τράπεζα ή καζίνο ;

  Σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, υπήρχε ένα τραπεζικό κατάστημα, το οποίο έκλεισε και πολύ γρήγορα (όλα έχουν την σημασία τους) άνοιξε εκεί, ένα από αυτά τα νέα καταστήματα, με τους "κουλοχέρηδες" ή "φρουτάκια" ή VLT's, όπως τα λένε...

  Για τις ελληνικές τράπεζες, ό,τι και να πούμε, θα είναι λίγο, για τα "θαλασσοδάνεια", για τα δάνεια στον κάθε τυχάρπαστο, που "κοκκίνισαν" και τα πληρώνουμε εμείς, για τις αλλεπάλληλες χρεοκοπίες τους και γενικά για τις μεγάλες ευθύνες τους (μόνον οι Εισαγγελείς δεν τις είδαν), για την σημερινή κατάντια της Ψωροκώσταινας.

 Οι τράπεζες, "εκ φύσεως", είναι κάτι κακό, με την έννοια ότι παίρνουν το χρήμα σχεδόν τζάμπα και το πουλάνε πανάκριβα και όταν εμφανίσει πρόβλημα ή δυσκολία, έστω και προσωρινή, ο δανειολήπτης, τον ξεσκίζουν !

 Πραγματικά, δεν κατάλαβα ποτέ τη "λογική", πίσω από την πρακτική των τραπεζών, όταν κάποιος εμφανίσει καθυστέρηση στην εξυπηρέτηση ενός δανείου, να το καταγγέλουν και να ζητάνε όλο το ποσόν...Αφού βρε ντουγάνια, δυσκολεύεται στη δόση, θα μπορέσει να το πληρώσει όλο ;

 Το μεγαλύτερο κακό, όμως, που έκαναν οι τράπεζες, είναι ότι λόγω της μεγάλης τους έκθεσης σε αμφιβόλου ποιότητας και εξασφάλισης δάνεια, όταν το κατάλαβαν, σταμάτησαν να δανείζουν και τις επιχειρήσεις, που μέχρι τότε πήγαιναν καλά και δεν είχαν πρόβλημα και οδήγησαν και αυτές στην χρεοκοπία και χιλιάδες ανθρώπους, στην ανεργία.

 Από νομική άποψη, ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα των δανείων σε ελβετικό φράγκο, με το οποίο δεν έχω ασχοληθεί ουσιαστικά και το οποίο μπαίνει σε μια "τελική ευθεία", εφόσον έχει ήδη πάει στον Άρειο Πάγο.

 Από τα λίγα, που έχω ακούσει και καταλάβει από συζητήσεις με συναδέλφους (ορισμένοι ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό), το ζήτημα δεν είναι, όπως λέγεται, πως οι "ανυποψίαστοι" δανειολήπτες, δεν γνώριζαν τι υπογράφουν...

 Θεωρώ πως γνώριζαν πολύ καλά, πήραν ένα ρίσκο, που θα μπορούσε και να τους βγει, θεωρητικά, αλλά στην πράξη, όπως ακούω, ήταν χαμένοι εξαρχής, διότι οι τράπεζες ΓΝΏΡΙΖΑΝ πως το ελβετικό φράγκο, θα ανατιμηθεί έναντι του ευρώ και όχι το αντίστροφο !

  Η έμμεση απόδειξη, για αυτό, είναι ίσως πως έβγαλαν δάνεια-"προϊόντα", μόνον σε αυτό το νόμισμα και όχι και σε κάποιο άλλο...

  Για τα τυχερά παίγνια, τι να πει τώρα κανείς ; Μάλλον είναι η αντίληψη περί ...ανάπτυξης, που έχουν οι αριστεροί !

  Το μόνον "καλό" που έχουν αυτά, είναι τα υψηλά ποσά φόρων, που αποδίδονται στο κράτος, από τα εθισμένα στον τζόγο χάπατα, αλλά και άλλα ποσά που δίνονται σε ...αγαθοεργίες και ...φιλανθρωπίες, για να επιβεβαιωθεί πως ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα.

  Εδώ, ανοίγω πάλι παρένθεση, για να επαναλάβω την πρόταση που είχα διατυπώσει και παλιότερα και μέσω της εμπειρίας μας, καθίσταται επιτακτική, ήτοι να καθιερωθεί ΡΗΤΆ στον ποινικό μας κώδικα , ως ελαφρυντική περίσταση, για οικονομικά εγκλήματα, ο εθισμός του κατηγορούμενου στον τζόγο !

  Δεν μπορεί το ΚΕΘΕΑ να δέχεται για απεξάρτηση αυτά τα άτομα και οι δικαστές, νομοθέτες κλπ, να είναι ακόμα ...στον κόσμο τους.

   Στο ερώτημα του τίτλου, η απάντηση είναι μάλλον, τίποτα από τα δύο, η χώρα μπορεί να σωθεί μόνον με παραγωγικές επενδύσεις, που θα έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό, αλλά αντί αυτού, βλέπουμε να ανοίγουν μόνον καφετέριες, σουβλατζίδικα και ...φαρμακεία.

τρωκτικά στα Δικαστήρια

   Για όσους δεν γνωρίζουν, το συγκρότημα του Πρωτοδικείου Αθηνών (βλ. πρώην Σχολή Ευελπίδων), στην Κυψέλη, αποτελείται από πολλά, αυτοτελή, κτίρια.

  Πριν από 10 ημέρες περίπου, είδα δύο κυρίες, μέσης ηλικίας, να περιεργάζονται ένα μακρόστενο μαύρο "πράγμα" έξω από ένα κτίριο (έξω από τα κρατητήρια, συγκεκριμένα) και νομίζω πως άκουσα τη μία, να λέει "είναι για να δένουν τα σκυλιά" (lol).

 Τον ίδιο μαύρο κύλινδρο, παρατήρησα παρακάτω και σε άλλο κτίριο και πλησιάζοντας, διαπίστωσα ότι πρόκειται για "ποντικοπαγίδα" και σηκώνοντας το βλέμμα, είδα πως βρίσκονται παντού !

 Προφανώς, σε αυτή την ανάρτηση, δεν θα ασχοληθώ με τα όχι συμπαθή αυτά τετράποδα, που έχουν κατακλύσει, όπως φαίνεται τα Δικαστήρια, για να τρέφονται από δικογραφίες ή να τις κόβουν για να φτιάξουν φωλιές, αλλά με τα άλλα "τρωκτικά"...

 Μιλάω ασφαλώς, για τα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, που συχνάζουν, στα χρόνια των Μνημονίων, στα Δικαστήρια τα αστικά και κυρίως στα διοικητικά !

 Κατά καιρούς, λοιπόν, ακούμε για ανεκδιήγητες δικαστικές αποφάσεις, που ακυρώνουν δήθεν μνημονιακές περικοπές, επαναφέρουν δώρα και συντάξεις και γίνονται πρώτη είδηση...

