραπεί σε χρηματική και θα πρέπει να βρει πάλι "φίλους" να την πληρώσουν, όπως έγινε με την εγγύηση της αποφυλάκισης, για να μην πάει ξανά μέσα, οπότε "παίζει" και το ενδεχόμενο να μην κάνει καν έφεση...

γνωμοδότηση Ντογιάκου

      Η πρόσφατη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Α.Π για το θέμα των τηλεφωνικών υποκλοπών, προκάλεσε αντιδράσεις, ακόμα και σε "συνταγματολόγους", που εξέδωσαν γραπτή ανακοίνωση (!), μία από τις σπάνιες φορές που βγήκαν και μίλησαν (η τελευταία φορά, νομίζω, ήταν όταν ...κόπηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις τους, για να αποδειχθεί ότι περισσότερο νοιάζονται για την τσέπη τους, παρά αν έχουν γίνει κουρέλια το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα-ατομικά δικαιώματα, στην Κολομβία των Βαλκανίων).

  Για όσους έχουν μνήμη χρυσόψαρου, να υπενθυμίσω ότι ο "ψηλός ο παναθηναϊκάκιας" ήταν ο εισαγγελέας Εφετών, που ανέλαβε, επί Σαμαρά, τη δίωξη της "εγκληματικής οργάνωσης" Χρυσή Αυγή, που κατέληξε στη φυλάκιση πολλών μελών της, ακόμα και βουλευτών, όταν τα ποσοστά της ανέβαιναν "επικίνδυνα".

  Έτσι, η επιλογή του ως εισαγγελέα του Α.Π, από την εγκληματική οργάνωση, που ονομάζεται "Νέα Δημοκρατία", μετά από κάποια χρόνια, μοιάζει αφενός ως επιβράβευση για τις "καλές υπηρεσίες" του τότε (διορίστηκε ...και ο γιος του σε αργομισθία, ως ένας από τους χιλιάδες μετακλητούς) και αφετέρου ως "ασφαλής" επιλογή, για τον ίδιο λόγο (ότι είναι "δικός τους") !

  Κατά τεράστια ...σύμπτωση, μάλιστα, τοποθετήθηκε στη θέση αυτή, όταν "έσκασε" το σκάνδαλο των υποκλοπών (που είναι σταγόνα στον ωκεανό και σίγουρα ΌΧΙ το μεγαλύτερο έγκλημα της εγκληματικής οργάνωσης "Νέα Δημοκρατία", που βαρύνεται με δεκάδες χιλιάδες θανάτους, λόγω ανυπαρξίας ΕΣΥ, λόγω εμβολίων από τα λιντλ, λόγω έλλειψης φαρμάκων και για πολλά άλλα ΚΑΚΟΥΡΓΉΜΑΤΑ).

  Η εγκληματική οργάνωση, που λέγεται "Νέα Δημοκρατία" και έχει σήμερα "μπροστινό"-μαριονέτα, το μιζοκούλη, την οποία κάνατε κυβέρνηση, με την ψήφο σας, το 2019, αποτελείται από επαγγελματίες απατεώνες, που λένε το Ψ και κάνουν το Χ, οπότε και αυτή η περίπτωση της γνωμοδότησης, μπορεί να σχολιαστεί περισσότερο πολιτικά, παρά νομικά !

 Διότι δεν είμαι ούτε συνταγματολόγος, ούτε επαγγελματίας πολιτικός, ώστε να κοροϊδεύω ...τον εαυτό μου, ότι υφίστανται σήμερα "δημοκρατία" και "Σύνταγμα", στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των Νόμων που ψηφίζονται (όχι τώρα, εδώ και δεκαετίες) είναι αντισυνταγματικοί και όταν ο εισαγγελέας του Α.Π διορίζεται ακόμα από την εκάστοτε κυβέρνηση και δεν εκλέγεται από τους "ανεξάρτητους" δικαστές.

