πως τιμωρείται η παιδοκτονία

   Το έγκλημα της παιδοκτονίας, είναι στην επικαιρότητα, λόγω δύο περιστατικών, που συνέβησαν σε διάστημα λίγων μηνών : ένα, που παραμένει ανεξιχνίαστο στην Πετρούπολη και ένα, που είναι σε εξέλιξη, στην Ν.Σμύρνη και έχει πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης.

 Η παιδοκτονία είναι μια ιδιαίτερη μορφή ανθρωποκτονίας, που τιμωρείται ηπιότερα, ενώ εντάσσεται στα λεγόμενα "ιδιώνυμα" εγκλήματα, αφού ορίζεται σαφώς και το αντικείμενο του εγκλήματος (νεογέννητο) και η σχέση του, με το υποκείμενο αυτού (η μητέρα του).

 Πέρα, από τα θεωρητικά, που δεν έχουν τόση σημασία, ας πάμε στα πρακτικά, τι είναι και πως τιμωρείται το έγκλημα αυτό.

 Τα στοιχεία του αδικήματος, είναι : α) η αφαίρεση της ζωής του νεογνού, να έγινε από τη μητέρα αυτού και φυσικά με πρόθεση β) η πράξη να έγινε κατά τη διάρκεια του τοκετού ή και μετά από αυτόν, εφόσον όμως, εξακολουθούσε η διατάραξη του οργανισμού. Μιλώντας για "διατάραξη του οργανισμού", εννοούμε την ιδιαίτερη σωματική, διανοητική και ψυχική κατάσταση της μητέρας, στη διάρκεια και μετά τον τοκετό, που προκαλείται από την φυσιολογική οργανική εξάντληση, λόγω των ισχυρών πόνων, της απώλειας αίματος, του έντονου ερεθισμού του νευρικού συστήματος και γενικά τις πάσης φύσεως διαταραχές, που εμφανίζονται, κατά τον τοκετό. Χρονικά, μιλάμε για "μετά τον τοκετό", χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς αυτό το χρονικό διάστημα, που μπορεί να διαρκεί, για ώρες (η διατάραξη του οργανισμού) και γ) το παιδί να ήταν ζωντανό μέσα στην μήτρα, κατά τον τοκετό ή μετά από αυτόν, οπότε εδώ παίζει σημαντικό ρόλο και η εκάστοτε ιατροδικαστική έκθεση. Πάντως, κατά το ποινικό μας Δίκαιο, η ανθρώπινη Ζωή υπάρχει και προστατεύεται, σε όλη τη διάρκεια της κύησης, όχι μόνον μετά τον τοκετό, δηλαδή.

 Πρόκειται μεν για κακούργημα, ωστόσο τιμωρείται με ποινή κάθειρξης, από 5 έως 10 έτη, καμία σχέση δηλαδή με τα ισόβια της "κανονικής" ανθρωποκτονίας.

  Η ελαφρύτερη τιμωρία της παιδοκτονίας, είναι αξιολόγηση και επιλογή του ίδιου του Νομοθέτη (έχουμε πει ότι ο Ποινικός μας Κώδικας, ήταν εξαρχής ένα από τα αρτιότερα νομοθετήματα, άσχετα αν μεταγενέστερες τροποποιήσεις ή προσθήκες, μπορεί να τον έχουν "χαλάσει" κάπως) και το λέω, επειδή ακούστηκαν αχρείαστοι και μάλλον άκυροι ισχυρισμοί, περί "επιλόχειας κατάθλιψης", εφόσον συντρέχουν τα παραπάνω 3 στοιχεία, δεν χρειάζεται να ερευνηθεί κάτι άλλο, για να τύχει εφαρμογής η (ευνοϊκή) διάταξη αυτή.

  Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως εδώ, η παιδοκτονία είναι αποτέλεσμα ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, η οποία οδηγεί σε κοινωνικό στιγματισμό, όταν δεν υπάρχει γάμος, ειδικά σε πιο κλειστές κοινωνίες, η γυναίκα γεννάει μόνη της και έχοντας κρατήσει κρυφή την εγκυμοσύνη, από το περιβάλλον της, οπότε είναι και πιο λογικό να "φρικάρει" !

  Το "μόνη της" έχει νομική σημασία, διότι, αν το νεογέννητο σκοτώσει κάποιος τρίτος και όχι η μάνα του, μιλάμε για κανονική ανθρωποκτονία, πλέον, ενώ και σε περίπτωση, που κάποιος τρίτος παράσχει συνδρομή, στην παιδοκτονία από την μάνα, θα δικαστεί για συνέργεια σε ανθρωποκτονία και όχι σε παιδοκτονία...

   Στην υπόθεση που είναι σε εξέλιξη και γενικότερα, θεωρώ, ότι η παιδοκτονία, μάλλον δεν "σηκώνει" προφυλάκιση-προσωρινή κράτηση, εξ αιτίας του πλαισίου της απειλούμενης ποινής και του γεγονότος, ότι η μάνα δεν είναι επικίνδυνη για τέλεση νέων αδικημάτων ή ύποπτη φυγής.

 Βέβαια, δεν αποκλείεται, μετά την οριστική απόφαση του Δικαστηρίου (Μικτού Ορκωτού), είτε σε πρώτο, είτε σε δεύτερο βαθμό, να οδηγηθεί η κατηγορούμενη, για μερικά χρόνια, στην φυλακή, εφόσον δεν υπάρξει αναγνώριση κάποιου ελαφρυντικού !

   Ένα τέτοιο είναι και το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας, το οποίο φαίνεται, στην συγκεκριμένη υπόθεση, να χάνεται για λίγο, αν ισχύει ότι έχει κλείσει τα 21 χρόνια η κατηγορούμενη.

  

δεν υπάρχει καθαρή έξοδος με βρώμικα μυαλά

    Μετά από 8 βρώμικα χρόνια Μνημονίων, τα οποία ισόπεδωσαν κυριολεκτικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των πιο αδύναμων και ΑΔΙΚΊΕΣ που συνεχίζονται ως σήμερα, στην κυβέρνηση ονειρεύονται "καθαρές εξόδους" από αυτά.

  Όπως και με τα προηγούμενα Μνημόνια, έτσι και με αυτό του συριζα, μπήκε το κάρο μπροστά από το άλογο : τα πιο "δύσκολα" και πιο αναγκαία μέτρα, ψηφίστηκαν τώρα, για να εφαρμοστούν ...στο μέλλον !

  Ο Φίλης και μερικά άλλα αριστερά χάπατα, είπαν ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος, όταν π.χ επίκειται νέα μείωση συντάξεων...Ξεχνάει (;) ότι αυτή ήταν μια, ακριβώς, από τις προϋποθέσεις για να υπάρξει αυτή η "έξοδος", ένα από τα περισσότερα μέτρα-όρους του τελευταίου Μνημονίου.

  Ξεχνούν επίσης, αυτός και οι άλλοι, που δήθεν αντιδρούν τώρα, ότι όλα αυτά, για τα οποία έχουν αντιρρήσεις, τα ΨΉΦΙΣΑΝ και μάλιστα με μοναδική ευκολία, για να διατηρήσουν την καρέκλα στην Βουλή ! 

 Τώρα, που έρχεται η ώρα εφαρμογής των ψηφισθέντων-συμφωνηθέντων με τους δανειστές, δεν θέλουν να εφαρμοστούν, πάλι για τον ίδιο λόγο, δηλαδή για να μην χάσουν την καρέκλα...Πόσο "καθαρό" μπορεί να είναι αυτό ;

   Οι ίδιοι τα επέλεξαν τα μέτρα αυτά και τώρα πρέπει να τα εφαρμόσουν : θα μπορούσαν π.χ αντί για νέο κόψιμο συντάξεων, να μειώσουν νωρίτερα το αφορολόγητο, οπότε εμμέσως θα μειώνονταν και οι συντάξεις ή να κόψουν από τους δικούς τους μισθούς και των εν ενεργεία Δ.Υ, να βρουν δηλαδή άλλους τρόπους εξοικονόμησης δαπανών, υπήρχαν και υπάρχουν, αλλά δεν το έκαναν.