  Κάποιοι, μεμονωμένοι, δικαστές, άγνωστο γιατί, ίσως επειδή και στατιστικά να το δεις, όλο και κάποιο "ατύχημα" μπορεί να συμβεί, υπεισέρχονται στη θέση του υπουργού οικονομικών (και σε φάση "τσοβόλα δώστα όλα") και μοιράζουν χρήμα !

  Αν νομίζουν πως έτσι θα κερδίσουν υστεροφημία, "πλανώνται προφανώς πλάνην οικτράν", κανείς και ποτέ δεν θα μάθει τα ονόματα αυτών των δικαστών, μόνον το όνομα του συνταξιούχου, που "κέρδισε" μάθαμε και αυτό το έχουμε ήδη ξεχάσει...

  Εξίσου τραγική όμως ήταν και η απόφαση επαναφοράς των Δώρων στο δημόσιο, που αφορούσε, μάλλον, τους λεγόμενους "ιδαχ", αλλά άνοιξε την όρεξη όλων των (εν ενεργεία) τρωκτικών.

   Τραγική, γιατί όση σχέση έχουν οι όροι εργασίας αυτών, με τον ιδιωτικό τομέα, άλλη τόση έχουν και οι δικαστές μας, με την κοινή λογική !

   Όσον αφορά τις συντάξεις, οι μόνοι που θα είχαν ή έχουν κάποιο δίκιο να φωνάζουν και να προσφεύγουν στα δικαστήρια, είναι οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα, που έχουν όντως πληρώσει εισφορές κλπ.

  Εν τούτοις, παρατηρούμε ξανά, ότι στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, δικαιώνονται μόνον τα τρωκτικά του δημόσιου τομέα και δη τα μεγαλύτερα εξ αυτών, ήτοι εκείνα των λεγόμενων "ειδικών" μισθολογίων !

  Το ότι ανήκουν σε αυτά και οι δικαστές, που βγάζουν τις αποφάσεις, μόνον τυχαίο, προφανώς, δεν είναι...

    Οι παρενέργειες αυτών των αποφάσεων, είναι πολλές και μία από αυτές είναι και η εμφάνιση, όπως τα μανιτάρια, διαφόρων "γραφείων", που μάλιστα διαφημίζονται κιόλας και δεν αποτελούνται μόνον (ή και καθόλου ;) από νομικούς-δικηγόρους και υπόσχονται λεφτά με το τσουβάλι στους συνταξιούχους.

    Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αναγκάστηκε προχθές να βγει ο  ίδιος ο υπουργός Πετρόπουλος και να πει "μην πετάτε τα λεφτά σας", σε αυτά τα γραφεία !

    Πραγματικά, οι άνθρωποι αυτοί, είναι για λύπηση, διότι δείχνουν σαν να προσπαθούν να γεμίσουν "τον πίθο των δαναΐδων", μέχρι να τελεσιδικήσει μια απόφαση, που τους δικαιώνει, έχει ψηφιστεί άλλος Νόμος, που επιβάλλει νέες περικοπές και συνήθως ...μεγαλύτερες.

  Δεν μπορούν ή δεν θέλουν τα "τρωκτικά" αυτά, που κυριολεκτικά δεν χορταίνουν ποτέ, να καταλάβουν ότι οι αποδοχές τους, μπορεί να καθορίζονται μόνον από την εκάστοτε κυβέρνηση, με βάση τις δυνατότητες του ...ταμείου και όχι από το Νόμο ή τα δικαστήρια ;

πως κερδίζονται οι Δίκες (μέρος δεύτερο)

  Παλιότερα, είχα γράψει μια αντίστοιχη ανάρτηση, που αναφερόταν σε αστική Δίκη, σήμερα θα μιλήσω για μια περίπτωση ποινικής Δίκης, με την αυτονόητη επισήμανση, ότι κάθε υπόθεση είναι ξεχωριστή και θέλει διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση.

  Ουσιαστικά, νομίζω, αυτό είναι και το μυστικό-κλειδί και ο τίτλος της ανάρτησης θα μπορούσε, κάλλιστα, να είναι : "Προσαρμογή και Νίκη", η ικανότητα προσαρμογής και τακτικών ελιγμών είναι μείζονος σημασίας, ενώ το ύψιστο ίσως "τέχνασμα πολέμου", είναι ...να στρέφεις τα όπλα του αντιπάλου, εναντίον του !

 Με αυτό τον τρόπο, κερδήθηκε η συγκεκριμένη ποινική Δίκη και προσωπικά, δεν είμαι καθόλου χαρούμενος για αυτό, εννοώ ότι θα προτιμούσα, να αθωωθεί ο εντολέας μου, επειδή ...δεν είχε παραβιάσει το Νόμο και όχι με τακτικά τεχνάσματα.

  Πριν τη Δίκη, ο πελάτης εμφανιζόταν σίγουρος ότι θα αθωωθεί, έχοντας εφαρμόσει και όχι παραβιάσει το Νόμο και μπορώ να πω ότι συμφωνούσα με αυτόν, διότι οι εφαρμοστέες διατάξεις ήταν (και είναι) αρκετά ξεκάθαρες !

  Κατά τη διάρκεια της, ωστόσο και συγκεκριμένα, κατά την απολογία του, κάποιες "περίεργες" ερωτήσεις της Εισαγγελέως και κάποιες άστοχες, έως εντελώς ...άκυρες, ερωτήσεις και παρατηρήσεις της Προέδρου, άλλαξαν το σκηνικό.

  Μετά την απολογία του, παρατήρησα ότι ο πελάτης, ήταν "λούτσα" στον ιδρώτα και παρατήρησε, τότε, ότι "τα πράγματα είναι ζόρικα"...

    Εδώ ανοίγω παρένθεση, για να πω, ότι πλέον γίνεται φανερό και είναι εξαιρετικά λυπηρό, πως οι αποφάσεις έχουν βγει, πριν καν ανέβουν οι δικαστές στην έδρα και ότι ενίοτε, εισαγγελέας και πρόεδρος παίζουν το παιχνιδάκι, που λέγεται "καλός μπάτσος, κακός μπάτσος", δηλαδή προτείνει ο ένας "αθώος" και καταδικάζεται ο κατηγορούμενος και αντίστροφα.

   Για να μην πολυλογώ και σας κρατάω σε αγωνία, η Δίκη  αυτή, που έμοιαζε χαμένη (ένοχος πρότεινε και η Εισαγγελέας) κερδήθηκε, με ένα απλό "tip", που έδωσα στον κατηγορούμενο : "πες ότι είσαι δημόσιος υπάλληλος" !

   Η πλάκα είναι, αφενός ότι δεν κατηγορούνταν, με αυτή του την ιδιότητα (γι΄ αυτό εξάλλου, τον συμβούλευσα να το πει, αφού δεν προέκυπτε, από την δικογραφία) και αφετέρου ότι παραλίγο να ξεχάσει να το πει, στην απολογία του και αναγκάστηκα να επέμβω.

