Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

κορωνοϊός και κοινωνικοί αυτοματισμοί

         Πέρα από τις βιολογικές συνέπειες, που έχει για την υγεία των ανθρώπων, μία νέα ασθένεια και δη πανδημία, όπως αυτή του κορωνοϊού (θα τον λέω "κορονιό"), έχει και άλλες : οικονομικές, κοινωνικές, νομικές κ.ο.κ.   
  Όταν η αρρώστια, ήταν ακόμα μόνον στην Κίνα, είχα "συλλάβει" τον εαυτό μου, να κοιτά με μισό μάτι, Κινέζους στο κέντρο της Αθήνας και να σκέφτεται "γιατί δεν φοράνε μάσκα ;" !
   Βλέπουμε δηλαδή, να αναπτύσσεται ένας ιδιότυπος ρατσισμός, σε βάρος πιθανών φορέων, αλλά και ολόκληρων λαών (από όπου ξεκίνησε το κακό), που θα μπορούσε να φτάσει σε ακραία σημεία : π.χ λιντσάρισμα κάποιου, που έβηξε ή φτερνίστηκε σε κλειστό χώρο, με κόσμο...
   Αυτό βέβαια, ισχύει διαχρονικά με τις ασθένειες, ο στιγματισμός δηλαδή και η απομόνωση (ακόμα και σε νησιά) των ασθενών, όπως με την πανούκλα, την φυματίωση και τη λέπρα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, όπως το AIDS, δημιουργούνται συνειρμοί και ...για τον τρόπο ζωής του φορέα !
     Από νομική άποψη, τώρα, είναι λογικό και θεμιτό, προφανώς, να περιορίζονται ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, σε καταστάσεις Κρίσης, όπως αυτή, που βιώνουμε, για χάρη του ευρύτερου συμφέροντος.
      Ένας άλλος κοινωνικός αυτοματισμός, που προκαλείται από τον ίδιο τον κορονιό, είναι ο διαχωρισμός σε νέους και ηλικιωμένους, αφού πλήττει τους δεύτερους και όχι τους πρώτους.
       Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, το κοινωνικά και ψυχολογικά, πιο ενδιαφέρον κομμάτι, έχει να κάνει με όσα συνέβησαν με την Εκκλησία, δηλαδή τον ανελέητο, στα όρια του φαιδρού, πόλεμο που δέχτηκε, λες και ήταν η ρίζα του Κακού, ενώ ισχύει πάντα το αντίθετο, ότι είναι η μοναδική Κιβωτός της Σωτηρίας !
      Για εμάς τους Χριστιανούς, αποτελεί θέσφατο και μάλιστα χωρίς αστερίσκους ή εξαιρέσεις, ότι η Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, δεν μπορεί, ούτε θα μπορούσε να γίνει φορέας μετάδοσης ασθενειών, διότι μιλάμε για την Ουσία της Ζωής, είναι σαν να λέμε π.χ (αντίστροφα), ότι θα μπορούσες να ρίξεις αναμμένο σπίρτο σε ένα δοχείο με βενζίνη και να μην εκραγεί...
    Η Εκκλησία έχει πολεμηθεί ανηλεώς, επί 2000 χρόνια και φυσικά πολύ χειρότερα, ειδικά στα πρώτα χρόνια Της, με διωγμούς, εκτελέσεις και μαρτύρια και φυσικά κατορθώνει να επιβιώνει (σε αντίθεση με τους διώκτες Της...) !