   Το παραμύθι με τα δήθεν τεράστια πλεονάσματα του 2017, πρέπει να τελειώνει και να μην αποτελεί άλλοθι, για δήθεν μη αναγκαιότητα νέων μέτρων...

  Εκτός του ότι είναι αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης ορισμένων-λίγων, έρχεται σε αντίθεση με την κοινή Λογική, η ύπαρξη μεγάλων πλεονασμάτων, όταν π.χ πρώτον, το Δημόσιο Χρέος μάλλον ...αυξάνεται, παρά μειώνεται, δεύτερον, όταν το Δημόσιο χρωστάει ακόμα ...μερικά δις ευρώ, σε προμηθευτές κλπ. και τρίτον, όταν χιλιάδες συντάξεις και εφάπαξ είναι, διαρκώς, στο "περίμενε" !

 Βλέπω τώρα, να ξεκινάει δειλά, μια συζήτηση για φοροελαφρύνσεις και ακούω για μείωση του ΕΝΦΙΑ κλπ.

  Καλά όλα αυτά, αλλά οι φοροελαφρύνσεις, οφείλουν να ξεκινήσουν, από εκεί όπου υπάρχουν τα μεγαλύτερα βάρη και οι μεγαλύτερες αδικίες.

   Είναι εγκληματικό και βρώμικο π.χ να έχουν όλοι κάποιο αφορολόγητο όριο και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, να πληρώνουν φόρο με τεράστιους συντελεστές, από το πρώτο ευρώ, να έχουν επιπλέον ως βάση-μίνιμουμ φόρου, τα 650 ευρώ του παράνομου τέλους επιτηδεύματος και σαν να μην έφταναν αυτά και ...προκαταβολή φόρου, για τον επόμενο χρόνο (όπου μπορεί κάποιος και να έχει πεθάνει, που λέει ο λόγος) !

    Εξ ορισμού, λοιπόν, δεν μπορεί να υπάρξει καθαρή έξοδος, όταν κυβερνούν βρώμικα και σκοτεινά μυαλά, με βρώμικες και παράνομες πρακτικές  : δε μιλάω μόνον για τους δικούς μας, ανεπάγγελτους και εκτός κάθε πραγματικότητας, πολιτικούς, αλλά και για τους τεχνοκράτες της πλάκας και τους λοιπούς εκπροσώπους των δανειστών, διότι οι ευθύνες ανήκουν και στους δύο, αφού συγκυβερνούν, ουσιαστικά, τα τελευταία 8 χρόνια.

ανοιχτή επιστολή στον ...Σουλτάνο

    Δεν είμαι αφελής ή φαντασμένος, ώστε να πιστεύω ότι ο Ερντογάν είναι αναγνώστης του μπλογκ, ωστόσο, με τη δύναμη του διαδικτύου, είναι πιθανόν αυτά, να φτάσουν στα αυτιά ή στα μάτια του...

  Με την υπόθεση της παράνομης φυλάκισης και συνεχιζόμενης κράτησης των 2 Ελλήνων στρατιωτικών, δεν είχα ξανά ασχοληθεί, μέχρι σήμερα, παρότι το ζήτημα είναι κατεξοχήν νομικό και λιγότερο πολιτικό (άσχετα, αν οι πολιτικοί το αντέστρεψαν αυτό).

  Έκρινα σκόπιμο να "μιλήσω" τώρα, επειδή, "κάηκε" και η τελευταία ελπίδα μεσολάβησης τρίτου, ώστε να απελευθερωθούν, εννοώ τον Πούτιν, ο οποίος δεν επέμεινε, φοβούμενος μην χάσει έναν από τους καλύτερους ...πελάτες του και ο οποίος ήταν και ο μόνος, που θα μπορούσε να πιέσει πραγματικά !

 Οι ...ευχές των Ελλήνων πολιτικών και τα ψηφίσματα της Ε.Ε, προφανώς δεν μπορούν να βοηθήσουν : η ΜΌΝΗ περίπτωση να απελευθερωθούν οι 2 στρατιωτικοί, είναι να καταλάβει Ο ΊΔΙΟΣ ο Ερντογάν, ότι από αυτή την υπόθεση, ΔΕΝ μπορεί να έχει κανένα όφελος, πολιτικό ή άλλο...

  Καταρχάς, είναι ξεκάθαρο ΣΕ ΌΛΟΥΣ, ότι κράτηση είναι άδικη και παράνομη : κρατούνται δίχως να ξέρουν καν, αυτοί ή εμείς, το λόγο, δηλαδή την κατηγορία (!), ενώ δεν έχουν διαπράξει κάποιο σοβαρό κακούργημα, ώστε να δικαιολογείται η προσωρινή τους κράτηση, ΠΡΙΝ δικαστούν !

   Πέρασαν, αν πέρασαν, τα σύνορα, ΚΑΤΆ ΛΆΘΟΣ, κάτι που έχει ξανά συμβεί, όχι μόνον με Έλληνες, αλλά και με Τούρκους στρατιώτες, στον Έβρο και πάντα λυνόταν το ζήτημα, ΧΩΡΊΣ εμπλοκή Δικαστηρίων.

   Ας αφήσουμε όμως το νομικό ζήτημα, που είναι ξεκάθαρο και ας πάμε στο πολιτικό : η παράνομη κράτηση των 2 Ελλήνων, αποσκοπεί, όπως έχει εμμέσως γίνει δεκτό, από την άλλη πλευρά, στο να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης, για την έκδοση των 8 Τούρκων !

  Πόσο άδικο και απάνθρωπο είναι όμως, για τους 2, να χρησιμοποιείται η παράνομη στέρηση της ελευθερίας τους, για τον οποιονδήποτε σκοπό, θεμιτό ή αθέμιτο ;

   Ο Σουλτάνος, δεν πρέπει μόνον να είναι, αλλά και να φαίνεται δίκαιος, στους υπηκόους του και στους τρίτους, όταν αδικεί, δεν κερδίζει σε δημοφιλία, αλλά χάνει...

   Προσωπικά και επειδή scripta manent, είχα ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΣΤΙΓΜΉ, ταχθεί ΥΠΈΡ της έκδοσης των 8 Τούρκων, είχα επισημάνει ΠΌΣΟ λάθος είναι η μη έκδοση και τι προβλήματα θα δημιουργούσε (το ότι έπεσα μέσα σε όλες τις "προφητείες" δεν με κάνει, φυσικά, χαρούμενο), στις διμερείς σχέσεις.

   Όμως ΈΝΑ ΛΆΘΟΣ και μια αδικία των Ελλήνων πολιτικών, δεν μπορεί να διορθωθεί ...με ένα λάθος, από την απέναντι πλευρά !

    Ειδικά, από την στιγμή, που τα μεγέθη και οι περιπτώσεις είναι τελείως διαφορετικά : συμμετοχή σε πραξικόπημα για τους 8, ένα λάθος απλό, στην εκτέλεση της υπηρεσίας, από τους 2.

   Μίλησα για Έλληνες "πολιτικούς" και όχι "δικαστές", διότι είναι μεγάλο ΨΈΜΑ και παραμύθι, ότι για τους 8 αρμόδια ήταν η ανεξάρτητη (εδώ γελάμε) ελληνική Δικαιοσύνη : η τελική απόφαση, ανήκε στον Κοντονή, ο οποίος, αντί να κάνει το ορθό και το αυτονόητο, συντάχθηκε με την ανεκδιήγητη απόφαση του Α.Π και με την πλειοψηφία των χάπατων, που πανηγύρισε με αυτήν, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος η κυβέρνηση του !