   Πλάκα θα είχε και το γεγονός, ότι η έτερη κατηγορούμενη, που δεν ήταν Δ.Υ και εκπροσωπούνταν από άλλη δικηγόρο, καταδικάστηκε, αλλά αυτό μόνον αστείο δεν είναι...

  Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, απλά εκμεταλλεύτηκα το γεγονός ότι "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει", ότι οι δικαστές, ως δημόσιοι υπάλληλοι, αντιμετωπίζουν ευνοϊκά τους κατηγορούμενους συναδέλφους τους, χρησιμοποίησα υπέρ μου και υπέρ του πελάτη, κάτι το οποίο μπορεί να μην με χαροποιεί, αλλά κάτι που η εμπειρία μας διδάσκει ότι συμβαίνει.

   Προφανώς και είναι δυστύχημα και όχι ευτύχημα, ότι κάποιος αθώος, απαλλάχτηκε από μια κατηγορία, όχι επειδή και όπως έπρεπε, είχε το Νόμο (τον οποίο υποτίθεται ...εφαρμόζουν τα Δικαστήρια) με το μέρος του, αλλά επειδή έκανε επίκληση μιας ιδιότητας του, της επαγγελματικής εν προκειμένω !

  Μπορεί η αθώωση να ικανοποιεί, αλλά ούτε η αιτιολογία της απαλλαγής ("αμέλεια και όχι δόλος"), ούτε το επίπεδο και η αντίληψη των δικαστών μας, ούτε το πως (δεν) εφαρμόζεται ο ΚΠΔ και διεξάγονται οι Δίκες, θα πρέπει να μας κάνουν περήφανους, αντίθετα οφείλουμε όλοι να προβληματιστούμε, για το σύστημα απονομής Δικαιοσύνης, που χωλαίνει και μάλιστα άσχημα, πριν η κατάσταση ξεφύγει εντελώς...

  

"είμαστε όλοι γεωργουσόπουλοι"

    Η υπόθεση του Κ.Γεωργουσόπουλου, αναδεικνύει ξανά την ατυχία μας, να γεννηθούμε και να ζούμε, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων...

 Ο άνθρωπος αυτός, με την τόσο σημαντική προσφορά στον τόπο (στον τομέα του), κινδυνεύει να πάει φυλακή, στα 82 του χρόνια, έτσι ...του το ανταποδίδουν Κράτος και Δικ(χ)αστές !

 Συγκεκριμένα, δικάζεται τον άλλο μήνα, όπως ανέφερε, για χρέη προς το ΙΚΑ, του θεατρικού Μουσείου, του οποίου ήταν (διορισμένος) πρόεδρος Δ.Σ.

 Αν ψάξει κανείς, για να δει, τι είναι αυτό το "πράγμα", το θεατρικό Μουσείο, το οποίο μέχρι τώρα ελάχιστοι γνωρίζαμε και μάθαμε από αυτή την υπόθεση, θα δει πως έχει ιδρυθεί, πολύ παλιά, τη δεκαετία του 1930.

 Το 1976 έγινε Ν.Π.Ι.Δ και κάποια στιγμή, υποθέτω, περιήλθε, ως συνήθως, υπό κρατικό έλεγχο, προκειμένου να γίνονται μερικά ακόμα ρουσφέτια, να διορίζονται μερικά ακόμα "δικά τους παιδιά" σε αργομισθίες κλπ.

 Είναι από τις χιλιάδες περιπτώσεις, όπου κάτι, που ξεκίνησε ως ιδιωτικό, κατέληξε δημόσιο, προκειμένου ...να υπάρχουν τρόποι κατασπατάλησης των φόρων, που πληρώνουμε !

 Έλα όμως, που ήρθε το 2010, η ΧΡΕΟΚΟΠΊΑ της Ψωροκώσταινας και αναγκαστικά το "ξεχειλωμένο" Δημόσιο, που είχε φτάσει τότε, στο σημείο να μην ξέρει καν το μεγεθός του, τι και ποιους πληρώνει και γιατί (lol), αναγκάστηκε να συμμαζευτεί και να περιοριστεί ...στα πιο βασικά και αναγκαία (προφανώς και εύλογα, το θεατρικό Μουσείο, δεν ανήκει σε αυτά).

  Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, από ότι έχω καταλάβει, το αρμόδιο Υπουργείο, σταμάτησε να επιχορηγεί, όπως έκανε, το Μουσείο αυτό, με συνέπεια να δημιουργηθούν χρέη (πέραν αυτού, από ό,τι είδα στο διαδίκτυο, τα "εκθέματα" σαπίζουν σε κάτι υπόγεια στην Ακαδημίας, δίπλα σε τρωκτικά και εξετάζεται η μεταφορά τους, αλλού)...

  Αυτά τα απλά πραγματάκια, που καταλαβαίνουμε όλοι, με χρήση της κοινή Λογικής, ότι δηλαδή εδώ, ουσιαστικά, χρωστάει το Δημόσιο (υπουργείο Πολιτισμού) ...στο Δημόσιο (ΙΚΑ), φαίνεται να μην κατανοούν οι "ανεξάρτητοι" δικαστές μας !

 Που κολλάει, σε όλο αυτό, το (αριστερό) παραμύθι, ο Γεωργουσόπουλος ; Το εν λόγω Μουσείο, δεν υπήρξε το "μαγαζάκι" του, δεν το έφτιαξε αυτός και δεν το εκμεταλλεύονταν αυτός (αν υποθέσουμε ότι είχε και κάποια, απειροελάχιστα, έσοδα, πλην της κρατικής χρηματοδότησης), από ό,τι είπε, ακόμα και ως Πρόεδρος του Δ.Σ, ήταν ΆΜΙΣΘΟΣ, δεν έπαιρνε καν μισθό.

  Πραγματικά και δίχως αμφιβολία, η υπόθεση αυτή αποδεικνύει , ξανά, ότι εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη Λογική, ξεκινάει το ελληνικό Δημόσιο...

 Το υπουργείο, τοποθετεί έναν άνθρωπο, ως Πρόεδρο Δ.Σ, στο Μουσείο, σταματάει να πληρώνει το ΙΚΑ και τις λοιπές υποχρεώσεις, όπως έκανε μέχρι τότε και το ΙΚΑ, αντί να στραφεί κατά του υπουργείου, στρέφεται κατά του ...διορισμένου, από εκείνο, Προέδρου, λες και ο άνθρωπος αυτός, που δέχτηκε τη -άμισθη- αυτή θέση, πρέπει να πληρώσει τα χρέη, από την τσέπη του ή από τα ανύπαρκτα έσοδα του Μουσείου !

  Η ειρωνεία είναι, πως η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, έσπευσε από νωρίς να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ πρόκειται για τριτοκοσμική Μπανανία, όπου ενδέχεται, μεταξύ άλλων, αξιοπρεπείς και αξιόλογοι άνθρωποι, να πάνε φυλακή, για χρέη, που δεν τους αναλογούν...