  Τα σχόλια που ακολουθούν, τα κάνω ως απλός Νομικός και κυρίως ως μάχιμος δικηγόρος, τίτλος πιο τιμητικός από κάθε άλλον, όπως του "καθηγητή" ή δεν ξέρω τι άλλο...

  Ο Ντογιάκος κλήθηκε να γνωματεύσει ουσιαστικά στην εταιρία cosmote όπου η Α.Δ.Α.Ε έκανε αιφνίδιο έλεγχο μετά από καταγγελίες προσώπων (Ανδρουλάκη κυρίως), ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα τους, αν δηλαδή οφείλει να δώσει στοιχεία ή όχι !

  Εδώ να ανοίξω μία ακόμα παρένθεση, για να σχολιάσουμε το γεγονός ότι οι απατεώνες της εγκληματικής οργάνωσης μιζοτάκη (να θυμίσω ότι ΤΑ ΊΔΙΑ είχε κάνει και ο πατέρας του...) παρακολουθούσαν τους πάντες, ακόμα και αυτούς με τους οποίους μιλούσαν κάθε μέρα (λολ), δηλαδή τους "δικούς τους", διότι όπως θα επιβεβαίωνε, φαντάζομαι και ένας πρωτοετής φοιτητής Ψυχολογίας, ο απατεώνας είναι "καταδικασμένος" να ΜΗΝ εμπιστεύεται κανέναν, να θεωρεί και τους άλλους απατεώνες και διπρόσωπους, όπως ο ίδιος...

    Η ΑΠΌΛΥΤΗ ξευτίλα της υπόθεσης, είναι ότι οι υπουργοί του, ακόμα και αυτός ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (!), ενώ παρακολουθούνταν, από την εγκληματική οργάνωση, που τους τοποθέτησε και την οποία υπηρετούν, προτίμησαν τη ...σιωπή, δεν αντέδρασε κανείς, για να αποδειχθεί ξανά ότι οι κρατικοδίαιτοι βάζουν την "καρέκλα" πάνω από την αξιοπρέπεια τους (όσα ίχνη έχουν απομείνει, έστω) !!

    Και ειδικά από την στιγμή, που οι παρακολουθήσεις έγιναν με την αιτιολογία της "εθνικής ασφάλειας", άρα είσαι αρχηγός του Στρατού, υποτίθεται ότι εργάζεσαι για αυτήν και όταν μαθαίνεις ότι η κυβέρνηση των ωτακουστών, ήθελε να ακούει, ανά πάσα στιγμή, τι λες και με ποιον, για λόγους ..."εθνικής ασφάλειας", δηλαδή επειδή ΔΕΝ σε εμπιστεύεται, παραμένεις στη θέση σου, σαν να μην συμβαίνει τίποτα ; (!) Ποιος θα σε πάρει μετά στα σοβαρά, ότι νοιάζεσαι για την εθνική μας ασφάλεια ; (λολ)

   Το Σύνταγμα λοιπόν, επειδή το απόρρητο της επικοινωνίας είναι απόλυτο και απαραβίαστο, επιτρέπει τους ωτακουστές για δύο λόγους : είτε για σοβαρά εγκλήματα (κακουργήματα), είτε για λόγους εθνικής ασφάλειας, εδώ δόθηκε η δεύτερη αιτιολογία και λογικά, διότι οι πολιτικοί, δημοσιογράφοι (αλλά και απλοί πολίτες, όπως συγγενικά τους πρόσωπα, σύζυγοι κλπ) δεν φαίνεται (εκ πρώτης όψεως, τουλάχιστον) να βαρύνονται με υποψίες κακουργημάτων...

  Για να μην πολυλογώ, πού καταλήγει η "γνωμοδότηση" Ντογιάκου, προς την εταιρία cosmote : ότι βάσει του νέου Νόμου (που πέρασε η εγκληματική οργάνωση, στα μέτρα της), θα πρέπει τα θύματα των υποκλοπών, να περιμένουν ...3 χρόνια (δηλαδή να γίνουν οι εκλογές και να ψιλοξεχαστεί το θέμα), για να λάβουν ενημέρωση, μέσω της Α.Δ.Α.Ε !