     Είναι πραγματικά αστείο, να ακούς άθεους ή ...Χριστιανούς, που πάνε στην Εκκλησία, μόνον στον Επιτάφιο και στην Ανάσταση, για μισή ώρα, κάθε χρόνο (μέσα σε αυτούς και ο ...δεξιός Κούλης), να λένε ότι "πήγα και άναψα κερί, μόνος μου" ή ότι μπορείς να προσεύχεσαι μόνος σου ή το ακόμα πιο αστείο, ότι δεν πειράζει να μην πάνε, για λίγο, στην Εκκλησία (λες και πριν ή μετά, πήγαιναν ή θα πηγαίνουν, χαχα).
     Σίγουρα, υπάρχει και ατομική προσευχή, αλλά Εκκλησία, με ένα άτομο, ΔΕΝ υπάρχει, όπως είπε και ο Χριστός ("όπου είναι συγκεντρωμένοι δύο ή περισσότεροι, στο όνομα Μου, εκεί, ανάμεσα τους, θα βρίσκομαι και Εγώ"), άρα από Θεολογική άποψη, το παραμύθι, ότι ανάβω κερί και φεύγω ή προσεύχομαι στο σπίτι μόνος μου, χωρίς να συμμετέχω στην ομαδική Λατρεία και στα Μυστήρια (κυρίως στη Θεία Κοινωνία), έχει Δράκο !!
     Το χειρότερο της υπόθεσης, όμως, είναι η μέγιστη υποκρισία των κρατικοδίαιτων και των αριστερών με τις δεξιές τσέπες, οι οποίοι φοβούνται μην αρρωστήσουν και πάψει το όνειρο της αργομισθίας, που σκύλιασαν να κλείσουν οι Ναοί (και πανηγύρισαν, προσωρινά βέβαια, όταν αποφασίστηκε), χωρίς να υπάρχει ούτε μία απόδειξη ή ένδειξη, ότι κόλλησε κάποιος μέσα σε Ναό...
     Και έπεσαν να φάνε (αν και αυτό ΔΕ γίνεται, όπως είπαμε και να ήθελαν) την Εκκλησία, την ίδια στιγμή, που ο κορονιός κάνει το μεγαλύτερο πάρτυ ...στα Νοσοκομεία μας, όταν ΜΜΜ και καταστήματα λειτουργούσαν κανονικά και οι υβριστές-πολέμιοι της Εκκλησίας ξεχύνονταν στις παραλίες, να λιάσουν τα κωλομέρια τους, από το μήνα Μάρτιο (λολ) !!
    Είναι νομίζω κοινό μυστικό, ότι η μπάλα χάθηκε και σίγουρα όχι στις Εκκλησίες, αυτοί που μας διαβεβαίωναν ότι είναι "πανέτοιμοι", αποδείχτηκαν απλά ...πολιτικοί, δηλαδή ψεύτες, ενώ μάλλον σίγουρα, δίνουν και ψευδή στοιχεία, στη δημοσιότητα (αναφορικά με τα πραγματικά κρούσματα), χώρια ότι δεν κάνουν τεστ επίτηδες, για να μην αυξηθεί ο αριθμός των (επιβεβαιωμένων) κρουσμάτων, σαν να λένε : όσοι δεν έχουν καταγραφεί, δεν υπάρχουν για μας, σαν ασθενείς (και ας κινδυνεύουν αυτοί ή οι γύρω τους, το οποίο είναι εγκληματικό).
    Ο ...δεξιός Κούλης, λοιπόν, που γαλουχήθηκε, με το τρίπτυχο "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" (χαχα), υπέκυψε στις πιέσεις των ...αριστερών (έχουμε ξαναπεί ότι δεν υπάρχουν πιο αριστεροί, από τους νεοδημοκράτες) και έκλεισε τις Εκκλησίες, κάτι που δεν είχε συμβεί, σε πολύ χειρότερες κρίσεις και περιόδους και μένει να αποδειχθεί, αν έτσι, γλίτωσε το πολιτικό και προσωπικό κόστος ή το αντίθετο !
     