   

όταν Νόμοι και δικαστές σκοτώνουν...

    Αυτή είναι η τρίτη, στην σειρά, ανάρτηση, σχετικά με αλλαγές που πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν στο ποινικό μας Δίκαιο, κρίνοντας από δικές μας εμπειρίες και από αυτά, που βλέπουμε γύρω μας.

 Φυσικά, δεν είναι οι μόνες, αλλά τουλάχιστον και χωρίς διάθεση να περιαυτολογήσω, θεωρώ καθήκον να τα λέμε και να τα γράφουμε, ξανά και ξανά, ενίοτε, μπας και αλλάξει κάτι προς το καλύτερο !

 Η άλλη "λύση", των ...πολλών, είναι να "κοιτάμε τη δουλειά μας", να μην μιλάμε και να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε σε δίκες-παρωδίες ή να παρακολουθούμε ανθρώπους να φυλακίζονται ή ακόμα χειρότερα, να πεθαίνουν, άδικα.

 Πρόσφατα, 11 άνθρωποι (για να μην ξεχνιόμαστε...) κάηκαν με φρικτό τρόπο, σε τροχαίο, έξω από την Καβάλα, επρόκειτο για μετανάστες (ή πρόσφυγες) και τον/τους "διακινητές" τους και φυσικά η είδηση καλύφθηκε από τους δημοσιοκάφρους, εντελώς επιδερμικά, ως συνήθως, για μερικά κλικς και μόνον...

 Προσωπικά, δεν έχω την απαίτηση από το "μπάτσο", από το "όργανο", που απλά εκτελεί, να έχει την έστω και στοιχειώδη αντίληψη και ευφυΐα, να σκεφτεί ότι καταδιώκοντας έτσι το όχημα, μπορεί να προκαλέσει τροχαίο και να σκοτωθεί κόσμος, όπως και έγινε (και έχει ξανά γίνει, αρκετές φορές) !

  Ούτε έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα μπορούσε κάποιος ανώτερος τους ή κάποιος δικαστής, να τους ζητήσει το λόγο, γιατί έκαναν έτσι την καταδίωξη και ρίσκαραν 11 ζωές και όχι με κάποιον άλλον τρόπο, που σίγουρα υπάρχει (π.χ να δώσουν σήμα, να τους περιμένουν, στα επόμενα διόδια ή να κάνουν μπλόκο παρακάτω).

  Το πρόβλημα, ξεκινάει από αλλού, από ...τον ίδιο το Νόμο, που προβλέπει αδικαιολόγητα υψηλές ποινές, για τους "διακινητές" (λαθρο)μεταναστών, οπότε είναι ανθρώπινο, σε μια ενδεχόμενη καταδίωξη, να ξεπερνούν τα όρια (της Φυσικής), για να μην συλληφθούν, με τα ως άνω αποτελέσματα...

  Καμία λογική, πέραν της εισπρακτικής, δεν έχουν, φυσικά και οι χρηματικές ποινές, που επιβάλλονται με τη γνωστή σκέψη, που επικρατεί στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων : "Αφού, όπως ακούγεται, εσείς οι διακινητές, βγάζετε πολλά και μαύρα λεφτά, θα πάρουμε και εμείς μερίδιο (ως καλοί νταβατζήδες)".

 Μόλις σήμερα, διαβάζουμε, ότι πλέον χρησιμοποιούνται ως διακινητές ανήλικα παιδιά, χωρίς καν δίπλωμα οδήγησης, ακριβώς για αυτό το λόγο, για να μην υποστούν τις εξαιρετικά υψηλές ποινές, που προβλέπονται και να έχουν πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση, λόγω ανηλικότητας (πράγμα επίσης αμφίβολο, όταν μιλάμε για την ψωροκώσταινα και τους δικαστές της) !

  Πέραν αυτής της περίπτωσης, όπου ...σκοτώνει απευθείας ένας ατυχής και σκληρός Νόμος, υπάρχει και η περίπτωση, όπου σκοτώνουν οι δικαστές, με τις αποφάσεις και τις πρακτικές τους.

 Εδώ βέβαια, δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις, όπως στην προηγούμενη περίπτωση, αλλά μόνον εικασίες, μπορώ να κάνω, καθώς σε αυτές τις ειδήσεις, δεν δίνονται επιπλέον στοιχεία !

  Αναφέρομαι σε "περίεργες" αυτοκτονίες, που συμβαίνουν, κατά καιρούς και υποψιάζομαι μήπως σχετίζονται με το ζήτημα των διορισμών, με πλαστά έγγραφα, στο Δημόσιο...

  Ένα απλό πλημμέλημα, οι διχαστές μας, το έχουν αναγάγει, τα τελευταία χρόνια (όχι εξαρχής, έχει και αυτό την σημασία του, προφανώς), σε κακούργημα (και μάλιστα δύο, όχι ένα), που επισύρει μέχρι και ισόβια κάθειρξη, υπό το μονίμως αδιάφορο και νυσταγμένο βλέμμα της Πολιτείας, που κοιμάται και δε δίνει νομοθετική λύση, σε αυτό το θέμα, ώστε να πάψει επιτέλους αυτό το ανοσιούργημα και η δικαστική αυτή αυθαιρεσία, που ισοδυναμεί με έγκλημα !

γιατί να μην αναστέλλεται ΚΑΙ η χρηματική ποινή ;

     Τελευταία, προβληματίζομαι με το ζήτημα "χρηματικές ποινές", που αποτελεί μία ακόμα περίτρανη απόδειξη, για το πόσο ληστρικό και απατεωνίστικο είναι το κράτος της Βενεζουέλας των Βαλκανίων !

  Αν δεν κάνω κάποιο, θανάσιμο, λάθος, λοιπόν, η αναστολή αφορά μόνον τις ποινές φυλάκισης και όχι τις χρηματικές ποινές...

  Έτσι, με δεδομένο ότι οι ποινές αυτές, κατά κανόνα, επιβάλλονται σωρευτικά και όχι διαζευκτικά, μπορεί να καταδικαστείς π.χ σε έξι μήνες φυλάκισης με αναστολή, αλλά να πρέπει να καταβάλλεις χρηματική ποινή, ύψους 30.000 !

  Το ποσόν δεν το έβαλα τυχαία, αλλά ως παράδειγμα, επειδή αυτό είναι το ...ελάχιστο της χρηματικής ποινής, όταν σε μεταβίβαση ακινήτου, δεν συμπεριλαμβάνεται βεβαίωση μηχανικού, ότι δεν υπάρχει αυθαιρεσία, σε αυτό.

 Στο εν λόγω παράδειγμα, μάλιστα, ποινικά υπεύθυνοι θεωρούνται οι συμβαλλόμενοι, ο δικηγόρος, ο συμβολαιογράφος, ο ...μεσίτης, που τυχόν μεσολάβησε, ο υποθηκοφύλακας και κάποιοι άλλοι πιθανόν που τώρα ξεχνάω (ίσως και οι συγγενείς τους, lol) !