    Και πάλι όμως, με αστερίσκο, δηλαδή μάλλον ΌΧΙ, διότι ο νέος αυτός "φοβερός" Νόμος, που ήρθε να λύσει (λολ) το πρόβλημα των παρακολουθήσεων (δηλαδή οι ωτακουστές πέρασαν Νόμο, για να ...μην υπάρχουν ωτακουστές), προβλέπει μια τριμελή Επιτροπή, που θα δίνει αυτή την άδεια της ενημέρωσης, η οποία όμως αποτελείται από τον πρόεδρο της Α.Δ.Α.Ε και 2 εισαγγελείς, άρα η ...πλειοψηφία θα ελέγχεται από τον εκάστοτε "ντογιάκο", δηλαδή την εκάστοτε εγκληματική οργάνωση, που θα κυβερνάει (αν συνεχίσετε να ψηφίζετε πασοκ και ΝΔ)...

 Από νομικής άποψης, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της "γνωμοδότησης" που βγάζει και το περισσότερο γέλιο, είναι το πώς ο "παναθηναϊκάκιας" αιτιολογεί ότι ο νέος Νόμος έχει αναδρομική ισχύ (αφού όταν τελέστηκαν οι πράξεις της εγκληματικής οργάνωσης των απατέωνων και ωτακουστών ΝούΔουλων ίσχυαν άλλοι, όχι βολικοί για αυτούς, Νόμοι) : λέει λοιπόν, πως "ό,τι δεν απαγορεύεται ρητά, επιτρέπεται" και θα του έλεγα-απαντούσα πως "ό,τι δεν προβλέπεται ρητά, απαγορεύεται" !

   Για να στηρίξει την "άποψη του", δηλαδή αυτή που βολεύει την εγκληματική οργάνωση, για να μην αποκαλυφθεί ένα από τα χιλιάδες σκάνδαλα της και για να φανεί ότι ΔΕΝ υπάρχει σωτηρία για την Κολομβία των Βαλκανίων, επικαλείται τον συνταγματολόγο και καθηγητή μου Χρυσόγονο, δηλαδή ένα μέλος του κόμματος (πασοκ), ο σημερινός αρχηγός του οποίου ήταν ένα από τα θύματα των ωτακουστών του μιζοκούλη...

πορνογραφία ανηλίκων : ορισμοί και ποινές

    Το αδίκημα αυτό, αποκαλείται συχνά ή μάλλον συχνότερα και ως "παιδική πορνογραφία", ωστόσο το "παιδί" δεν είναι το ίδιο με τον "ανήλικο", από τη στιγμή που ο Νόμος μιλάει για "πορνογραφία ανηλίκων", σημαίνει ότι καταλαμβάνει όλα τα πρόσωπα, κάτω των 18 ετών και όχι μόνον τα (μικρά) παιδιά !

 Εδώ αμέσως έχουμε ένα πρώτο "ζήτημα"-αντίφαση, καθώς, ως γνωστόν, η σεξουαλική επαφή με πρόσωπο, που έχει συμπληρώσει τα 15 έτη είναι ποινικά αδιάφορη πλέον, δεν τιμωρείται, με άλλα λόγια, αν κάνω σεξ με 17χρονη, δεν τρέχει τίποτα, αλλά αν μου στείλει και διατηρώ στο κινητό ή στον υπολογιστή μου γυμνές της φωτογραφίες, μπορεί να πάω κατηγορούμενος...

  Εύκολα καταλαβαίνει κανείς λοιπόν, πως μπορεί να "μπλέξει", στη σημερινή εποχή του ίντερνετ και των αντισόσιαλ μίντια, όπου η ανταλλαγή γυμνών φωτογραφιών έχει γίνει μάστιγα (sic) !