    Μιλώντας για πολιτικό κόστος, είναι σαφές, ότι πλέον, με όσα έχουν γίνει και αφού Έλληνες πολιτικοί και δικαστές, έχουν χάσει την μπάλα (για να μην πω κάτι βαρύτερο) με την υπόθεση των 8, το σενάριο της ανταλλαγής, πρέπει η άλλη πλευρά να το ξεχάσει.

    Στο σημείο, που φτάσαμε, αν γινόταν ανταλλαγή, θα τους έπαιρνε ο κόσμος με τις πέτρες και δικαιολογημένα, η λύση έπρεπε να είχε δοθεί ΠΟΛΎ νωρίτερα, με πολιτική απόφαση έκδοσης, παρά την αντίθετη "κρίση" των δικαστών, τώρα, φοβάμαι, πως είναι πολύ αργά !

    Το ίδιο όμως, συμβαίνει και με τους 2 : η απελευθέρωση τους, μπορεί να γίνει μόνον με απόφαση του Ερντογάν και όχι της επίσης (προφανώς) μη ανεξάρτητης τουρκικής Δικαιοσύνης...

   Ένα βασικό επιχείρημα, για να το κάνει, είναι το εξής : η συνεχιζόμενη παράνομη κράτηση των 2, δίνει άλλοθι και δίκιο, σε όσους υποστήριζαν, εδώ, ότι στην Τουρκία οι 8 δεν θα τύχαιναν δίκαιης Δίκης, αφού το ίδιο συμβαίνει τώρα με τους 2 δικούς μας !

   Επιπλέον, ο Σουλτάνος οφείλει να κυβερνά, όχι μόνον με μαστίγιο, αλλά και με καρότο, αν δώσει εντολή να γυρίσουν στα σπίτια τους και στις οικογένειες τους, θα φανεί ο ίδιος γενναιόδωρος και φιλεύσπλαχνος και αυτό θα ενισχύσει την δημόσια Εικόνα του.

     Πολιτική ζημιά, άλλωστε, ενόψει μάλιστα εκλογών, θα πάθει ο Ερντογάν και από τις οικονομικές παρενέργειες της υπόθεσης, ήτοι το μποϊκοτάζ τούρκικων προϊόντων, από Έλληνες, το γεγονός ότι μειώθηκαν τα ταξίδια Ελλήνων στην Τουρκία και οι αγορές τους εκεί, το οποίο μόνον ασήμαντη παράμετρος δεν είναι !

    Τέλος, επειδή ο Ερντογάν (από λόγους σεβασμού, έγραψα την επιστολή σε τρίτο και όχι σε δεύτερο πρόσωπο), ΕΊΝΑΙ άνθρωπος θρήσκος και Πιστός, έστω και σε έναν Θεό, διαφορετικό από τον δικό μας, θέλω να ρωτήσω τον ίδιο, αλλά και όλους τους μουσουλμάνους : επιτρέπει ο Αλλάχ τις αδικίες, όπως αυτή, που υφίστανται οι 2 Έλληνες στρατιωτικοί, που αν και αθώοι, τιμωρούνται για πράξεις ή παραλείψεις ΆΛΛΩΝ ;

    ΚΑΝΈΝΑΣ Θεός και πουθενά, δεν θα μπορούσε να ανεχθεί την Αδικία, ούτε φυσικά, να την αφήσει ...ατιμώρητη !!

   Αυτό ισχύει, βέβαια ΚΑΙ για τους 8 : αργά ή γρήγορα θα λογοδοτήσουν, αν είναι ένοχοι, για τα εγκλήματα τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυτό είναι σίγουρο.

    Το ίδιο διδάσκει και η δική μας θρησκεία, ο Θεός λέει στον αδικούμενο και στον πολεμούμενο : ξέχνα την εκδίκηση, αυτό είναι έργο δικό Μου, κάτσε στην άκρη και απλά παρακολούθα τι θα κάνω στους εχθρούς σου, δεν θέλω να μιλήσεις καν, μέχρι να τους κάνω "χαλί να τους πατήσεις" !

     Ελπίζω να σκεφθεί ο Σουλτάνος, όλα τα παραπάνω, ώριμα, ψύχραιμα και λογικά και είμαι σίγουρος ότι θα κάνει αυτό, που είναι το σωστό, τόσο στη Γη, όσο και στον Ουρανό : να αφήσει ελεύθερα τα 2 νέα παιδιά, που ΔΕΝ είναι εγκληματίες και πληρώνουν αμαρτίες άλλων και ο Αλλάχ, που είναι μεγάλος, θα του ανταποδώσει αυτή την καλή και φιλεύσπλαχνη πράξη, με υγεία, νίκη στις εκλογές κλπ.

το μήνυμα του Πάσχα

   Με μια σχετική καθυστέρηση, έρχεται αυτή η ανάρτηση, η τελευταία αφιερωμένη στο Πάσχα, που πρόσφατα αξιωθήκαμε να εορτάσουμε και φέτος.

 Μπορεί η περίοδος της Μ. Εβδομάδας, αλλά ίσως και ολόκληρη η Μ. Τεσσαρακοστή, να είναι "βαριά'' και πένθιμη, ωστόσο το μήνυμα του Πάσχα, είναι εξαιρετικά χαρμόσυνο και αισιόδοξο !

 Και το μήνυμα αυτό, είναι επίσης πολύ απλό και περιεκτικό, σε λίγες λέξεις, οι οποίες ειπώθηκαν από τον Άγγελο, που βρήκαν οι Μυροφόρες, να κάθεται έξω από τον τάφο του Ιησού, όταν θέλησαν να Τον αλείψουν με αρώματα κλπ, τρεις μέρες, μετά την Σταύρωση.

 Όπως διαβάζουμε στα Ευαγγέλια και στα Αναστάσιμα Τροπάρια, τι τους είπε, σε κάπως "ελεύθερη" μετάφραση ; "Τι κάνετε εδώ ; Ποιον ψάχνετε ; Γιατί ψάχνετε να βρείτε Αυτόν που δίνει τη Ζωή, ανάμεσα στους νεκρούς ; (!) Δεν είναι εδώ, Αναστήθηκε, πηγαίνετε να το πείτε και στους Μαθητές Του και σε όλον τον κόσμο" !

  Παράλληλα με αυτό, τους είπε "Μην κλαίτε πια, ο καιρός του θρήνου τελείωσε μόλις, με το χαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως, που πρώτος σας αναγγέλλω".

   Άρα, το μήνυμα του Πάσχα, είναι ένα : ο ΚΕΝΌΣ τάφος του Χριστού, με την παράλληλη επισήμανση, ότι αυτός είναι ο λόγος, που πλέον δεν χρειάζεται να κλαίμε και να θρηνούμε, για τον θάνατο, που φοβίζει πάντα τους ανθρώπους, εφόσον, όποιος πιστεύσει σε Εκείνον και ενωθεί μαζί Του (με τήρηση εντολών, συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας κλπ), έχει αιώνια Ζωή.

   Είναι σαφές, ότι χωρίς την Ανάσταση του Κυρίου μας, η Πίστη μας, θα ήταν κενή, δίχως νόημα και πως αυτή είναι και η μεγάλη ΔΙΑΦΟΡΆ της, από τις άλλες θρησκείες, που έχουν ως ηγέτες, κάποιους ...προφήτες, οι οποίοι πέθαναν, όπως όλοι οι άνθρωποι και έμειναν μόνον τα κόκκαλα τους !