   Η "πλάκα" είναι πως, ενώ η αξία του μεταβιβαζόμενου ακινήτου, μπορεί να είναι π.χ 10 χιλιάδες ευρώ, οι χρηματικές ποινές ξεκινούν από τα 30 χιλιάδες ευρώ (μέχρι 100)...

  Από ένα κράτος-ληστή, που βλέπει ακόμα και τον ποινικό Κώδικα, ως εργαλείο είσπραξης και μόνον, που τα παίρνει -κυριολεκτικά- από παντού και είναι μονίμως "ταπί", δεν μπορεί να περιμένεις κάτι καλύτερο, βέβαια !

    Η μόνη εξήγηση, για τα ύψη των χρηματικών ποινών, είναι πως ψηφίζονται από βολευτές, που τους δίνουμε 7 χιλιάρικα το μήνα, οπότε έχουν χάσει κάθε επαφή με την έννοια και την αξία του χρήματος και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα 30 χιλιάρικα, που θα έδιναν αυτοί, σε έξι μήνες, ο μέσος άνθρωπος, πρέπει να δουλεύει μια ζωή, για να τα μαζέψει, πλέον και ίσως δεν τα καταφέρει κιόλας...

   Έτσι λοιπόν, το οξύμωρο του πράγματος, είναι πως αναστέλλεται η ποινή φυλάκισης του καταδικασθέντος (με λευκό ποινικό μητρώο), αλλά ...τον στέλνουμε στην φυλακή αλλιώς, ήτοι επειδή δεν θα μπορέσει να πληρώσει την -παράλληλη- τεράστια χρηματική ποινή ή του ...παίρνουμε το σπίτι (όχι εμείς, η ΔΟΥ του, όπου θα πάει η οφειλή και πιθανόν να επιβαρυνθεί με πρόστιμα και προσαυξήσεις) !!

 Και φυσικά, καμία οργώνωση προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, κανένας επίσημος φορέας (δικηγορικοί σύλλογοι, συνταγματολόγοι, ποινικολόγοι κλπ), δεν έχει πει λέξη, για αυτό, αλλά και για άλλα "νομικά ανοσιουργήματα"...

  Για τη "μετατροπή"-μετάλλαξη των χρηματικών ποινών, σε κοινά και άθλια εισπρακτικά μέσα, χωρίς καμία λογική, τόσο ως προς την επιβολή, όσο και κυρίως, ως προς το ύψος-μέγεθος !

  Αν λοιπόν κάποιοι, "ψάχνονται" για αλλαγές στον ποινικό μας Κώδικα, ας ξεκινήσουν από τα βασικά και τα πιο επείγοντα, ήτοι τον εξορθολογισμό των χρηματικών ποινών και την ρητή πρόβλεψη ότι θα αναστέλλονται και αυτές, όπως οι ποινές φυλάκισης.

συζήτηση περί νομοθετικών αλλαγών...

  Διαβάζω τελευταία στο διαδίκτυο, ότι υπάρχει σκέψη για κατάργηση του "Νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (χρήματος)", ο οποίος επιβάλλει αυστηρές-επαυξημένες ποινές σε οικονομικά εγκλήματα, όταν αυτά τα διαπράττει "υπάλληλος" και σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, εν γένει.

 Τα επιχειρήματα αυτών, που ζητούν την κατάργηση, είναι αφενός ότι αποτελεί αναχρονιστικό νομοθέτημα (του 1950), που ψηφίστηκε υπό τις τότε ιδιαίτερες συνθήκες (μετά τον Πόλεμο) και αφετέρου, ότι κάποιοι επενδυτές ...φοβούνται να επενδύσουν στην χώρα μας (κυρίως σε ΔΕΚΟ, προφανώς), για να μην πιαστούν στα δίχτυα του εν λόγω Νόμου.

 Εδώ υπάρχει φυσικά ο αντίλογος, πως, άσχετα από τις συνθήκες υπό τις οποίες ψηφίστηκε, όλοι θα έπρεπε να συμφωνούμε, ότι η δημόσια περιουσία, εν γένει, χρήζει αυξημένης προστασίας πάντοτε, ότι τα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, είναι πρόβλημα διαρκώς υπαρκτό και επίκαιρο και ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός τέτοιου Νόμου, ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά, ως φόβητρο.

 Αν με την ύπαρξη του Νόμου αυτού, υπάρχουν τόσο πολλά και τόσο σπουδαία κρούσματα διασπάθισης και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, δεν θέλει να φαντάζεται κανείς, τι θα γίνει, αν καταργηθεί.

 Εξάλλου, είναι γνωστό πως, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, πέρα από τους Νόμους, που μπορεί, από μόνοι τους, να είναι παράλογοι, τραγικοί κλπ, μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα της εφαρμογής ή ...μη εφαρμογής των Νόμων !

  Έτσι, η δικαστική πραγματικότητα δείχνει πως, κατά κανόνα, οι καταχραστές αυτοί, πέφτουν στα μαλακά, ακόμα και όταν έχουν ζημιώσει το Κράτος με εκατομμύρια ευρώ, η ποινή της ισόβιας κάθειρξης (που προβλέπεται για ποσά άνω των 150 χιλιάδων), πολύ σπάνια επιβάλλεται.

  Από εκεί και μετά, αυτό δεν σημαίνει πως ο Νόμος δεν χρειάζεται επανεξέταση ή "λίφτινγκ" σε κάποια σημεία, όπως π.χ να περιοριστεί το εύρος της εφαρμογής του, που έχει "ξεχειλώσει" υπερβολικά !

   Έτσι π.χ δε νοείται να εφαρμόζεται ο συγκεκριμένος Νόμος, στον ταμία της τράπεζας, που καταχράται καταθέσεις πελατών, δηλαδή ιδιωτικό και όχι δημόσιο χρήμα, επειδή στην ψωροκώσταινα, το Κράτος ...συνεχώς χρηματοδοτεί, τις ...συνεχώς χρεοκοπημένες τράπεζες ή συμμετέχει στο μετοχικό τους κεφάλαιο.

 Επίσης δε νοείται να εφαρμόζεται σε ΔΕΚΟ, οι οποίες είναι κερδοφόρες και δεν έχουν ανάγκη, ούτε λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, έστω και αν η Διοίκηση τους π.χ διορίζεται από το Κράτος.

 Μην ξεχνάμε ότι η χρεοκοπία του 2010 είναι αποτέλεσμα κατάχρησης και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, υπερβολικού δανεισμού και άλλων εγκληματικών πρακτικών, από αυτούς, που δεν τιμωρούνται ποτέ, δηλαδή πρώην και νυν βουλευτές και υπουργούς και άλλους "αιρετούς" ή διορισμένους "άρχοντες" !

ο αρχικελευστής ως 9μηνη λεχώνα...