  Μια άλλη απορία (εύλογη ή μη) είναι και το ότι αναρωτιέται κανείς, τι κακό κάνει κάποιος που εκτονώνεται και (αυτο)ικανοποιείται, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο του, μόνος, βλέποντας αυτά τα πράγματα και γιατί πρέπει να διασύρεται και να δικάζεται από ...ΜΟΔ, για κακουργήματα, ενώ ουσιαστικά πρόκειται για "ασθένεια", για σεξουαλική διαστροφή...

  Η απάντηση που δίνεται στο γιατί είναι "κακό" αυτό το πράγμα, είναι ότι ισχύει και εδώ ο Νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, ακόμα και αν εσύ είσαι "απλός καταναλωτής" του υλικού αυτού, σημαίνει ότι κάποιος άλλος πρέπει να το παράγει και ενίοτε μιλάμε όντως για "σκληρό υλικό", με κακοποιήσεις ακόμα και βρεφών (!).

  Επιπλέον, μπορεί να σου δημιουργηθεί η επιθυμία να κάνεις και εσύ τα ίδια, στην ...πραγματικότητα δηλαδή και σίγουρα η ανηλικότητα είναι ένα έννομο αγαθό, που ορθά προστατεύεται, τόσο με διεθνείς Συνθήκες, όσο και στο εγχώριο Δίκαιο (η διάταξη αυτή, με τροποποιήσεις βέβαια, ισχύει σχεδόν 20 χρόνια εδώ).

  Η ένσταση μου, έχει να κάνει με το ότι οι υποθέσεις αυτές δικάζονται, ως κακουργήματα, από ΜΟΔ, δηλαδή και από ενόρκους-λαϊκούς δικαστές, χωρίς νομικές γνώσεις, ενώ η διάταξη αυτή εγείρει πλήθος νομικών ερωτημάτων-ερωτηματικών, για το πότε η πράξη είναι κακούργημα και πότε πλημμέλημα, τι σημαίνει "κατοχή", αν η "απλή κατοχή" είναι κακούργημα ή όχι κ.α, στα οποία ακόμα και η Νομολογία του Αρείου Πάγου, δεν έχει απαντήσει ακόμα οριστικά-πάγια ή εκδίδει αντιφατικές αποφάσεις !

 Υλικό παιδικής πορνογραφίας θεωρείται η αναπαράσταση ή αποτύπωση, σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα, πραγματική ή και ...εικονική, των γεννητικών οργάνων ή του σώματος ανηλίκου, με τρόπο που προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής σεξουαλικής πράξης, που διενεργείται από ή με ανήλικο.

  Δεν περιλαμβάνονται δηλαδή, οι πιο σπάνιες περιπτώσεις απλά ερωτικών ή "καλλιτεχνικών" απεικονίσεων, που δεν αποσκοπούν σε σεξουαλική διέγερση...

    Στη βασική του μορφή, το έγκλημα αυτό, είναι πλημμέλημα, που τιμωρείται με φυλάκιση 1 έως 5 έτων και χρηματική ποινή, ενώ αν τελείται μέσω "πληροφοριακών συστημάτων" (που είναι και το συχνότερο πλέον), η ελάχιστη ποινή ανεβαίνει στα 2 έτη.

  Πρόκειται για αδίκημα, που μπορεί να τελεστεί με πολλούς, διαφορετικούς, τρόπους, δηλαδή είτε με απλή κατοχή, είτε με αγορά ή πώληση, είτε με διάδοση και μεταφορά των σχετικών αρχείων.

   Μιλώντας για κατοχή, εννοούμε χοντρικά, ότι έχεις κατεβάσει τα σχετικά αρχεία και γνωρίζεις, ανά πάσα στιγμή, που βρίσκονται και μπορεί να τα μεταβιβάσεις περαιτέρω, αν θες !

   Εννοείται πάντα με πρόθεση, διότι όντως μπορεί να υπάρξουν και (πιο σπάνιες...) περιπτώσεις, όπου μπαίνεις κατά λάθος ή μπορεί να πεταχθεί κάτι ως αναδυόμενο ή και να αποθηκευτεί, χωρίς να το καταλάβεις ή να το γνωρίζεις.