      

Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

οι τα πάντα κρίνοντες και μη (;) κρινόμενοι

        Το ζήτημα των αξιολογήσεων επιχειρήσεων και επαγγελματιών, από χρήστες, στην google, παρουσιάζει αρκετά μεγάλο (και) νομικό ενδιαφέρον !
  Καταρχήν, για το πως λειτουργεί, αν διασφαλίζεται ότι αυτός που κάνει κριτική, υπήρξε όντως πελάτης, στο αν παρέχεται (μάλλον όχι) δυνατότητα αφαίρεσης κακόβουλων ή άδικων κριτικών, στο γιατί κάποιος να μπορεί να βάζει ένα αστέρι, χωρίς ...να αιτιολογεί και ένα σωρό άλλα ζητήματα.
 Νομικά, αν κάποιος θίξει την τιμή και την υπόληψη, ενός επαγγελματία ή μιας επιχείρησης, εκεί, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μηνύσεις για δυσφήμιση (απλή ή συκοφαντική, ανάλογα) ή/και με αγωγές αποζημίωσης !
 Να πούμε επίσης, ότι ο Ποινικός Κώδικας, προβλέπει επαυξημένες ποινές, όταν η δυσφήμιση γίνεται δημόσια ή/και μέσω διαδικτύου, όπως στην εξεταζόμενη περίπτωση των αξιολογήσεων της google.
   Από εκεί και μετά, για την κατάφαση της δυσφήμισης, απαιτείται να αναφέρονται (ψευδή) γεγονότα, όχι προσωπικές κρίσεις, ωστόσο και εδώ, μπορεί, υπό τις περιστάσεις, να προκύπτει σκοπός εξύβρισης !
   Πέρα από το νομικό σκέλος, βέβαια, υπάρχει και το κοινωνικό και το ψυχολογικό : ποιοι είναι αυτοί, που κρίνουν, με μοναδική ευκολία, από τον περιπτερά και το σουβλατζίδικο της γειτονιάς, μέχρι το γιατρό και το δικηγόρο...Τι επαγγέλονται οι ίδιοι ; Είναι καλοί στη δική τους δουλειά ; Αν έχουν, γιατί η προσωπική μου εμπειρία, δείχνει, ότι όσοι κάνουν τις πιο αρνητικές κριτικές, κατά κανόνα, είναι ανεπάγγελτοι (άεργοι, εισοδηματίες κλπ).
   Επίσης, γιατί το κάνουν ; Το επιχείρημα ότι το κάνουν "για να προστατέψουν" άλλους (!), είναι "άκυρο", διότι βλέπουμε επιχειρήσεις με κακές κριτικές, να δουλεύουν μια χαρά, πέρα από το υποκειμενικό στοιχείο (δεν μπορεί να αρέσουν όλα σε όλους), υπάρχει η Αγορά, που αν δεν είσαι σωστός, θα σε πετάξει εκτός και αυτό συνέβαινε και ...προ google !
  Κάτι αντίστοιχο, δεν συμβαίνει και με τους ...επαγγελματίες κριτικούς, που κρίνουν ταινίες κλπ ; Πόσες ταινίες με κακές κριτικές, έχουν σπάσει ταμεία και το αντίστροφο ; Εδώ να ανοίξω παρένθεση, για να πω, ότι όταν βγήκα από το σινεμά, στα τέλη του 2019, έχοντας δει τα "Παράσιτα", παρατήρησα μια αφίσα που έλεγε πως έχει βραβευτεί και έβαλα αυθόρμητα τα γέλια...
   Πριν ένα μήνα, ακριβώς, ήμουν σε ένα μαγαζί "καλό" της παραλιακής, στα νότια παράσιτα και παρήγγειλα με τον καφέ, ένα τοστ, που συνοδευόταν από πατάτες : αυτές, λοιπόν, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι ήταν οι χειρότερες τηγανητές πατάτες, που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου (και έχω φάει πολλές, στα 44 μου χρόνια), με χάλια γεύση και μυρωδιά !
   Τι έπρεπε να κάνω, λοιπόν ; Να βγάλω το κινητό και να "σηκώσω", εκείνη τη στιγμή ή αργότερα, αρνητική κριτική ; Σε πρώτη φάση, το είπα στο σερβιτόρο, να το μεταφέρει στην κουζίνα, ενώ θα μπορούσα να το πω και στον υπεύθυνο-μετρ...
   Την ίδια μέρα, προφανώς, έφαγαν πατάτες και άλλοι, πριν, ταυτόχρονα ή μετά από εμένα, δεν ξέρω αν το παρατήρησαν και εκείνοι, αλλά θέλω να πω, ότι θα μπορούσε να είναι και ένα λάθος της στιγμής ή της ημέρας εκείνης : να είχαν προμηθευτεί λάδι χαμηλής ποιότητας ή να είχαν τηγανίσει πριν, ψάρι ή κρέας, στο ίδιο λάδι με τις πατάτες και να πήραν αυτή την απαίσια γεύση και μυρωδιά !
    Σε κάθε περίπτωση, έκρινα ότι δεν πρέπει να το κάνω "βούκινο", αυτά τα ζητήματα μπορεί να λύνονται απευθείας με την επιχείρηση, δεν υπάρχει λόγος να δημοσιοποιούνται (ειδικά όταν λύνονται σχετικά εύκολα)...
  Αντίθετα, θεωρώ ότι πρέπει να δημοσιοποιούνται οι καλές κριτικές, όταν έχεις λάβει εξαιρετικές υπηρεσίες ή προϊόντα και αυτό σκοπεύω να κάνω πολύ σύντομα, με συνεργείο αυτοκινήτων, που έφτιαξε το Ι.Χ μου, μετά από 3ετή σχεδόν ταλαιπωρία, σε άλλα ! Είναι το λιγότερο, που μπορείς να κάνεις, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ηθική υποχρέωση και αχαριστία, αν δεν το κάνεις...