    Στις αρχές Αυγούστου, μου τηλεφώνησε μετά από πολύ καιρό ο Δημήτρης, με τον οποίο είχαμε γνωριστεί, ως νεοσύλλεκτοι στο ΚΕΠΒ της Θήβας και κάναμε παρέα, μέχρι να χωριστούμε και ο οποίος έχει φύγει τώρα από την πόλη του, την Θήβα και ζει στην Χαλκίδα, παντρεμένος με ένα παιδάκι.

 Στην πορεία κατάλαβα, ότι με πήρε, περισσότερο λόγω της ιδιότητας μου, ως δικηγόρου, αλλά όπως και να έχει, με συμπαθεί και τον συμπαθώ (αν και παραλίγο να με καταστρέψει τότε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που ανήκει στο παρελθόν, ο Θεός έβαλε το χέρι Του και δεν μας συνέλαβαν).

 Συγκεκριμένα, ο αδερφός της γυναίκας του, είχε προβλήματα στο γάμο του και πήγαιναν προς διαζύγιο και ήθελε κάποιες νομικές συμβουλές.

 Εκεί λοιπόν, μιλώντας μαζί του και αφού μου είπε πως είναι μόνιμος στο Ναυτικό (δεν ξέρω τι βαθμό έχει, υποθέτω υπαξιωματικός, τυχαία έβαλα έναν βαθμό στον τίτλο), πέταξε εξαρχής τη "βόμβα" : ότι δηλαδή είναι σε ...9μηνη άδεια, επειδή ...γέννησε η γυναίκα του !

 Η γυναίκα του, βέβαια, ως ιδιωτική υπάλληλος, είχε επιστρέψει κανονικά στη δουλειά της και φαντάζομαι επειδή "αργία μήτηρ πάσης κακίας", τσακώνονταν και πλησίαζαν προς οριστική ρήξη...

 Πρόσφατα, ο Γαβρόγλου δήλωσε πως θέλει να χτυπάει το κουδούνι πιο αργά στα σχολεία, για να μην τσακώνονται οι γονείς με τα παιδιά, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ξυπνήσουν, αλλά βλέπουμε πως υπάρχει σωρεία άλλων Νόμων, που οδηγούν ακόμα και οικογένειες σε διάλυση, όπως εδώ !

  Έτσι, έχουμε, μεταξύ άλλων, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων και το εξής φαινόμενο : Η μητέρα του παιδιού, να είναι στη δουλειά της, επειδή είναι ...ιδιωτικός τομέας και ο πατέρας, να κόβει βόλτες σε πλατείες και malls με το καρότσι του μωρού, επειδή είναι ...στο Δημόσιο.

  Αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι, πόσα άλλα σκανδαλώδη προνόμια, έχουν ακόμα επιφυλάξει για τον εαυτό τους, οι κρατικοδίαιτοι, εμείς, οι φορολογούμενοι, που τα πληρώνουμε, με απίστευτα χαράτσια και φόρους, αγνοούμε ακόμα και την ύπαρξη τους, δεν ξέρουμε δηλαδή καν τι "αμαρτίες" πληρώνουμε !

    Όπως είπε και ο Β.Λεβέντης σήμερα, στην τηλεόραση, η ΜΌΝΗ δουλειά που κάνει η Βουλή (και προφανώς όχι τώρα, εδώ και δεκαετίες) είναι ...ρουσφέτια στους κρατικοδίαιτους.

 ΑΥΤΉ είναι η ...δημοκρατία τους, η δημοκρατία της μεταπολίτευσης, να ψηφίζει Νόμους, που διαχωρίζουν τους πολίτες σε μόνιμα ευνοημένους (κρατικοδίαιτους) και μόνιμα αδικημένους (όλοι εμείς, οι υπόλοιποι) !

   Και βγαίνει μετά, ο ...πρόεδρος της (τρομάρα του) και μιλάει για ελευθερίες, ισότητες, δικαιοσύνες και άλλες τέτοιες "πίπες", ενώ στην πραγματικότητα, υπάρχει αδικία, ανισότητα και παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, δηλαδή τα ακριβώς αντίθετα...

    Το να πληρώνεις έναν στρατιωτικό, επί 9 μήνες, για να κάθεται, επειδή ...γέννησε η γυναίκα του, είναι απλά μια σταγόνα στον ωκεανό αντίστοιχων παράλογων και  ...παράνομων ...Νόμων !

    Και φυσικά οι παρενέργειες τέτοιων "νόμων", δεν περιορίζονται μόνον σε διάλυση οικογενειών, δημιουργούν μια σειρά από φαύλους κύκλους, όπως π.χ τα περιβόητα κενά και την δήθεν ανάγκη νέων προσλήψεων, αφού οι υπάλληλοι που γεννούν, είτε οι ίδιοι, είτε οι γυναίκες τους, κάθονται στα σπίτια τους, 2 και 3 χρόνια ή και περισσότερα (ανάλογα με το πόσα παιδιά έκαναν), οπότε μετά λένε οι υπηρεσίες ότι θέλουμε άτομα (αφού οι εν ενεργεία υπάλληλοι λείπουν με τέτοιες και παρόμοιες, ατελείωτες, άδειες).

  Από όπου και να το πιάσεις το θέμα, το συμπέρασμα είναι πάντα το ίδιο : ότι αυτό το Κράτος και αυτοί οι Νόμοι, θέλουν ξήλωμα-γκρέμισμα και χτίσιμο, ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΧΉ, όσο συνεχίζουν και υπάρχουν αυτά και παρόμοια, οι οικονομικές χρεοκοπίες, απλά θα επανέρχονται, περιοδικά...(και αντίστοιχα οι ηθικές και πνευματικές χρεοκοπίες, θα είναι συνεχώς παρούσες)

φάκελος "συνεργεία αυτοκινήτων"

    Θα αναφέρω τον ετήσιο Γολγοθά μου (δεν έχει τελειώσει) με τα συνεργεία αυτοκινήτων, προκειμένου να προβληματιστούμε όλοι και κυρίως οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες-λειτουργούντες τα συνεργεία, που μόνον λίγοι δεν είναι !

 Πριν 15 μήνες περίπου και ελάχιστα μετά την λήξη της 3ετούς εγγύησης του αυτοκινήτου, το αμάξι άρχισε να "πετάει" έναν κωδικό βλάβης, αρχικά μόνον σε ανηφόρες (και σχεδόν στις ίδιες) και αργότερα και όταν γυρνάς τη μίζα, για να βάλεις μπρος.

 Αρχικά, το πήγα στο επίσημο σέρβις, όπου πήγαινα, λόγω εγγύησης, υποχρεωτικά : το κράτησαν κάποια (αρκετή) ώρα, ώσπου μου είπαν ότι είναι "Οκ", με χρέωσαν 20 ευρώ και κάτι ψιλά, ο υπεύθυνος του συνεργείου, με έκανε ένα γύρο το τετράγωνο, για να πειστώ και έφυγα...