  Η απλή, εσκεμμένη βέβαια, θέαση του υλικού, χωρίς δηλαδή κατέβασμα και κατοχή αρχείων, δεν είναι ποινικά αδιάφορη, τιμωρείται και αυτή, ελαφρύτερα όμως, με φυλάκιση ως 3 έτη ή χρηματική ποινή.

 Η κακουργηματική μορφή, τώρα, του εν λόγω αδικήματος, υφίσταται όταν :

-γίνεται κατ' επάγγελμα

-αν η παραγωγή του σχετικού υλικού έγινε με ανήλικο κάτω των 15 ετών ή εκτέθηκε η ζωή του ανηλίκου σε (σοβαρό) κίνδυνο ή έγινε με τη χρήση ή απειλή βίας κατά του ανηλίκου ή με εκμετάλλευση ασθένειας ή ανάγκης του ανηλίκου και

-όταν ο παραγωγός του υλικού είναι πρόσωπο που επιβλέπει ή φυλάσσει το ανήλικο, έστω και προσωρινά !

   Σε αυτές τις ως άνω περιπτώσεις, το πλαίσιο κάθειρξης είναι 5 έως 15 έτη και το ερώτημα που προκύπτει, είναι αν το κακούργημα αφορά μόνον τους παραγωγούς του υλικού ή και τους "καταναλωτές", που το κατεβάζουν.

  Η θεωρία και η Νομολογία έκλειναν προς την πρώτη άποψη, ωστόσο πρόσφατη απόφαση του Α.Π ανέτρεψε πάλι τα δεδομένα και απεφάνθη ότι και η απλή κατοχή τέτοιου υλικού (π.χ με πρόσωπο κάτω των 15) συνιστά κακούργημα ! (πάντως δεν έχει παγιωθεί αυτή η άποψη).

  Τέλος, υπάρχουν και οι ιδιαίτερα επιβαρυντικές περιπτώσεις, δηλαδή όταν μιλάμε για υλικό με πρόσωπα κάτω των 12 ετών ή που υπέστησαν βαριά σωματική βλάβη, από την σεξουαλική κακοποίηση, οπότε το ελάχιστο ανεβαίνει από τα 5 στα 10 έτη κάθειρξης, ενώ αν επέλθει θάνατος του ανηλίκου, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη...

ποινές για revenge porn

   Πρόκειται για νέα διάταξη, που ισχύει μόλις από 23.6.2022 και χρησιμοποιεί τον όρο "εκδικητική πορνογραφία", ωστόσο έχω την αίσθηση ότι οι σχετικές πράξεις δημοσιοποίησης προσωπικών-ιδιωτικών στιγμών, δε γίνονται μόνον για εκδίκηση (μετά από χωρισμούς).

 Γίνονται και για (κακώς εννοούμενο) "χαβαλέ", για ικανοποίηση εγωϊσμού (να δείξω ότι είμαι ...μαμιάς ή αν ονειρευόμουν να γίνω ...πορνοστάρ), όπως μάλλον στην περίπτωση Στάθη Παναγιωτόπουλου, αλλά ενίοτε και για ...μεροκάματο, δηλαδή οικονομική εκμετάλλευση !

 Η θέσπιση νέας, ειδικής, διάταξης, κρίθηκε αναγκαία, προφανώς, λόγω των υποθέσεων, που έλαβαν δημοσιότητα, αλλά και λόγω της μεγάλης ανάπτυξης-διείσδυσης του ίντερνετ και των αντισόσιαλ μίντια.

 Η εν λόγω συμπεριφορά συνιστά σύγχρονη μορφή κυβερνοβίας (cyberviolence), που εκθέτει, στιγματίζει και προσβάλλει τα θύματα και εδώ είναι και το μεγαλύτερο κακό της υπόθεσης, ότι μπορεί να οδηγήσει το εκτιθέμενο πρόσωπο, ακόμα και σε αυτοκτονία, όπως στην περίπτωση της φοιτήτριας, της όμορφης Λίνας, στη Θεσ/νικη !