  Ο Χριστός δεν ήταν ένας απλός προφήτης, είναι ο Υιός του Θεού και ως τέτοιος, δεν θα μπορούσε ποτέ να πεθάνει, έχοντας την Θεϊκή Φύση, μαζί με την ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε ποτέ να υποβληθεί σε θάνατο, φθορά κλπ, στοιχεία, που αρμόζουν μόνον σε ανθρώπους, μετά την Πτώση.

   Πολλοί, ακόμα και όσοι δηλώνουν Χριστιανοί, δυσκολεύονται να πιστέψουν το γεγονός της Αναστάσεως ή ζητούν αποδείξεις και το ερώτημα είναι, αν υπάρχουν.

   Στο Ευαγγέλιο της περασμένης Κυριακής, του Θωμά, είδαμε ότι ο αναστημένος Χριστός, εμφανίστηκε στους μαθητές Του και "αναγκάστηκε" να εμφανιστεί ξανά, μετά από 8 ημέρες, για να Τον δει και ο Θωμάς, που την πρώτη φορά, απουσίαζε και δεν πίστευε τους υπόλοιπους, ότι Τον είδαν !

  Δεν ήρθε, ούτε ως φάντασμα, ούτε ως όραμα, αλλά με σώμα κανονικό, το οποίο έφερε ακόμα τα σημάδια της Σταύρωσης, από τα καρφιά και την λόγχη και τα οποία ψηλάφησε ο Θωμάς, συνομίλησε με κόσμο, συνέφαγε κλπ, πράγματα δηλαδή που κάνει και ένας "κανονικός", ζωντανός, άνθρωπος.

  Και φυσικά, ο Χριστός, δεν έκανε μόνον αυτές τις δύο εμφανίσεις, αλλά επί 40 ημέρες, έως ότου Αναληφθεί, εμφανίστηκε σε πολλούς και πολλές φορές !

    Μια άλλη, ατράνταχτη, απόδειξη, για την Ανάσταση και ότι οι μαθητές του Χριστού, ήταν πλέον σίγουροι, για αυτήν, όπως έγραψε και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι και η συμπεριφορά τους, μετά από αυτήν.

     Όλοι οι μαθητές του Χριστού (εκτός ίσως από τον Ιωάννη, της Απόκάλυψης) κήρυξαν το Ευαγγέλιο και βρήκαν και οι ίδιοι μαρτυρικό θάνατο και το εύλογο ερώτημα, είναι, ΠΟΙΌΣ άνθρωπος, θα άφηνε οικογένεια, σπίτι, περιουσίες κλπ και θα θυσίαζε την ζωή του, για μια Πίστη, δίχως αντίκρυσμα, αν δεν είχε δει και δεν είχε πιστέψει στον αναστημένο Κύριο ; Ακόμα και ο "δύσπιστος" Θωμάς, κήρυξε στην Ινδία, βάπτισε κόσμο κλπ και τελικά θανατώθηκε !

  Βέβαια, όπως τους είπε και ο Κύριος, εσείς με είδατε αναστημένο και πιστέψατε, μακάριοι είναι εκείνοι, που πιστεύουν στην Ανάσταση μου, χωρίς να Την έχουν δει, με τα μάτια τους.

      

     

    

θεατές όλοι, θεατές και οι Εισαγγελείς...

      Οι Εισαγγελείς μας, δεν φημίζονται για τα αντανακλαστικά τους και αυτό αποδείχθηκε ξανά, τις τελευταίες ημέρες, όπου προβάλλονται από ΜΜΕ ...ποινικά αδικήματα και μένουν αδρανείς (ίσως παράφαγαν και το Πάσχα ή είναι ακόμα σε διάθεση διακοπών).

   Μιλάω ασφαλώς για τους 3 ή 4, που μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνουν, αφού ήπιαν τον καφέ τους και βρίσκονταν σε ανία, κατά δήλωση τους, αποφάσισαν να υψώσουν ελληνικές σημαίες, σε βραχονησίδες, μην ξεχνώντας φυσικά, να βγάλουν "σέλφις", για να πάρουν "λάικς", στα μέσα αντικοινωνικής δικτύωσης.

   Οι συνδεσμίτες αυτοί του Ολυμπιακού ή χρυσαβγίτες (δεν έχει τόση σημασία), αποφάσισαν να πάρουν την ...εξωτερική πολιτική της χώρας, στα χέρια τους και πέρα από το ανεύθυνο και απερίσκεπτο του πράγματος, υπάρχει και το νομικό σκέλος.

    Προφανώς, η αρμοδιότητα να υψώνεται η ελληνική σημαία, σε δημόσιους χώρους και εκτάσεις, δεν ανήκει στον κάθε τυχάρπαστο, επομένως το πρώτο πιθανό αδίκημα, είναι εκείνο της αντιποίησης Αρχής.

   Αναρωτιέμαι τι θα έλεγαν τα χάπατα, που επικρότησαν αυτή την ενέργεια, αν αντί για την ελληνική, είχαν υψώσει την σημαία της ομάδας τους, του Ολυμπιακού ή κάποια άλλη...

   Από εκεί και μετά, υπάρχουν και πιθανά αδικήματα, που βρίσκονται υπό την ομπρέλα αυτού, που ονομάζουμε "προδοσία της χώρας", όταν κάποιος δηλαδή θέτει σε κίνδυνο, με τις ενέργειες του, τις φιλικές σχέσεις της χώρας με άλλα κράτη, αδικήματα, που τιμωρούνται, είτε τελούνται με δόλο, είτε από αμέλεια, σε βαθμό πλημμελήματος.

    Αν υπήρχε συνεννόηση με άλλους, εξωτερικούς παράγοντες, για "προβοκάτσια" κλπ, τότε θα πηγαίναμε ...σε άλλες καταστάσεις, κακουργηματικές !

   Θεωρώ καλόπιστα, ότι δεν ήταν προβοκάτσια, αλλά απλή βλακεία, οι ίδιοι είπαν ότι το έκαναν για τον πιλότο, που σκοτώθηκε σε δυστύχημα, κατά την προσγείωση, με εξαιρετικά περιορισμένη ορατότητα, αλλά αφενός η σκέψη αυτή, ήταν εντελώς "άκυρη" και αφετέρου ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

    Σε κάθε περίπτωση, θα έπρεπε ΉΔΗ να έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και να διεξάγεται εισαγγελική έρευνα, για να μην περνάει το μήνυμα, στην Ψωροκώσταινα, ότι ο καθένας μπορεί να κάνει, ό,τι κατεβάζει η γκλάβα του, χωρίς συνέπειες (για τον ίδιο) !

    Οι ίδιοι πιθανόν, λόγω ηλικίας, να μην έχουν ζήσει τα γεγονότα του 1996 και να μην ξέρουν ότι κάποιοι στρατιωτικοί μας, έχασαν την ζωή τους τότε και παραλίγο να γίνει πόλεμος, επειδή 2 "δημοσιοκάφροι" της Τουρκίας, άρχιζαν να παίζουν και να ανεβοκατεβάζουν σημαίες, στα Ίμια...

  Η πράξη τους, υπήρξε παράνομη και συνεπώς είναι καταδικαστέα, άσχετα αν οι ίδιοι θα ήταν πρόθυμοι ή ικανοί να υπερασπιστούν την σημαία, αν χρειαζόταν, όπως είναι ο μοναδικός αντίλογος των "χρηστών των αντισόσιαλ μίντια (και πάλι καλόπιστα, δέχομαι προσωπικά, ότι θα το έκαναν, εννοώ ότι δεν θα κρύβονταν μετά, αν γινόταν κάτι).

   Όσοι τους "κράζουμε", δεν είμαστε ...αυτόματα κότες ή προδότες, απλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε, για ...3 ή 4 συνδεσμίτες του Ολυμπιακού, που λόγω ανίας και για μερικά "λάικς", έκαναν ό,τι έκαναν και ελπίζω όλοι να καταλαβαίνουν την διαφορά.