 Το απόγευμα της ίδιας μέρας, παρατήρησα, ότι μου είχαν βάλει, χωρίς φυσικά να με ρωτήσουν, διαφημιστικό πλαίσιο, γύρω από την πινακίδα, αλλά όταν πήγα να το βγάλω, έντρομος, παρατήρησα ότι είχαν βγάλει τις αρχικές βίδες της πινακίδας, είχαν βάλει μεγαλύτερες και τις είχαν βιδώσει πάνω ...στη λαμαρίνα !

  Με απλά λόγια, μου άνοιξαν τρύπες, μου έκαναν ζημιά και όταν τους είπα ότι θα το φτιάξω και θα σας στείλω το λογαριασμό, είπαν ότι "δε δίνουμε λεφτά, έλα εδώ, να στο φτιάξουμε δωρεάν, με σιδερόστοκο"...

   Εννοείται ότι σε αυτό το συνεργείο και δεν ξαναπέρασα, ούτε απ' έξω (και μάλιστα ήταν μακριά από το σπίτι μου) και πήγα σε άλλο, πάλι επίσημο, εφόσον φυσικά το πρόβλημα, όχι μόνον δεν είχε διορθωθεί, αλλά είχε επιδεινωθεί.

  Συγκεκριμένα και ενώ οι ενδείξεις του καντράν είναι ψηφιακές, κάποιες φορές, σε ανηφόρες κυρίως και σε δεξιές στροφές, οι ενδείξεις "τρελαίνονται", είτε σβήνουν τελείως, είτε ανάβουν λαμπάκια και ηχητικές ειδοποιήσεις.

 Σημειωτέον, ότι, ενώ το πρόβλημα αυτό, υπάρχει για τόσους μήνες, δεν έχει μείνει ποτέ το αυτοκίνητο, κινείται, κατά τ' άλλα, κανονικά, ενώ εμφανίζεται, ανά διαστήματα και η λυχνία βλάβης, ξανασβήνει μόνη της, ξανά ανάβει μετά κ.ο.κ.

  Στο επόμενο -επίσημο, δηλαδή εξουσιοδοτημένο- συνεργείο, μου είπαν ότι "θέλει αλλαγή ο εγκέφαλος", αλλά δεν ήξεραν, υποτίθεται, αν είναι εντός εγγύησης ή όχι και να πάω να ρωτήσω στο κεντρικό (μετά έμαθα, ότι δεν υπάρχει κεντρικό, όλα ίδια είναι...).

  Πήγα λοιπόν στο "κεντρικό", όπου πρέπει να κλείσεις ραντεβού μετά από μια βδομάδα, το έλεγξαν και αυτοί, από την αρχή και κατέληξαν επίσης ότι θέλει αλλαγή εγκεφάλου και ότι τελικά είναι εντός εγγύησης. 

  Ξανά επικοινώνησα με το προηγούμενο συνεργείο, επειδή ήταν πιο κοντά στο σπίτι μου, για την αλλαγή, αλλά άρχισαν να πουλάνε τρέλα και με έστειλαν πίσω στο δεύτερο, χωρίς λόγο (ίσως επειδή δεν θα τους πλήρωνα ;)

  Νέο ραντεβού λοιπόν, για την αλλαγή, όπου μου είπαν σε δύο ώρες θα είσαι έτοιμος, πήγα μετά από τρεις και το βρήκα εκεί, όπου το είχα αφήσει, ενώ όταν παραπονέθηκα, η κυνική παραδοχή ήταν πως "είναι εντός εγγύησης", δηλαδή, αφού δεν πληρώνεις, θα περιμένεις...

  Το απόγευμα με πήραν τηλέφωνο, για να μου πουν ότι "αλλάξαμε εγκέφαλο, αλλά το πρόβλημα παραμένει", θα πρέπει να το ξανά φέρεις και να το αφήσεις (νέο ραντεβού μετά από 10 μέρες δηλαδή), μήπως είναι κάποια "πλεξούδα" που δεν κάνει επαφή, χωρίς να μπορεί να μου προσδιορίσει το κόστος (από 50 έως 500 ευρώ, είπε, ανάλογα, πόσο γρήγορα ή όχι, θα το έβρισκαν).

 Μετά από αυτό, άρχισα να ψάχνομαι αλλού, όχι σε επίσημα συνεργεία, βαδίζοντας όμως στα τυφλά, ψάχνοντας βέβαια και εύλογα για "ηλεκτρολογείο", όχι γενικό συνεργείο.

  Ο πρώτος, που ρώτησα, φαινόταν βέβαιος ότι είναι πλεξούδα, αλλά βαριόταν να ασχοληθεί και μου είπε "πήγαινε το ξανά στο τελευταίο συνεργείο και πες δεν φεύγω αν δεν μου το φτιάξετε".

  Αυτό, επειδή μου το είχαν πει και άλλοι, αναρωτιέμαι, γιατί πρέπει να πεις ή να ...φωνάξεις, ότι πήγες στο συνεργείο, για να σου φτιάξουν το αυτοκίνητο, δεν είναι αυτονόητο (χαχα) ;

  Κάποια στιγμή και ενώ είχα πάει στο χωριό για μια κηδεία και επειδή έχει εκεί ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων, αποφάσισα να το δώσω εκεί, αν και ένας χωριανός, όταν του το είπα, άρχισε να γελάει δυνατά, σαν να είχε ακούσει το καλύτερο ανέκδοτο...

   Το άφησα εκεί, από τις 9:30 το πρωί, οι ώρες περνούσαν, δεν είχα ενημέρωση καμία, οπότε αποφάσισα να περάσω από το μαγαζί του, το απόγευμα, μαζί με έναν ξάδερφο : ήταν κλειστό και έλεγε "επιστρέφω σε λίγο".

 Τελικά, με πήρε στις 21:30 το βράδυ και μου είπε ότι "είναι έτοιμο" και ότι το κόστος είναι 70 ευρώ, τον πλήρωσα και το πήρα την άλλη μέρα, πήγα για καφέ και στο γυρισμό, άρχισε πάλι τα ίδια...

  Του το είπα στο τηλέφωνο και ξανά πήγα από εκεί, για τα λεφτά φυσικά ούτε λόγος, έκανε τον παλαβό, τον ρώτησα αν έχει ίντερνετ, είπε ναι και άρχισα να ψάχνω σε διεθνή fora, από άλλους ιδιοκτήτες, μήπως βρω εκεί άκρη.

   Κάπου διάβασα ότι ίσως είναι ο αισθητήρας λάμδα, του το λέω, πάει τον ξεβιδώνει και μου λέει "αυτό είναι, άκου πως κουδουνίζει".

   Γυρνώντας στην Αθήνα, πήγα στο συνεργείο της γειτονιάς, όπου είμαι πελάτης, για να του πω να το ακούσει και αυτός, να βεβαιωθούμε, πριν το παραγγείλω, αλλά είτε βαριόταν να το ξεβιδώσει (2 λεπτά υπόθεση), είτε ήθελε να πληρωθεί (!) και είπε απλά ότι αν κουδουνίζει, είναι χαλασμένος.