 Στη βασική του μορφή, το αδίκημα είναι πλημμέλημα, που τιμωρείται με φυλάκιση από 3 έως 5 έτη και χρηματική ποινή : μιλάμε για κοινοποίηση πράξεων σεξουαλικού χαρακτήρα πάντα, που ανάγονται δηλαδή στη γενετήσια ζωή του ανθρώπου και άσχετα αν έχουν αποτυπωθεί (που μάλλον είναι και ο κανόνας) με τη συναίνεση του θύματος...

  Είναι λιγάκι αστείο ότι ο Νόμος μιλάει για ιδιωτικές στιγμές, ήτοι για "μη δημόσιες πράξεις", λες και το να κάνεις σεξ δημόσια, δεν είναι από μόνο του ποινικό αδίκημα : αυτό που κάποτε λεγόταν "προσβολή δημοσίας αιδούς", μετά ονομάστηκε "πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις" και πλέον λέγεται "προσβολή γενετήσιας ευπρέπειας".

  Για να κλείσουμε αυτή την παρένθεση, το να κάνεις σεξ ή άλλες πράξεις γενετήσιας φύσης, ενώπιον άλλων, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας, ενώ αν γίνεται ενώπιον ανηλίκου μέχρι 15 ετών, με φυλάκιση ως 3 έτη ή χρηματική ποινή (απαιτείται υποβολή έγκλησης για δίωξη, δεν είναι πλέον αυτεπάγγελτο)...

 Πάντως για την σπάνια περίπτωση που βιντεοσκοπήσεις και κοινοποιήσεις σεξουαλικές πράξεις, που έγιναν σε δημόσιο χώρο, δεν μπορείς να τιμωρηθείς για "εκδικητική πορνογραφία", ήτοι με τη σχολιαζόμενη διάταξη και λογικά, εφόσον οι συμμετέχοντες έχουν εκτεθεί ...αυτοβούλως.

  Επειδή τώρα το υλικό αυτό, πολλές φορές χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης και εκβιασμού του θύματος, προβλέπεται ότι : α) η απειλή και μόνον ότι θα το δημοσιοποιήσεις, τιμωρείται με φυλάκιση από 1 έως 5 έτη και β) αν με την απειλή αυτή, εξαναγκάσεις το θύμα σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή πράξης, για την οποία δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείσαι με ποινή φυλάκισης από 2 έως 5 έτη.

  Η πράξη γίνεται κακούργημα, που τιμωρείται με κάθειρξη 5 έως 8 έτη και χρηματική ποινή, όταν :

-Η κοινοποίηση γίνεται στο διαδίκτυο ή σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αόριστο αριθμό αποδεκτών

-Ο θύτης είναι ενήλικος και το θύμα ανήλικο (<18)

-Γίνεται σε βάρος νυν ή πρώην συζύγου ή συντρόφου ή συνοίκου ή με πρόσωπο υπό την προστασία ή την επιμέλεια του θύτη ή που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του ή τελεί σε σχέση εργασίας ή υπηρεσίας με τον υπαίτιο και

-Υπάρχει σκοπός να προσπορίσει ο υπαίτιος στον εαυτό του ή σε άλλον, περιουσιακό όφελος.

   Αν τώρα κάποια από τις παραπάνω πράξεις, οδηγήσει το θύμα σε απόπειρα αυτοκτονίας, το πλαίσιο κάθειρξης είναι 5 έως 15 έτη, ενώ αν καταλήξει-πεθάνει, σε 10 έως 15 έτη (συν χρηματική ποινή και στις δύο περιπτώσεις) !

   Τέλος, να διευκρινίσουμε ότι για να επέλθει η βλάβη του θύματος και να ενεργοποιηθεί η εν λόγω διάταξη, θα πρέπει είτε να διακρίνεται το πρόσωπο, είτε κάποια χαρακτηριστικά του θύματος που το καθιστούν αναγνωρίσιμο, να μπορεί δηλαδή να ταυτοποιηθεί...