πως τιμωρείται το bullying

   Το bullying και οι συνέπειες του, έγιναν γνωστά στο Πανελλήνιο, μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης του Βαγγέλη Γιακουμάκη, φοιτητή της γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, με την γνωστή, τραγική, κατάληξη.

  Αυτή, φαντάζομαι, ήταν και η αφορμή, για να προστεθεί άρθρο στον Ποινικό μας Κώδικα, το 2015, που αναφέρεται στο "μπούλινγκ", αν και φοβάμαι ότι η προσθήκη (σε άσχετο, όπως συνήθως, Νόμο), έγινε βιαστικά, πρόχειρα και όχι και τόσο πετυχημένα.

  Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι ο σχετικός όρος, που στα ελληνικά, αποδίδεται ως "εκφοβισμός" ή "τραμπουκισμός" δεν αναφέρεται καν, στο άρθρο, λες και πρόκειται για ...απαγορευμένη λέξη.

  Γίνεται λόγος, πολύ γενικά, για "συνεχή σκληρή συμπεριφορά" και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, ενώ να πούμε πως το σχετικό άρθρο περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο των εγκλημάτων κατά της ζωής, μαζί με τις σωματικές βλάβες και την ανθρωποκτονία !

 Η "συνεχής σκληρή συμπεριφορά", πάντως, εμπεριέχει δύο βασικά χαρακτηριστικά του εκφοβισμού, που είναι η ένταση και η διάρκεια, χωρίς τα οποία, δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα.

  Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να υπάρχει και το εγκληματικό αποτέλεσμα, που συνίσταται, είτε σε σωματική κάκωση, είτε σε άλλη βλάβη της σωματικής ή ψυχικής υγείας.

 Επειδή όμως, η διάταξη του εκφοβισμού, έχει, επιπλέον, επικουρικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι εφαρμόζεται αν δεν υπάρχει άλλη διάταξη, που να τιμωρεί το ίδιο πράγμα βαρύτερα, στην πράξη, περιορίζεται, σημαντικά, η εφαρμογή της, κυρίως στις περιπτώσεις ψυχολογικών συνεπειών και όχι τόσο σωματικών, εφόσον για τις τελευταίες, υπάρχουν οι διατάξεις "περί σωματικής βλάβης".

  Μην ξεχνάμε πάντως, ότι η ψυχολογική πίεση, μπορεί εν συνεχεία, να "σωματοποιηθεί", με καθαρά σωματικά συμπτώματα, όπως εμετοί, πονοκέφαλος κλπ.

   Ο εκφοβισμός-τραμπουκισμός συναντάται κυρίως, στα σχολεία, στον χώρο εργασίας και τελευταία, με την διάδοση των αντισόσιαλ μίντια και στο διαδίκτυο  ("cyber bullying").

  Προϋποθέτει προφανώς, δύο μέρη : το θύμα και τον/τους δράστες, οι οποίοι είναι σε υπέρτερη θέση, σε σχέση με το θύμα, που είναι σε υποδεέστερη !

    Μάλιστα, μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους, όχι μόνον με (βίαιες-επιθετικές-απειλητικές) πράξεις, αλλά και ...με απουσία πράξης, ήτοι με εσκεμμένο παραγκωνισμό-περιθωριοποίηση του θύματος.

  Πρόκειται για πλημμέλημα, που στην βασική του μορφή, τιμωρείται με φυλάκιση, ήτοι από 10 μέρες έως 5 έτη (το μεγάλο εύρος της ποινής, δεν είναι απαραίτητα κακό, με την έννοια ότι κάθε περίπτωση έχει άλλη βαρύτητα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα, κάθε φορά).

    Υπάρχει και βαρύτερη μορφή, όταν το θύμα είναι ανήλικος (κάτω των 18) και ο δράστης τον έχει υπό την επιμέλεια ή προστασία του ή υπό επίβλεψη-φύλαξη (έστω και προσωρινή) ή σχέση εργασίας, ανατροφής ή διδασκαλίας, οπότε η ελάχιστη ποινή, ανεβαίνει στους έξι μήνες.

   Με την ποινή αυτή, τιμωρείται και όποιος, με συστηματική παραμέληση των υποχρεώσεων του, προς τους ανήλικους, γίνεται υπαίτιος, να πέσουν θύματα "μπούλινγκ" και αυτό σίγουρα, συγκαταλέγεται στα θετικά της διάταξης, εφόσον αποτρέπει π.χ γονείς και δάσκαλους, να κάνουν τους "πόντιους πιλάτους"...

      Ειδικά, όσον αφορά τον εκφοβισμό, μεταξύ ανηλίκων, κυρίως τον σχολικό δηλαδή, η πρόβλεψη ότι η πράξη τιμωρείται, μόνον αν υπάρχει διαφορά ηλικίας, τουλάχιστον 3 ετών, μεταξύ δράστη και θύματος, ουσιαστικά, ΑΚΥΡΏΝΕΙ το πεδίο εφαρμογής της !!

   Βέβαια, για τους ανήλικους δράστες του εκφοβισμού, δεν προβλέπεται φυλάκιση, αλλά μόνον αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.

    Από τα παραπάνω, θεωρώ, ότι η σχετική διάταξη, που ψηφίστηκε άρον-άρον και σχετικά πρόχειρα, χρήζει επανεξέτασης και επικαιροποίησης, με πιο αναλυτικές προβλέψεις ή και κατάργηση, με παράλληλη ψήφιση ειδικού Νόμου, για το ζήτημα αυτό, που μόνον ασήμαντο δεν είναι.

       

το άκρον άωτον της υποκρισίας

   Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί, το να "σκοτώνεις" κάποιον και μετά να λες ότι θα στηρίξω οικονομικά την χήρα και τα παιδιά του και μάλιστα με χρήματα, που βγαίνουν από τσέπες άλλων (των φορολογούμενων, εν προκειμένω) ;

 Το ρήμα "σκοτώνω" το έβαλα σε εισαγωγικά, επειδή είναι "βαρύ", δε μιλάμε για φόνο εκ προθέσεως, αλλά ίσως για ανθρωποκτονία τελούμενη, εξ αμελείας και δια παραλείψεων.

 Εννοείται ότι δεν είμαι στρατιωτικός, ούτε κατέχω τα στρατιωτικά ζητήματα, αλλά εδώ εκφράζω απορίες, ως απλός πολίτης, αλλά και ως νομικός, απορίες, που πρέπει να απαντηθούν και μάλιστα πειστικά, από την εισαγγελική έρευνα, που θα αρχίσει (αν δεν έχει αρχίσει ακόμα, λόγω πασχαλιάτικης αργίας...).

  Τον πιλότο μας, το Γιώργο Μπαλταδώρο, σίγουρα δεν τον σκότωσαν οι Τούρκοι, όπως υποστήριξαν κάποιοι (προφανώς ...ψεκασμένοι), ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, αφού έπεσε σε μια "απλή" διαδικασία επιστροφής-προσγείωσης, στο σημείο αναχώρησης.

    Δεν τον σκότωσε ούτε το γεγονός, ότι έπαιρνε μικρότερο μισθό, από τους μετακλητούς "συμβούλους" του συριζα (και του κάθε συριζα) και λοιπούς αργόμισθους κρατικοδίαιτους.

    Το οικονομικό θα έπαιζε ρόλο, μόνον αν αποδεικνυόταν μηχανική βλάβη, λόγω κακής συντήρησης, που μπορεί να οφείλεται στις σπατάλες αλλού και στην μη επαρκή χρηματοδότηση εδώ.