  Ευτυχώς, ένας ξάδερφος τον ξεβίδωσε και διαπιστώσαμε ότι κουδούνιζε ...ένας μεταλλικός δακτύλιος, που είχε πάνω, οπότε γλιτώσαμε άλλα 70-80 ευρώ !

   Για το συνεργείο του χωριού, πλέον, υποθέτω βάσιμα, ότι, ενώ το κράτησε 12 ώρες, για να δικαιολογήσει τα 70 ευρώ, ασχολήθηκε το πολύ μία ώρα, μετά έκλεισε, πήγε να ποτίσει τα ζώα και τον κήπο και με πήρε τηλέφωνο το βράδυ, ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα, απλά έσβησε τους κωδικούς βλάβης, από το διαγνωστικό.

 Πήγα σε άλλο συνεργείο της γειτονιάς, ο οποίος δήλωσε αναρμόδιος, ζήτησε μόνον 15 ευρώ για τον έλεγχο (του έδωσα 20) και με παρέπεμψε σε άλλο, πιο εξειδικευμένο συνεργείο, αλλά και πιο μακριά.

  Εκεί το άφησα συνολικά 3 μέρες, χωρίς ωστόσο να βρουν τη βλάβη και χωρίς να έχω δώσει ούτε ένα ευρώ, είπαμε να το ξανά πάω, αλλά δεν το πήγα ποτέ, διότι : α) δεν είχα καταλάβει ποτέ τι ακριβώς είναι αυτό το μαγαζί, είναι εμπορικό ; είναι συνεργείο ; τι είναι ; β) το άφησα με ντεπόζιτο στα 3/4 και μου το έδωσαν στο 1/2 και αφού είχαν κάνει καμιά 200ρια χιλιόμετρα, ίσως, δεν ξέρω, δεν το είχα σημειώσει και γ) μου είχαν κάνει μπροστά δεξιά, γρατζουνιά στον προφυλακτήρα (όταν πήγα να το πάρω, ήταν εξαφανισμένο και περίμενα ...να εμφανιστεί, σε ένα γραφείο).

 Απλά, μετά από εκεί και για ένα διάστημα, λειτούργησε το σύστημα start and stop, που δεν λειτουργούσε και πάλι δεν λειτουργεί (από τότε που άλλαξα την μπαταρία)...

  Στις διακοπές, στο άλλο χωριό, ρώτησα σε ένα άλλο (γενικό) συνεργείο, αλλά ο άνθρωπος μου είπε, ότι δεν θέλει και δεν μπορεί να ασχοληθεί, μου έφτιαξε μόνον τις "πιτσιλιέρες", που δεν έριχναν νερό στο τζάμι, με 10 ευρώ, αλλά μετά από λίγο, ξανά χάλασαν...

  Εκεί, στο χωριό, ρώτησα έναν φίλο, αν ξέρει κανέναν καλό ηλεκτρολόγο αυτοκινήτων στην Αθήνα και είπε ναι, με έστειλε σε κάποιον, ο οποίος ...έβγαλε διάγνωση, με αυτά που του είπα και είπε είναι μάλλον "αυτό", θα πρέπει να το αλλάξουμε, μου πήρε 130 ευρώ και μέχρι να επιστρέψω στο γραφείο, έκανε πάλι τα ίδια...

  Με αυτά και με εκείνα, έχω πετάξει περίπου 300 ευρώ, αν υπολογίσουμε και τα ταξί για τα πέρα-δώθε στα συνεργεία και το πρόβλημα παραμένει.

  Μέχρι τώρα το έχουν "φτιάξει" καναδυό, αλλά παραμένει..., άλλοι δεν θέλουν να ασχοληθούν, ενώ ενδιάμεσα, ένας φίλος ξαδέρφου, που δουλεύει σε συνεργείο, αλλά όχι ηλεκτρολόγος, μου είχε πει "άνοιξε το καπό" και μετά είπε "το βρήκα", έσφιξε το θετικό πόλο της μπαταρίας και ήταν σίγουρος πως ήταν αυτό, αλλά η χαρά μου κράτησε μόνον ένα βράδυ, μέχρι την επόμενη μέρα, δηλαδή.

  Οι κωδικοί βλάβης, που εμφανίζει, σχετίζονται-αντιστοιχούν σε "πρόβλημα επικοινωνίας" μεταξύ των εγκεφάλων, ενώ κάτι επίσης περίεργο που έχω παρατηρήσει είναι, πως η λυχνία βλάβης, σβήνει, μετά το πλύσιμο του αυτοκινήτου, ότι δηλαδή όταν βρέχεται το αμάξι, το πρόβλημα ελαττώνεται σημαντικά !

    Με βάση παρατηρήσεις άλλων ιδιοκτητών, όπως είπα, σε διεθνή fora, αναφέρεται η περίπτωση ενός άλλου αισθητήρα, ο οποίος όμως κοστίζει 213 ευρώ και δεν είναι σίγουρο 100% πως θα είναι αυτό.

    Ουσιαστικά, παλεύω μόνος και χωρίς ειδικές γνώσεις, να βρω τι φταίει, ενώ τα συνεργεία, είτε δεν θέλουν να ασχοληθούν, είτε πληρώνονται, χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς να νιώθουν καμία τύψη ή ντροπή, για αυτό (αυτό μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, ότι δηλαδή δε λένε, από μόνοι τους, εφόσον απέτυχαν και πήραν κοροϊδίστικα λεφτά, "φέρτο να το ξαναδώ").

  Έχω ταλαιπωρηθεί πολύ, εδώ και έναν χρόνο, αλλά δεν έχω απελπιστεί εντελώς, έχω στο μυαλό μου, έναν καλό μηχανικό (μάλλον όχι ηλεκτρολόγο, βέβαια), στον οποίο πηγαίναμε παλιότερα και είναι αυτό που λέμε και ψάχνουμε "γατόνι", ενώ μου έχουν συστήσει και έναν άλλον, στη γειτονιά, που ενώ δεν έχει και τόσο καλή φήμη (θεωρείται και ακριβός), αυτός που μου τον σύστησε, ορκίζεται ότι θα το λύσει το πρόβλημα, ακόμα και αν χρειαστεί να κάνει το αμάξι "φύλλο και φτερό".

   Πλέον, βέβαια, μετά τις έως τώρα εμπειρίες μου, είναι λογικό, νομίζω, να μην εμπιστεύομαι κανέναν ιδιοκτήτη συνεργείου αυτοκινήτων και αυτό είναι το ρεζουμέ της υπόθεσης, πόσοι "παπατζήδες", "άσχετοι" κλπ, υπάρχουν στην εν λόγω αγορά, που όπως είπα εξαρχής, μόνον μικρή δεν είναι, αφού είναι γεμάτος ο τόπος συνεργεία αυτοκινήτων και μηχανών, αλλά δεν ξέρεις ...σε ποιον να απευθυνθείς και αν θα φτιάξει το όχημα σου ή θα πληρώσεις τζάμπα λεφτά !