   Πριν, ακόμα ανακτηθεί το "μαύρο κουτί" και με αυτή την επιφύλαξη, όλα δείχνουν ανθρώπινο λάθος, έναν κακό υπολογισμό και μια ίσως υπερεκτίμηση των "φαινομένων" και υποτίμηση των οργάνων του αεροπλάνου.

   Αυτό είπαν και οι άλλοι μισοί τηλεοπτικοί αναλυτές, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι η ευθύνη βαραίνει 100% το μακαρίτη και αυτό, αν δηλαδή καταλήξει εκεί το πόρισμα, θα είναι, θεωρώ, άδικο (τουλάχιστον) !

    Αν θα μπορούσα, από αυτή την θέση, να διευκολύνω την έρευνα της Εισαγγελίας του Αεροδικείου, θα έλεγα, ότι τα ερωτήματα, που χρήζουν απάντησης, είναι τα εξής βασικά :

 -Ποιος και γιατί, έχει καθιερώσει, να πηγαίνουν στην Σκύρο, πιλότοι, οι οποίοι εδρεύουν ΑΛΛΟΎ (στην Τανάγρα, εν προκειμένω) και πόσες πτήσεις, από και προς εκεί (Σκύρο) , έχουν κάνει, προτού σταλούν και αναλάβουν υπηρεσία ;

   Φαντάζομαι, ότι ως πιλότος, πρέπει να είσαι σε θέση να προσγειώνεσαι σε κάθε στρατιωτικό αεροδρόμιο, αλλά και ότι είναι διαφορετικό να έχεις εκπαιδευτεί και να πετάς συνέχεια σε αεροδρόμιο της ηπειρωτικής χώρας και αλλιώς σε ένα κομμάτι γης, που επιπλέει στο Αιγαίο και έχει το δικό του, ιδιαίτερο μικροκλίμα και πολλές άλλες ιδιαιτερότητες !

-Εφόσον τα ξένα αεροσκάφη, είχαν ήδη απομακρυνθεί, όταν σηκώθηκαν τα δικά μας, όπως έγινε γνωστό, ΠΟΙΌΣ και ΓΙΑΤΊ έδωσε εντολή να πετάνε επί 40 ολόκληρα λεπτά ή 1 ώρα, κατά άλλους, στο Αιγαίο και να καταπονηθούν, άνθρωποι και μηχανές, δίχως -ουσιαστικό- λόγο ;

-Έπρεπε ή όχι, να έχουν ενημερωθεί οι πιλότοι, για την ομίχλη και την χαμηλή νέφωση, που επικρατούσε στην Σκύρο και εν ανάγκη και για μεγαλύτερη ασφάλεια, να τους επέτρεπαν (ή να τους διέταζαν) να προσγειωθούν στην Τανάγρα (πόσο είναι Σκύρος-Τανάγρα με μιράζ ; φαντάζομαι κανά 5λεπτο ;)

-Από εκεί και μετά, υπάρχουν ερωτήματα γενικότερα, που αφορούν την λειτουργία του στρατεύματος, με βάση και τις προσωπικές μας εμπειρίες, από την θητεία : πως και με ποια κριτήρια δίνονται οι άδειες και βγαίνουν οι υπηρεσίες και ειδικά σε περιόδους αργιών (όπως Χριστούγεννα και Πάσχα) ; Μετράει μόνον να έχεις "βύσμα", για να μην "σε χώσουν" ;

    Αυτά και άλλα ερωτήματα, χρήζουν απάντησης, επίσημης και πειστικής, ό,τιδήποτε άλλο θα είναι συγκάλυψη και υποκρισία, το να πούμε δηλαδή ότι φταίει μόνον ο Γιώργος, που μετά από 1 ώρα πτήσης και καταπόνησης, υπερεκτίμησε τις ικανότητες του και προσπάθησε να προσγειωθεί στα τυφλά (λόγω καιρικών συνθηκών και έλλειψης ορατότητας) εμπιστευόμενος μόνον αυτό που βλέπει (ή ΝΟΜΊΖΕΙ πως βλέπει) και όχι τα όργανα του αεροσκάφους !

  Την Παρασκευή, πραγματικά, ένιωθα πολύ έντονη οργή και θυμό,  με τις αντιδράσεις του (σάπιου) πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου, το να βαφτίζουν ως "ήρωα", ένα ΘΎΜΑ της δικής τους ανεπάρκειας...

    Με αποκορύφωμα έναν Υπουργό, που έσπευσε, ως "κίτρινος" δημοσιογράφος, να ανακοινώσει τον θάνατο, μέσω ...τουίτερ και μια μέρα, πριν (!) βρεθεί η σορός (αλήθεια, πήγε στην κηδεία, όπως λεγόταν ή φοβήθηκε ; δεν έμαθα).

    Ας δώσουμε λίγη προσοχή, στα τελευταία λόγια του πιλότου και ας τον ακολουθήσουμε για να μας βγάλει από την ομίχλη : πέρα από το φυσικό αυτό φαινόμενο, υπάρχει και η μεταφορική "ομίχλη", η σαπίλα, όπως είπα, του πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου, που αντιμετωπίζει τους υπαλλήλους του, ως "αναλώσιμους" και τους οδηγεί ενίοτε στον θάνατο, με πράξεις ή παραλείψεις του !

  Μόνον αν η έρευνα φτάσει "στο κόκκαλο" και παραγάγει χειροπιαστά αποτελέσματα, αποδώσει ευθύνες και αναδείξει τα λάθη, αυτών, που δήθεν τώρα κλαίνε και λυπούνται, μόνον τότε, θα μιλάμε για "ηρωϊκό" θάνατο, για μια θυσία, που έγινε, προκειμένου να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και να σωθούν άλλοι, στο μέλλον.

    

πως γιορτάζουμε το Πάσχα ;

    Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη ετήσια Εορτή, για εμάς τους Χριστιανούς (δεν λέω Ορθόδοξους, επειδή θεωρώ αυτονόητο, ότι η Πίστη είναι μία και ορθόδοξη, δεν υπάρχουν άλλες...).

 Κάθε θρησκευτική εορτή, εορτάζεται, τόσο εξωτερικά, με συμμετοχή στις λατρευτικές εκδηλώσεις, παρακολούθηση Ιερών Ακολουθιών, στην Εκκλησία κλπ, όσο και εσωτερικά, με την αντίστοιχη ψυχολογία και διάθεση.

  Είναι γνωστό, ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί, πηγαίνουν στην Εκκλησία, καναδυό φορές τον χρόνο, σε μεγάλα γεγονότα, όπως το Πάσχα και συμμετέχουν τυπικά, σχεδόν μηχανικά και τελείως εθιμοτυπικά, χωρίς φυσικά να μπαίνουν καν, από ψυχική άποψη, στο "κλίμα" της εορτής.

  Νομίζουν ότι το Πάσχα είναι τα κόκκινα αβγά, το αρνί στην σούβλα με τη μουσική "στη διαπασών", οι εκδρομές στην φύση και τα extreme sports, το σύντομο πέρασμα, από τις Εκκλησίες, για "να ανάψουν κεράκι" (φαντάζομαι οι ίδιοι, που θεωρούν Χριστούγεννα, τα ...φωτάκια και το δέντρο).

 Θεωρώ πάντως, ότι όσοι στήνονται στις ουρές, για να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο ή τον Επιτάφιο, που δεν τους ξαναβλέπεις ποτέ ξανά, όλο τον χρόνο, στην Εκκλησία, δεν το κάνουν μόνον, επειδή ...το κάνουν και οι άλλοι ή επειδή έτσι ...συνηθίζεται, μέσα τους προφανώς, θα πρέπει να έχουν, έστω και μια εντελώς χλιαρή, Πίστη, για να το κάνουν, να αναγνωρίζουν την Θεότητα του Χριστού, αλλιώς δε νομίζω ότι θα έρχονταν.

    Μιας και μίλησα για "εσωτερική" βίωση του Πάσχα, ακούγοντας (περισσότερο, παρά βλέποντας, επειδή είναι σκοτεινά, εκείνη την ώρα) γυναίκες να κλαίνε γοερά, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, όταν ο Ιερέας βγαίνει από το Ιερό, με τον Εσταυρωμένο στην πλάτη και λέει το "Σήμερον κρεμάται...", αυτό εννοούσα.

   Δεν μπορείς να πεις, ότι "γιόρτασα Πάσχα", αν δεν χύσεις έστω και ένα δάκρυ, όχι απαραίτητα μέσα στην Εκκλησία, μέχρι το Μ. Σάββατο, αναλογιζόμενος/η, το τεράστιο έγκλημα των ανθρώπων, που υπέβαλλαν σε απίστευτα μαρτύρια και εξευτελισμούς, τον Υιό του Θεού και τελικά Τον σταύρωσαν, ενώ ήταν αναμάρτητος και ευεργετούσε μόνον τον κόσμο και ήρθε να τον σώσει !

   Μπορεί μεν το τελικό μήνυμα του Πάσχα, να είναι αισιόδοξο και χαρμόσυνο, μέσω της Αναστάσεως, αλλά δεν μπορεί να μείνεις αμέτοχος, σε όσα προηγήθηκαν.

    Για να συμβεί αυτό, βέβαια, να μπεις δηλαδή στο "κλίμα" του Πάσχα, χρειάζεται προετοιμασία, αν δεν έχεις νηστέψει 40 ημέρες, αν δεν παρακολουθείς όλες τις Θ.Λειτουργίες, από την ημέρα, που ανοίγει το Τριώδιο ή έστω από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων, απλά νομίζεις ότι οι ημέρες του Πάσχα, είναι σαν όλες τις άλλες...

   Το πιο θλιβερό, βέβαια, είναι το θέαμα το βράδυ της Ανάστασης : ποτάμια ανθρώπων, να καταλήγουν στους Ναούς και μετά το "Χριστός Ανέστη", να ξαναφεύγουν, να διασκορπίζονται, όταν ακούγεται ότι Ανέστη ο Κύριος και διασκορπίσθηκαν οι ...εχθροί αυτού !

     Δηλαδή, ντύνονται, στολίζονται, οικογενειακώς, για αρκετή ώρα και φεύγουν βιαστικά, την ώρα που αρχίζει το "πάρτυ", η πιο όμορφη Θεία Λειτουργία της χρονιάς, με τα πιο ωραία λόγια και πάνε να φάνε ...κάτι σε κρέας, όταν στο τέλος αυτής, προσφέρεται το πιο ωραίο "γεύμα", που μπορεί να φάει άνθρωπος : το Σώμα και το Αίμα του αναστάντος Χριστού.

     Μετά τη σύλληψη και όταν άρχισαν τα Μαρτύρια του Χριστού, είναι λογικό να διασκορπίζονται, όπως έκαναν οι μαθητές Του, ένας μάλιστα Τον αρνήθηκε κιόλας, από φόβο μήπως πάθει τα ίδια, τότε και λίγο πριν, είναι αλήθεια, ότι ο Χριστός έμεινε ολομόναχος, αλλά στην Χαρά της Ανάστασης, ΓΙΑΤΊ φεύγεις ;

   Ανοίγω παρένθεση, για να πω, ότι, όπως λένε, η μεγαλύτερη Ευλογία, είναι να κάτσεις και να ξενυχτήσεις, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, δίπλα στον Εσταυρωμένο και ομολογώ, ότι προσωπικά δεν το έχω κάνει ακόμα...

  Σε κάθε περίπτωση, βλέποντας πόσο επιδερμικά και υποκριτικά, σχεδόν, γιορτάζουμε το Πάσχα, εμείς ...οι Χριστιανοί, το μόνον συμπέρασμα, που βγαίνει, από όλο αυτό, είναι πως τον Θεό δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις (τον ...εαυτό σου, ίσως), αυτό είναι το μόνον σίγουρο !

      Εκείνος, που γνωρίζει ακόμα και πόσες τρίχες έχεις στο κεφάλι σου, μία προς μία, τις σκέψεις σου, τα πάντα, δεν είναι δυνατόν ...να ξεγελαστεί, επειδή άναψες ένα κερί, δύο φορές τον χρόνο.

     Όπως λένε και τα Ιερά Κείμενα, το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί, είναι, την ώρα της Κρίσης, να σου πει ο Χριστός : "ποιος/α είσαι ; Δεν σε γνωρίζω"... Άντε μετά να πείσεις, ότι θα έπρεπε να σε ξέρει, επειδή πήγες και Τον προσκύνησες, δύο φορές τον χρόνο ή ότι συμμετείχες (για μισή ώρα το πολύ και συχνά, χωρις να μπεις καν μέσα στο Ναό) στην αναστάσιμη Θ. Λειτουργία.

    

ακούσια νοσηλεία (σε Ψυχιατρείο)

  Ακούσια νοσηλεία, ονομάζεται η εισαγωγή και παραμονή ασθενούς, χωρίς την συγκατάθεση του, για θεραπεία, σε Μονάδα Ψυχικής Υγείας.

  Για να συμβεί, θα πρέπει, το άτομο αυτό, είτε να πάσχει από ψυχική διαταραχή, με συνέπεια να μην είναι ικανό να επιμεληθεί της υγείας του, που κινδυνεύει, έτσι, με επιδείνωση, είτε η νοσηλεία του, να κρίνεται σκόπιμη, προκειμένου να αποτραπούν πράξεις βίας, εναντίον του ιδίου ή τρίτων.

  Συνεπώς, δε μιλάμε για άτομο, που έχει ήδη διαπράξει κάποιο έγκλημα, οπότε ο εγκλεισμός του, σε Ψυχιατρείο, μπορεί να διαταχθεί, από το Δικαστήριο, ως ποινή ή μέτρο ασφαλείας.

 Πάντως, ρητά ορίζεται στο Νόμο, ότι η αδυναμία ή άρνηση προσώπου, να προσαρμοστεί στις ...κρατούσες κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές αξίες, δεν αποτελεί ψυχική διαταραχή, από μόνη της.

 Ερχόμαστε τώρα, στη διαδικασία εισαγωγής : ως γνωστόν, αρμόδιος να διατάξει την ακούσια νοσηλεία κάποιου, είναι ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών, του τόπου κατοικίας του ασθενούς.

 Για να συμβεί αυτό, αφενός θα πρέπει να πληρούνται οι προϋποθέσεις, που αναφέρθηκαν στην αρχή και αφετέρου, συνήθως, να υποβληθεί σχετική αίτηση, αν και ο Εισαγγελέας, έχει τη δυνατότητα να ενεργήσει και αυτεπάγγελτα.

   Αίτηση ακούσιας νοσηλείας προσώπου, μπορούν να υποβάλλουν ο/η σύζυγος, συγγενής σε ευθεία γραμμή απεριόριστα, συγγενής εκ πλαγίου, μέχρι το δεύτερο βαθμό, όποιος έχει την επιμέλεια του ή ο δικαστικός συμπαραστάτης του.

 Τα πρόσωπα αυτά, αναφέρονται διαζευκτικά στο Νόμο, άρα εύλογα (;) εικάζω ότι δεν απαιτείται π.χ η σύμφωνη γνώμη της συζύγου, όταν την αίτηση υποβάλλει π.χ ο αδερφός του ασθενούς.

   Αν δεν υπάρχουν αυτά τα πρόσωπα, που δικαιούνται αιτήσεως ή αν θέλει να κάνει αίτηση, κάποιος που δεν ανήκει στον κύκλο αυτό, φαντάζομαι πως μπορεί να κάνει μια αναφορά, στον Εισαγγελέα, ώστε να δράσει "αυτεπάγγελτα".

  Η λέξη "ασθενής", μπορεί να μπει και σε εισαγωγικά, διότι ακόμα δεν έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη ψυχικής νόσου, επισήμως, αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο.

    Κανονικά, μαζί με την αίτηση, πρέπει να προσκομίζονται και δύο γνωματεύσεις ψυχιάτρων, αλλά επειδή λογικά, ο ασθενής, μπορεί να μην συνεργάζεται, ο Εισαγγελέας διατάσσει να "συλληφθεί" και να πάει, για εξέταση, σε δημόσια ψυχιατρική κλινική.

   Σε κάθε περίπτωση και ειδικά, όταν υπάρχει διχογνωμία των ψυχιάτρων, αποφασίζει σχετικά, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του, το Πολυμελές Πρωτοδικείο, που δικάζει με την διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας και αφού προηγουμένως, κληθεί ο ασθενής, να παραστεί, μαζί με δικηγόρο και ψυχίατρο, ως τεχνικό σύμβουλο, αν το επιθυμεί.

   Εναντίον της απόφασης του Πρωτοδικείου, προβλέπονται τα ένδικα μέσα της έφεσης και της ανακοπής, σε προθεσμία 2 μηνών, από την δημοσίευση της και η έφεση δικάζεται ενώπιον του (τριμελούς) Εφετείου.

     Να τονιστεί ότι τόσο κατά την "σύλληψη" και μεταφορά, όσο και κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, θα πρέπει να διασφαλίζονται η προσωπικότητα και η αξιοπρέπεια του ασθενούς !

     Τώρα, ως προς το σημαντικότατο ζήτημα της διάρκειας της ακούσιας νοσηλείας, λεκτέα τα εξής : η νοσηλεία διακόπτεται φυσικά, όταν ο ασθενής βελτιωθεί, με την θεραπεία και κριθεί ότι πλέον δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του εγκλεισμού.

      Απώτατο χρονικό όριο νοσηλείας, είναι οι έξι μήνες και μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μπορεί να παραταθεί πέρα αυτών.

      Ο ίδιος ο ασθενής ή οι συγγενείς του (οι ίδιοι, που μπορούν να αιτηθούν τον εγκλεισμό), μπορούν να ζητήσουν την διακοπή της ακούσιας νοσηλείας, οπότε αποφασίζει και πάλι το Πρωτοδικείο.

       Τέλος, αν υπάρξει υποτροπή, μπορεί ο ασθενής να υποβληθεί σε νέα ακούσια νοσηλεία, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις.

Η Δίκη του Χριστού

     Το ζήτημα αυτό, είναι περισσότερο θεολογικό, παρά νομικό και φοβόμουν να το "ακουμπήσω", ωστόσο είδα ότι έχουν γραφτεί, στο παρελθόν, ολόκληρα βιβλία για αυτό, ενώ διάβασα κάπου, ότι ...1900 χρόνια μετά, οι Εβραίοι επανέλαβαν τη Δίκη και κατέληξαν ότι ήταν ...αθώος (ένας ψήφισε ένοχος) !

  Η Δίκη αυτή, που εν συντομία παρουσιάζεται το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, μέσα από τα Ευαγγέλια, έχει χαρακτηριστεί ως "παρωδία" και όχι άδικα, εφόσον παραβιάστηκαν όλοι οι δικονομικοί κανόνες, χρησιμοποιήθηκαν ψευδομάρτυρες και γενικά, μιλάμε για προειλημμένη απόφαση, στην οποία επεδίωξαν κάποιοι, να δώσουν μια επίφαση νομιμότητας.

  Έχοντας κάποιος το υπερασπιστικό "μικρόβιο", θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του ως ...δικηγόρο του Ιησού, εκεί (έχω την εντύπωση, ότι δεν αναφέρεται κάπου, αν είχε ή αν Του διόρισαν), όπως κάποιοι ηθοποιοί θα ήθελαν να είχαν λάβει μέρος σε επιτυχημένες παραστάσεις ή ποδοσφαιριστές να ήταν μέλη μεγάλων ομάδων.

  Αυτό, πάντως, δεν θα ήταν Βλασφημία, όπως αρχικά νόμιζα, αλλά αστείο, ένα ανέκδοτο, για πολλούς λόγους : 

  Πρώτον, ο Υιός του Θεού, δεν έχει, ούτε μπορεί να έχει ανάγκη ανθρώπινου συνηγόρου, όπως και η ίδια η Δίκη, ήταν ένα κακόγουστο αστείο, εφόσον ΔΕΝ είναι δυνατόν, ο άνθρωπος να δικάζει (πόσο μάλλον να καταδικάζει) τον Θεό, το δημιούργημα να κρίνει τον Δημιουργό !

    Είναι γνωστό πλέον σε όλους, ότι ο Χριστός, έπαθε ΕΚΟΥΣΊΩΣ, ότι όσα έγιναν τότε, ήταν μέρος του Σχεδίου του Θεού, για την ανθρώπινη σωτηρία και έπρεπε να γίνουν, κανένας δεν θα μπορούσε να τα εμποδίσει, ούτε ο καλύτερος ποινικολόγος της εποχής...

   Αυτός, που είπε απλά σε έναν νεκρό, επί 4 ημέρες, "δεύρο έξω" από τον τάφο και εκείνος απλά βγήκε πάλι ζωνταντός, θα μπορούσε, με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με ένα Του Λόγο, να ρίξει κάτω νεκρούς, όλους όσους Τον δίκαζαν, Τον έφτυναν, Τον λοιδωρούσαν-ενέπαιζαν, Τον χτυπούσαν κλπ, δεν είχε ανάγκη ανθρώπινης υποστήριξης, αν ήθελε να σωθεί !

    Ο Υιός του Θεού, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε βάναυσο και ατιμωτικό θάνατο, επειδή το πολιτικό και θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής Του, νόμιζε ότι ήρθε να πάρει την κοσμική εξουσία, ότι η Βασιλεία, για την οποία μιλούσε, ήταν "εκ του κόσμου τούτου.

    Ενώ θεράπευσε λεπρούς και παράλυτους, ανέστησε νεκρούς και χόρτασε άρτους τον κόσμο, η ...ανθρώπινη ανταπόδοση, αντί για "ευχαριστώ", ήταν η Δίκη-καταδίκη και ο θάνατος !

  Κάτι άλλο, που συνέτεινε σε αυτό, ήταν ο έλεγχος της Υποκρισίας, εκ μέρους του Χριστού, εναντίον όσων δήθεν τηρούσαν τυπικά τον Μωσαϊκό Νόμο, αλλά έκαναν απανθρωπιές και γενικά, η πίστη τους, δεν είχε Oυσία, αλλά μόνον Tύπο...

    Αν θέλαμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό με δίκες-παρωδίες και δικαστικές πλάνες, που συμβαίνουν σήμερα και ανά τους αιώνες, θα λέγαμε ότι αυτή είναι η βασική διαφορά, ότι τα θύματα των σημερινών, πάσχουν ακουσίως και όχι εκουσίως !

   Εξάλλου, αν και "το θύμα" εκείνης της δικαστικής πλάνης, τυπικά υποβλήθηκε σε εκτέλεση της θανατικής ποινής, αυτό έγινε μόνον για 3 ημέρες, εφόσον η Ζωή, δεν θα μπορούσε να παραμείνει σε τάφο, εκ των προτέρων δηλαδή, η απόφαση ήταν ανεκτέλεστη, αφού ο άνθρωπος, δεν μπορεί ...να θανατώσει τον Θεό, μόνον το αντίστροφο.